Wyzwania związane z późnym macierzyństwem

Edukacja, zdobywanie wykształcenia, start w życie zawodowe oraz troska o sytuację ekonomiczną sprawiają, że w naszym kraju młode kobiety decydują się na pierwszą ciążę około 27. roku życia.

Powodem decyzji o późnym macierzyństwie może być długi okres zdobywania wykształcenia i rozpoczęcie kariery zawodowej, a także długie poszukiwanie partnera odpowiedniego do założenia rodziny. Często plany założenia rodziny pojawiają się wcześniej, jednak przyszli rodzice napotykają trudności przy poczęciu dziecka. Nawet jeśli udane, samo zajście w ciążę to dopiero początek długiej drogi do szczęśliwego rodzicielstwa. Jedno, a często więcej poronień może wydłużyć o kilka lat realizację marzenia o macierzyństwie.

Czy późne macierzyństwo oznacza duże ryzyko?

Ciąża po 35. roku życia może nieść pewne ryzyko wynikające z wieku matki oraz wieku jej komórek jajowych.

Komórki te powstają już w życiu płodowym i ich liczba nie ulega zmianie przez całe życie kobiety. Komórki jajowe stopniowo dojrzewają i uwalniane są z jajnika w czasie kolejnych cykli miesięcznych, jednak ich wiek jest taki, jak wiek kobiety.

Nie oznacza to jednak, że młodsze kobiety nie rodzą dzieci np. z zespołem Downa. U kobiet dwudziestopięcioletnich ryzyko urodzenia dziecka z zespołem Downa wynosi 1:1250, u trzydziestoletnich urodzenie dziecka z zespołem Downa wynosi 3 przypadki na 1000 (według innych źródeł 1 na 1000), u trzydziestopięcioletnich 1 przypadek na 300, zaś u czterdziestopięcioletnich 1 przypadek na 35. Uważa się, że starsze komórki jajowe były częściej narażone na kontakt np. z promieniami Roentgena, działanie leków i infekcje, mogą więc nosić więcej wad chromosomalnych i uszkodzeń. Obecnie u wszystkich kobiet w ciąży, niezależnie od wieku, należy przeprowadzać badanie ultrasonograficzne, a czasem również biochemiczne, pozwalające indywidualnie ocenić ryzyko wystąpienia wad chromosomalnych. Przy wysokim  ryzyku wykonuje się badania dodatkowe takie jak amniopunkcja, biopsja kosmówki lub nawet pobranie krwi dziecka.

O czym jeszcze warto wiedzieć?

Wraz z wiekiem wzrasta ryzyko zatrucia ciążowego i wystąpienia stanu przedrzucawkowego lub cukrzycy ciężarnych. Współczesna medycyna potrafi radzić sobie w takich sytuacjach. Będąc pod stałą kontrolą i opieką lekarza, kobieta może szczęśliwie donosić ciążę i urodzić dziecko.

Późne macierzyństwo a przebieg porodu

Według specjalistów, poród po 40. roku życia jest tym łatwiejszy, im bardziej wysportowana jest kobieta. Organizm czterdziestolatki z reguły jest mniej wydolny niż u dwudziestolatki i trudniej mu znieść wysiłek przy porodzie. Wiele kobiet po 40. roku życia cierpi na choroby przewlekłe, np. nadciśnienie tętnicze lub cukrzycę, co dodatkowo obciąża organizm i osłabia jego kondycję fizyczną. Jeśli dodamy, że około 30. tygodnia ciąży serce przepompowuje już 2-3-krotnie więcej krwi niż zwykle, późne macierzyństwo może sprawić, że przyszła mama będzie trudno znosić ciążę i nie będzie czuła się dobrze. Jak już wspomniano, korzystny wpływ ma aktywność fizyczna podjęta jeszcze przed ciążą. Pozwoli ona utrzymać dobrą kondycję fizyczną, łatwiej znosić ciążę i ułatwi poród oraz powrót do aktywności po porodzie.

Czy zawsze cięcie cesarskie u starszych matek?

Pojawiające się z wiekiem osłabienie mięśni i mniejsza elastyczność stawów i tkanek mogą zaważyć na tym, że poród siłami natury będzie trudny lub niemożliwy. Poród zazwyczaj trwa dłużej u kobiet po 35. roku życia i może wynikać z trudności z rozwarciem szyjki macicy. W przypadku braku postępu porodu, ciążę rozwiązuje się przez cesarskie cięcie.

Korzyści późnego macierzyństwa

Z wiekiem zwiększa się prawdopodobieństwo ciąży mnogiej. Dla par długo wyczekujących potomstwa, może to być podwójne szczęście i radość oraz spełnienie. Dzieci urodzone przez starsze matki, mają zazwyczaj zapewnione dobre warunki rozwoju i opiekę.