Celipres, 100 mg, tabletki powlekane, 30 szt.

Opis

Celipres to lek z grupy beta-adrenolityków, zawierający celiprololu chlorowodorek, selektywny antagonista receptorów β1 z częściową aktywnością agonistyczną β2. Działa przeciwnadciśnieniowo, zmniejszając ciśnienie krwi oraz częstość rytmu serca podczas wysiłku, bez wpływu na tętno w spoczynku. Preparat charakteryzuje się dobrym profilem bezpieczeństwa i jest wskazany w leczeniu nadciśnienia tętniczego o nasileniu łagodnym do umiarkowanego.

Skład

Substancją czynną leku jest celiprololu chlorowodorek.

Jedna tabletka zawiera 100 mg celiprololu chlorowodorku (Celiprololi hydrochloridum).

Substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, mannitol, kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian. Substancja powlekająca: Opadry 03B 52911 Yellow [Hypromeloza 2910 6 cP, tytanu dwutlenek (E 171), makrogol 400, żółcień chinolinowa (E 104), lak].

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie ustala lekarz indywidulanie dla pacjenta.

Lek Celipres należy połykać w całości, popijając szklanką wody. Tabletki można stosować rano, zaraz po przebudzeniu, raz na dobę, godzinę przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku. Aby pamiętać o przyjmowaniu leku, należy stosować lek codziennie o tej samej porze.

Działanie

Celiprolol obniża ciśnienie tętnicze krwi dzięki blokadzie receptorów β1 oraz łagodnemu rozszerzaniu naczyń na skutek częściowej aktywności β2-agonistycznej. Działa przez co najmniej 24 godziny i wykazuje dobrą tolerancję u pacjentów z nadciśnieniem.

Wskazania

Leczenie łagodnego do umiarkowanego nadciśnienia tętniczego u osób dorosłych.

Przeciwwskazania

Leku nie należy stosować w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik preparatu oraz jeśli pacjent: ma blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia, ciężką bradykardię (w spoczynku poniżej 45–50 uderzeń na minutę), zespół chorego węzła zatokowego (w tym blok zatokowo-przedsionkowy), nieleczony guz chromochłonny nadnerczy, kwasicę metaboliczną, niedociśnienie, zaawansowane stadium choroby zarostowej tętnic obwodowych (III i IV stopień wg klasyfikacji Fontaine’a), niewyrównaną niewydolność serca, wstrząs kardiogenny, ciężką niewydolność nerek (klirens kreatyniny <15 ml/min), ciężką astmę oskrzelową, ostre napady astmy oskrzelowej, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane występujące często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 pacjentów): ból głowy oraz zawroty głowy, senność, koszmary senne oraz bezsenność (zaburzenia snu); drżenie oraz uczucie zimna w kończynach, nagłe zaczerwienienie (zwłaszcza twarzy); kołatanie serca, spowolnienie pracy serca, znaczne zmniejszenie ciśnienia krwi, w tym podczas wstawania z pozycji leżącej; kurcze mięśni; omdlenie; nudności lub wymioty, ból lub uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej.

Więcej informacji w ulotce dołączonej do leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem leczenia należy poinformować lekarza, jeśli pacjent planuje ciążę, jest w ciąży lub karmi piersią, a także w przypadku chorób wątroby lub nerek – może być konieczne zmniejszenie dawki. Należy zachować ostrożność u pacjentów z dławicą Prinzmetala, chorobą niedokrwienną serca (nagłe odstawienie może nasilać objawy), niewydolnością serca, tyreotoksykozą (celiprolol może maskować jej objawy), przewlekłą obturacyjną chorobą płuc, astmą lub świszczącym oddechem.

Ostrożność wymagana jest także przy wolnej czynności serca (poniżej 50–55 uderzeń/min), zaburzeniach przewodzenia (np. blok przedsionkowo-komorowy I stopnia), chorobach naczyń obwodowych, takich jak choroba Raynauda lub Buergera, oraz w przypadku cukrzycy (celiprolol może maskować objawy hipoglikemii). U pacjentów z łuszczycą celiprolol może nasilać objawy skórne.

Lek może osłabiać reakcje alergiczne u osób odczulanych i wpływać na wyniki testów dopingowych u sportowców. Należy poinformować lekarza anestezjologa lub stomatologa o stosowaniu leku przed planowanym zabiegiem.

Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w temperaturze poniżej 25ºC.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

Szczególnie ważna jest informacja jeśli pacjent przyjmuje: diltiazem, werapamil, nifedypinę, leki stosowane we wstrząsie lub niedociśnieniu tętniczym, dyzopiramid, chinidynę, amiodaron, sotalol, chlorotalidon, hydrochlorotiazyd, klonidynę, inhibitory MAO (np. fenelzynę, tranylcyprominę, moklobemid, izokarboksazyd), rezerpinę, alfa-metyldopę, guanfacynę, digoksynę, digitoksynę, doustne leki przeciwcukrzycowe (np. glibenklamid, metformina), noradrenalinę, adrenalinę, fenylefrynę, pseudoefedrynę, fenylopropanolaminę, NLPZ (np. ibuprofen, indometacyna), leki przeciwdepresyjne (np. amitryptylina, doksepina, klomipramina), leki przeciwpsychotyczne (np. fenotiazyny), leki trójpierścieniowe przeciwdepresyjne.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Nie należy stosować leku u dzieci.