Przygnębiona młoda para siedząca na łóżku w sypialni
Weronika Krawiec

Rzęsistkowica – przyczyny, objawy, leczenie zakażenia rzęsistkiem pochwowym

Rzęsistek pochwowy to pasożyt układu moczowo–płciowego. Źródłami zakażenia mogą być chory partner seksualny czy używanie cudzych przyborów kąpielowych, dlatego bardzo ważne jest stosowanie antykoncepcji barierowej podczas kontaktów seksualnych oraz odpowiednia higiena.

Rzęsistkowica – przyczyny. Czy to choroba, której powinno się obawiać?

Rzęsistek pochwowy (z łac. Trichomonas Vaginalis) jest jedną z chorób przenoszonych drogą płciową – STI (sexually transmitted infection). Infekcja ta wywoływana jest przez pierwotniaki, do zakażenia dochodzi podczas stosunku seksualnego z osobą zakażoną bez zabezpieczenia. Jedynym rezerwuarem rzęsistka jest człowiek, a okres wylęgania choroby może trwać nawet do trzech tygodni. 

Rzęsistek pochwowy to pasożyt dróg moczowo–płciowych. Jest odpowiedzialny za większość zakażeń układu moczowego u kobiet w każdym wieku, ale przede wszystkim kobiet młodych, aktywnych seksualnie. Zdarza się, że przebiega bezobjawowo lub skąpoobjawowo. U znacznej liczby pacjentów daje jednak nieprzyjemne, uporczywe objawy. 

Czy mężczyźni również mogą zarazić się rzęsistkiem pochwowym? Pasożyt ten bytuje w drogach moczowych zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Mężczyźni często nieświadomi zakażenia patogenem są drogą transmisji dla swoich partnerek seksualnych. Dlatego tak ważne jest to, by nie zapominać o zabezpieczeniu podczas przygodnych kontaktów seksualnych. Prezerwatywa minimalizuje ryzyko zarażenia. 

Rzęsistkowica – objawy

Przede wszystkim w przebiegu rzęsistkowicy może dojść do zapalenia pochwy, które manifestuje się uczuciem dyskomfortu, świądem, pieczeniem. Bardzo charakterystyczne są upławy, które są obfite, pieniste, o mdłym, nieprzyjemnym zapachu. Można je rozpoznać po żółtozielonym lub żółtoszarym kolorze.  

Trichomonas Vaginalis może również objawić się jako zakażenie układu moczowego, wtedy dominują objawy ze strony dróg moczowych, takie jak trudności w oddawaniu moczu, ból, uczucie pieczenia podczas mikcji i współżycia seksualnego. 

Nie należy lekceważyć uporczywych dolegliwości dróg moczowych, jak i pochwy, gdyż przewlekłe zakażenie może nieść za sobą bardzo poważne konsekwencje, a nawet prowadzić do niepłodności. 

Powiązane produkty

Z czym należy różnicować rzęsistkowicę?

Grzybicze i bakteryjne zapalenie pochwy mogą dawać podobne uczucie dyskomfortu, więc jak rozpoznać, że to właśnie rzęsistek jest przyczyną dolegliwości? Różnice można zaobserwować w wyglądzie i zapachu wydzielin:

  • kandydoza pochwy – upławy białe, serowate,
  • rzęsistkowica – pieniste, zielonożółte, zielonoszare upławy,
  • bakteryjne zapalenie pochwy – białe lub szare, bardzo obfite upławy o charakterystycznym rybim zapachu.

Należy pamiętać, że nawet u 50%  kobiet zakażonych Trichomonas Vaginalis występuje także bakteryjne zakażenie pochwy.

Przeczytaj również, jak objawia się grzybica pochwy i jak się ją leczy.

Czy będąc w ciąży można zachorować na rzęsistkowicę? Tak, zakażenie rzęsistkiem pochwowym jest możliwe oraz bardzo niebezpieczne dla kobiet w ciąży i  nie należy go ignorować. Infekcja u ciężarnej może skutkować przedwczesnym porodem oraz wrodzonym zakażeniem dróg moczowo-płciowych u dziecka. 

Rzęsistkowica u kobiet i u mężczyzn – czy objawy są podobne?

Trichomonas Vaginalis u mężczyzn częściej niż u kobiet przebiega bezobjawowo. Może manifestować się zapaleniem gruczołu krokowego, które objawia się zaczerwienieniem okolicy cewki moczowej, świądem, pieczeniem. Czasem tym objawom towarzyszy wyciek z cewki o treści śluzowej lub ropnej. Żadnego z tych objawów nie należy bagatelizować, gdyż może to nieść za sobą poważne konsekwencje. 

Rzęsistkowica – rozpoznanie

Podstawą każdej wizyty jest wywiad lekarski, po odpowiednio przeprowadzonej rozmowie lekarzowi nasuną się podejrzenia co do choroby. W badaniu fizykalnym zauważyć może obrzęk i zaczerwienienie ścian pochwy oraz obecność wydzieliny o nieprzyjemnym zapachu i żółtozielonej lub żółtoszarej barwie.

Diagnozę rzęsistkowicy można potwierdzić badaniem mikroskopowym wydzieliny pobranej w przypadku kobiet z pochwy, w przypadku mężczyzn z cewki moczowej. W badaniu mikroskopowym będą widoczne liczne rzęsistki i leukocyty. Jest to badanie dosyć szybkie, lecz nie zawsze daje wiarygodny wynik. Jeśli to nie wystarczy, do postawienia odpowiedniej diagnozy należy pobrać wymaz z dróg rodnych i poddać go badaniu mikrobiologicznemu. Minusem tego badania jest to, że czas oczekiwania na wynik to kilka dni. Kolejna ważna rzecz to pomiar pH pochwy, które w przypadku zakażenia rzęsistkiem pochwowym będzie wyższe względem naturalnego pH.  

Istnieją szybkie testy diagnostyczne w kierunku rzęsistkowicy, które dają wynik już po 10 minutach, są bardzo pomocne, gdyż pozwalają na szybkie rozpoczęcie leczenia. 

Rzęsistkowica – leczenie

Po rozpoznaniu zakażenia rzęsistkiem pochwowym należy wdrożyć odpowiednie leczenie osoby zakażonej, jak i jej partnera seksualnego. Jest to niezbędne, gdyż pomaga uniknąć ponownych nadkażeń. Zazwyczaj wystarczające jest podanie jednorazowo dostunego leku przeciwpierwotniakowego – metronidazol, tynidazol. U kobiet ciężarnych powinien być to metronidazol. 

Podczas terapii oraz do 72h po jej zakończeniu należy unikać spożywania alkoholu w obawie o wystąpienie reakcji disulfiramowej. W trakcie leczenia należy zachować wstrzemięźliwość seksualną oraz zachować szczególną ostrożność, gdyż zmiany w strukturze nabłonka oraz osłabienie organizmu mogą zwiększać podatność na zakażenie wirusem HIV. 

Czy można uniknąć zakażenia rzęsistkiem?

Przestrzeganie zasad higieny, używanie tylko własnych ręczników, gąbek, środków higienicznych, unikanie przygodnych kontaktów seksualnych oraz stosowanie antykoncepcji barierowej – prezerwatyw pozwoli zminimalizować ryzyko zakażenia rzęsistkiem pochwowym. Należy pamiętać, że tabletki antykoncepcyjne czy stosunek przerywany nie chronią przed przenoszeniem drobnoustrojów.

  1. G. H. Bręborowicz, Położnictwo i ginekologia, PZWL, Warszawa 2015.
  2. S. Jabłońska, S. Majewski, Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową, PZW
  3. P. Gajewski, A. Szczeklik (red.), Interna Szczeklika. Mały podręcznik 2020/2021, Medycyna Praktyczna, Kraków 2020, s.1374.
  4. P. Mirmonsef, L. Krass, A. Landay, Rola bakteryjnego zakażenia pochwy i rzęsistka pochwowego w podatności na zakażenie HIV, „Dermatologia po dyplomie" 2013, t. 4, nr 3, s. 24-37.
  5. WHO, Report on global sexuality transmitted infection surveillance, 2018, „who.int" [online], http://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/277258/9789241565691-eng.pdf?ua=1h.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Rzeżączka – objawy, przyczyny i leczenie

    Rzeżączka należy do chorób przenoszonych drogą płciową. Wywołuje ją dwoinka rzeżączki, należąca do bakterii Gram-ujemnych. Stwierdzono występowanie rzeżączki u kobiet i u mężczyzn. W zależności od płci choroba daje jednak inne objawy: u kobiet powoduje zwykle zapalenie kanału szyjki macicy, a u mężczyzn – zapalenie cewki moczowej. W leczeniu rzeżączki stosuje się antybiotyki – w porę podjęta terapia daje duże szanse na pełne wyleczenie.

  • Wkładka domaciczna (hormonalna i niehormonalna) – zalety i wady spirali antykoncepcyjnej

    Wkładka domaciczna jest dziś często wybieraną metodą antykoncepcji. Jest to łatwo odwracalna, długoterminowa forma antykoncepcji o wysokiej skuteczności, która nie wymaga regularnych czynności związanych z zachowaniem jej działania. Dostępność w dwóch wariantach umożliwia jej stosowanie także u kobiet, które nie mogą przyjmować środków hormonalnych na stałe ze względu na swoiste przeciwskazania. 

  • Kłykciny kończyste – przyczyny, objawy, leczenie

    Kłykciny kończyste to zmiany, które pojawiają się na skórze u osób zakażonych wirusem brodawczaka ludzkiego – HPV. Wirus HPV jest przenoszony drogą płciową – STI (ang. Sexually Transmitted Infections). Prawdopodobieństwo zakażenia zwiększają przygodne kontakty seksualne bez zabezpieczenia mechanicznego. Warto wiedzieć, że prezerwatywa także nie jest gwarantem uniknięcia zakażenia wśród osób aktywnych seksualnie.

  • Molestowanie seksualne – przejawy, jak sobie radzić w takiej sytuacji? Gdzie zgłosić?

    Statystyki pokazują, że co piąta osoba pada ofiarą molestowania seksualnego w pracy. Według raportu Fundacji na rzecz Równości i Emancypacji STER aż 87 proc. kobiet doświadczyło w swoim życiu zachowania, które mogłoby zostać uznane za molestowanie seksualne. Nie oznacza to jednak, że problem ten nie dotyczy mężczyzn. Molestowanie seksualne może bowiem dotyczyć obu płci. Co można uznać za molestowanie seksualne? Gdzie je zgłosić?

  • Jak osiągnąć orgazm pochwowy?

    W toku ewolucji gatunek ludzki, jako jeden z niewielu w królestwie zwierząt, rozwinął dodatkową korzyść z odbywania stosunku płciowego. W większości przypadków zwierzęta inicjują stosunki seksualne jedynie w celu zapłodnienia samicy. Jest to napędzane wewnętrznym instynktem, dzięki któremu gatunek ma większe szanse na przetrwanie. Z kolei ludzie i... delfiny podczas stosunku płciowego dążą dodatkowo do czerpania przyjemności. Szczytem osiąganej satysfakcji seksualnej jest orgazm odczuwany zarówno przez osobniki płci żeńskiej, jak i męskiej.

  • Wulwodynia (ból miejsc intymnych). Przyczyny, objawy, leczenie

    Wulwodynia jest przewlekłym bólem sromu bez rozpoznanej przyczyny. Boleć może jeden lub wiele obszarów sromu. Ból jest różny – u niektórych przypomina pieczenie, innym pacjentkom może wydawać się np. kłujący. Stopień nasilenia bólu, jego dokładna lokalizacja czy częstotliwość mogą być różne u różnych kobiet. Wulwodynia jest trudna do rozpoznania i leczenia ze względu na podobieństwo objawów do innych schorzeń oraz na brak wysokiej jakości badań naukowych dotyczących metod leczenia. Diagnoza jest stawiana poprzez wykluczenie innych przyczyn, takich jak nawracające infekcje, liszaj, nowotwory, neuralgie i inne.

  • Życie seksualne seniorów – zalety i przeciwwskazania

    Seksualność osób w podeszłym wieku (który obecnie często określa się na powyżej 67 roku życia) zderza się ze ścianą nieścisłości i społecznych stereotypów. Długość życia ulega wydłużeniu, społeczeństwo starzeje się, a postrzeganie miłości i relacji przechodzi głęboką zmianę, stąd zagadnieniom dotyczącym życia seksualnego seniorów powinna być poświęcona szczególna uwaga. Przyjrzyjmy się sferze seksualności w starszym wieku oraz związanymi z nią faktami i mitami.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij