Depresja matki i AZS u dziecka są powiązane

Już od dawna wiadomo, że zaostrzanie się schorzeń dermatologicznych ma podłoże psychiczne, jednak to pierwszy przypadek sugerujący, że kondycja psychiczna matki może mieć wpływ na stan skóry dziecka. Zgodnie z wynikami badania, fakt ten może przekładać się na jej zdrowie nie tylko w wieku dziecięcym, ale również nastoletnim. Już wcześniej stwierdzono, że AZS często towarzyszy depresji oraz stanom lękowym, jednak wyłącznie u osób, które ich doświadczają. W tym wypadku mowa o depresji matki dziecka w okresie tuż po porodzie lub późniejszym.

Nowe zalecenia dla pediatrów?

Wnioski te przyniosła analiza danych pochodzących z szeroko zakrojonego badania rodzin z dziećmi. Jak się okazało, dzieci, których matki przeszły depresję poporodową lub zapadły na nią w późniejszym okresie, są bardziej narażone na wystąpienie atopowego zapalenia skóry i współwystępujących zaburzeń snu. Wnioski z badania sugerują także, że depresja matki może zaostrzać objawy już istniejącego zapalenia oraz stanów mu towarzyszących.

Czym jest atopowe zapalenie skóry (AZS)?

Występowanie atopowego zapalenia skóry najczęściej kojarzone jest z reakcją na alergeny i substancje drażniące, które prowadzą do pogorszenia jej stanu. W efekcie na jej zewnętrznej warstwie pojawiają się zaczerwienia, grudki i ranki, a jej przesuszeniu towarzyszy dotkliwy świąd. AZS występuje u osób, u których nastąpiło uszkodzenie właściwości ochronnych naskórka, do którego zazwyczaj dochodzi na etapie płodowym lub we wczesnym dzieciństwie. W efekcie uszkodzona skóra jest gorzej nawodniona, a budujące ją komórki rozluźniają się, przez co jest mniej odporna na działanie szkodliwych drobnoustrojów. Choroba jest najczęstsza i zarazem najbardziej dotkliwa u dzieci – pojawia się nawet u 20 proc. z nich, podczas gdy na AZS cierpi maksymalnie 3 proc. osób dorosłych. W skrajnych przejawach skóra na dłoniach może przypominać korę drzewa, zmiany skórne pojawiają się też na głowie i twarzy. Zdarza się także, że choroba atakuje powieki, co może utrudniać widzenie.

Choroba na całe życie

Atopowe zapalenie skóry jest trudne w leczeniu i wymaga systematyczności. Skóra bezwzględnie powinna być pielęgnowana i myta specjalnymi preparatami na AZS, które pozwolą uzupełnić barierę lipidową i nie doprowadzą do dalszego przesuszenia, zapobiegając utracie wody. Osoby borykające się z tą chorobą powinny unikać długotrwałego kontaktu z wodą, która paradoksalnie przesusza ich skórę. W przypadku dorosłych konieczne jest także zabezpieczanie dłoni w kontakcie z detergentami, jak również podczas rozmaitych prac, na przykład przenoszenia ciężarów. Jeśli chodzi o środki typowo lecznicze, w AZS najczęściej stosuje się glikokortykosteroidy oraz leki przeciwhistaminowe, które m.in. zmniejszają świąd i towarzyszące mu dolegliwości. U około 40 proc. dzieci AZS ustępuje samoistnie, natomiast reszta będzie musiała zmagać się z chorobą do końca życia, choć skala objawów powinna z czasem ulegać zmniejszeniu.