Vizarsin, 100 mg, tabletki powlekane, 12 szt.

Opis

Lek Vizarsin zawiera substancję czynną syldenafil. Jest stosowany w leczeniu zaburzeń erekcji u dorosłych mężczyzn.

Skład

Substancją czynną leku jest syldenafil.

Każda tabletka powlekana zawiera 100 mg syldenafilu w postaci syldenafilu cytrynianu.

Substancje pomocnicze: Rdzeń tabletki: Celuloza mikrokrystaliczna (E 460); Wapnia wodorofosforan; Sól sodowa kroskarmelozy; Hypromeloza (E 464); Magnezu stearynian (E 470b). Otoczka tabletki: Laktoza jednowodna; Hypromeloza (E 464); Tytanu dwutlenek (E 171); Triacetyna (E 1518).

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie dla pacjenta.

Działanie

Lek działa poprzez wspomaganie rozkurczu naczyń krwionośnych w prąciu, zwiększając napływ krwi do prącia podczas podniecenia seksualnego. Syldenafil pomaga osiągnąć wzwód jedynie pod warunkiem uprzedniego pobudzenia seksualnego.

Wskazania

Produkt leczniczy Vizarsin jest wskazany do stosowania u dorosłych mężczyzn z zaburzeniami erekcji, czyli z niemożnością uzyskania lub utrzymania erekcji prącia wystarczającej do odbycia stosunku płciowego.

Dla skutecznego działania produktu konieczna jest stymulacja seksualna.

Przeciwwskazania

Leku nie należy stosować w przypadku nadwrażliwości na syldenafil lub na którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu. Stosowanie leku jest przeciwwskazane u pacjentów przyjmujących jednocześnie leki uwalniające tlenek azotu, takie jak azotyny i azotany (np. azotan amylu), niezależnie od ich postaci, ze względu na ryzyko ciężkiego niedociśnienia. Nie należy go również łączyć z lekami pobudzającymi cyklazę guanylową, takimi jak riocyguat, ponieważ takie połączenie może prowadzić do objawowego niedociśnienia tętniczego.

Lek Vizarsin jest przeciwwskazany u mężczyzn, u których aktywność seksualna nie jest zalecana, np. z powodu ciężkich chorób układu sercowo-naczyniowego, takich jak niestabilna dławica piersiowa lub ciężka niewydolność serca. Nie należy go stosować u pacjentów, którzy utracili wzrok w jednym oku w wyniku niezapalnej przedniej niedokrwiennej neuropatii nerwu wzrokowego (NAION), niezależnie od związku z wcześniejszym przyjmowaniem inhibitorów PDE5.

Leku nie powinno się stosować również u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, ciężką hipotonią (ciśnienie skurczowe <90 mmHg), po niedawno przebytym udarze mózgu lub zawale serca oraz u pacjentów z dziedzicznymi chorobami degeneracyjnymi siatkówki, takimi jak retinitis pigmentosa. W przypadku tych ostatnich pacjentów istnieje genetyczne ryzyko upośledzenia aktywności enzymu fosfodiesterazy siatkówki, dlatego syldenafil jest w tej grupie przeciwwskazany.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane występujące bardzo często (może wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów): ból głowy.

Działania niepożądane występujące często (może wystąpić u 1 na 10 pacjentów): nudności, nagłe zaczerwienienie twarzy, uderzenia gorąca (objawy obejmują uczucie gorąca w górnej części ciała), niestrawność, widzenie z kolorową poświatą, niewyraźne widzenie, zaburzenia widzenia, uczucie zatkanego nosa, zawroty głowy.

Więcej informacji na ulotce dołączonej do opakowania leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed zastosowaniem leku Vizarsin należy poinformować lekarza, jeśli pacjent choruje na niedokrwistość sierpowatokrwinkową, białaczkę, szpiczaka mnogiego, ma anatomiczne zniekształcenie prącia lub chorobę Peyroniego, cierpi na dolegliwości ze strony układu sercowo-naczyniowego, zwłaszcza jeśli wysiłek fizyczny może być przeciwwskazany, choruje na chorobę wrzodową lub zaburzenia krzepnięcia krwi, takie jak hemofilia.

W przypadku nagłego pogorszenia widzenia lub nagłej utraty wzroku należy niezwłocznie przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem. Vizarsin nie powinien być stosowany jednocześnie z innymi lekami doustnymi lub miejscowymi przeznaczonymi do leczenia zaburzeń erekcji ani z lekami stosowanymi w terapii tętniczego nadciśnienia płucnego (TNP), takimi jak inne inhibitory PDE5.

Leku nie należy stosować, jeśli nie występują zaburzenia erekcji. Preparat nie jest przeznaczony do stosowania u kobiet.

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby konieczne może być zastosowanie mniejszej dawki, co powinno zostać ocenione indywidualnie przez lekarza.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

W szczególności należy poinformować, jeśli pacjent stosuje: leki z grupy azotanów, stosowane w leczeniu dławicy piersiowej (np. nitrogliceryna), ponieważ ich jednoczesne stosowanie z syldenafilem może prowadzić do niebezpiecznego obniżenia ciśnienia tętniczego; leki uwalniające tlenek azotu, takie jak azotyn amylu, które również w połączeniu z Vizarsinem mogą powodować niebezpieczne obniżenie ciśnienia; lek riocyguat – stosowany w leczeniu nadciśnienia płucnego; leki z grupy inhibitorów proteazy, używane w terapii zakażeń wirusem HIV – w tym przypadku leczenie należy rozpocząć od najmniejszej dawki leku (25 mg); leki alfa-adrenolityczne stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego lub przerostu gruczołu krokowego – ponieważ mogą powodować zawroty głowy, spadek ciśnienia i omdlenia, zwłaszcza przy wstawaniu. W przypadku leczenia tymi lekami lekarz może zalecić dostosowanie dawki Vizarsinu i monitorować stan pacjenta podczas jego przyjmowania.

Ciąża i karmienie piersią

Lek Vizarsin nie jest przeznaczony do stosowania przez kobiety.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Leku Vizarsin nie należy stosować u osób w wieku poniżej 18 lat.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

Lek może wywierać niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn (zawroty głowy, zaburzenia widzenia).