Jakie badania kontrolne warto wykonać po chorobie?
Katarzyna Kuśmierska

Jakie badania kontrolne warto wykonać po chorobie?

Czy warto robić badania kontrolne po infekcji wirusowej, bakteryjnej bądź po zatruciu pokarmowym? Zdecydowanie tak. Niektóre choroby, szczególnie nieprawidłowo leczone, mogą powodować komplikacje i powikłania, które nierozpoznane stanowią zagrożenie dla zdrowia i życia. Są to między innymi zapalenie płuc, zapalenie mięśnia sercowego czy gorączka reumatyczna.

Sprawdź, jakie badania kontrolne warto wykonać po chorobie.

Badania kontrolne po chorobie – przebyta grypa

Grypa to zakaźna choroba układu oddechowego wywoływana wirusem grypy. Najczęściej występuje sezonowo, w trakcie epidemii zachorowań. Nie należy jej mylić ze zwykłym przeziębieniem, bo w odróżnieniu od niego zaczyna się gwałtownie, zaś objawy choroby są bardzo ostre. W przebiegu grypy występują najczęściej: wysoka gorączka, dreszcze, bóle głowy, mięśni i stawów, ból gardła, suchy kaszel, ogólne rozbicie i osłabienie oraz brak apetytu.

Grypa może powodować wiele powikłań, między innymi zapalenie płuc, oskrzeli, a nawet zapalenie mięśnia sercowego, co w niektórych przypadkach doprowadza do śmierci. Warto zatem wykonać badania kontrolne po chorobie i sprawdzić czy w organizmie zakończył się proces chorobowy. Zalecane w pierwszej kolejności to morfologia krwi obwodowej z rozmazem oraz OB. Są tanie, proste i szybkie, a mówią wiele o funkcjonowaniu całego organizmu. Aby były miarodajne, należy odczekać około dwóch tygodni od zakończenia choroby, dając organizmowi czas na regenerację. Po przebytej grypie najlepiej zrobić EKG (elektrokardiogram) serca i – jeśli to konieczne – badanie USG (echokardiografię), by wykluczyć zapalenie mięśnia sercowego. Jest to zalecane szczególnie w przypadku, gdy wynik morfologii pokaże:

  • podwyższoną liczbę leukocytów (białych krwinek) – mówiącą o stanie zapalnym,
  • przyspieszone OB oraz podwyższony poziom CRP (białka C-reaktywnego, tzw. białka ostrej fazy) – świadczy o zaawansowaniu stanu zapalnego.

Jeśli lekarz będzie podejrzewał zapalenie mięśnia sercowego, zleci pewnie dodatkowe badania: RTG klatki piersiowej czy biopsję mięśnia sercowego.

Badania ogólne po przebytej anginie

Angina, czyli ostre zapalenie gardła i migdałków, jest infekcją bakteryjną wywoływaną paciorkowcami Streptococcus pyogenes. Choroba ma gwałtowny początek, rozpoczyna się bólem gardła, czerwonymi migdałkami z ropnymi czopami, powiększeniem węzłów chłonnych podżuchwowych, wysoką gorączką, dreszczami oraz ogólnym rozbiciem. Anginę leczy się antybiotykiem (najczęściej z grupy penicylin), a objawy zazwyczaj przechodzą po trzech-pięciu dniach. Powikłania nie występują często, choć mogą się zdarzyć, gdy choremu nie został podany antybiotyk lub był nieprawidłowo przyjmowany (szczególnie u dzieci). Należą do nich:

  • powikłania ropne: ropień okołomigdałkowy, zapalenie zatok i zapalenie ucha środkowego,
  • powikłania nieropne, związane z reakcją immunologiczną organizmu na infekcję paciorkowcami (rzadkie u dorosłych): gorączka reumatyczna i ostre oraz kłębuszkowe zapalenie nerek.

Gorączka reumatyczna to groźne powikłanie anginy – atakuje serce, stawy, skórę i tkanki podskórne. Jej symptomy pojawiają się zwykle dwa-trzy tygodnie po zakończeniu choroby. Są to zazwyczaj: zapalenie stawów, gorączka, zapalenie mięśnia sercowego, pląsawica, rumień czy guzki podskórne. Kłębuszkowe zapalenie nerek z kolei pojawia się w przeciągu jednego-trzech tygodni po anginie paciorkowej. Objawia się podwyższonym ciśnieniem krwi i obrzękami (szczególnie pod oczami).

