Petruzumab, Pertuzumabum - Zastosowanie, działanie, opis

Pertuzumab jest stosowany w leczeniu osób z HER2-dodatnim przerzutowym rakiem piersi (terapia skojarzona z trastuzumabem i docetakselem), które nie były wcześniej poddane terapii anty-HER2 lub chemioterapii choroby przerzutowej. Lek może być również stosowany we wczesnym stadium raka piersi jako terapia neoadjuwantowa (przygotowanie pacjenta do wycięcia guza) i adjuwantowa (terapia uzupełniająca po operacji).

Dawka stosowana w leczeniu zależna jest od stadium zaawansowania raka piersi, reakcji pacjenta na leczenie, jednocześnie stosowanych leków przeciwnowotworowych itp.

Pertuzumab stosuje się dożylnie.
Zwykle stosowana dawka nasycająca u osób dorosłych to 840 mg we wlewie 60-minutowym.
Zwykle stosowana dawka podtrzymująca u osób dorosłych to 420 mg we wlewie 30-60-minutowym (zwykle co 3 tygodnie).
W przypadku wystąpienia reakcji na wlew można zmniejszyć szybkość podawania leku lub przerwać podawanie do czasu ustąpienia objawów.
Brak danych na temat bezpieczeństwa i skuteczności stosowania pertuzumabu u osób poniżej 18 roku życia.

Przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na pertuzumab.

U pacjentów leczonych pertuzumabem obserwowano zmniejszenie frakcji wyrzutowej lewej komory serca (LVEF). Parametr ten należy ocenić przed rozpoczęciem leczenia i następnie kontrolować w regularnych odstępach czasu.
U części pacjentów doszło do reakcji na wlew zakończonej zgonem. Należy uważnie obserwować pacjenta podczas wlewu i przez 60 minut od zakończenia wlewu.
Pacjenci muszą być obserwowani pod kątem ciężkich reakcji nadwrażliwości, w tym anafilaksji. Anafilaksja, zespół ostrej niewydolności oddechowej i skurcz oskrzeli wskazują na konieczność przerwania leczenia.
Podczas terapii istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia gorączki neutropenicznej i zwiększona częstość zapalenia błon śluzowych oraz biegunki. Na ciężką biegunkę szczególnie narażone są osoby powyżej 65 roku życia.

Pertuzumab może powodować zawroty głowy wpływające na zdolność prowadzenia pojazdów. Pacjenci, u których występuje reakcja na wlew nie powinni prowadzić pojazdów do czasu ustąpienia objawów.

Dane dotyczące wpływu pertuzumabu na ciąże u kobiet są ograniczone. Z badań prowadzonych wśród zwierząt stwierdzono szkodliwy wpływ leku na płód (zwiększona liczba zgonów embrionalno-płodowych, zmniejszenie względnej masy płuc i nerek, niedorozwój nerek, małowodzie, nieprawidłowości w przegrodzie międzykomorowej, wady szkieletu). Nie należy stosować pertuzumabu w ciąży. Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną metodę antykoncepcji podczas terapii i przez 6 miesięcy od zakończenia leczenia.

Nie są znane skutki działania pertuzumabu na karmione dziecko, dlatego stosowanie go w okresie laktacji nie jest zalecane.

Podanie dożylne: zapalenie nosogardła, gorączka neutropeniczna, leukopenia, neutropenia, anemia, reakcja na wlew, neuropatia obwodowa, bóle i zawroty głowy, obwodowa neuropatia czuciowa, zaburzenia smaku, zmniejszenie apetytu, parestezje, bezsenność, uderzenia gorąca, duszność, kaszel, krwawienie z nosa, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia, niestrawność, ból brzucha, zapalenie jamy ustnej, bóle mięśni, bóle stawów, ból kończyn, choroby paznokci, świąd, łysienie, suchość skóry, wysypka, obrzęki obwodowe, gorączka, zapalenie śluzówki, zmęczenie, astenia, ból i obrzęk w miejscu podania, dreszcze w miejscu podania, zaburzenia czynności lewej komory serca, nadwrażliwość, infekcje dróg oddechowych, zastoinowa niewydolność serca, śródmiąższowa choroba płuc, wysięk opłucnowy, reakcja anafilaktyczna, zespół rozpadu guza, zespół uwalniania cytokin.

Pertuzumab to rekombinowane, humanizowane przeciwciało monoklonalne, które wiąże się z domeną receptora ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu 2 (HER2) zapobiegając dimeryzacji HER2 z innymi receptorami z rodziny HER. W efekcie dochodzi do zahamowania dalszych szlaków sygnałowych (z udziałem  kinazy aktywowanej mitogenami i kinazy 3 fosfoinozytolowej), co prowadzi do zatrzymania wzrostu komórek i ich śmierci. Pertuzumab nasila również cytotoksyczność komórkową zależną od przeciwciał.

Dokładny metabolizm pertuzumabu nie jest znany. Przeciwciała monoklonalne ulegają rozpadowi na mniejsze peptydy i białka zanim dojdzie do ich eliminacji z organizmu.

Średni okres półtrwania pertuzumabu wynosi 18 dni.