Pieczenie, upławy i swędzenie kobiecych okolic intymnych? – to może być infekcja pochwy. Jak zabiegać i leczyć stany zapalne?

Uporczywe swędzenie, pieczenie i ból okolic intymnych to wciąż wstydliwy problem, którego nie należy bagatelizować. Przyczyną jest najprawdopodobniej infekcja intymna, która jeśli nie jest odpowiednio leczona, może doprowadzić nawet do niepłodności.

Najczęstsze przyczyny infekcji intymnych

Choć przyczyną dolegliwości intymnych może być szereg różnych patogenów, w 90% przypadków za infekcje odpowiedzialne są bakterie lub grzyby. Do stanu chorobowego dochodzi wówczas, gdy zostaje zaburzona naturalna równowaga mikroflory pochwy. Czynnikami sprzyjającymi takiej sytuacji są zaburzenia hormonalne, menopauza, ciąża, cukrzyca, antybiotykoterapia, stres oraz nieprawidłowe nawyki związane z higieną intymną.

Objawy infekcji intymnych

Do najczęstszych objawów infekcji intymnych należą nieprawidłowo wyglądające przykre upławy – mogą być żółtawe, szarawe, zielonkawe, kremowe lub podbarwione krwią, ale także przezroczyste, niemniej bardzo obfite i wodniste. Części z nich może towarzyszyć ból i pieczenie, ale nie jest to warunek konieczny, ponieważ wiele chorób przebiega bezobjawowo. Zaniepokoić powinny przede wszystkim ból podbrzusza (również podczas stosunku lub oddawania moczu), zmiany skórne w okolicy narządów płciowych, a nawet powiększone węzły chłonne.

Czym odróżnić infekcję intymną od choroby wenerycznej?

Niektóre choroby weneryczne w swoim przebiegu są bardzo podobne do infekcji intymnych niezwiązanych ze współżyciem. W obu przypadkach może pojawić się ból, pieczenie i nieprawidłowa wydzielina z pochwy. Tylko lekarz ginekolog może dokonać diagnozy na podstawie badania ginekologicznego oraz mikrobiologicznego (Warto dodać, że w aptekach dostępne są komercyjne testy diagnostyczne na obecność chlamydii, kiły, a nawet HIV. Ich wynik najlepiej jest jednak skonsultować z lekarzem). Uwagę pacjentki (lub w przypadku chorób wenerycznych – także pacjenów) powinny przykuć jednak powikłania, będące następstwem rozwoju choroby wenerycznej, występujące w postaci, m.in. zaburzeń układu nerwowego, pracy serca lub zmian dermatologicznych na skórze.

Świąd pochwy w ciąży

W ciąży, ze względu na zmiany hormonalne, podwyższa się pH pochwy, co zwiększa podatność na infekcje intymne. W przypadku swędzenia należy skonsultować się z lekarzem ginekologiem, który prowadzi ciążę. Można też samodzielnie zmierzyć pH pochwy za pomocą specjalnych pasków – pH większe niż 4,5 sugeruje infekcję. W ciąży najczęściej zdarza się grzybica pochwy, której głównym objawem jest świąd i białe, serowate upławy. Z kolei w przypadku infekcji bakteryjnej, upławy mają kolor szary lub żółtozielony.

Świąd pochwy przed menopauzą

W okresie około- i pomenopauzalnym stwierdza się fizjologiczny spadek estrogenów. Jednym z efektów takiego stanu są zmiany atroficzne nabłonka błonka pochwy. Oznacza to, że śluzówka pochwy staje się mniej nawilżona niż wcześniej, powodując dyskomfort przy współżyciu oraz nieprzyjemny świąd. Pomocna może okazać się tu hormonalna terapia zastępcza (HTZ) albo miejscowe preparaty z estrogenami, które łagodzą objawy.

Konsekwencje nieleczonej infekcji intymnej

Nieleczona infekcja intymna, w zależności od patogenu, może mieć poważne i nieodwracalne konsekwencje. Należy być świadomym, że nieleczony stan zapalny, szczególnie jeśli chodzi o infekcje bakteryjne, może rozszerzyć się na cewkę moczową, szyjkę macicy, a w ostateczności jajowody, powodując zrosty i w konsekwencji niepłodność. Nieleczona infekcja może też być przyczyna ropni miednicy mniejszej, których leczenie zachowawcze za pomocą antybiotykoterapii często daje mierne efekty. Konieczna jest wówczas interwencja chirurgiczna.

Jak leczyć infekcje intymne, złagodzić świąd i pieczenie, wyleczyć upławy z pochwy? Maści, globulki, tabletki

Podstawą skutecznie wyleczonej infekcji intymnej jest prawidłowo postawiona diagnoza, dlatego konieczna jest wizyta u lekarza ginekologa. W przypadkach nieoczywistych lub trudno leczących, lekarz może zadecydować o pobraniu wymazu z pochwy. W przypadku infekcji grzybiczych stosuje się leczenie miejscowe, wykorzystując preparat z grupy azoli (np. klotrimazol) w postaci maści lub globulek dopochwowych. Istnieje też alternatywa w postaci leczenia systemowego i jest to wówczas pojedyncza, doustna dawka flukonazolu.

Czy istnieją domowe sposoby na skuteczne pozbycie się infekcji intymnej?

Mimo, że niemal każdym forum internetowym, na którym znajdują się wątki związane ze zdrowiem intymnym,można odnaleźć takie zapytanie, należy być świadomym, iż nie istnieją skuteczne domowe sposoby na pozbycie się infekcji intymnej. Dostępne są jednak takie, które pomogą złagodzić nieco uporczywe objawy. Popularne są roztwory z ziołowymi wyciągami z aloesu, szałwii, pokrzywy, czy nagietka lekarskiego. Duże znaczenie ma też wygodna i przewiewna bielizna, a także poprawna higiena. Najlepiej sięgać po delikatne płyny i emulsje do mycia okolic intymnych.

Jaką dietę stosować, żeby unikać infekcji intymnych? Suplementy, probiotyki, witaminy i minerały

Nie istnieją żadne dowody naukowe, które potwierdzają, że konkretne produkty spożywcze bezpośrednio przeciwdziałają rozwojowi infekcji intymnych. Wiadomo jednak, które sprzyjają rozwojowi szkodliwych patogenów i te produkty należy spróbować ograniczyć lub całkowicie wyeliminować ze swojej diety. W przypadku grzybicy należy ograniczyć spożycie cukrów prostych, mąki i ryżu. Warto także do swojej diety wprowadzić naturalne probiotyki, tj. jogurty, kefiry, ogórki kiszone, a nawet kimchi lub kombuchę. W aptece dostępne są z kolei  probiotyki ginekologiczne. Są to preparaty zawierające specjalnie wyselekcjonowane żywe kultury bakterii, które pomagają odbudować florę bakteryjną pochwy. Probiotyki dostępne są w dwóch postaciach – dopochwowej oraz doustnej.

W zachowaniu prawidłowej mikroflory pomagają również produkty spożywcze promujące wzrost dobroczynnych bakterii. Są to czosnek, por, cebula, banany, szparagi, soja oraz zboża. Należy jednak mieć na uwadze, że mogą one pogorszyć dolegliwości związane z zespołem jelita drażliwego (IBS). W przypadku infekcji, które przebiegają z zajęciem cewki moczowej, pomocne mogą okazać się preparaty z wyciągiem z żurawiny oraz witamina C. Zakwaszają one mocz, przez co staje się on środowiskiem niesprzyjającym rozwojowi bakterii.