Seks bez zabezpieczenia – czym można się zarazić?

Seks to jedna z najprzyjemniejszych sytuacji, która może wydarzyć się między dwojgiem zakochanych ludzi. Chwila zapomnienia może jednak skończyć się mało romantycznie – jedną z wielu chorób, w tym rzeżączką, kiłą, a w skrajnych przypadkach nawet AIDS. Czym można zarazić się poprzez stosunek płciowy bez zabezpieczenia?

1. Czym można się zarazić przez kontakt seksualny?
2. Po jakim czasie występują objawy choroby wenerycznej?
3. Choroby weneryczne – diagnostyka
4. Czy można zarazić się chorobą weneryczną bez stosunku?

Choroby weneryczne, czyli przenoszone drogą płciową, to częsta konsekwencja odbywania stosunku płciowego bez zabezpieczenia. Statystyki pokazują, że nawet co czwarta osoba zamieszkująca naszą planetę cierpi na jedną z powszechnie występujących chorób wenerycznych. A lista jest długa. Co ciekawe, liczba patogenów z roku na rok rośnie. A groźnym schorzeniem można zarazić się już po odbyciu jednego stosunku.

Czym można się zarazić przez kontakt seksualny?

Stosunki płciowe – bez względu na to, czy pochwowe, oralne lub analne – niosą za sobą ryzyko transmisji chorobotwórczych patogenów. Ryzyko jest szczególnie duże, gdy seks odbywa się bez zabezpieczenia (prezerwatywy) lub uprawiany jest z przygodnym partnerem. Co istotne, choroby weneryczne mogą rozwijać się zupełnie bezobjawowo i dopiero po długim czasie dawać określone symptomy. W związku z tym kluczowe jest, aby zawczasu im zapobiegać niż później leczyć. W niektórych przypadkach nieskutecznie.

Czym można się zarazić przez kontakt seksualny? Do najczęstszych chorób wenerycznych zalicza się:

• chlamydiozę,
• kiłę,
• rzeżączkę,
• wirusowe zapalenie wątroby typu B i C,
• AIDS,
• grzybicę narządów płciowych,
• rzęsistkowicę,
• opryszczkę narządów płciowych.

Najwięcej chorób przenoszonych drogą płciową odnotowuje się u ludzi bardzo młodych – między 15. a 24. rokiem życia. Najbardziej narażone są osoby stanu wolnego zamieszkujące duże aglomeracje miejskie, które są aktywne seksualnie i często zmieniają partnerów. Ryzyko odbycia przygodnego seksu, zakończonego chorobą weneryczną, zwiększa się u osób nadużywających alkohol i przyjmujących narkotyki.

Czy zatem seks bez prezerwatywy jest niebezpieczny? Odpowiedź jest jednoznaczna – tak. Nie tylko nie zapobiega niechcianej ciąży, ale również nie chroni przed chorobami wenerycznymi.

W dobie pandemii COVID-19 wiele osób zastanawia się, czy można zarazić się koronawirusem przez stosunek płciowy. Ponieważ transmisja wirusa SARS-CoV-2 odbywa się na drodze kropelkowej, jest to jak najbardziej możliwe.

Po jakim czasie występują objawy choroby wenerycznej?

Objawy choroby wenerycznej uzależnione są od patogenu, który ją wywołał. Co ważne, symptomy są bardziej widoczne u mężczyzn niż u kobiet, co spowodowane jest różnicami w anatomii narządów rodnych.

Co powinno wzbudzić czujność? Typowe objawy choroby wenerycznej to:

• uczucie dyskomfortu podczas stosunku seksualnego i oddawania moczu,
• owrzodzenia miejsc intymnych,
• swędzenie i pieczenie dróg rodnych,
• nietypowa, obfita wydzielina z pochwy lub penisa,
• wysypka w miejscu intymnym.

Po jakim czasie występują objawy choroby wenerycznej? Okres wylęgania choroby uzależniony jest od rodzaju patogenu. Na ogół ma miejsce od kilku dni do nawet kilku tygodni.

Choroby weneryczne – diagnostyka

Same objawy jednak nie wystarczą do pewnego zdiagnozowania choroby wenerycznej. Aby mieć 100% pewność, należy udać się do lekarza (ginekologa – kobiety, androloga – mężczyźni) i wykonać szereg niezbędnych badań. Najbardziej miarodajny wynik da test wykonany z krwi, a także wymaz z dróg rodnych na obecność występowania danych patogenów. Badania te można wykonać w większości laboratoriów diagnostycznych. Ponadto w aptece bez recepty można kupić wiele testów do wykonania tych badań w domu.

Czy można zarazić się chorobą weneryczną bez stosunku?

Wiele osób błędnie uważa, że choroby weneryczne mogą przenosić się wyłącznie poprzez „tradycyjny” stosunek pochwowy. Nie jest to jednak prawda. Bakterie, wirusy, grzyby i inne patogeny mogą przedostawać się do organizmu również na drodze oralnej i analnej.

Co więcej, do zarażenia nie musi wcale dojść podczas stosunku seksualnego. Źródłem patogenów jest też krew nosiciela, a także brudne skalpele, igły, niezdezynfekowane narzędzia chirurgiczne, dentystyczne, a nawet używana bielizna i ręczniki. Niebezpieczne jest nawet siadanie na publicznej toalecie. Ponadto niektóre wirusy i bakterie mogą przedostawać się przez łożysko do płodu. Istnieje także ryzyko przeniesienia choroby wenerycznej podczas porodu i karmienia piersią.