Telexer, 110 mg, kapsułki twarde, 30 szt.

Opis

Telexer to lek w postaci kapsułek twardych, zawierający substancję czynną dabigatran eteksylanu, który należy do grupy leków przeciwzakrzepowych. Jego działanie polega na blokowaniu substancji w organizmie odpowiedzialnej za powstawanie zakrzepów krwi.

Skład

Substancją czynną leku jest dabigatran eteksylanu (Dabigatranum etexilatum).

Każda kapsułka twarda zawiera 110 mg dabigatranu eteksylanu (w postaci mezylanu).

Substancje pomocnicze: Zawartość kapsułki: kwas winowy (peletki); hypromeloza 6cP; dimetykon 350; talk (mikronizowany); hydroksypropyloceluloza. Osłonka kapsułki: karagen; potasu chlorek; tytanu dwutlenek (E 171); indygotyna, lak (E 132); hypromeloza. Czarny tusz do nadruków: szelak; żelaza tlenek czarny (E 172); glikol propylenowy; amonowy wodorotlenek stężony; potasu wodorotlenek.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie dla pacjenta.

Lek Telexer można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku. Kapsułki należy połykać w całości, popijając szklanką wody, w celu ułatwienia przedostania się do żołądka. Nie należy ich łamać, rozgryzać ani wysypywać peletek z kapsułki, ponieważ może to zwiększyć ryzyko krwawienia.

Działanie

Telexer to lek przeciwzakrzepowy. Działanie leku polega na blokowaniu substancji w organizmie odpowiedzialnej za powstawanie zakrzepów krwi.

Wskazania

Telexer jest stosowany u osób dorosłych w celu: zapobiegania powstawania zakrzepów krwi w mózgu (udar) i innych naczyniach krwionośnych w organizmie pacjenta, jeśli u pacjenta występuje forma nieregularnego rytmu serca zwana migotaniem przedsionków niezwiązanym z wadą zastawkową oraz co najmniej jeden dodatkowy czynnik ryzyka; leczenia zakrzepów krwi w żyłach nóg i płuc oraz zapobiegania powtórnemu powstawaniu zakrzepów krwi w żyłach nóg i płuc.

Telexer jest stosowany u dzieci w celu: leczenia zakrzepów krwi oraz w celu zapobiegania nawrotom zakrzepów krwi.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować leku w przypadku: nadwrażliwości na którykolwiek składnik produktu; ciężkich zaburzeń czynności nerek; czynnego, istotnego klinicznie krwawienia; zmiany lub schorzenia uważane za istotny czynnik krwawienia, w tym obecne lub niedawne owrzodzenie w obrębie przewodu pokarmowego, nowotwory złośliwe obarczone wysokim ryzykiem krwawienia, niedawny uraz mózgu lub rdzenia kręgowego, niedawny zabieg chirurgiczny mózgu, rdzenia kręgowego lub okulistyczny, niedawny krwotok śródczaszkowy, stwierdzone lub podejrzewane żylaki przełyku, malformacje tętniczo-żylne, tętniaki naczyniowe lub istotne nieprawidłowości naczyniowe w obrębie rdzenia kręgowego lub mózg; leczenia skojarzonego z jakimikolwiek innymi lekami przeciwzakrzepowymi np. niefrakcjonowaną heparyną (UHF), heparynami drobnocząsteczkowymi (enoksaparyna, dalteparyna, itp.) pochodnymi heparyny (fondaparynuks itp.), doustnymi antykoagulantami (warfaryna, rywaroksaban, apiksaban itp.) z wyjątkiem szczególnych okoliczności. Należą do nich zamiana terapii przeciwzakrzepowej, kiedy UHF jest podawana w dawkach niezbędnych do podtrzymania drożności cewników w naczyniach centralnych żylnych lub naczyniach tętniczych lub kiedy UHF jest podawana podczas ablacji cewnikowej w migotaniu przedsionków; zaburzeń czynności wątroby lub chorób wątroby o potencjalnym niekorzystnym wpływie na przeżycie; leczenia skojarzonego z następującymi silnymi inhibitorami P-gp (stosowanymi układowo ketokonazolem, cyklosporyną, itrakonazolem, dronedaronem oraz lekiem złożonym o ustalonej dawce zawierającym glekaprewir i pibrentaswir; stanu po wszczepieniu sztucznej zastawki serca wymagającej leczenia przeciwzakrzepowego.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. 

Działania niepożądane występujące często (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 10 osób): krwawienie może wystąpić z nosa, do żołądka lub jelit, z penisa/pochwy lub dróg moczowych (w tym zabarwienie moczu na różowo lub czerwono na skutek obecności krwi) lub krwawienie pod skórą; zmniejszenie liczby czerwonych krwinek we krwi; ból brzucha lub ból żołądka; niestrawność; częste oddawanie luźnego lub płynnego stolca; nudności.

Więcej informacji w ulotce dołączonej do leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku należy poinformować lekarza, jeśli: 

- Pacjent ma zwiększone ryzyko krwawienia: jeśli w ostatnim czasie u pacjenta występowało krwawieniel jeśli u pacjenta wykonano chirurgiczne pobranie wycinka (biopsję) w ciągu ostatniego miesiąca; jeśli u pacjenta wystąpił poważny uraz (np. złamanie kości, uraz głowy lub jakikolwiek uraz wymagający leczenia chirurgicznego); jeśli u pacjenta występuje zapalenie przełyku lub żołądka; jeśli u pacjenta występuje zarzucanie soku żołądkowego do przełyku; jeśli pacjent stosuje leki, które mogą zwiększać ryzyko krwawienia; jeśli pacjent stosuje leki przeciwzapalne takie jak diklofenak, ibuprofen, piroksykam; jeśli u pacjenta występuje zakażenie w obrębie serca (bakteryjne zapalenie wsierdzia); jeśli u pacjenta występuje zmniejszona czynność nerek lub pacjent jest odwodniony (uczucie pragnienia i oddawanie zmniejszonej ilości ciemnego (skoncentrowanego) / pieniącego się moczu); jeśli pacjent jest w wieku powyżej 75 lat.; jeśli pacjent jest dorosły i waży 50 kg lub mniej; tylko w przypadku stosowania u dzieci: jeśli u dziecka występuje zakażenie wokół lub w obrębie mózgu.

- Pacjent miał zawał serca lub jeśli u pacjenta rozpoznano schorzenia zwiększające ryzyko wystąpienia zawału serca.

- Pacjent ma choroby wątroby wpływające na wyniki badania krwi.

Należy zachować ostrożność oraz poinformować lekarza, jeśli pacjent miał zabieg chirurgiczny lub jeśli pacjent musi poddać się zabiegowi chirurgicznemu.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty. 

W szczególności należy powiedzieć lekarzowi, jeżeli pacjent przyjmuje: leki obniżające krzepliwość krwi (np. warfaryna, fenprokumon, acenokumarol, heparyna, klopidogrel, prasugrel, tikagrelor, rywaroksaban, kwas acetylosalicylowy); leki stosowane w zakażeniach grzybiczych (np. ketokonazol, itrakonazol), chyba, że leki te stosowane są wyłącznie na skórę; leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca (np. amiodaron, dronedaron, chinidyna, werapamil). U pacjentów przyjmujących leki zawierające werapamil lekarz może zalecić stosowanie mniejszej dawki leku Telexer w zależności od schorzenia, z powodu którego lek ten został przepisany pacjentowi; leki zapobiegające odrzuceniu narządu po przeszczepie (np. takrolimus, cyklosporyna); lek złożony zawierający glekaprewir i pibrentaswir (lek przeciwwirusowy stosowany w leczeniu wirusowego zapalenia wątroby typu C); leki przeciwzapalne i przeciwbólowe (np. kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, diklofenak); ziele dziurawca, lek ziołowy stosowany w leczeniu depresji; leki przeciwdepresyjne nazywane selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny lub selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego noradrenaliny; ryfampicyna lub klarytromycyna (oba antybiotyki); leki przeciwwirusowe stosowane w leczeniu AIDS (np. rytonawir); niektóre leki stosowane w leczeniu padaczki (np. karbamazepina, fenytoina).

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować leku w okresie ciąży, chyba że lekarz stwierdzi inaczej.

Nie należy stosować leku w trakcie karmienia piersią. 

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Nie należy stosować leku u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.