Techniki masażu

Krótko o historii masażu

Masaż jest jedną z najstarszych technik leczniczych. Wywodzi się z Indii i Chin. Już w 1800 roku przed naszą erą Hindusi podali dokładne wskazówki wykonania masażu, który początkowo był elementem kultu religijnego. W najstarszych zapiskach, bo już w dziełach Hipokratesa i kronikach Juliusza Cezara pisano o leczniczych właściwościach masażu na organizm człowieka. Wiedza o fizjologii człowieka pozwoliła już w XVI wieku Ambrożemu Pare, znakomitemu lekarzowi i chirurgowi, prowadzić badania nad wpływem masażu na organizm.

Jednak prawdziwy rozwój nastąpił w XIX wieku, kiedy to moda na zabiegi w uzdrowiskach pozwoliła lekarzom szwedzkim opracować tzw. szwedzką gimnastykę zawierającą masaż. Masaż zaczęto traktować jako „narzędzie” lecznicze i stosować w szpitalach w przypadku powikłań chirurgicznych. W miarę rozwoju wiedzy o anatomii człowieka oraz wraz z zainteresowaniem fizykoterapią i kosmetologią, technika masażu była ulepszana, kolejni badacze wymyślali nowe techniki.

Wiele technik, jeden efekt

Wyróżniamy kilka technik masażu, obecnie bardzo modne są masaże orientalne, ale każdy z nich ma podobny wpływ na nasz organizm. Istnieje jednak kilka wspólnych zasad dotyczących masażu. Powinien być wykonywany w określonym tempie, rytmicznie, z określoną siłą, bez rozciągania skóry, zgodnie z kierunkiem przebiegu mięśni, naczyń krwionośnych i limfatycznych od obwodu do serca.

Najczęściej wykonywanym masażem jest masaż klasyczny, do którego podstawowych ruchów zaliczamy głaskanie, rozcieranie, ugniatanie, oklepywanie, wstrząsanie. Istnieje wiele odmian masażu klasycznego, ale przeważnie zachowana jest kolejność tych podstawowych ruchów, gdyż mają one zasadniczy wpływ na efektywność masażu.

• Głaskanie
  
  Zazwyczaj każdy masaż zaczyna się i kończy ruchem głaskania. Można je wykonywać powierzchniowo lub głęboko. To ostatnie połączone jest z rozciąganiem tkanek. Przyśpiesza ono złuszczanie obumarłego naskórka i usunięcie wydzieliny z gruczołów łojowych, likwiduje zastoje i obrzęki, przyspiesza wchłanianie krwiaków, polepsza krążenie krwi, powoduje przekrwienie tkanek.

• Ugniatanie
  
  Przede wszystkim chwyt ten powoduje silne przekrwienie w tkance podskórnej i mięśniach, co zwiększa ich sprawność oraz pomaga usunąć produkty przemiany materii.

• Rozcieranie
  
  Wskazaniem do rozcierania jest złe ucieplenie tkanek, wysięki pozapalne, krwiaki pourazowe, blizny i zrosty. Wpływa intensywnie na krwioobieg, pozwalając komórkom na wymianę substancji odżywczych i usunięciu produktów przemiany materii dzięki udrożnieniu naczyń chłonnych.

• Oklepywanie
  
  Powoduje żywe przekrwienie, pogłębiając wcześniejsze efekty masażu, zmienia pobudliwość zakończeń nerwowych i powoduje skurcze mięśni, a także dzięki wymuszonej ich pracy, regeneruje je.

• Wstrząsanie
  
  Działa intensywnie na głęboko położone tkanki, na mięśnie oraz na tkankę tłuszczową. Jest to najintensywniejszy ruch masażu pozwalający skórze na szybkie zregenerowanie się, co jest połączone z przyspieszonym krwioobiegiem krwi.

• Głaskanie końcowe
  
  Ma na celu przywrócenie skóry i narządów do stanu równowagi, ma uspokoić i wyciszyć skórę i tkanki.

Za pomocą masażu oddziałujemy na skórę, która jest narządem wielowarstwowym, złożonym i pełniącym różnorakie funkcje w organizmie człowieka. W skórze znajdujemy naczynia krwionośne, limfatyczne, zakończenia nerwowe, receptory czucia, dotyku, ucisku, ciepła, zimna i bólu, gruczoły łojowe i potowe, mięśnie, włókna skóry. Wszystkie pełnią określone funkcje i pomagają zachować homeostazę organizmu. Jednak w ciągu codziennego życia, stresów, pojawiających się infekcji, organizm traci delikatną równowagę i zaczynamy czuć się zmęczeni, znużeni, brakuje nam energii. Dzięki umiejętnie wykonanemu masażowi, pozwalamy skórze pełnić jej funkcje prawidłowo przywracając tym samym równowagę organizmu. Dzięki znajomości anatomii i fizjologii człowieka można poprawić stan naszego ciała i ducha.