Dyskopatia szyjna – przyczyny, objawy, leczenie

Dyskopatia szyjna – charakterystyka 

Dyskopatia szyjna ma miejsce wówczas, gdy dochodzi do powstania przepukliny krążka międzykręgowego lub też innych patologii dysku, które zapoczątkowują chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa szyjnego. Wydobywająca się na zewnątrz zawartość jądra miażdżystego dysku generuje ucisk i drażnienie nerwów rdzeniowych, powodując ból. Dolegliwości są rezultatem pojawiającego się odczynu zapalnego w okolicy nerwu oraz miejscowego obrzęku wywołanego kompresją przepukliny. 

W sytuacji, kiedy powyższa patologia jest widoczna w obrębie kręgosłupa szyjnego, dolegliwości mogą rozprzestrzeniać się na okolice szyi, ramion oraz palców rąk. Z upływem czasu przepuklina może się obkurczać, co daje częściowe lub całkowite złagodzenie objawów dyskopatii. 

Dyskopatia szyjna – przyczyny 

Przepuklina kręgosłupa szyjnego może mieć bardzo różne podłoże. Jej powstawanie jest związane ze starzeniem się organizmu i eksploatacją struktur kręgosłupa. Proces patologiczny w obrębie krążka międzykręgowego może zostać zainicjowany także poprzez długoletnie nawyki, jak przyjmowanie nieprawidłowej postawy, urazy czy brak stosowania się do zasad ergonomii pracy.

Dowiedziono także, że procesy degeneracyjne opisywanych struktur mogą być rezultatem palenia tytoniu, które sprzyja dehydratacji krążków i ich osłabieniu. Pod uwagę należy brać także predyspozycje genetyczne, szereg czynności zawodowych, rekreacyjnych czy wady postawy ciała upośledzające biomechaniczne możliwości kręgosłupa i generujące przeciążenia (pogłębiona lordoza szyjna, nieprawidłowy kształt kręgów szyjnych, spłycenie lordozy i kifoza szyjna). 

Dyskopatia szyjna – objawy 

Objawy przepukliny szyjnej są zróżnicowane. Jest to podyktowane lokalizacją takich zmian, ich rozmiarami oraz indywidualną odpowiedzią organizmu na ból. Do najbardziej charakterystycznych objawów patologii dyskowych odcinka szyjnego kręgosłupa zalicza się: 

• ból kręgosłupa szyjnego promieniujący do ramion, dłoni, placów rąk 
• drętwienie, mrowienie – zaliczane do objawów neurologicznych pochodzących z odcinka szyjnego,
• nasilanie się bólu szyi podczas ruchów obracania głowy czy zginania odcinka szyjnego,
• bolesne, niekontrolowane skurcze mięśni,
• osłabienie siły mięśniowej kończyny górnej w szczególności mięśni dwugłowych, trójgłowych oraz mięśni rąk.

W niektórych przypadkach mogą występować zwroty głowy pochodzące od kręgosłupa. Czasami w takiej sytuacji ulgę sprawia trzymanie ręki nad głową, ponieważ powoduje to zmniejszenie ucisku na nerw. 

Dyskopatia szyjna – diagnostyka 

Diagnostyka bólu kręgosłupa szyjnego opiera się głownie na wywiadzie lekarskim oraz badaniach obrazowych. Śledząc historię medyczną i dotychczasowy przebieg objawów, ustala się precyzyjnie ewentualne czynniki ryzyka, jak np. przebyte urazy czy nawyki związane ze stylem życia mogące generować obecne dolegliwości. W dalszej kolejności specjalista przystępuje do badania fizykalnego, które pomaga określić źródło bólu, sprawdzić osłabienie mięśni oraz zweryfikować istniejące objawy neurologiczne. 

Podejrzenie dyskopatii szyjnej oraz innych schorzeń może skłonić specjalistę do zastosowania diagnostyki obrazowej, czyli wykonania RTG kręgosłupa szyjnego, tomografii komputerowej czy rezonansu magnetycznego kręgosłupa.

Dyskopatia szyjna – leczenie

W przypadku leczenia dyskopatii szyjnej pierwszym krokiem jest postepowanie zachowawcze. Polega ono na zastosowaniu terapii farmakologicznej (leczenie przeciwbólowe), fizjoterapii oraz ćwiczeń domowych i modyfikacji dotychczasowego stylu życia. W większości przypadków po upływie blisko 6 tygodni od rozpoczęcia takiego postępowania dolegliwości związane z dyskopatią słabną. Brak dostatecznej reakcji na postępowanie objawowe może skłonić lekarza do decyzji o zabiegu operacyjnym. 

Dyskopatia szyjna – rehabilitacja 

Dyskopatia kręgów szyjnych wymusza odpowiednie postępowanie z udziałem fizjoterapeuty. Bardzo ważna jest reedukacja postawy oraz nauka właściwych technik podnoszenia się w przypadku ostrych dolegliwości bólowych, a także edukacja w zakresie utrzymywania dobrej postawy ciała podczas siedzenia, stania, ruchu. W przypadku dbałości o odpowiednią pozycję podczas snu zaleca się poduszkę ortopedyczną na kręgosłup szyjny, która pomaga w zachowaniu właściwego ułożenia górnych segmentów ciała. 

Wdraża się także odpowiedni zestaw ćwiczeń ukierunkowany na wzmacnianie mięśni wspomagających utrzymywanie prawidłowej postawy ciała. Bardzo ważna jest umiejętność radzenia sobie ze stresem co pomaga redukować pojawiające się napięcie mięśni w odcinku szyjnym kręgosłupa. Chiropraktyka, zabiegi osteopatyczne, masaż, kinesiotaping oraz zabiegi fizykalne również odgrywają bardzo ważną rolę w walce z bólem i ułatwiają regenerację uszkodzonych struktur. 

Dyskopatia szyjna – ćwiczenia 

Chcąc zapobiec pojawianiu się patologicznych zmian, takich jak spondyloza czy mielopatia szyjna, należy pamiętać o regularnym wykonywaniu ćwiczeń. Przykładowy zestaw, który można zastosować przy dyskopatii szyjnej to:

1. Pozycja: siad na krześle, stopy oparte o podłoże, ręce na kolanach, broda ściągnięta. Ruch polega na powolnym przesunięciu głowy do przodu, a następnie do tyłu, do pozycji wyjściowej. Ćwiczenie powtarzamy 10 razy. 
2. Pozycja: taka sama jak w ćwiczeniu poprzednim. Ruch polega na wykonaniu wszystkich fizjologicznych ruchów w odcinku szyjnym kręgosłupa, w pełnym zakresie ruchu. Zgięcie w przód, wyprost, skłon boczny w lewo, skłon boczny w prawo, rotacja w lewo i rotacja w stronę prawą. Ćwiczenie powtarzamy 10 razy. 
3. Pozycja: siad na krześle, stopy oparte o podłoże, jedna ręka trzyma za siedzisko, druga jest umieszczona na skroni po tej samej stronie. Ruch polega na delikatnym rozciąganiu szyi w płaszczyźnie czołowej, bez unoszenia brody. Ćwiczenie wykonujemy 4-5 razy utrzymując rozciągnięcie za każdym razem 10-15 sekund. Następnie wykonujemy to samo na drugą stronę. 
4. Pozycja: siedzenie na krześle, stopy oparte o podłoże, jedna ręka trzyma za siedzisko, druga umieszczona po kolei najpierw na czole, potem na potylicy, na jednej skroni i na koniec na drugiej skroni. Ruch polega na utrzymaniu głowy i szyi w tym samym, osiowym ustawieniu wbrew oporowi przyłożonemu z użyciem ręki. Ćwiczenie wykonujemy powoli utrzymują jednorazowa napięcie przez 4-5 sekund. Powtarzamy 10-15 razy. 

Dykopatia szyjna – jak spać? 

Bardzo ważne jest wykorzystanie wspomnianej poduszki ortopedycznej, która zapewnia właściwe ułożenie odcinka szyjnego podczas snu. Ułożenie powinno wyglądać w taki sposób, aby nie prowokować napięcia w szyi i zachować fizjologiczną głębokość lordozy szyjnej. Co do samej pozycji ciała, to należy wybrać taką, która generuje jak najmniej dolegliwości zarówno podczas zasypiania, snu jak i po przebudzeniu.