ABC wirusowego zapalenia wątroby

Wirusowe zapalenie wątroby ( w skrócie WZW) to choroba zakaźna wywołana przez wirusy zapalenia wątroby. Obecnie dobrze znamy pięć wirusów zapalenia wątroby: HAV, HBV, HCV, HDV, HEV.

My jednak skupmy się na trzech najgroźniejszych.

W zależności od wywołującego wirusa, WZW dzielimy na: Wirusowe Zapalenie Wątroby typu A (wywołane wirusem HAV) potocznie nazywane chorobą brudnych rąk, Wirusowe Zapalenie Wątroby typu B (wywołane wirusem HBV) oraz Wirusowe Zapalenie Wątroby typu C (wywołane wirusem HCV).

Do zakażenia wirusem HAV (w przeciwieństwie do wirusów HBV i HCV) dochodzi drogą pokarmową, natomiast wirusy zapalenia wątroby typu B i C przenoszą się poprzez krew (np. zainfekowany sprzęt medyczny i niemedyczny), kontakty seksualne z zakażonym partnerem oraz drogą wertykalną czyli z matki na dziecko.

Wirusowe zapalenia wątroby są często potocznie nazywane „żółtaczką". Jest to jednak określenie nieprawidłowe i nie medyczne gdyż w większości przypadków wirusowe zapalenie wątroby (zarówno typu A, B i C) przebiega bez zażółcenia powłok skórnych. W najbardziej niebezpiecznych dla zdrowia zakażeniach wirusami HCV i HBV proces chorobowy przebiega latami. Choroba potrafi nawet przez kilkadziesiąt lat pozostawać w ukryciu i nie wykazywać żadnych objawów. Może się zdarzyć, że w tym czasie pacjent może odczuwać objawy nie charakterystyczne dla WZW. W tym czasie wirus skutecznie niszczy wątrobę chorego co prowadzi do jej poważnych uszkodzeń.

W profilaktyce wirusowych zapaleń wątroby zaleca się szczepienia ochronne przeciw WZW A i WZW B. Niestety, na wirusowe zapalenie wątroby typu C nie wynaleziono jeszcze szczepionki. Powodem jest duża zdolność tego wirusa do mutacji. Jedynym sposobem walki z HCV jest wczesne wykrycie choroby poprzez wykonanie testu na obecność przeciwciał wirusa w surowicy (test anty-HCV).

HCV narastający problem współczesnego świata

Wirusowe zapalenie wątroby typu C to problem epidemiologiczny i społeczny dotyczący około 3% populacji świata. Na świecie zakażonych wirusem HCV jest ok. 170 milionów osób.

W Europie rocznie aż 86 tysięcy osób umiera w konsekwencji klinicznych następstw zakażenia wirusem HCV -„Cichego Zabójcy”. W Polsce, zgodnie z szacunkami Polskiej Grupy Ekspertów HCV liczba zakażonych wirusem HCV może wynosić ok., 730 000 czyli 1, 9 % populacji, przy czym zdiagnozowanych do tej pory zostało jedynie kilka procent z nich. Pozostali zakażeni (ponad 90%) nadal pozostają anonimowi. Zakażony może być praktycznie każdy. Szacuje się, że w Polsce 80% zakażeń HCV jest skutkiem zabiegów medycznych, zwłaszcza drobnych takich jak zastrzyki czy pobieranie krwi. Do zakażenia może dojść również podczas wizyty u kosmetyczki, manicurzystki, stomatologa czy podczas tatuowania, kolczykowania, jeżeli sprzęt, którym wykonywany był zabieg nie został odpowiednio wysterylizowany a co do tego nigdy nie możemy mieć 100% pewności.

Zakażenia wirusem HCV w 80% przypadków przechodzą w postać przewlekłą. W ciągu 20-30 lat trwania przewlekłego zakażenia HCV, u co najmniej 20% chorych z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby dochodzi do rozwoju marskości wątroby, a wiadomo, że każda postać marskości, niezależnie od jej etiologii, grozi rozwojem raka wątrobowo-komórkowego. W konsekwencji dochodzi do rozwoju poważnych powikłań, które uniemożliwiają prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Mogą to być schorzenia takie jak: wodobrzusze, żylaki przełyku i krwawienia z żylaków przełyku, żółtaczka, problemy z krzepliwością krwi, zaburzenia psychiczne, do śpiączki wątrobowej włącznie. Marskość wątroby w przebiegu zakażenia wirusem HCV to główna przyczyna transplantacji wątroby w Europie. Ryzyko niewydolności wątroby po 5 latach od rozpoznania marskości wynosi 18 %, ryzyko pierwotnego raka wątroby (HCC) wynosi 7%, a ryzyko zgonu 9%.

Nie warto czekać. Wczesne wykrycie choroby to większa szansa na jej wyleczenie.