Bewim, 10 mg, tabletki powlekane, 28 szt.

Opis

Bewim to lek przeciwpłytkowy, który zmniejsza ryzyko wystąpienia zakrzepów w naczyniach. Lek stosuje się u osób po zawale mięśnia sercowego lub w przypadku niestabilnej dławicy piersiowej. 

Skład

Substancją czynną jest prasugrel.

1 tabletka zawiera 10 mg prasugrelu.

Substancje pomocnicze: laktoza, hydroksypropyloceluloza nisko-podstawiona, kroskarmeloza sodowa, glicerolu dibehenian, sodu laurylosiarczan; Otoczka tabletki - Opadry AMB II 88A220016 Yellow: alkohol poliwinylowy, talk, tytanu dwutlenek (E 171), glicerolu monokaprylan (typ 1), sodu laurylosiarczan, żelaza tlenek żółty (E 172).

Dawkowanie

Bewim należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Leczenie zazwyczaj stosuje się od pojedynczej dawki nasycającej 60 mg. Następnie zwykle podaje się 10 mg na dobę. W przypadku pacjentów poniżej 60 kg lub powyżej 75 roku życia stosuje się 5 mg (pół tabletki). W trakcie leczenia lekarz zaleci dodatkowe stosowanie kwasu acetylosalicylowego (w dawce od 75 mg do 325 mg na dobę).

Bewim należy przyjmować w czasie posiłku lub między posiłkami. Lek powinno przyjmować się o stałej porze w ciągu dnia. Tabletkę można podzielić na pół. 

Należy informować lekarzy, stomatologów i farmaceutów o stosowaniu leku. 

Działanie

Bewim należy do leków przeciwpłytkowych. Hamuje aktywację i agregacje (łączenie się) płytek krwi – małych komórek krążących we krwi. Płytki krwi łącząc się ze sobą pomagają wytworzyć skrzep (np. przy zranieniu). Niestety zakrzepy mogą powstawać również w zmienionych miażdżycowo naczyniach co może doprowadzić do zawału serca, udaru mózgu i w konsekwencji do śmierci. 

Wskazania

Bewim stosuje się w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia zawału mięśnia sercowego. Lek stosuje się u pacjentów, którzy mieli takie zdarzenia w przeszłości lub w przypadku niestabilnej dławicy piersiowej. 

Przeciwwskazania

Leku Bewim nie należy stosować w przypadku uczulenia na prasugrel lub pozostałe składniki leku. Przeciwwskazaniem do stosowania leku Bewim są również obecnie występujące stany chorobowe związane z krwawieniami (np. krwawienie z żołądka lub jelit), a także ciężkie choroby wątroby oraz występujące w przeszłości udar mózgu lub przemijający napad niedokrwienny.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, Bewim może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Do skutków ubocznych stosowania leku Bewim zalicza się ciężką reakcję uczuleniową i udar mózgu. W przypadku objawów ich wystąpienia należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Udar mózgu jest niezbyt często występującym działaniem niepożądanym u osób, które nie miały wcześniej udaru ani napadu niedokrwiennego. 

Do skutków ubocznych należą również krwawienia (np. krew w moczu, z odbytu, w stolcu, czy niekontrolowane krwawienia z ran). W przypadku ich wystąpienia należy skontaktować się z lekarzem.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Bewim:

Należy poinformować lekarza jeśli występuje zwiększone ryzyko krwawienia, czyli o:

• wieku 75 lat lub powyżej.
• ostatnio doznany ciężki uraz;
• ostatnio przebyty zabieg chirurgiczny (również zabieg stomatologiczny);
• ostatnio przebyte lub nawracające krwawienie z żołądka lub jelit (np. owrzodzenie żołądka lub polipy okrężnicy);
• masa ciała mniejsza niż 60 kg. Jeśli pacjent waży mniej niż 60 kg;
• choroba nerek lub choroba wątroby o umiarkowanym nasileniu;
• przyjmowanie niektórych leków;
• planowany w następnych siedmiu dniach zabieg chirurgiczny (włącznie ze stomatologicznym).

Jeśli u pacjenta wystąpiły reakcje uczuleniowe (nadwrażliwość) na klopidogrel lub inne leki przeciwpłytkowe, należy poinformować o tym lekarza przed rozpoczęciem stosowania leku Bewim.

Podczas stosowania leku Bewim:

Należy natychmiast poinformować lekarza prowadzącego, jeśli wystąpi stan chorobowy zwany zakrzepową plamicą małopłytkową (lub TTP), którego objawami są: gorączka i siniaki pod skórą, które mogą wyglądać jak czerwone punktowe plamki, ze współistniejącymi lub nie objawami skrajnego zmęczenia, splątania, zażółcenia skóry lub oczu (żółtaczka).

Jeśli po przyjęciu leku Bewim wystąpiły reakcje uczuleniowe, takie jak: wysypka, świąd, obrzęk twarzy, obrzęk ust lub duszność, należy natychmiast poinformować o tym lekarza prowadzącego.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, również tych, które wydawane są bez recepty, suplementach diety lub lekach ziołowych.

Lek Bewim może wchodzić w interakcje z:

• klopidogrelem (lek przeciwpłytkowy), warfaryną (lek przeciwzakrzepowy) lub „niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi" stosowanych w leczeniu bólu i stanów gorączkowych (takich jak ibuprofen, naproksen, etorykoksyb). Stosowanie tych leków razem z lekiem Bewim może zwiększyć ryzyko krwawień.
• morfiną lub innymi opioidami (stosowanych w leczeniu silnego bólu).

Ciąża i karmienie piersią

W ciąży lek Bewim można stosować tylko po omówieniu z lekarzem potencjalnych korzyści i zagrożeń dla nienarodzonego dziecka.

W trakcie karmienia piersią, należy skonsultować się z lekarzem odnośnie możliwości przyjmowania leku.