Osteopatia – czym zajmuje się osteopata i w jakich chorobach może pomóc?
Mateusz Burak

Osteopatia – czym zajmuje się osteopata i w jakich chorobach może pomóc?

Osteopatia zajmuje się diagnostyką oraz leczeniem zaburzeń układu ruchu, narządów wewnętrznych oraz układu współczulnego. Za jej twórcę uznaje się amerykańskiego lekarza Andrewa Taylora Stilla, który stworzył American School of Osteopathy – instytucję zrzeszającą i kształcącą specjalistów z tej dziedziny. Jakie są wskazania do osteopatii? Jakie techniki stosuje osteopata?

  1. Osteopatia – czym zajmuje się osteopata?
  2. Osteopatia – techniki wykorzystywane w osteopatii
  3. Jak przebiega terapia u osteopaty?
  4. Czy leczenie u osteopaty boli?
  5. Osteopatia – wskazania do leczenia osteopatycznego
  6. Osteopatia – przeciwwskazania
  7. Osteopata – lekarz czy fizjoterapeuta? Kto może zostać osteopatą?

Osteopatia – czym zajmuje się osteopata?

Holistyczne podejście osteopatów polega na tym, że organizm człowieka jest traktowany jako całość – chodzi tutaj o analizowanie zarówno sfery fizycznej, jak i psychicznej, tak u dzieci jak i u dorosłych. Zdrowie jest bowiem, jak twierdzą osteopaci, wynikiem niezachwianej równowagi oraz dobrostanu ciała i umysłu. Integracja na wielu różnych poziomach funkcjonowania organizmu ludzkiego pozwala na eliminację zaburzeń, dolegliwości oraz różnorakich dysfunkcji.

W tym celu medycyna osteopatyczna wykorzystuje szereg technik zazębiających się z terapią manualną, czy terapią cranialną, a podstawowym narzędziem pracy są ręce terapeuty. Szerokie spektrum zastosowania sprawia, że osteopatia może być wykorzystywana w każdym wieku, zarówno u osób starszych, jak i w przypadku dysfunkcji typowo dziecięcych.

Osteopatia – techniki wykorzystywane w osteopatii

Osteopatię uważa się za rodzaj medycyny niekonwencjonalnej. Wśród sztandarowych założeń osteopatii podaje się holistyczne podejście do człowieka, możliwość samoregulacji, integralność struktury i funkcji oraz istotność cyrkulacji płynów. Wykorzystując te zasady, terapeuta przystępuje do procesu diagnostycznego. Jego składowymi są: anamneza, czyli wywiad, badanie neurologiczne, ortopedyczne oraz typowo osteopatyczne. W przypadku wątpliwości, niejednoznacznych wyników czy konieczności dokładniejszego różnicowania może zaistnieć konieczność badań obrazowych oraz laboratoryjnych.

W procesie leczenia stosowane są różnorodne techniki. Można tutaj wymienić chociażby manipulacje powięzi – trójwymiarowej przestrzennej struktury otaczającej narządy, mięśnie, naczynia, utworzonej z tkanki łącznej.

Ze względu na obecność wolnych zakończeń nerwowych, proprioceptorów oraz zdolności do aktywnego kurczenia się, dysfunkcje powięzi mogą wpływać na zaburzenia pracy narządu ruchu oraz narządów wewnętrznych. Osteopaci stosują także techniki terapii czaszkowo–krzyżowej, pozwalające równoważyć pracę układu autonomicznego – mówi się o ich dużej skuteczności u dzieci autystycznych, z ADHD oraz u osób z zaburzeniami nerwicowymi. Praca technikami wisceralnymi stanowi dobrą metodę w walce z refluksem zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Także przy szumach usznych, migrenowych bólach głowy czy dolegliwościach kręgosłupa mobilizacje i manipulacje stawów mogą przynieść wyjątkowo dużo korzyści.

W przywracaniu właściwego napięcia podczas bólu o cechach pochodzenia mięśniowego, powodzeniem cieszą się techniki energetyzacji mięśni, terapie miękkotkankowe, manipulacje mięśniowo–powięziowe oraz terapia punktów spustowych. Pozostałe narzędzia wykorzystywane w osteopatii to techniki równoważenia napięć więzadłowych – BLT, struktur nerwowo–naczyniowych, czy techniki Strain–Contrastrain – ułożeniowe oraz niezliczona ilość innych. Zastosowanie danego narzędzia jest uzależnione od szeregu czynników, jak chociażby wiek czy kondycja psycho–fizyczna pacjenta. 

Powiązane produkty

Jak przebiega terapia u osteopaty?

Po określeniu hipotezy i decyzji o wyborze techniki, osteopata przystępuje do procesu terapii. Następnie sprawdzana jest odpowiedź tkankowa – mówi nam to o skuteczności wybranego narzędzia i słuszności hipotezy terapeutycznej. Czas trwania jednostki zabiegowej to blisko godzina – choć jest to bardzo zindywidualizowane. Ilość wizyt także bywa różna. Wyznacznikiem jest problem, z jakim zgłosił się pacjent oraz jego wiek – zdolności naprawcze organizmu maleją proporcjonalnie wraz z nim. 

Czy leczenie u osteopaty boli?

Ból po wizycie u osteopaty zazwyczaj jest następstwem zainicjowania procesów naprawczych. Równie często może pojawić się senność, objawy grypopodobne czy cechy stanu zapalnego. Tego typu zmiany ustępują po kilku dniach i są związane z odzyskiwaniem przez organizm stanu równowagi. Cena jednej wizyty w gabinetach osteopatii może się wahać w granicach od 100 do nawet 400 zł. Opinie pacjentów przemawiają na korzyść holistycznego podejścia do stanu zdrowia i przekonują o słuszności takiej koncepcji. 

Osteopatia – wskazania do leczenia osteopatycznego

Główne wskazania do osteopatii to:

  • migreny,
  • zawroty głowy,
  • szyjnopochodne bóle głowy,
  • dolegliwości stawów skroniowo–żuchwowych,
  • dyskopatia,
  • lumbago,
  • rwa kulszowa,
  • bolesne miesiączkowanie,
  • endometrioza,
  • nietrzymanie moczu,
  • zaburzenia o podłożu hormonalnym,
  • depresja poporodowa,
  • nerwice,
  • zaburzenia pracy narządów wewnętrznych,
  • szumy uszne,
  • zaburzenia rytmu dobowego,
  • urazy,
  • wady postawy,
  • dolegliwości bólowe o różnym podłożu, np. bóle stawów, bóle kręgosłupa,
  • kolki, zaparcia, asymetrie ciała u niemowląt,
  • plagiocefalia,
  • astma,
  • kręcz szyi.

Osteopatia – przeciwwskazania

Jako główne przeciwwskazania do zabiegów osteopatycznych najczęściej podaje się:

  • brak zgody pacjenta,
  • stany zagrożenia życia wymagające interwencji lekarskiej,
  • zaawansowane stadia niektórych chorób psychicznych,
  • ciążę w początkowym okresie.

W celu rozpoczęcia terapii należy udać się do centrum osteopatii. Podczas pierwszej wizyty osteopata poprosi o dotychczasową dokumentację medyczną, przeprowadzi badanie podmiotowe, czyli wywiad z pacjentem oraz badanie fizykalne. Jeżeli zdiagnozuje jakieś nieprawidłowości w funkcjonowaniu organizmu, zaproponuje odpowiednią terapię

Osteopata – lekarz czy fizjoterapeuta? Kto może zostać osteopatą?

Chcąc zostać specjalistą i zdobyć wysokie kwalifikacje, najlepiej pomyśleć o podyplomowych studiach z medycyny osteopatycznej. Aplikować mogą lekarze, fizjoterapeuci oraz studenci medycyny i fizjoterapii. Najczęściej po 3 latach nauki otrzymują tytuł D.O., czyli dyplomowanego osteopaty. 

Program nauczania osteopatii obejmuje bardzo wiele przedmiotów i wąskospecjalistycznych działów dających szansę bycia dobrym terapeutą. Są to m.in. osteopatia w pediatrii, ginekologiczna, kranialna czy parietalna. W Polsce instytucją zrzeszającą osteopatów jest Towarzystwo Osteopatów Polskich (TOP)  – stworzone w 2005 roku, przynależące do Europejskiej Federacji Osteopatów (EFO). Aby móc tytułować się specjalistą z zakresu tej nauki, niezbędne jest dodatkowe kształcenie w specjalistycznych placówkach. Polska Akademia Osteopatii Osteon jest pionierem w tym zakresie – jest to pierwsza w kraju szkoła kształcąca w tym obszarze.

  1. H. Elden, H.–C. Östgaard, A. Glantz i in.,  Effects of craniosacral therapy as adjunct to standard treatment for pelvic girdle pain in pregnant women: a multicenter, single blind, randomized controlled trial, „Acta Obstetricia et Gynecologica Scandinavica” 2013; nr 92(7).
  2. F. Cerritelli, N. Ruffini, E. Lacorte i in., Osteopathic manipulative treatment in neurological diseases: systematic review of the literaturę, „Journal of the Neurological Sciences” 2016, nr 15;369.
  3. H. Haller, R. Lauche, H. Cramer i in.,  Craniosacral therapy for the treatment of chronic neck pain: a randomized sham–controlled trial, „The Clinical Journal of Pain” 2016, nr 32(5).

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Terapia czaszkowo–krzyżowa – na czym polega i jakie są wskazania do terapii cranio–sacralnej?

    Terapia czaszkowo–krzyżowa, inaczej terapia cranio–sacralna, to odłam osteopatii, często nazywany osteopatią kranialną. Polega na delikatnej manipulacji i uciskaniu punktów w obrębie czaszki, miednicy, przepony, klatki piersiowej oraz kości krzyżowej. Terapia czaszkowo–krzyżowa jest terapią powięzi, za jej sprawą następuje rozluźnienie struktur łączno–tkankowych, których napięcie może powodować kłopoty zdrowotne, zarówno somatyczne, jak i emocjonalne. Terapię cranio–sakralną cechuje więc podejście holistyczne do organizmu człowieka. Jakie są wskazania do korzystania z terapii czaszkowo–krzyżowej?

  • Zawroty głowy – przyczyny, objawy, leczenie

    Zawroty głowy mogą być spowodowane na przykład zbyt gwałtowną zmianą pozycji czy odwróceniem głowy i wówczas są zjawiskiem fizjologicznym. Czasem jednak mogą być wynikiem poważniejszych dolegliwości. Jakich?

  • Bóle stawów – przyczyny, diagnostyka, leczenie. Rehabilitacja i ćwiczenia na bóle stawów

    Bóle stawów to jedna z częstych przypadłości, która dotyka zarówno osoby starsze, jak i te w młodym wieku, niezależnie od płci. Bolące stawy są najczęściej objawem świadczącym o występowaniu jakiejś choroby, mogą pojawić się jako konsekwencja urazu, np. zwichnięcia, przeciążenia czy skręcenia, ale także występują u osób z nadwagą i tych, prowadzących bardzo statyczny tryb życia. W medycynie ból stawów określa się jako artralgia. 

  • Ból kręgosłupa – najczęstsze przyczyny, rodzaje, metody leczenia bóli kręgosłupa

    Ból kręgosłupa może mieć różne lokalizacje. Najczęstszymi przyczynami bólu kręgosłupa w jego górnym odcinku są zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego i stany zapalne, natomiast ból kręgosłupa lędźwiowego jest przeważnie spowodowany dyskopatią oraz podrażnieniem korzeni nerwowych (rwa kulszowa). Warto zwrócić uwagę, czy bólom kręgosłupa nie towarzyszą dodatkowe objawy, takie jak ból głowy czy ból brzucha. W przypadku ostrego bólu pleców, uniemożliwiającego normalne funkcjonowanie oraz przewlekłego, nawracającego bólu kręgosłupa, warto udać się do specjalisty.

  • Ból kręgosłupa lędźwiowego — przyczyny i leczenie

    Na ból kręgosłupa lędźwiowego przynajmniej raz w życiu uskarża się prawie każdy człowiek. Niestety zwykle tego typu dolegliwości odczuwane są znacznie częściej. Odcinek lędźwiowy to bolesne miejsce głównie u ludzi dorosłych, choć czasami ból mogą też odczuwać dzieci – jest on uporczywy, potrafi naprawdę uprzykrzyć życie i uniemożliwić normalne funkcjonowanie. Niekiedy jest tak silny, że powoduje fizyczne unieruchomienie pacjenta, czasami nawet na dłuższy czas.

  • Łuszczyca paznokci – przyczyny, objawy, leczenie

    Łuszczyca jest przewlekłą zapalną chorobą skóry, przebiegającą z okresami remisji i zaostrzeń, na którą w Polsce choruje prawie milion osób. Choroba najczęściej występuje u rasy białej i w umiarkowanej strefie klimatycznej. Pierwsze objawy łuszczycy mogą wystąpić w dowolnym wieku, jednak zwykle pojawiają się we wczesnym okresie dorosłego życia lub później, około 50–60 roku życia. Łuszczyca charakteryzuje się występowaniem zmian chorobowych zarówno na skórze gładkiej, jak i na owłosionej skórze głowy, a także zmianami w obrębie płytek paznokciowych dłoni i stóp. W cięższych postaciach łuszczyca może również zająć stawy. Zmianom paznokciowym z reguły towarzyszą zmiany w obrębie skóry, chociaż zdarza się, że zmiany chorobowe obejmujące aparat paznokciowy wyprzedzają pojawienie się zmian skórnych nawet o dziesiątki lat.

  • Nadżerka szyjki macicy (ektopia) – przyczyny, objawy, metody leczenia

    Termin „nadżerka szyjki macicy” oznacza ubytek błony śluzowej. Często jest on nieprawidłowo stosowany na określenie ektopii, która jest zupełnie innym schorzeniem. Rzekoma nadżerka szyjki macicy (tak brzmi inna nazwa ektopii) to zastępowanie nabłonka płaskiego, który fizjologicznie pokrywa tarczę szyjki macicy, nabłonkiem gruczołowym. Zazwyczaj nie daje ona żadnych objawów, a kobieta dowiaduje się o jej istnieniu podczas rutynowego badania ginekologicznego. Kiedy ektopia wymaga szerszej diagnostyki i leczenia? Jakie metody usunięcia „nadżerki” szyjki macicy stosuje się najczęściej?

  • Czego nie można robić przy nadżerce szyjki macicy ? Jak postępować po jej usunięciu?

    Nadżerka szyjki macicy jest rozpoznaniem, które może usłyszeć wiele kobiet w gabinecie ginekologicznym. Warto podkreślić jednak, że określenie „nadżerka” używane jest najczęściej w nieprawidłowy i potoczny sposób. Czym jest nadżerka oraz jak postępować po zabiegu jej usunięcia?

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij