Zaburzenia snu u 30- i 40-latków mogą powodować problemy z pamięcią w wieku dojrzałym

Nowe badanie przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu Kalifornijskiego pokazuje, że osoby w wieku 30–40 lat, które zmagają się z zaburzeniami snu, a dokładniej z częstymi nocnymi wybudzeniami, czyli snem przerywanym, mogą w późniejszym życiu częściej mieć problemy z pamięcią.

1. Jak słaby sen po 30. i 40. roku życia wpływa na funkcje poznawcze? Nowe badanie
2. Przerywany sen zwiększa ryzyko zaburzeń pamięci w przyszłości
3. Sen przerywany – przyczyny

Jak słaby sen po 30. i 40. roku życia wpływa na funkcje poznawcze? Nowe badanie

Badanie opublikowane w „Neurology”, czasopiśmie Amerykańskiej Akademii Neurologii, pokazuje związek między jakością snu, mierzoną u uczestników w wieku od 30 do 40 lat, a zdolnościami poznawczymi ocenianymi 11 lat później. Wykazało ono, że 30- i 40-latkowie, którzy doświadczają częstych wybudzeń nocnych i problemów z ponownym zaśnięciem, ponad dziesięć lat później wydają się być bardziej podatni na kłopoty z pamięcią.

W badaniu wzięło udział 526 osób, z czego 58% stanowiły kobiety. Czas i jakość snu oceniano obiektywnie za pomocą aktygrafii (jest to badanie diagnostyczne, w trakcie którego za pomocą specjalnego urządzenia umieszczonego na nadgarstku rejestruje się aktywność pacjenta, dzięki czemu możliwe jest precyzyjne opisanie rytmu dobowego, w tym określenie średniego czasu snu, liczby pobudek, czasu upływającego do zaśnięcia) oraz subiektywnie za pomocą kwestionariusza jakości snu Pittsburgh (PSQI) w latach 2003–2005. Następnie w latach 2015–2016 badacze ocenili funkcje poznawcze badanych za pomocą testu zastępowania symboli cyfr (DSST), testu Stroopa, testu RAVLT (testu 15 słów Reya), Montrealskiej Skali Oceny Funkcji Poznawczych MoCA oraz testów płynności liter i płynności kategorii.

Przerywany sen zwiększa ryzyko zaburzeń pamięci w przyszłości

Według naukowców z Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Francisco fragmentaryczny sen, którego doświadczają osoby mające około 30–40 lat, dwukrotnie zwiększa ryzyko słabych wyników testów poznawczych w wieku dojrzałym w porównaniu z osobami, które nie mają tego rodzaju zaburzeń snu. Jednocześnie naukowcy nie zauważyli związku pomiędzy obniżeniem całkowitej ilości snu a funkcjonowaniem mózgu badanych. Innymi słowy – jakość snu może mieć większe znaczenie niż jego ilość.

Sen przerywany – przyczyny

Przerywany sen, nazywany także snem fragmentarycznym, charakteryzuje się częstymi i powtarzającymi się przebudzeniami w ciągu nocy oraz trudnościami z ponownym zaśnięciem. W rezultacie nasz organizm nie doświadcza wszystkich faz snu – pomijanie fazy snu głębokiego sprawia, że mózg nie może odpocząć, a ciało nie ma szans na zregenerowanie tkanek. W efekcie budzimy się niewyspani, mamy problemy z koncentracją w ciągu dnia, obniża się nasza sprawność psychofizyczna, odporność oraz nasz nastrój.

Przyczyny snu przerywanego mogą być różne, wśród tych najczęściej występujących znajdują się stres oraz niewłaściwe warunki snu (np. hałas, niewygodne łóżko). Sen fragmentaryczny może jednak być spowodowany również chorobą (m.in. bezdechem sennym, nadciśnieniem tętniczym, chorobami stawów, nadczynnością tarczycy, depresją) lub przyjmowaniem określonych leków (zaburzenia snu mogą powodować np. niektóre leki stosowane w leczeniu depresji, nadciśnienia, zwłaszcza beta-blokery, preparaty stosowane przez osoby z ADHD, niektóre leki przeciwpsychotyczne czy niektóre leki stosowane w leczeniu astmy). Dlatego też osoby doświadczające zaburzeń snu pod postacią częstych wybudzeń powinny skonsultować się z lekarzem.