Padaczka – przyczyny, objawy, leczenie
Oliwia Janota

Padaczka – przyczyny, objawy, leczenie

Napad drgawek, potocznie zwany padaczką, to reakcja organizmu wywołana niewłaściwymi, nadmiernymi wyładowaniami neuronów mózgowych. Padaczka w terminologii medycznej to dwa lub więcej nieprowokowane napady padaczkowe w odstępstwie powyżej doby. Nie dotyczy to pojęcia drgawek gorączkowych, które występują u dzieci do 5. roku życia. Padaczka może objawiać się nie tylko poprzez drgawki, ale również utratę przytomności, omamy wzrokowe czy zaburzenia mowy.

Padaczka – jakie są objawy? Jak wyglądają napady padaczkowe?

Napad padaczkowy może wyglądać w sposób typowy, tj. występują drgawki (toniczno-kloniczne, miokloniczne), będące mimowolnymi skurczami mięśni szkieletowych, wraz z utratą przytomności, prężeniem ciała, sinicą i pienistą wydzieliną z ust. Padaczka może się objawiać również przez utratę przytomności lub tzw. napady nieświadomości, podczas których chory jest przytomny, lecz na czas napadu, przez wyładowania w korze mózgowej, traci świadomość i nie pamięta okoliczności zdarzenia. Pacjenci mogą być również przytomni i pozornie świadomi, ale w trakcie napadu padaczki zaczynają zachowywać się nienaturalnie, pojawiają się omamy wzrokowe, słuchowe i zaburzenia mowy.

Co może wywołać atak padaczki?

Drgawki dzielą się na prowokowane i nieprowokowane. Drgawki prowokowane są wywołane określonym czynnikiem zachodzącym w czasie napadu, np. zbyt niskim stężeniem glukozy we krwi, urazem, udarem, zatruciem, zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych. Występują również w przypadku odstawienia alkoholu (padaczka alkoholowa). Drgawki prowokowane zawsze występują w bliskim związku czasowym z czynnikiem, który je wywołał. Natomiast drgawki nieprowokowane są związane z ogólnymi predyspozycjami, wrodzonymi lub nabytymi, lecz nie występują natychmiast z czynnikiem, który je powoduje. Przyczynami są indywidualne predyspozycje genetyczne, guzy mózgu, blizny po udarze (padaczka poudarowa), wrodzone zaburzenia budowy kory mózgu.

Powiązane produkty

Napad padaczkowy – jak się zachować? Jak pomóc osobie z padaczką?

Widząc chorego z napadem padaczki, zapewnij drożność dróg oddechowych – nie wkładaj żadnych przedmiotów do ust chorego! Nie przytrzymuj chorego w trakcie drgawek, ale upewnij się, że nie znajduje się w pozycji i miejscu, które mogą spowodować dodatkowe obrażenia. Zabezpiecz miejsce, w którym znajduje się chory, poluzuj krawat, delikatnie rozepnij kołnierz koszuli, by nie krępował ruchów. Wezwij pomoc – zadzwoń po zespół ratownictwa medycznego. Po napadzie sprawdź, czy chory oddycha. Jeśli tak – ułóż pacjenta w pozycji bezpiecznej, a pod jego głowę możesz włożyć poduszkę lub złożoną odzież. Upewnij się, że chory ma zapewnioną drożność dróg oddechowych i oddycha. Nie budź chorego – po napadzie organizm zapada w sen. Pozostań z pacjentem do momentu przyjazdu karetki.

Padaczka – przyczyny. Czy padaczka jest na tle nerwowym? Czy padaczka jest dziedziczna?

Przyczyny padaczki nie zawsze zostają ustalone, u części pacjentów epilepsja jest dziedziczna. Padaczka na tle nerwowym może wystąpić w formie psychogennych napadów rzekomopadaczkowych, które przypominają klasyczne napady drgawek toniczno-klonicznych, jednak czynność mózgu nie jest wówczas zaburzona, nie obserwuje się dodatkowych wyładowań neuronalnych. Przyczyną są zaburzenia psychiczne pacjenta, który symuluje napad drgawek.

Padaczka – rozpoznanie

Jedynym badaniem, które z największym prawdopodobieństwem pozwala potwierdzić diagnozę epilepsji jest badanie elektroencefalograficzne, które rejestruje czynność bioelektryczną mózgu w postaci fal. Jest to bezpieczne, bezbolesne i nieinwazyjne badanie. Badania dodatkowe pozwalają uzupełnić obraz o ewentualne przyczyny napadu padaczkowego, np. badania krwi pozwalają określić, czy nie wystąpiły zaburzenia elektrolitowe lub hipoglikemia (padaczka cukrzycowa), a badania obrazowe (np. rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa) są niezbędne do wykluczenia udaru lub guza mózgu.

Czy padaczka jest uleczalna?

Niestety, epilepsja nie jest uznawana za chorobę uleczalną. Niemniej ponad ¾ pacjentów osiąga bardzo dobry efekt terapeutyczny, a u ⅔ chorych następuje całkowite ustąpienie napadów padaczkowych. Skuteczność leczenia zależy od przyczyny epilepsji, odpowiedzi na leczenie oraz współpracy pacjenta w zakresie regularnego przyjmowania leków. U niektórych pacjentów po 3-5 latach bez epizodu padaczki można rozważyć odstawienie leków.

Padaczka – leczenie. Co pomaga na padaczkę?

Leczenie opiera się głównie na konkretnych grupach leków, które mają na celu zahamowanie nadmiernych wyładowań neuronów, tj. walproiniany, benzodiazepiny, barbiturany. W przypadku nieskuteczności leczenia lub określonej przyczyny napadów (guz mózgu, naczyniak) przeprowadza się zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu zmiany, która stanowi tzw. ognisko padaczkowe. Lekooporna padaczka u dzieci jest wskazaniem do rozpoczęcia leczenia dietą ketogenną pod ścisłym nadzorem lekarza i dietetyka.

Zapoznaj się z ofertą kwasów tłuszczowych omega na DOZ.pl

Padaczka a prawo jazdy. Czy osoba z padaczką może prowadzić samochód?

Pacjenci z epilepsją nie mogą prowadzić pojazdów, jeśli w ciągu ostatniego roku wystąpił u nich napad padaczkowy. Orzeczenie o stanie zdrowia wydaje się na podstawie badania lekarskiego. Należy podkreślić, że niektóre leki stosowane w leczeniu padaczki również stanowią przeciwwskazanie do prowadzenia pojazdów.

Padaczka – rokowania. Ile żyją ludzie z padaczką?

Do 80% pacjentów utrzymuje wysoką jakość życia przy dobrze dobranym leczeniu farmakologicznym. U ponad 60% udaje się osiągnąć całkowite ustąpienie napadów. Niestety, jednocześnie dane statystyczne wykazują, iż pacjenci z epilepsją bardzo często umierają przedwcześnie. Przed 56. rokiem życia śmiertelność jest aż 10-krotnie wyższa niż średnia w populacji. Najbardziej zagrożeni są chorzy, którzy jednocześnie zmagają się z zaburzeniami psychicznymi, nadużywają alkoholu lub narkotyków.

  1. Interna Szczeklika – podręcznik chorób wewnętrznych 2022/2023, pod red. P. Gajewskiego, Kraków 2021, s. 64-65.
  2. Medycyna wewnętrzna, pod red G. Herolda i wsp., Warszawa 1996, s. 870.
  3. S. D. Shorvon, The etiologic classification of epilepsy, „Epilepsia” vol. 52, 6 (2011): 1052-7.
  4. E. Beghi et al., The natural history and prognosis of epilepsy, „Epileptic disorders: international epilepsy journal with videotape” vol. 17, 3 (2015): 243-53.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Ból biodra – przyczyny, diagnostyka, leczenie bólu stawu biodrowego. Ćwiczenia na biodra

    Ból biodra może dotknąć osoby w każdym wieku, nie tylko seniorów. Przyczynami bólu stawu biodrowego mogą być zmiany zwyrodnieniowe, ale także urazy czy rwa kulszowa. Często bólom bioder towarzyszy uczucie trzaskania bądź przeskakiwania biodra (tzw. zespół trzaskającego biodra). Leczenie bolącego biodra opiera się przede wszystkim na fizjoterapii – odpowiednio dobranych zabiegach fizykoterapeutycznych i ćwiczeniach. Część z nich można wykonywać także w domu. Rzadziej stosuje się leczenie operacyjne w postaci wszczepienia endoprotezy stawu biodrowego.

  • Choroba Leśniowskiego-Crohna – przyczyny, objawy, leczenie

    Choroba Leśniowskiego-Crohna jest przewlekłą, nieuleczalną chorobą, powodującą znaczne pogorszenie jakości życia. Początek choroby ma charakter skryty i przebiega skąpoobjawowo, utrudniając postawienie prawidłowego rozpoznania. Chorzy w toku trwania choroby często wymagają interwencji chirurgicznej z powodu powikłań jelitowych. Jak wygląda diagnostyka i terapia osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna? Zapraszamy do zapoznania się z treścią artykułu.

  • Ortoreksja – na czym polega? Skutki, objawy i leczenie obsesji na punkcie zdrowego żywienia

    Ortoreksja jest zaburzeniem odżywiania, które polega na obsesji na punkcie zdrowego żywienia. Osoba cierpiąca na ortoreksję stopniowo zmienia nawyki żywieniowe po to, by jej dieta była idealna dla zdrowia. Niestety, ortorektyk nigdy nie osiąga pożądanej poprawy menu, a przez ciągłą eliminację nawet całych grup produktów zaczyna chorować. Jak rozpoznać ortoreksję i w jaki sposób ją leczyć?

  • Ból nadgarstka – przyczyny, objawy, leczenie, rehabilitacja bólu w nadgarstku

    Ból nadgarstka to przypadłość, która może pojawiać się u ludzi w każdym wieku. Względnie duża ruchomość oraz lokalizacja przebiegu nerwów i ścięgien sprawia, że bolący nadgarstek może często upośledzać pracę dystalnej części kończyny górnej. Co oznacza ból nadgarstka i kciuka czy ból nadgarstka i łokcia? Jak wygląda diagnostyka i leczenie?

  • Reumatyzm – przyczyny, objawy, leczenie chorób reumatycznych. Fizjoterapia przy reumatyzmie

    Reumatyzm to potoczna nazwa grupy schorzeń o podłożu zapalnym, która obejmuje choroby mięśni, stawów i kości. Najczęściej występujące objawy chorób reumatycznych to ból i obrzęk stawów, sztywność, ograniczenie ich ruchomości. Nieleczony reumatyzm może doprowadzić do znacznego ograniczenia sprawności. Jak wygląda rehabilitacja w schorzeniach reumatoidalnych?

  • Osteoporoza – przyczyny, objawy, badania, leczenie, rehabilitacja, zapobieganie zmianom osteoporotycznym

    Osteoporoza to choroba metaboliczna kości, która polega na stopniowym zaniku masy kostnej. Na skutek obniżenia gęstości mineralnej kości dochodzi do osłabienia ich struktury, co objawia się zwiększoną podatnością na złamania. Na zachorowanie narażone są przede wszystkim osoby starsze, szczególnie kobiety w wieku okołomenopauzalnym, choć na osteoporozę mogą cierpieć także mężczyźni, a nawet dzieci. Jakie są czynniki ryzyka wystąpienia zmian osteoporotycznych?

  • Lobotomia – czym jest? Jak wyglądała? Dlaczego już się jej nie praktykuje?

    Lobotomia to jedna z najbardziej kontrowersyjnych technik chirurgicznych w historii medycyny. Chociaż z dzisiejszej perspektywy wydaje się to nie do uwierzenia, ten niezwykle inwazyjny i wiążący się z wielkim ryzykiem zabieg był swego czasu bardzo popularny.

  • Zespół jelita drażliwego (IBS) — przyczyny, objawy, dieta i leczenie

    Zespół jelita drażliwego (IBS, ang. irritable bowel syndrome) jest jednym z najczęstszych zaburzeń przewodu pokarmowego. Charakteryzuje się przewlekłymi bólami brzucha, wzdęciami, zaparciami lub biegunkami. Często występują również inne objawy, takie jak uczucie niepełnego wypróżnienia czy wodnisty stolec. Przyczyny zespołu jelita drażliwego nie są dokładnie znane. Jednym z czynników ryzyka jest stres, ale również dieta i styl życia. Leczenie IBS zależy od indywidualnych objawów i zwykle składa się z terapii farmakologicznej, zmiany stylu życia i diety.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij