Przyczyny łysienia u kobiet i mężczyzn
Agnieszka Kosiorek

Przyczyny łysienia u kobiet i mężczyzn

Każdy z nas, niezależnie od wieku i płci chce wyglądać i czuć się dobrze w swojej skórze. Znaczny wpływ na nasze samopoczucie ma wygląd i kondycja naszych włosów. Nasze naturalne „upierzenie” odgrywa dużą rolę w kreowaniu własnego wizerunku, decyduje o naszej atrakcyjności i nierzadko wpływa na samoocenę. Niestety zdarzają się sytuacje, nie zawsze zależne od nas, kiedy włosy stają się cienkie, słabe i stopniowo zaczynają wypadać. Jakie mogą być przyczyny nadmiernego wypadania włosów?

Zacznijmy od podstaw: z czego zbudowany jest włos i w jaki sposób rośnie?

Włos jest cienkim, zrogowaciałym włóknem. Składa się z części tkwiącej w skórze i sięgającej w głąb do tkanki podskórnej - korzenia włosa oraz z części wystającej ponad powierzchnię skóry, niezawierającej żywych komórek – łodygi włosa. Korzeń objęty jest pochewką, zwaną mieszkiem włosa i kończy się w głębi wyraźnym zgrubieniem – cebulką włosa, zwaną też opuszką. Cebulka jest właściwym miejscem powstawania włosa – to w niej łączą się wszystkie warstwy nabłonkowych pochewek włosa i wytwarzają jedno wspólne, silnie zabarwione skupienie komórek. Po stronie rozwartego kąta, jaki mieszek włosa tworzy z linią powierzchni skóry, przyczepia się do mieszka mięsień przywłosowy, nieco powyżej zaś uchodzi do niego gruczoł łojowy. Część mieszka, która leży powyżej ujścia gruczołu łojowego, ma nazwę lejka. Dzięki niemu włos układa się luźno w skórze i nie przylega ściśle do ścian mieszka; lejek stanowi górną część kanału włosa. Na tym odcinku warstwa nabłonkowa mieszka swą budową nie różni się od naskórka.

Włos składa się z:

- rdzenia (choć występuje on tylko w grubszych włosach, i też nie zawsze),

- kory (jest głównym składnikiem włosa i zbudowana jest z wydłużonych, zrogowaciałych komórek, które w obrębie korzenia zawierają jeszcze jądro),

- powłoczki (leży na powierzchni włosa i obejmuje warstwę korową).

Każdy włos, niezależnie od innych z nim sąsiadujących, przechodzi cykl rozwojowy składający się z trzech faz. Pierwsza faza (Anagen) to etap aktywnego wzrostu trwający zazwyczaj kilka lat. W kolejnej fazie (Katagen), włos przechodzi ze stanu wzrostu do stanu spoczynku. Etap ten trwa zaledwie kilka tygodni. Ostatnia faza, tzw. faza spoczynku (Telogen) trwa kilka miesięcy, po jej zakończeniu włos wypada, a na jego miejscu wyrasta nowy.

Na głowie znajduję się około 100 000 włosów, przy czym każdy z nich rośnie około 1000 dni. Każdego dnia wypada od 60 do 100 włosów, co jest naturalnym prosem fizjologicznym i nie powinno wzbudzać niepokoju.

Czym jest łysienie?

Łysieniem nazywamy stopniową lub nagłą utratę włosów, która może być spowodowana różnymi czynnikami. Wyróżniamy łysienie ograniczone lub rozlane.

Polecane dla Ciebie

Łysienie - przyczyny

Przyczyną łysienia ograniczonego (miejscowego) mogą być np. oparzenia, zapalenie skóry po radioterapii, łysienie plackowate, łysienie z pociągania lub spowodowane nawykowym wyrywaniem włosów, grzybica owłosionej skóry głowy. Do przyczyn łysienia rozlanego należą zaburzenia hormonalne, problemy z tarczycą, pobudliwość nerwową, uwarunkowania genetyczne, niewłaściwą pielęgnację włosów, leki, zła dieta, choroby drobnoustrojowe. Ten typ łysienia jest charakterystyczny dla kobiet w wieku 30 – 40 lat. Wymaga leczenia farmakologicznego.

Wyróżniamy także łysienie:

- odwracalne – spowodowane niedoborami w diecie, zatruciami (rtęć, ołów), poporodowe, polekowe, w wyniku choroby skóry;

- częściowo odwracalne – obejmuje łysienie androgenowe mężczyzn i kobiet, łysienie starcze, choroby skóry;

- nieodwracalne – blizny pourazowe i pochorobowe skóry głowy, zniszczenie mieszków włosowych bez możliwości regeneracji;

- psychogenne – spowodowane depresją, załamaniem psychicznym, nadmierną nerwowością;

- poporodowe – występuje po ciąży, zaburzona gospodarka hormonalna.

Innymi przyczynami łysienia może być łupież (zwykły, suchy, tłusty, pstry), zapalenie okołomieszkowe lub łuszczyca.

Rozpoznanie

Pierwszym etapem w postawieniu diagnozy łysienia, jest dokładna i wnikliwa rozmowa z pacjentem o przebiegu procesu wypadania włosów, czasie trwania, stosowanym do tej pory leczeniu, o podobnych przypadkach w rodzinie. Drugim krokiem jest badanie lekarskie, w którym należy ocenić zaawansowanie procesu utraty włosów oraz obecność zmian często towarzyszących łysieniu. W zależności od przyczyny łysienia stosuje się najczęściej badanie kliniczne (m.in. łysienie androgenowe u mężczyzn), badanie trichogramem, badanie poziomów hormonalnych (m.in. łysienie androgenowe u kobiet), w niektórych przypadkach konieczna jest także biopsja skóry i histopatologiczna ocena wycinka skóry (rozlane łysienie plackowate).

Pomoc z apteki

W wielu przypadkach można łysienie leczyć lub znacznie spowolnić, za pomocą preparatów farmakologicznych. Do najpopularniejszych leków stosowanych zewnętrznie należą m.in. minoksidil, amineksil, progestosol. W leczeniu łysienia stosuje się także Finasteryd, witaminy (szczególnie B2, B5, B6, B12), trichopeptydy, wyciągi roślinne (np. z pokrzywy, z prosa, z Gingkobiloba, czy ze skrzypu) oraz pochodne krzemu. Bywa, że leczenie tego typu środkami nie jest skuteczne – po zaprzestaniu leczenia objawy choroby mogą wracać. Zdecydowanie bardziej skuteczna jest kuracja z wykorzystaniem światła ultrafioletowego w połączeniu z substancjami chemicznymi.

Pamiętaj! W trakcie specjalistycznej terapii wszelkie preparaty (nawet te witaminowe) wymagają konsultacji ze specjalistą.

Piśmiennictwo:

Jabłońska S., Majewski S., Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2010

Kozłowska U., Kozłowska A. Patofizjologia wzrostu i utraty włosów, Przegl Dermatol, 2001, 1, 19-25

Kostanecki W. Choroby włosów, PZWL, Warszawa 1979

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Witamina B2 (ryboflawina) – funkcja w organizmie, suplementacja, niedobór, nadmiar

    Pękające kąciki ust, chroniczne zmęczenie, pogorszony wzrok – to tylko kilka przykładów objawów, które niesie za sobą niedobór witaminy B2. Ryboflawina bierze udział w wielu procesach metabolicznych organizmu i jest rozpuszczalna w wodzie. Zażywana wraz z innymi witaminami aktywuje ich działanie w organizmie. Jakie produkty zawierają w sobie ryboflawinę? Kiedy i jak zażywać witaminę B2 w formie suplementów diety? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.

  • Statyny na cholesterol – szkodliwość, dawkowanie i skutki uboczne

    Podstawowym celem stosowania statyn jest obniżanie poziomu cholesterolu i zapobieganie wystąpienia miażdżycy wśród pacjentów bez chorób sercowo-naczyniowych, ale znajdujących się w grupach wysokiego ryzyka. Pomaga to zapobiegać zawałom, udarom i chorobom naczyniowym, które rozwijają się wraz ze wzrostem blaszek miażdżycowych w tętnicach.

  • Ubichinol – co to jest? Wskazania do stosowania koenzymu Q10, dawkowanie, efekty

    Ubichinol to aktywna forma koenzymu Q10, przez niektórych określana mianem „superpaliwa” dla organizmu. Jest związkiem chemicznym z grupy chinonów, który wpływa na funkcjonalność komórek, dbając o ich prawidłowy rozwój. Aby uzupełnić niedobory koenzymu Q10, warto wybierać suplementy zawierające jego aktywną postać, która uważana jest za łatwiej przyswajalną niż postać utleniona – ubichinon. Kiedy stosować ubichinol, jak dawkować koenzym Q10 i na jakie efekty można liczyć, zażywając go regularnie?

  • Tetracykliny na trądzik pospolity – jak zwiększyć skuteczność antybiotyków?

    Tetracykliny stosowane są zazwyczaj w leczeniu trądziku pospolitego (łac. acne vulgaris) o średnim i dużym nasileniu, ze zmianami zapalnymi w postaci grudek, krost, guzków, cyst, nacieków, a także trądziku różowatego (łac. acne rosacea). Podawane są w formie tabletek doustnych lub maści zewnętrznej. Zazwyczaj terapię przeciwtrądzikową z wykorzystaniem tetracyklin ordynuje dermatolog. Dzieje się tak wówczas, kiedy dotychczas zażywane produkty do stosowania zewnętrznego były nieskuteczne.

  • Genisteina – działanie przeciwrobacze, komórkowe i hormonopodobne. Kiedy należy przyjmować?

    Genisteina to związek chemiczny z grupy izoflawonów, należący do klasy fitoestrogenów, czyli substancji roślinnych o działaniu podobnym do estrogenów. Genisteina występuje naturalnie w roślinach strączkowych, takich jak soja, groch, fasola czy ciecierzyca, oraz w niektórych innych roślinach, np. w czerwonej koniczynie. Wykazuje działanie antyoksydacyjne i przeciwzapalne, może też oddziaływać na poziom hormonów płciowych i korzystnie wpływać na układ krążenia. Ponadto badania sugerują, że genisteina może mieć działanie przeciwnowotworowe, zwłaszcza w przypadku raka piersi, prostaty i jelita grubego, jednak potrzebne są dalsze badania w celu potwierdzenia tych wyników.

  • Jak działają plastry antykoncepcyjne? Co zrobić, kiedy się odklei? Czy jest skuteczny?

    Plastry antykoncepcyjne to jedna z metod hormonalnej antykoncepcji, która działa poprzez dostarczanie organizmowi kobiety hormonów – progesteronu i estrogenów. Plastry antykoncepcyjne są naklejane na skórę i powinny być stosowane przez trzy tygodnie z rzędu, po czym następuje jednotygodniowa przerwa. Hormony zawarte w plastrach m.in. hamują owulację, czyli uwalnianie dojrzałego jaja z jajnika, co uniemożliwia zapłodnienie przez plemniki.

  • Zastrzyki antykoncepcyjne – czy są skuteczne? Na jak długo wystarcza i jakie są skutki uboczne?

    Według badań skuteczność zastrzyków antykoncepcyjnych wynosi około 99% w przypadku stosowania ich zgodnie z zaleceniami. Jednakże skuteczność ta może być niższa w przypadku nieregularnego stosowania lub gdy nastąpi opóźnienie w podaniu kolejnej dawki. Ważne jest, aby pamiętać, że zastrzyki antykoncepcyjne nie chronią przed chorobami przenoszonymi drogą płciową, więc w przypadku ryzyka infekcji należy stosować dodatkową ochronę, taką jak na przykład prezerwatywy.

  • Jakie właściwości ma olejek z drzewa herbacianego? Jak go stosować na skórę?

    Olejek z drzewa herbacianego pozyskuje się na drodze destylacji z parą wodną surowca z rośliny łac. Melaleuca alternifolia. Kolonizatorzy australijscy odkryli tę roślinę w 1770 r. i, naśladując zamieszkujących tamte tereny Aborygenów, zaczęli wykorzystywać jej liście do zaparzania esencjonalnego napoju na wzór herbaty. Stąd też wzięła się nazwa rośliny. Kiedy, jak i na co stosować olejek z drzewa herbacianego? Czy olejek z drzewa herbacianego powinna stosować osoba, która ma trądzik?

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij