Oliwa z oliwek

Najcenniejsza oliwa powstaje w wyniku tłoczenia. Ze względu na bogactwo naturalnych antyoksydantów, przypisuje jej się działanie przeciwnowotworowe, a także przeciwstarzeniowe.

Oliwa z czarnych i zielonych oliwek

Oliwa z czarnych, dojrzałych oliwek charakteryzuje się specyficznym, łagodnym smakiem, w odróżnieniu od ostrzejszej oliwy z zielonych owoców. Obie te oliwy będa różniły się również kolorem. Zielone oliwki nadadzą jej zielonkawy odcień, czarne natomiast żółtawy.

Wcześnie zbierane oliwki nadają jej charakterystyczny, lekko pieprzny posmak — jeśli go wyczuwamy, oznacza to, że mamy do czynienia z wysokiej jakości oliwą.

Rodzaje oliw

Biorąc pod uwagę kraj pochodzenia wyróżniamy oliwę włoską, hiszpańską, grecką. W zależności od sposobu produkcji -  oliwę dziewiczą (vergine) i oliwę wytłokową (olive-pomace oil).

Oliwę dziewiczą uzyskuje się wyłącznie metodami mechanicznymi, nie powodującymi zmian w strukturze trójgliceroli.
Oliwę możemy również podzielić, biorąc pod uwagę zawartość w niej wolnych kwasów tłuszczonych, na oliwę nadającą się do bezpośredniego spożycia i nadającą się do celów spożywczych, ale po uprzedniej rafinacji.
W pierwszej grupie znajdują się oliwa extra virgin (ma największą wartość żywieniową) i zwykła oliwa virgin, w drugiej grupie – oliwa rafinowana oraz oliwa.

Czy można smażyć na oliwie?

Na oliwie z oliwek można, bez problemu, coś podsmażyć (warzywa, kurczaka), jednak nie nadaje się ona do "głebokiego" smażenia np. frytek, kotletów mielonych czy schabowych. Dlaczego? Ponieważ pali się ona w niższych, niż inne oleje, temperaturach.

Najlepiej smażyć na tłuszczach zwierzecych, ponieważ one nie zmieniaja struktury pod wplywem temperatury. Tluszcze roślinne natomiast (do których nalezy oliwa z oliwek)  podczas obróbki cieplnej w wysokich temperaturach, stają się tłuszczami trans.

Najzdrowiej jest jednak ograniczyć smażenie na rzecz pieczenia bądź przygotowywania potraw na parze.

Bibliografia
Helena Ciborowska, Anna Rudnicka „Dietetyka. Żywienie zdrowego i chorego człowieka”. Wydawnictwo lekarskie PZWL, 2010