W związku z powyższym badania kontrolne po chorobie najlepiej wykonać 7-10 dni po zakończeniu infekcji i należą do nich: OB, morfologia (kluczowe CRP) i EKG mięśnia sercowego, a dodatkowo:

  • badanie ogólne moczu – wskaże czy białko oraz krwinki czerwone nie występują ponad normę,
  • badanie ASO (odczyn antystreptolizynowy) – diagnozuje zakażenie paciorkowcami oraz możliwe powikłania, wyjątkowo wysokie stężenie zwykle świadczy o chorobie reumatycznej lub kłębuszkowym zapaleniu nerek.

Po każdej antybiotykoterapii, zwłaszcza jeżeli nie była pierwszą podczas ostatnich kilku miesięcy, warto zbadać stan flory bakteryjnej jelit – antybiotyki niszczą wszystkie bakterie w organizmie, również „dobre”. Badanie wykonuje się z kału i pozwala ono na celowaną probiotykoterapię, która pomoże odbudować mikrobiom i wzmocnić odporność organizmu po chorobie.

Warto zbadać poziom witaminy D3, która wpływa na odporność organizmu – zbyt niskie stężenie powoduje częstsze zapadanie na wszelkiego rodzaju infekcje. Jak pokazują statystyki, większość Polaków ma niedobór witaminy D3.

Powiązane produkty

Jakie badania ogólne wykonać po zatruciu pokarmowym?

Zatrucie pokarmowe to bardzo częsta choroba przewodu pokarmowego, która objawia się wymiotami, biegunką, gorączką, bólem głowy i brzucha. Pochodzenie zatrucia może być bakteryjne, wirusowe lub grzybicze.

Zatrucie bakteryjne to spożycie zakażonego jedzenia bądź wody. W Polsce najczęstszą przyczyną bakteryjnych zatruć pokarmowych są pałeczki Salmonella, stanowią około 90 procent wszystkich zatruć. W 2017 roku według danych Głównego Inspektoratu Sanitarnego zachorowało prawie 10 tysięcy osób. Pałeczki Salmonella najczęściej znajdują się w mięsie, mleku, serach czy jajach. Dość częste są także zatrucia jadem kiełbasianym.

Zatrucia wirusowe, powszechnie nazywane grypą żołądkową, wywoływane są przez między innymi rotawirusy, adenowirusy, norowirusy czy astrowirusy. Najczęściej występują u dzieci.

Zatrucia grzybicze wywoływane są najczęściej przez zapleśniałą żywność, w której rozwinęły się grzyby produkujące mykotoksyny. To schorzenie ma zazwyczaj charakter przewlekły i może być groźne dla organizmu. Toksyny grzybów niekiedy doprowadzają nie tylko do zatrucia, ale i do alergii, chorób układu oddechowego, wrzodów żołądka, krwawień w jelitach oraz uszkodzenia wątroby. Badania kontrolne po chorobie są zdecydowanie wskazane.

Po zatruciu pokarmowym warto wykonać podstawowe badanie morfologii i OB, poziom elektrolitów (wymioty i biegunka mocno odwadniają organizm), badanie na stężenie kreatyniny i mocznika (wydolność nerek) oraz gazometrię krwi tętniczej (badanie monitoruje równowagę kwasowo-zasadową organizmu). W uzasadnionych przypadkach można wykonać wskaźniki wątrobowe bądź badanie ultrasonograficzne (usg) jamy brzusznej.

  1. L. Brydak, Grypa, pandemia grypy − mit czy realne zagrożenie?, Warszawa, 2008.
  2. P. Ihnatowicz, E. Ptak, Rozszyfruj swoją krew, Bydgoszcz 2017.
  3. P. Sawiec, J. Mrukowicz, L. Szenborn, Ostre zapalenie gardła i migdałków [w:] „Interna Szczeklika”, mały podręcznik 2015/2016, red. P. Gajewski, Kraków 2015, s. 405-409.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • TSH – normy, za wysokie, za niskie. Interpretacja wyników

    TSH (hormon tyreotropowy) jest produkowany przez przysadkę mózgową i stymuluje tarczycę do wydzielania hormonów – trójjodotyroniny (T3) oraz tyroksyny (T4). Oznaczenie poziomu TSH we krwi jest podstawowym badaniem, dzięki któremu można sprawdzić, czy tarczyca funkcjonuje prawidłowo. Co oznacza podwyższone TSH lub obniżony poziom tyreotropiny?

