Astma – przyczyny, objawy, leczenie astmy oskrzelowej
Katarzyna Makos

Astma – przyczyny, objawy, leczenie astmy oskrzelowej

Astma oskrzelowa to przewlekła choroba zapalna dróg oddechowych, która prowadzi do niekontrolowanego skurczu oskrzeli. Objawy astmy to m.in. świszczący oddech, duszność, uporczywy, męczący kaszel. Objawy te mają zmienną częstość i nasilenie, mogą być powodowane przez różne czynniki. Jakie przyczyny rozwoju choroby? Co robić w przypadku nagłego ataku astmy?

Astma – charakterystyka schorzenia. Rodzaje astmy

Astma (dychawica oskrzelowa) jest wieloczynnikową, heterogenną chorobą charakteryzującą się przewlekłym zapaleniem w obrębie oskrzeli oraz zmiennym nasileniem objawów. Pod wpływem bodźca (np. alergen, wirus, bakteria) komórki układu immunologicznego (makrofagi, mastocyty) pobudzane są do uwalniania różnych czynników zapalnych, tj. histaminy, prostaglandyny, leukotrieny, interleukiny. Substancje te powodują skurcz oskrzeli, pogrubienie ich błony śluzowej i nadmierne wydzielanie śluzu przez nią, zwiększoną przepuszczalność nabłonka naczyń krwionośnych, a także pobudzenie innych komórek układu odpornościowego. 

Przy przedłużającym się stanie zapalnym dochodzi do trwałej przebudowy dróg oddechowych (włóknienie, przerost mięśni gładkich, fibroblastów, komórek błony śluzowej). Proces ten zwany jest remodelingiem i prowadzi do utrwalenia obturacji oskrzeli. 

Astma to jedna z najczęstszych chorób przewlekłych układu oddechowego i szacuje się, że choruje na nią 340 mln ludzi na świecie. U dzieci do okresu dojrzewania częściej dotyczy chłopców, u dorosłych występuje z większą częstością u płci żeńskiej. Astmę ze względu na etiologię można podzielić na:

  • alergiczną (atopową) – najczęściej u dzieci i młodych dorosłych (80%); czynnikiem wyzwalającym jest alergen (najczęściej alergeny wziewne); może jej towarzyszyć inna choroba o tle atopowym (AZS, alergiczny nieżyt nosa, alergiczne zapalenie spojówek), 
  • niealergiczną (nieatopową) – częściej u dorosłych; najprawdopodobniej w przebiegu nieprawidłowej odpowiedzi układu immunologicznego na zapalenia wirusowe lub bakteryjne. 

Astma oskrzelowa – czynniki ryzyka zachorowania i przyczyny zaostrzeń

Wystąpienie choroby może być uwarunkowane osobniczo (określona predyspozycja genetyczna – wywiad rodzinny dodatni w kierunku alergii, nadreaktywności oskrzeli, płeć żeńska, rasa czarna, otyłość) lub środowiskowo (zanieczyszczenia środowiska – w tym dym tytoniowy, zwiększona ekspozycja na alergeny – także substancje chemiczne w miejscu pracy, dieta, przebyte infekcje wirusowe w dzieciństwie).

Zaostrzenia mogą występować nagle i gwałtownie lub rozwijać się stopniowo. Najczęstszą przyczyną napadów astmy są infekcje dróg oddechowych i duże narażenie na alergeny (sezon grzewczy w przypadku roztoczy kurzu domowego, sezonowość pyleń roślin, duża wilgoć w przypadku zarodników pleśni, ekspozycja w pracy).

Mogą być wyzwalane także przez wysiłek fizyczny, silne emocje, zmianę temperatury otoczenia, zanieczyszczenia powietrza (smog, dym tytoniowy), leki (B-blokery, kwas acetylosalicylowy, NLPZ), alergeny pokarmowe (sztuczne barwniki, konserwanty). Na przebieg choroby źle wpływa także nieodpowiednie leczenie i brak pełnej kontroli objawów astmy, niski status ekonomiczny chorego, choroby współtowarzyszące (otyłość, przewlekły nieżyt nosa i zatok, inne choroby dróg oddechowych). 

Powiązane produkty

Astma – objawy

Obturacja oskrzeli objawia się głównie dusznością – w przypadku astmatyków ma ona zmienne nasilenie, jest napadowa, głównie wydechowa, często występuje w nocy i nad ranem. Jest subiektywnym odczuciem braku powietrza, niektóre osoby mogą określać ją jako ucisk w klatce, zwiększoną męczliwość i osłabienie. Może jej towarzyszyć świszczący oddech, a w badaniu fizykalnym osłuchowo nad płucami są słyszalne świsty. O jej nasileniu pośrednio mówi poziom utlenowania hemoglobiny/saturacji krwi (mierzony pulsoksymetrem). W przebiegu astmy można też zaobserwować suchy kaszel, głównie w nocy i nad ranem, także po wysiłku – u dorosłych rzadko jako izolowany objaw.

Astma – rozpoznanie

W rozpoznaniu astmy ważne jest występowanie charakterystycznych objawów choroby oraz potwierdzenie zmiennej obturacji oskrzeli w badaniach czynnościowych układu oddechowego (spirometria i próba rozkurczowa). U pacjentów pediatrycznych sytuacja się komplikuje – małe dzieci nie są zdolne do wykonania takich badań ze względu na brak współpracy, zazwyczaj można je przeprowadzić u dzieci powyżej 5.-6. roku życia. Z tego względu u dzieci <5 r.ż. rozpoznanie stawiane jest na podstawie wywiadu (min. 3-4 epizody obturacji oskrzeli), wykluczenia innych przyczyn oraz dobrej odpowiedzi na leczenie przeciwastmatyczne. 

U dorosłych i starszych dzieci wykonuje się badanie spirometryczne – jest ono nieinwazyjne i polega na wykonywaniu spokojnych lub natężonych oddechów, dzięki czemu możliwa jest ocena objętości i pojemności płuc oraz przepływu powietrza przez oskrzela.

Do określenia, czy obturacja (czyli ograniczenie przepływu powietrza w drogach oddechowych) jest odwracalna, służy tzw. próba rozkurczowa. Polega na porównaniu wskaźników spirometrycznych przed i po podaniu leku rozszerzającego oskrzela (salbutamolu).

Astma oskrzelowa – leczenie

Intensyfikacja i dobór leczenia są uzależnione od stopnia nasilenia choroby, a także, w przypadku dzieci, od wieku. 

Podstawą leczenia astmy są leki wziewne. Pacjent zażywa je przy pomocy inhalatorów – MDI (inhalator ciśnieniowy) lub DPI (inhalator suchego proszku), u młodszych dzieci pomocne są także komory inhalacyjne. 

U najmłodszych lub osób bez kontaktu, niewspółpracujących, możliwe jest podanie leków w nebulizacji. Po każdej inhalacji sterydów wziewnych należy pamiętać o wypłukaniu jamy ustnej (profilaktyka grzybicy).

W terapii astmy wykorzystuje się leki:

  • podtrzymujące, kontrolujące przebieg choroby – należą do nich sterydy wziewne (GKS), długodziałające β2-mimetyki (LABA > 4. roku życia – formoterol, salmeterol), tiotropium (> 6. roku życia), leki przeciwleukotrienowe (LTRA > 6. miesiąca życia – montelukast).
  • doraźne (tzw. objawowe) – stosowane krótkotrwale, w przypadku nagłego skurczu oskrzeli i napadu duszności: krótkodziałające β-mimetyki (SABA-salbutamol, fenoterol), krótkodziałające antycholinergiki (> 6. roku życia – bromek ipratropium). 

Według najnowszych wytycznych GINA 2020 zawsze w przypadku konieczności zażycia SABA, leki te muszą być podane razem z wziewnymi sterydami, nie można stosować ich jako jedynej terapii. W przypadku zaostrzeń czasami istnieje konieczność włączenia doustnych GKS. 

W przypadku ciężkiej, słabo kontrolowanej astmy istnieje możliwość zastosowania leków biologicznych. Są to takie substancje, jak: omalizumab, mepolizumab, benralizumab, dupilumab,. Są to przeciwciała monoklonalne wiążące odpowiednio: przeciwciała IgE, interleukiny IL-5, IL-4. Jeśli razem z astmą współistnieje alergia, to korzystne może być także leczenie przeciwalergiczne, w tym swoista immunoterapia alergenowa (czyli tzw. odczulanie). Ważne jest także unikanie ekspozycji na alergeny.

Atak astmy – postępowanie

W przypadku napadu astmy konieczne jest przede wszystkim zażycie leku rozszerzającego oskrzela (formoterol, salbutamol, fenoterol, bromek ipratropium) w dawce ustalonej wcześniej z lekarzem prowadzącym. W przypadku ciężkiego przebiegu lub braku poprawy po zastosowanym leczeniu, konieczna jest jak najszybsza konsultacja z lekarzem.

Jeśli doszło do obniżenia saturacji krwi (SpO2 <92%) i rozwijającego się niedotlenienia organizmu konieczne będzie podanie tlenu. Chory jest wtedy senny, splątany, ma przyspieszony oddech oraz zwiększone tętno, rozwija się sinica ośrodkowa (zasinienie wokół ust). 

  1. Rekomendacje postępowania w astmie wczesnodziecięcej dla lekarzy Podstawowej Opieki Zdrowotnej – KOMPAS POZ, „Family Medicine and Primary Care Review” 2016, t. 18, nr 2, s. 181-192.
  2. Global Strategy for Asthma Management and Prevention (GINA), Update 2020, “ginasthma.org” [online], https://ginasthma.org/wp-content/uploads/2020/06/GINA-2020-report_20_06_04-1-wms.pdf.
  3. Bręborowicz A. Lis G., Niżankowska-Mogilnicka E. i in., Rozpoznawanie i leczenie astmy u dzieci, „Medycyna Praktyczna” 2020, nr 4(130), s.49-73.
  4. P. Gajewski, A. Szczeklik, Interna Szczeklika, Medycyna Praktyczna, Kraków 2016, s. 690-704.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Wrzodziejące zapalenie jelita grubego – przyczyny, objawy, leczenie, żywienie przy WZJG

    Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG, colitis ulcerosa) jest rozlanym nieswoistym zapaleniem błony śluzowej odbytnicy lub odbytnicy i okrężnicy, prowadzącym w niektórych przypadkach do powstania owrzodzeń. Należy do grupy nieswoistych zapaleń jelit o niewyjaśnionej etiologii. Jak rozpoznać wrzodziejące zapalenie jelita grubego?

  • Łuszczyca paznokci – przyczyny, objawy, leczenie

    Łuszczyca jest przewlekłą zapalną chorobą skóry, przebiegającą z okresami remisji i zaostrzeń, na którą w Polsce choruje prawie milion osób. Choroba najczęściej występuje u rasy białej i w umiarkowanej strefie klimatycznej. Pierwsze objawy łuszczycy mogą wystąpić w dowolnym wieku, jednak zwykle pojawiają się we wczesnym okresie dorosłego życia lub później, około 50–60 roku życia. Łuszczyca charakteryzuje się występowaniem zmian chorobowych zarówno na skórze gładkiej, jak i na owłosionej skórze głowy, a także zmianami w obrębie płytek paznokciowych dłoni i stóp. W cięższych postaciach łuszczyca może również zająć stawy. Zmianom paznokciowym z reguły towarzyszą zmiany w obrębie skóry, chociaż zdarza się, że zmiany chorobowe obejmujące aparat paznokciowy wyprzedzają pojawienie się zmian skórnych nawet o dziesiątki lat.

  • Cytomegalia (CMV) – co to za choroba? Jakie są objawy?

    Cytomegalia jest chorobą wirusową, która wywoływana jest przez wirusa o nazwie Cytomegalovirus hominis, w skrócie CMV. Zakażenie wirusem cytomegalii jest bardzo szeroko rozpowszechnione, natomiast zdecydowana większość infekcji (ponad 99%) przebiega bezobjawowo i pacjent przez przypadek dowiaduje się, że w przeszłości przebył takie zakażenie. Jednak u płodów i noworodków ze względu na niedojrzałość układu odpornościowego, jak również u osób z wrodzonymi lub nabytymi zaburzeniami odpowiedzi immunologicznej, cytomegalia może przebiegać w sposób ostry, a obraz choroby może być bardzo różny.

  • Zakrzepica – przyczyny, objawy, profilaktyka zakrzepowego zapalenia żył powierzchniowych i głębokich

    Zakrzepica (zakrzepowe zapalenie żył) polega na powstaniu w naczyniu żylnym zakrzepu w wyniku zaburzonego przepływu krwi. Nieleczona prowadzi do groźnych powikłań, m.in. do zatorowości płucnej. Wyróżnia się zapalenie żył głębokich i powierzchniowych. Jakie objawy daje zakrzepica i w jaki sposób się ją leczy? Czy istnieją sposoby na to, by jej zapobiec?

  • Nadżerka szyjki macicy (ektopia) – przyczyny, objawy, metody leczenia

    Termin „nadżerka szyjki macicy” oznacza ubytek błony śluzowej. Często jest on nieprawidłowo stosowany na określenie ektopii, która jest zupełnie innym schorzeniem. Rzekoma nadżerka szyjki macicy (tak brzmi inna nazwa ektopii) to zastępowanie nabłonka płaskiego, który fizjologicznie pokrywa tarczę szyjki macicy, nabłonkiem gruczołowym. Zazwyczaj nie daje ona żadnych objawów, a kobieta dowiaduje się o jej istnieniu podczas rutynowego badania ginekologicznego. Kiedy ektopia wymaga szerszej diagnostyki i leczenia? Jakie metody usunięcia „nadżerki” szyjki macicy stosuje się najczęściej?

  • Gastrolog – czym się zajmuje? Jakie choroby leczy?

    Lekarz gastroenterolog jest specjalistą w zakresie chorób układu pokarmowego. Gastrolog diagnozuje i leczy pacjentów z problemami gastrycznymi. Jakimi konkretnie dolegliwościami się zajmuje? Kiedy warto się do niego udać? Czy do gastrologa jest potrzebne skierowanie? Odpowiadamy.

  • Atak paniki – jak wygląda? Co robić, gdy się pojawia?

    Ataki paniki są jednymi z najczęściej występujących zaburzeń lękowych, tuż po zespole lęku uogólnionego oraz fobii społecznej. Objawiają się nagłymi napadami silnego lęku, którym towarzyszą symptomy, takie jak: kołatanie serca, zawroty głowy, duszności, nadmierne pocenie się czy strach przed śmiercią. Dowiedz się, w jaki sposób można sobie poradzić, gdy pojawia się atak paniki.

  • Czego nie można robić przy nadżerce szyjki macicy ? Jak postępować po jej usunięciu?

    Nadżerka szyjki macicy jest rozpoznaniem, które może usłyszeć wiele kobiet w gabinecie ginekologicznym. Warto podkreślić jednak, że określenie „nadżerka” używane jest najczęściej w nieprawidłowy i potoczny sposób. Czym jest nadżerka oraz jak postępować po zabiegu jej usunięcia?

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij