kobieta cierpiąca na WZJG
Paulina Brożek

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego – przyczyny, objawy, leczenie, żywienie przy WZJG

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (colitis ulcerosa, WZJG) jest rozlanym nieswoistym zapaleniem błony śluzowej odbytnicy lub odbytnicy i okrężnicy prowadzącym w niektórych przypadkach do powstania owrzodzeń. Należy do grupy nieswoistych zapaleń jelit o niewyjaśnionej etiologii. Jak rozpoznać wrzodziejące zapalenie jelita grubego? W jaki sposób leczy się WZJG? 

Biegunki krwiste, bóle brzucha, osłabienie, spadek masy ciała u młodych dorosłych mogą być objawem wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Choroba cechuje się występowaniem okresów zaostrzeń i remisji o różnym czasie trwania, wpływając negatywnie na jakość życia pacjentów. Zachorowalność w naszym kraju szacuje się na około 700 przypadków rocznie i liczba ta sukcesywnie rośnie. Jak diagnozujemy colitis ulcerosa i czy możliwe jest całkowite wyleczenie wyjaśni poniższy artykuł.

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego – przyczyny

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (łac. colitis ulcerosa, ang. ulcerative colitis, WZJG) należy do grupy nieswoistych chorób zapalnych jelit. Proces zapalny obejmuje błonę śluzową i podśluzową jelita grubego, prowadząc niekiedy do powstania owrzodzeń. Ma przebieg przewlekły z okresami remisji i zaostrzeń. Chorobom zapalnym jelit mogą towarzyszyć inne choroby autoimmunologiczne np. stwardniające zapalenie dróg żółciowych czy zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa.

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego występuje na całym świecie, częściej u osób rasy białej w rozwiniętych krajach Europy i Ameryki Północnej. Dotyka najczęściej młodych dorosłych ze szczytem zachorowalności w wieku 20–40 lat.

Dokładna etiologia WZJG nie jest znana. Naukowcy postulują udział czynników genetycznych, środowiskowych i immunologicznych w jej powstawaniu. O etiologii genetycznej świadczy rodzinne występowanie nieswoistych zapaleń jelit. Obserwuje się aktywację układu immunologicznego, w której główną rolę odgrywają cytokiny prozapalne. Za wywoływanie nieprawidłowej odpowiedzi immunologicznej odpowiedzialne są prawdopodobnie antygeny pokarmowe i drobnoustroje. Udowodniono, że bakteryjna flora jelit w nieswoistych zapaleniach jelit różni się ilościowo i jakościowo od flory występującej u osób zdrowych. Zmiany zapalne mogą być ograniczone do odbytnicy lub w cięższych przypadkach szerzą się proksymalnie, obejmując okrężnicę, a niekiedy nawet jelito kręte.  

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego – objawy

Pierwszym i dominującym objawem WZJG u większości chorych jest biegunka, często z domieszką krwi w kale. Liczba wypróżnień w aktywnym okresie choroby może sięgać 20 na dobę. Obserwuje się bóle brzucha zlokalizowane zwykle w lewym dolnym kwadrancie brzucha lub w odbytnicy. Biegunkom towarzyszą objawy ogólnoustrojowe:  gorączka, osłabienie, zmniejszenie masy ciała. Chorzy, u których zmiany zapalne obejmują tylko odbytnicę, objawy mogą być inne. Rytm wypróżnień może być prawidłowy, a jedynym objawem sugerującym chorobę jest krwawienie z dolnego odcinka przewodu pokarmowego. Ze względu na rozległość i umiejscowienie zmian zapalnych w jelicie możemy wyróżnić:

  • zapalenie odbytnicy,
  • postać lewostronną (dystalną) – zmiany nie przekraczają zagięcia śledzionowego okrężnicy,
  • postać rozległa – zmiany zapalne przekraczają zagięcie śledzionowe. 

W  dwóch pierwszych postaciach klinicznych możliwe jest zastosowanie leczenia miejscowego, w postaci rozlanej konieczne jest leczenie systemowe. Jak już wcześniej wspomniano, wrzodziejące zapalenie jelita grubego jest chorobą przewlekłą, z występującymi ostrymi rzutami i okresami remisji.

Wśród czynników wywołujących zaostrzenia wymieniamy: zmiany w sposobie odżywiania, stres, leki przeciwbólowe, zwłaszcza z grupy niesterydowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), zakażenia, w przebiegu których stosowana jest antybiotykoterapia. Do oceny ciężkości rzutów choroby stosowana jest klasyfikacja wg Truelove’a i Wittsa oceniająca m.in.: częstość wypróżnień z krwią na dobę, temperaturę ciała, częstość rytmu serca, stężenie hemoglobiny, wartość wskaźników zapalnych (OB, CRP).

Powiązane produkty

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego – diagnostyka

Badaniem pozwalającym na uzyskanie ostatecznego rozpoznania colitis ulcerosa jest endoskopia jelita grubego z pobraniem wycinków do oceny histopatologicznej. Wykonana kolonoskopia pozwala również na ocenę rozległości zmian zapalnych. Zmiany zapalne o małym nasileniu charakteryzują się zatarciem rysunku naczyniowego, powierzchownymi nadżerkami. Zmiany o średnim nasileniu obejmują obrzęk przekrwienie błony śluzowej, krwawienia kontaktowe. W długotrwałej chorobie obserwujemy wygładzenie fałdów błony śluzowej, zwężenie światła jelit, występowanie polipów zapalnych.  

Wykonanie kolonoskopii jest przeciwwskazane u chorych z czynnym zapaleniem jelit lub, u których występują ostre powikłania jelitowe.

W badaniu histopatologicznym pobranego drogą biopsji fragmentu jelita obecne są: ostry i przewlekły naciek zapalny błony śluzowej, ropnie krypt, zmniejszenie liczby komórek kubkowych.

W badaniach laboratoryjnych w aktywnej fazie choroby obserwuje się zwiększone stężenie CRP, wzrost OB, leukocytozę, niedokrwistość, zaburzenia elektrolitowe. U około 60% chorych obecne są autoprzeciwciała przeciwko około jądrowemu antygenowi granulocytów (pANCA).  

Pomocniczymi badaniami obrazowymi w diagnostyce i ocenie stopnia zaawansowania choroby i jej powikłań są: USG, RTG przeglądowe jamy brzusznej, tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny.

W rozpoznaniu różnicowym należy uwzględni biegunki pochodzenia bakteryjnego (Salmonella, Shigella, Campylobacter) lub pasożytnicze, chorobę Leśniowskiego i Crohna, raka odbytnicy, zapalenie uchyłków okrężnicy, rzekomo błoniaste zapalenie jelita grubego.

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego – leczenie

W wyborze leku warto uwzględnić zasięg, częstość i ciężkość zaostrzeń WZJG. Celem leczenia jest wygojenie błony śluzowej prowadzące do ustąpienia zmian zapalnych. Stosowane są: preparaty kwasu 5-aminosalicylowego w postaci tabletek, czopków lub wlewek doodbytniczych (mesalazyna, sulfasalazyna), glikokortykosteroidy przyjmowane doustnie, leki immunosupresyjne (azatiopryna i merkaptopuryna), leki biologiczne (infliksymab, adalimumab).  

W ciężkich przypadkach opornych na leczenie farmakologiczne konieczne bywa leczenie chirurgiczne polegające na resekcji fragmentu lub całego jelita grubego.

Całkowite wyleczenie jest niestety niemożliwe. Nie należy zatem odstawiać samodzielnie leków, nawet jeśli objawy choroby ustąpiły. Pamiętajmy, że przewlekłe leczenie podtrzymujące w okresie bezobjawowym najskuteczniej zapobiega nawrotom.

W trakcie leczenia przewlekłego wskazane jest wykonywanie kontrolnych badań laboratoryjnych (np. morfologia, kreatynina, próby wątrobowe, OB, CRP). W przypadku trwania choroby powyżej 10 lat konieczny jest nadzór onkologiczny w kierunku raka jelita grubego. Należy wykonywać kolonoskopię kontrolną co 2 lata.

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego – powikłania

Powikłania colitis ulcerosa możemy podzielić na jelitowe i pozajelitowe. Najczęstszym, miejscowym powikłaniem jest polipowatość zapalna, będąca wynikiem silnego uszkodzenia błony śluzowej jelita. Bardzo rzadkim, lecz potencjalnie śmiertelnym powikłaniem jelitowym jest ostre rozdęcie okrężnicy (megacolon toxicum), w którym często w trackie ciężkiego, pierwszego rzutu WZJG dochodzi do zajęcia całej okrężnicy i ryzyka perforacji.

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego jest udowodnionym czynnikiem rozwoju raka jelita grubego. Czynnikami predysponującymi są czas trwania choroby, rozległe zajęcie jelita, zachorowanie w młodym wieku, rak jelita grubego w wywiadzie rodzinnym. Do innych powikłań jelitowych należą: zwężenie światła jelita, przetoki, ropnie, krwotok z jelita grubego, szczelina odbytu.

Powikłania pozajelitowe mogą dotyczyć układu kostno-stawowego (zapalenie stawów, osteoporoza), wątroby i dróg żółciowych (stłuszczenie wątroby, rak wątroby, stwardniające zapalenie dróg żółciowych), skóry (rumień guzowaty), narządu wzroku (zapalenie tęczówki, zapalenie spojówek).

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego – żywienie chorych na WZJG    

Nie ma specjalnej diety dla osób cierpiących z powodu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, jednak istnieje kilka zaleceń dietetycznych, o których warto pamiętać.

Posiłki powinny być urozmaicone i bogate w składniki odżywcze. Należy unikać produktów o wysokim stopniu przetworzenia, typu fast-food, słodyczy, gazowanych, słodkich napojów. Warto pamiętać o odpowiednim nawodnieniu organizmu. Pacjenci powinni obserwować i unikać potraw, które nasilają dolegliwości. Pojedyncze badania sugerują zmniejszenie dolegliwości u niektórych pacjentów podczas stosowania diety bezmlecznej.

Dieta restrykcyjna stosowana jest w przypadku częstych nawrotów. W okresie zaostrzenia choroby zaleca się unikanie produktów bogato resztkowych (ciemne pieczywo, pełnoziarnisty makaron i ryż), suszonych owoców, roślin strączkowych, niektórych warzyw (głównie kapusta) i owoców, gdyż mogą nasilać biegunki.

  1. Choroby wewnętrzne, pod redakcją prof.dr.hab. Andrzeja Szczeklika, Kraków 2005.
  2. A. Dignass, R. Eliakim, F. Magro i in., Second European evidence-based consensus on the diagnosis and management of ulcerative colitis part 1: definitions and diagnosis, „Journal of Crohn's and Colitis”, nr 6 2012.
  3. J. F. Rahier, F. Magro, C. Abreu i in., Second European evidence-based consensus on the prevention, diagnosis and management of opportunistic infections in inflammatory bowel disease, „Journal of Crohn's and Colitis”, nr 8 2014.
  4. N. A. Molodecky, I. S. Soon, D. M. Rabi i in., Increasing incidence and prevalence of the inflammatory bowel diseases with time, based on systematic review, „Gastroenterology”, nr 142 2012.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Zawał serca – objawy, przyczyny, rozpoznanie, zapobieganie

    Zawał serca to jedna z głównych przyczyn zgonów wśród Polaków. Najbardziej charakterystyczny objaw zawału serca – silny, narastający ból w klatce piersiowej, utrzymujący się dłużej niż 20 minut – jest pilnym wskazaniem do wezwania pomocy medycznej.

  • Choroba Leśniowskiego-Crohna – przyczyny, objawy, leczenie

    Choroba Leśniowskiego-Crohna jest przewlekłą, nieuleczalną chorobą, powodującą znaczne pogorszenie jakości życia. Początek choroby ma charakter skryty i przebiega skąpoobjawowo, utrudniając postawienie prawidłowego rozpoznania. Chorzy w toku trwania choroby często wymagają interwencji chirurgicznej z powodu powikłań jelitowych. Jak wygląda diagnostyka i terapia osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna? Zapraszamy do zapoznania się z treścią artykułu.

  • Ortoreksja – na czym polega? Skutki, objawy i leczenie obsesji na punkcie zdrowego żywienia

    Ortoreksja jest jednym z zaburzeń odżywiania, które polega na obsesji na punkcie zdrowego żywienia. Osoba cierpiąca na ortoreksję stopniowo zmienia nawyki żywieniowe po to, by aktualna dieta była idealna dla zdrowia. Niestety, ortorektyk nigdy nie osiąga pożądanej poprawy menu, a przez ciągłą eliminację nawet całych grup produktów, zaczyna chorować. Jak rozpoznać ortoreksję i w jaki sposób ją leczyć?

  • Reumatyzm – przyczyny, objawy, leczenie chorób reumatycznych. Fizjoterapia przy reumatyzmie

    Reumatyzm to nazwa stosowana potocznie, określająca grupę schorzeń o podłożu zapalnym, obejmującą choroby mięśni, stawów i kości. Najczęściej występujące objawy chorób reumatycznych to ból i obrzęk stawów, sztywność, ograniczenie ich ruchomości. Nieleczony reumatyzm może doprowadzić do znacznego ograniczenia sprawności. Jak wygląda rehabilitacja w schorzeniach reumatoidalnych?

  • Osteoporoza – przyczyny, objawy, badania, leczenie, rehabilitacja, zapobieganie zmianom osteoporotycznym

    Osteoporoza to choroba metaboliczna kości, która polega na stopniowym zaniku masy kostnej. Na skutek obniżenia gęstości mineralnej kości dochodzi do osłabienia ich struktury, co objawia się zwiększoną podatnością na złamania. Na zachorowanie narażone są przede wszystkim osoby starsze, szczególnie kobiety w wieku okołomenopauzalnym, choć na osteoporozę mogą cierpieć także mężczyźni, a nawet dzieci. Jakie są czynniki ryzyka wystąpienia zmian osteoporotycznych?

  • Szpiczak mnogi – przyczyny, objawy, leczenie

    Szpiczak mnogi należy do chorób krwi i szpiku kostnego. Chociaż nie ustalono dotychczas konkretnych przyczyn tej dolegliwości, tak bez wątpienia można powiedzieć, że do jej rozwoju przyczyniają się długotrwałe infekcje bakteryjne lub wirusowe, promieniowanie jonizujące i narażenie na szkodliwe substancje chemiczne. Jak wyglądają nowoczesne sposoby leczenia szpiczaka, jakie są rokowania i czy podczas wizyty u lekarza pierwszego kontaktu można dokonać wstępnej diagnozy tej choroby?

  • Rak trzustki – przyczyny, objawy, diagnostyka, rokowania, leczenie

    Rak trzustki jest jednym z nowotworów, które przez długi czas nie dają żadnych dolegliwości, a pierwsze symptomy są niespecyficzne. Wśród początkowych objawów raka trzustki wymienia się m.in. ogólne osłabienie, nudności, szybkie uczucie sytości czy tłuszczowe stolce. Jak wygląda jego leczenie?

  • Lobotomia – czym jest? Jak wyglądała? Dlaczego już się jej nie praktykuje?

    Lobotomia to jedna z najbardziej kontrowersyjnych technik chirurgicznych w historii medycyny. Chociaż z dzisiejszej perspektywy wydaje się to nie do uwierzenia, ten niezwykle inwazyjny i wiążący się z wielkim ryzykiem zabieg był swego czasu bardzo popularny.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij