Wysoki cukier w ciąży grozi otyłością dziecka

W ramach badań uczeni przeanalizowali dane pochodzące od ponad 40 000 kobiet w ciąży, które urodziły dzieci w latach 1995-2004 w systemie opieki zdrowotnej Kaiser Permanente w Północnej Kalifornii. Brali oni pod uwagę również dane o zdrowiu dzieci obserwowanych od 5 do 7 roku życia.

Nieważna diagnoza, ważny cukier

Zespół naukowców odkrył, że wówczas, gdy podwyższony poziom glukozy we krwi ujawni się w teście przesiewowym (nawet, jeśli jej stężenie nie jest wystarczająco podwyższone do rozpoznania cukrzycy ciążowej), dzieci matek z takimi wynikami są bardziej narażone na rozwój otyłości między 5. a 7. rokiem życia. W tym scenariuszu ryzyko wzrasta o 13% w porównaniu z kobietami o normalnym poziomie glukozy w tym teście. Jeżeli kobieta w ciąży otrzyma diagnozę cukrzycy ciążowej, prawdopodobieństwo rozwoju otyłości u jej dziecka sięga aż 52%. Ponadto naukowcy odkryli, że jeśli matka ma normalny wskaźnik masy ciała (BMI), podwyższone stężenie glukozy we krwi podczas ciąży nie ma związku z rozwojem otyłości u dzieci.

Opisywane wnioski są ważne, ponieważ sugerują, że możliwe jest zapobieganie otyłości dziecięcej na 2 sposoby: poprzez pomoc matkom w osiągnięciu normalnego BMI przed zajściem w ciążę oraz zmniejszenie hiperglikemii w jej trakcie.

Cukrzyca u ciężarnych kobiet zagraża ich dzieciom

Wyniki badania potwierdzają tezy stawiane od lat, które w jednoznaczny sposób wiążą cukrzycę ciążową ze zwiększonym ryzykiem otyłości u dziecka. Badanie z 2016 roku opublikowane w czasopiśmie „Diabetologia” wydawanym przez Europejskie Stowarzyszenie Badań nad Cukrzycą [EASD] wskazuje na zwiększone prawdopodobieństwo otyłości u dzieci w wieku 9-11 lat urodzonych przez matki, które cierpiały na tę dolegliwość. Analiza została oparta na Międzynarodowym Studium Otyłości Dzieciństwa, Stylu Życia i Środowiska (ISCOLE), które jest badaniem przekrojowym przeprowadzanym na obszarach miejskich i podmiejskich w 12 krajach.

Cukrzycę ciążową matek (GDM) diagnozowano zgodnie z kryteriami American Diabetes Association (ADA) lub WHO. Wysokość oraz obwód talii mierzono za pomocą standardowych metod, a masę i tłuszcz poprzez wykorzystanie przenośnego analizatora składu ciała. Częstość zgłaszanego GDM u matki to 4,3%. Ogólne występowanie otyłości u dzieci, otyłości centralnej oraz wysokiej tkanki tłuszczowej wynosiła odpowiednio 12,3%, 9,9% i 8,1%. Następnie autorzy wykorzystali modelowanie komputerowe dostosowane do różnych czynników (wiek matki w momencie porodu, edukacja, tryb karmienia niemowląt, wiek ciążowy, liczba młodszego rodzeństwa, niezdrowe składniki w diecie dla dzieci, umiarkowana lub intensywna aktywność fizyczna, czas snu, siedzący tryb życia, płeć i masa urodzeniowa).

Wysoki cukier w ciąży — poważne diagnozy i brak odpowiedzi

W opinii naukowców mechanizmy, przez które narażenie na cukrzycę w ciąży zwiększa ryzyko otyłości potomstwa nie są w pełni zrozumiałe. Zagrożenie matczyną chorobą wiąże się z nadmiernym wzrostem płodu w macicy głównie ze względu na wzrost masy tłuszczowej i zmiany poziomu hormonów płodowych. Ponadto ekspozycja na cukrzycę matki powoduje wzrost poziomu cukru we krwi, insuliny oraz leptyny u potomstwa. Macierzyński prenatalny GDM może również wpływać na genetykę płodu oraz na ekspresję genów, które kierują akumulacją tkanki tłuszczowej lub związanym z nią metabolizmem.