Chlorochinaldol, Chlorquinaldolum - Zastosowanie, działanie, opis

Chlorochinaldol stosowany jest w terapii miejscowej. Jest wykorzystywany w stanach zapalnych skóry i błony śluzowej nosa wywołanych bakteriami. Stosuje się go również w schorzeniach jamy ustnej takich jak pleśniawki, zakażenia bakteryjne (również gardła), zakażenia grzybicze po antybiotykoterapii. Dopochwowo jest skuteczny w zakażeniach na tle bakteryjnym, grzybiczym i pierwotniakowym (działa na rzęsistka pochwowego).

Chlorochinaldol na skórę i błony śluzowe nosa dawkuje się zwykle dwa razy na dobę. Ważne jest zastosowanie cienkiej warstwy maści. Aby zwiększyć skuteczność chlorochinaldolu można zastosować opatrunek na posmarowane miejsce.

Zwykle stosowana dawka chlorochinaldolu w postaci tabletek do ssania to 2 mg (1 tabletka). Dawka stosowana w leczeniu chorób gardła i jamy ustnej zależna jest od jednostki chorobowej, wieku, masy ciała, chorób towarzyszących. Maksymalnie w ciągu doby można przyjąć 20 mg chlorochinaldolu w postaci tabletek do ssania.

Zwykle stosowana dawka dopochwowa chlorochinaldolu to 1 tabletka dopochwowa wieczorem. Terapię prowadzi się przez 10 lub 20 dni w zależności od nasilenia objawów.

Nadwrażliwość na chlorochinaldol lub jego pochodne uniemożliwia stosowanie substancji w terapii miejscowej. Chlorochinaldolu w maści na skórę i błony śluzowe nosa nie stosuje się u dzieci poniżej 12 roku życia. Substancja jest przeciwwskazana w pierwszych 12 tygodniach ciąży oraz u osób cierpiących na żylakowate owrzodzenia podudzi. Chlorochinaldolu nie można stosować w celu zapobiegania zakażeniom, jedynie do ich leczenia.

Chlorochinaldol w postaci maści należy stosować jedynie na skórę lub błonę śluzową nosa. Nie należy dopuszczać do kontaktu chlorochinaldolu z oczami oraz innymi błonami śluzowymi. Ważna jest obserwacja leczonego miejsca. Brak efektów leczenia po kilku dniach terapii chlorochinaldolem stanowi wskazanie do zmiany leku. Jeśli wystąpi pogorszenie wzroku podczas leczenia należy odstawić chlorochinaldol i skonsultować się z lekarzem (możliwe zmiany zapalne w obrębie nerwu wzrokowego).

Chlorochinaldolu dopochwowo nie należy stosować podczas miesiączki. W trakcie terapii wskazana jest abstynencja seksulana.

Przeciwwskazana jest miejscowa terapia chlorochinaldolem i środkami zawierającymi odkażającymi o charakterze czwartorzędowych soli amonowych (CSA) i tych zawierających jod ( przykładowo Płyn Lugola, Betadine). Produkty te zmniejszają siłę działania chlorochinaldolu.

Nie należy stosować tabletek do ssania z chlorochinaldolem podczas posiłków, ponieważ zmniejsza to siłę działania leku.

Chlorochinaldol użyty miejscowo nie wywiera wpływu na prowadzenie  samochodów i innych pojazdów mechanicznych.

Brak badań klinicznych opisujących wpływ chlorochinaldolu na płód ludzi. Analogiczne doświadczenia na zwierzętach wykazały, że lek powoduje zmniejszenie masy okołourodzeniowej. Z powodu braku dostępnych informacji na temat stosowania chlorochinaldolu u kobiet ciężarnych nie należy stosować leku w ciąży w pierwszym trymestrze, natomiast na późniejszych etapach ciąży konieczne jest wyraźne wskazanie lekarza.

Brak badań dotyczących stosowania miejscowego chlorochinaldolu u kobiet karmiących. Można stosować jedynie w przypadku, kiedy potencjalne korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla płodu.

Chlorochinaldol w badaniach na szczurach laboratoryjnych wykazywał działanie zmniejszające ruchliwość plemników. Brak badań opisujących wpływ miejscowego zastosowania chlorochinaldolu na płodność u ludzi.

Miejscowe zastosowanie chlorochinaldolu na skórę lub błony śluzowe nosa może wywołać podrażnienie objawiające się pieczeniem i swędzeniem, zaczerwieniem skóry i stanem zapalnym. Mogą pojawić się także reakcje alergiczne o charakterze uogólnionym. Tabletki do ssania mogą także wywołać podrażnienie błony śluzowej jamy ustnej i gardła oraz odczyny uczuleniowe miejscowe lub uogólnione (wysypki skórne). Dopochwowo stosowany chlorochinaldol może powodować dyskomfort w obrębie miednicy, pieczenie, upławy, opuchliznę warg sromowych, krwawienie z pochwy.

Objawy przedawkowania chlorochinaldolu mogą pojawić się przy długotrwałej terapii z użyciem leku na duże powierzchnie skóry, na uszkodzone miejsca, przy długotrwałej terapii dopochwowej i w przypadku przypadkowego połknięcia. Opisywane działania niepożądane to zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego oraz neuropatia rdzeniowo - wzrokowa objawiająca się osłabieniem mięśni i uszkodzeniem wzroku.

Chlorochinaldol wykazuje działanie bakteriobójcze na bakterie gram- dodatnie i gram- ujemne. Wykazano jego skuteczność przeciwbakteryjną wobec rodzajów Salmonella, Shigella, Staphylococcus i Streptococcus. Ponad to działa bakteriobójczo na odmieńca pospolitego, pałeczkę okrężnicy, maczugowca błonicy. Chlorochinaldol działa także przeciwgrzybiczo (grzybostatycznie) i przeciwpierwotniakowo (pierwotniakobójczo). Wykazano skuteczność leku wobec rzęsistka pochwowego. Mechanizm działania chlorochinaldolu polega na otaczaniu (chelatowaniu) jonów metali, znajdujących się na powierzchni patogenów.

Chlorochinaldol nie jest stosowany doustnie ponieważ źle wchłania się z przewodu pokarmowego. Wchłanialność chlorochinaldolu przez skórę jest zróżnicowana (od 4 do niemal 25% dawki). Można ją zwiększyć przez zastosowanie opatrunków okluzyjnych (nie przepuszczających powietrza). Brak jest badań określających wchłanianie chlorochinaldolu podanego dopochwowo.

Chlorochinaldol niemal całkowicie wydalany jest z moczem w postaci siarczanów. Jedynie 2 % leku ulega eliminacji w postaci niezmienionej.