Słownik badań lekarskich

Angina jest to ostry stan gardła o różnej etiologii obejmujący pierścień gardłowy Waldeyera - głównie migdałki podniebienne.

Epidemiologia:
Głównie chorują na nią dzieci między czwartym, a siódmym rokiem życia.

Przyczyny:
Angina jest reakcją zapalną w obrębie migdałków podniebiennych na obecność we krwi bakterii, wirusów, toksyn czy alergenów. Klasycznym przykładem anginy z pełnym obrazem klinicznym jest angina paciorkowcowa. Jednak przyczyną mogą być również wirusy.

Objawy:
Typowe objawy anginy, występujące niezależnie od przyczyny (bakteryjna, wirusowa) to: ból gardła, nasilający się przy połykaniu, utrudniający mowę, zaczerwienienie, rozpulchnienie, obrzęk i przekrwienie migdałków, nalot na migdałkach (wysięk włóknikowy), odczyny zapalne z węzłów chłonnych szyi.
Nieco inaczej kształtuje się obraz chorego przy anginie o etiologii bakteryjnej i wirusowej.

W przypadku anginy wirusowej objawy narastają stopniowo, w ciągu kilku dni, a ustępują po 4-5 dniach. W większości przypadków anginie towarzyszą inne objawy infekcji wirusowej, a więc zapalenie spojówek, błony śluzowej nosa, kaszel, chrypka, gorączka, bóle mięśniowe. W badaniu fizykalnym pacjenta stwierdza się zmiany w gardle o różnym nasileniu i postaci grudkowych lub pęcherzykowych zmiany oraz nalotów na podniebieniu miękkim, nalotów na migdałkach, powiększenia i bolesności węzłów chłonnych szyi.

Angina bakteryjna paciorkowcowa rozpoczyna się nagle wysoką gorączką, bólami głowy, brzucha, wymiotami, utratą apetytu, silnym bólem gardła z utrudnionym połykaniem.

W badaniu przedmiotowym stwierdza się przekrwienie błony gardła i podniebienia. Migdałki podniebienne są powiększone, obrzęknięte, pokryte nalotem włóknikowym, a na podniebieniu miękkim widoczne są wybroczyny. Węzły chłonne szyjne są powiększone i bolesne.Rozpoznanie:
Rozpoznanie paciorkowcowego zapalenia gardła można ustalić za pomocą testów wykrywających antygen paciorkowca. Pewniejszą metodą jest jednak pobranie wymazu z gardła i migdałków i wyhodowanie bakterii. Można również zastosować metody serologiczne o rozpoznaniu stanowi narastanie miana swoistych przeciwciał. Jednak najczęściej o rozpoznaniu decyduje obraz kliniczny chorego z typowymi objawami anginy.

Leczenie:
W przypadku etiologii wirusowej leczenie jest wyłącznie objawowe – leki przeciwgorączkowe i przeciwbólowe. W etiologii paciorkowcowej oprócz leczenia objawowego stosuje się leczenie przyczynowe - antybiotyki.