  • Wysokie ALT – czego jest objawem? Jakie są normy badania ALT?

    Prawidłowy zakres referencyjny dla aminotransferazy alaninowej zależy od wielu czynników i może różnić się w zależności od laboratorium, w którym wykonywane jest badanie. Oznaczenie poziomu ALT we krwi pozwala na wykrycie chorób wątroby i ocenę stopnia ich zaawansowania, jak również na różnicowanie określonych schorzeń wątroby między sobą. Jakie są normy ALT we krwi, jak wygląda badanie oraz czy do oznaczenia trzeba być na czczo?

  • Badanie AMH (wskaźnik rezerwy jajnikowej) – normy, cena

    Badanie AMH, czyli hormonu antymüllerowskiego, jest jednym z kluczowych elementów oceny rezerwy jajnikowej kobiety. Pozwala na ocenę liczby pęcherzyków jajnikowych, które mogą być stymulowane w ramach procedury in vitro. Na czym polega to badanie? Czy warto je wykonać? Jak interpretować wyniki?

  • Badania na niepłodność dla kobiet – jak wyglądają? Jak się przygotować?

    Niepłodność to problem, który dotyka coraz większą liczbę osób na całym świecie. Szacuje się, że nawet 15% par boryka się z problemami z zajściem w ciążę. Spośród wszystkich przyczyn niepłodności w związku 40% leży po stronie mężczyzn, 40% po stronie kobiet, a w 20% przyczyny pochodzą od obojga partnerów. Wielu z nich zwraca się o pomoc do specjalistów, którzy oferują różne metody diagnostyki i leczenia niepłodności. Jakie badania na niepłodność warto zrobić?

  • Testy na HIV dostępne bezpłatnie w POZ. Jak przebiega badanie?

    Od 5 maja 2025 roku testy na HIV można wykonać w ramach podstawowej opieki zdrowotnej (POZ) – bez skierowania do specjalisty i bez dodatkowych kosztów. To ważna zmiana w profilaktyce zdrowotnej, zwłaszcza że aż 17% osób zakażonych HIV nie jest świadomych swojej choroby. Warto pamiętać, że z HIV można dziś żyć normalnie i skutecznie kontrolować przebieg choroby.

  • Hemoglobina glikowana – kiedy wykonać badanie, co wykrywa i jakie są normy?

    Oznaczenie poziomu HbA1c pomocne jest w ocenie średniego stężenia glukozy we krwi w okresie ok. 2–3 miesięcy poprzedzających pobranie krwi. Badanie poziomu hemoglobiny glikowanej (HbA1c) wykorzystywane jest przede wszystkim w diagnostyce i monitorowaniu skuteczności leczenia cukrzycy. Prawidłowy poziom hemoglobiny glikowanej wpływa na zmniejszenie ryzyka rozwoju odległych powikłań cukrzycy u pacjentów.

  • Domowe testy diagnostyczne – jakie nieprawidłowości wykryje test z apteki?

    Postęp technologiczny w przemyśle farmaceutycznym umożliwił stworzenie nowych rozwiązań diagnostyki niektórych problemów zdrowotnych w warunkach domowych. Szybkie testy diagnostyczne umożliwiają wykonanie niektórych badań w łatwy i szybki sposób bez wizyty u lekarza czy w przychodni. Testy diagnostyczne są dostępne bez recepty w aptekach stacjonarnych i internetowych oraz pozwalają na wstępną ocenę zdrowia i pewnych parametrów.

  • Lipoproteina – kluczowy czynnik ryzyka chorób krążeniowo-sercowych

    Lipoproteina to cząsteczka o budowie podobnej do cząsteczek „złego cholesterolu” LDL. Stanowi jeden z głównych czynników powstawania blaszki miażdżycowej, a zatem jest kluczowym czynnikiem ryzyka chorób układu krążenia, w tym udaru mózgu czy zawału serca. Jej stężenie uwarunkowane jest genetycznie i trudne do modyfikacji za pomocą leków czy zmiany trybu życia. Zaleca się, aby każda osoba przynajmniej raz w życiu oznaczyła poziom lipoproteiny w ramach profilaktyki chorób serca i układu krążenia.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl