hiponatremia
Paulina Brożek

Hiponatremia – czym jest? Jak ją leczyć?

Hiponatremia to stan charakteryzujący się niskim poziomem sodu we krwi. Sód jest elektrolitem, który pomaga regulować równowagę płynów w komórkach i wokół nich. Objawy hiponatremii mogą obejmować bóle głowy, nudności, wymioty, zamieszanie, senność, utratę przytomności i kurcze mięśni. Może być spowodowana przez różne czynniki, takie jak choroby nerek, choroby hormonalne, leki i nadmierne spożycie płynów.

Hiponatremię definiuje się jako zmniejszenie stężenia sodu w surowicy poniżej 135 mmol/l. W diagnostyce należy uwzględnić wiele chorób somatycznych oraz działanie niepożądane stosowanych leków. Niedobór sodu może prowadzić do odwodnienia, osłabienia, zawrotów głowy, spowolnienia psychoruchowego. Ciężka hiponatremia jest stanem zagrożenia życia i wymaga podjęcia natychmiastowego leczenia.

Hiponatremia – co to takiego? Przyczyny

Sód jest jednym z głównych elektrolitów w przestrzeni pozakomórkowej ciała człowieka. Mniejsze ilości tego pierwiastka znajdują się w płynach wewnątrzkomórkowych i w szkielecie.

Do głównych funkcji sodu należy:

  • utrzymanie równowagi kwasowo-zasadowej,
  • kontrola objętości płynów pozakomórkowych,
  • udział w transporcie składników odżywczych do komórek,
  • przewodzenie impulsów nerwowych.

Organizm reguluje stężenie sodu poprzez szereg skomplikowanych mechanizmów z udziałem wielu hormonów:

  • aldosteron (hormon sterydowy wytwarzany przez warstwę kłębkowatą kory nadnerczy) powoduje wymianę potasu na sód w cewkach dystalnych;
  • wazopresyna (hormon wytwarzany przez podwzgórze i uwalniany przez tylny płat przysadki mózgowej) umożliwia resorpcję wody w cewkach zbiorczych, powodując zagęszczenie moczu;
  • angiotensyna II (hormon peptydowy wchodzący w skład układu hormonalnego renina–angiotensyna–aldosteron RAA, którego zadaniem jest kontrola stężenia jonów sodowych i potasowych w organizmie) wywołuje resorpcję sodu w cewkach bliższych;
  • przedsionkowy peptyd natriuretyczny (hormon peptydowy wytwarzany przez ściany przedsionka serca pod wpływem wysokiego stężenia jonów sodu) hamuje układ renina–angiotensyna–aldosteron i wydalanie sodu w kanalikach zbiorczych.
Hiponatremia oznacza obniżenie poziomu sodu w surowicy krwi poniżej 135 mmol/l i jest najczęściej obserwowanym zaburzeniem wodno-elektrolitowym.

Ze względu na stężenie Na+ hiponatremię dzieli się na:

  • łagodną – 130–134 mmol/l,
  • umiarkowaną – 125–129 mmol/l,
  • ciężką <125 mmol/l.

Ze względu na czas rozwijania się hiponatremii wyróżniono:

  • hiponatremię ostrą – o udokumentowanym czasie trwania <48 h,
  • hiponatremię przewlekłą – o udokumentowanym czasie trwania ≥48 h oraz każdą hiponatremię o nieudokumentowanym czasie trwania, jeżeli dane kliniczne i informacje z wywiadu nie wskazują na hiponatremię ostrą.

Ponieważ jony sodowe są najważniejszym jonem przestrzeni pozakomórkowej, mają największy wpływ na osmolarność osocza.

Ze względu na osmolarność osocza hiponatremię dzieli się na:

  • pseudohiponatremię (hiponatremia rzekoma) – to fałszywie małe stężenie sodu w surowicy będące wynikiem dużego stężenia lipidów, w tym wypadku osmolarność osocza jest prawidłowa;
  • hiponatremię niehipotoniczną (izotoniczna lub hipertoniczna) – wywołana hiperglikemią, zwiększone stężenie glukozy w osoczu powoduje przemieszczenie wody z przestrzeni śródkomórkowej do pozakomórkowej i rozwój hiponatremii z rozcieńczenia;
  • hiponatremię hipotoniczną – zmniejszeniu stężenia jonów sodowych towarzyszy hipotonia płynu pozakomórkowego i przesunięcie wody pozakomórkowej do przestrzeni śródkomórkowej, co prowadzi do obrzęku komórek.

Na podstawie stanu nawodnienia organizmu hiponatremię hipotoniczną dzieli się na euwolemiczną, hipowolemiczną i hiperwolemiczną:

  • Hiponatremia hipotoniczna z izowolemią – to najczęstsza postać hiponatremii, powstaje na tle upośledzonego wydalania wolnej wody przez nerki w wyniku nieadekwatnie zwiększonego wydzielania wazopresyny, co następuje pod wpływem bodźców nieosmotycznych. Do innych przyczyn należą: niedobór glikokortykosteroidów, ciężki długotrwały wysiłek fizyczny, polidypsja pierwotna, długotrwała dieta ubogosodowa, niedoczynność tarczycy.
  • Hiponatremia hipotoniczna z hipowolemią – spowodowana utratą sodu i wody z częściowym uzupełnieniem strat płynami bezelektrolitowymi. Do utraty wody i sodu może dojść przez skórę w przebiegu oparzeń czy nadmiernego pocenia się, przez przewód pokarmowy w wyniku wymiotów i biegunek oraz przez nerki, np. hiponatremia polekowa z powodu nadużywania leków moczopędnych.
  • Hiponatremia hipotoniczna z hiperwolemią – ta postać hiponatremii jest spotykana u osób z przewlekłą niewydolnością serca, marskością wątroby z wodobrzuszem, obrzękami nerczycowymi, w przebiegu ostrego uszkodzenia i przewlekłej choroby nerek.

Objawy hiponatremii

Objawy hiponatremii w głównej mierze zależą od szybkości zmniejszania się sodu w osoczu organizmu. Nagły spadek stężenia sodu do 125–130 mmol/l prowadzi do obrzęku mózgu, objawiając się nudnościami i złym samopoczuciem. Dalszy spadek sodu <110–115 mmol/l skutkuje objawami neurologicznymi – bólami głowy, splątaniem, drgawkami, śpiączką, prowadząc tym samym do zgonu. Przewlekła rozwijająca się powoli hiponatremia (poziom sodu >120 mmol/l) zazwyczaj przebiega bezobjawowo. Do dyskretnych objawów mogących ją sugerować należą zawroty głowy, nadmierna senność, zaburzenia koncentracji i funkcji poznawczych.

Do objawów wskazujących na odwodnienie i hipowolemię należą: suchość błon śluzowych, wiotkość skóry, niskie ciśnienie tętnicze, przyspieszone bicie serca, zmniejszenie ilości wydalanego moczu.

Powiązane produkty

Diagnostyka i leczenie hiponatremii

Hiponatremię rozpoznaje się na podstawie badania krwi, gdy stężenie sodu w surowicy wynosi <135 mmol/l. Kolejnym krokiem w diagnostyce hiponatremii jest oznaczenie osmolarności osocza i poziomu glukozy, które pozwalają na wykluczenie hiponatremii rzekomej i niehipotonicznej.

Sprawdź, jak zbadać poziom sodu w organizmie, wykonując badanie krwi. Czy trzeba być na czczo i ile kosztuje badanie?

Hiponatremia objawowa przebiegająca z obrzękiem mózgu wymaga podjęcia natychmiastowego leczenia, nawet jeśli stężenie sodu wynosi 125–129 mmol/l. W przypadku hiponatremii bez obecnych objawów klinicznych pierwszym krokiem przed włączeniem leczenia powinno być ustalenie przyczyny zaburzeń elektrolitowych. Leczenie polega na powolnym zwiększaniu stężenia sodu do 130 mmol/l. Zazwyczaj stosuje się dożylne wlewy roztworów NaCl: 0,9% i 3%. Po osiągnięciu tej wartości dalsze leczenie prowadzące do normalizacji stężenia sodu w organizmie polega na ograniczeniu podaży wody, odstawieniu leków mogących przyczyniać się do spadku poziomu sodu, stosowaniu diety z normalną zawartością sodu i białka.

Jak uzupełnić sód w organizmie?

Ponieważ głównym źródłem sodu w diecie jest sól kuchenna (chlorek sodu), której duże ilości znajdują się w produktach spożywczych (np. w wędlinach, serach, słonych przekąskach), zazwyczaj nie obserwuje się niedoborów tego pierwiastka na tle żywieniowym. W przypadku zaburzeń wodno-elektrolitowych spowodowanych nadmiernym poceniem się, intensywnym wysiłkiem fizycznym czy krótkotrwałymi wymiotami i biegunką warto uzupełnić utracone elektrolity aptecznymi preparatami nawadniającymi.

  1. Stompór T., Hiponatremia, „Med. Prakt.” 2017; 6: 105–107.
  2. Kang S.K., Kim W., Oh M.S., Pathogenesis and treatment of hypernatremia, „Nephron” 2002;92(Suppl 1):14-7.
  3. Adrogue H.J., Madias N.E., Hyponatremia, „N. Engl. J. Med.” 2000; 342: 1581–1589.
  4. Spasovski G., Vanholder R., Allolio B., Annane D., Ball S., Bichet D., Decaux G., Fenske W., Hoorn E., Ichai C., Joannidis M., Soupart A., Zietse R., Haller M., van der Veer S., Van Biesen W., Nagler E., Wytyczne rozpoznawania i leczenia hiponatremii, „Med. Prakt.” 2015; 1: 51–66.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Czym jest pokrzywka stresowa? Objawy i metody leczenia wysypki na tle nerwowym

    Pokrzywka stresowa to specyficzna odmiana reakcji skórnej, która pojawia się w odpowiedzi na czynniki psychiczne, w szczególności silny stres, lęk czy napięcie emocjonalne. W odróżnieniu od klasycznych postaci pokrzywki, które mają podłoże alergiczne lub fizykalne, pokrzywka na tle nerwowym może być związana z funkcjonowaniem układu nerwowego i reakcjami organizmu na bodźce psychiczne. W literaturze medycznej określana jest pokrzywką idiopatyczną z komponentą psychogenną lub pokrzywką psychogenną. Pokrzywka stresowa stanowi wyraźny przykład tego, jak silne emocje mogą wpływać na funkcjonowanie różnych układów organizmu i prowadzić do powstawania charakterystycznych objawów dermatologicznych.

  • Szczepionka przeciw kleszczowemu zapaleniu mózgu. Dla kogo jest przeznaczona i kiedy najlepiej się szczepić?

    Kleszczowe zapalenie mózgu (KZM) to poważna choroba wirusowa, której głównym wektorem są kleszcze. W ostatnich latach obserwuje się wzrost liczby zachorowań, co wynika zarówno ze zmian klimatycznych, jak i zwiększonej aktywności ludzi na terenach zielonych. W związku z tym coraz więcej osób poszukuje skutecznych metod ochrony przed tą groźną infekcją. Jedną z najskuteczniejszych form profilaktyki jest szczepienie, które pozwala zminimalizować ryzyko zachorowania, a tym samym uniknąć poważnych powikłań neurologicznych.

  • Rośnie zagrożenie chorobami wenerycznymi w Polsce. Wykryto ponad 30% więcej przypadków rzeżączki

    Jedna na dziesięć osób w Polsce może być nosicielem choroby przenoszonej drogą płciową, nie zdając sobie z tego sprawy. Tylko w pierwszej połowie tego roku odnotowano 30-procentowy wzrost przypadków rzeżączki w porównaniu z 2024 rokiem. Niepokojący jest również ubiegłoroczny wzrost zakażeń HIV o 20%. Rosnąca liczba zachorowań na rzeżączkę, HIV czy chlamydiozę wymaga jak najszybszej reakcji, ponieważ niewykryte i nieleczone infekcje prowadzą do powikłań zdrowotnych oraz zwiększają ryzyko transmisji patogenów, co utrudnia kontrolę epidemiologiczną.

  • Grzybica penisa – objawy, przyczyny i leczenie grzybicy prącia

    Grzybica penisa to powszechna – choć często niedostatecznie rozpoznawana – infekcja grzybicza, która dotyka męskie narządy płciowe i jest wywoływana głównie przez drożdżaki z rodzaju Candida. Schorzenie to objawia się charakterystycznymi zmianami skórnymi, zaczerwienieniem, świądem czy bólem, które mogą znacznie obniżyć komfort życia i prowadzić do powikłań, jeśli infekcja nie zostanie odpowiednio zdiagnozowana i leczona. W artykule szczegółowo omówimy mechanizmy powstawania grzybicy penisa, czynniki ryzyka, typowe symptomy, metody diagnostyczne oraz skuteczne sposoby terapii, a także podpowiemy, jak zapobiegać nawrotom tej uciążliwej choroby.

  • Alergia skórna: objawy, przyczyny i metody leczenia uczulenia na skórze

    Alergia skórna to jedno z najczęstszych schorzeń dermatologicznych dotykających znaczny odsetek populacji w każdym wieku. Charakteryzuje się szerokim spektrum objawów manifestujących się na powierzchni skóry w odpowiedzi immunologicznej organizmu na kontakt z różnorodnymi alergenami. Reakcja alergiczna skóry może przybierać rozmaite formy.

  • Czerniak paznokcia – objawy, leczenie, rokowania

    Czerniak paznokcia, zwany również czerniakiem podpaznokciowym lub czerniakiem aparatu paznokciowego, to nowotwór złośliwy skóry rozwijający się w obrębie macierzy paznokcia oraz tkanek otaczających paznokieć. Może występować zarówno na palcach rąk, jak i stóp, choć częściej diagnozowany jest na kończynach dolnych. Jak wygląda diagnostyka i leczenie czerniaka paznokcia? Po czym poznać, że na paznokciu rozwija się czerniak?

  • Jakie zagrożenia zdrowotne niesie powódź? Na co uważać w razie kataklizmu

    Powódź to nie tylko dramatyczne obrazy zalanych domów i ulic. To także realne zagrożenie dla zdrowia – zarówno fizycznego, jak i psychicznego. Woda powodziowa niesie ze sobą nie tylko błoto czy gruz, ale także patogeny, toksyny, skażone ścieki i chemikalia. Jak się chronić? Na co zwrócić uwagę? Czy da się przygotować na powódź?

  • Mutacje BRCA – refundowane badania dostępne bez skierowania do szpitala

    Od 1 lipca 2025 r. weszły w życie kluczowe zmiany w dostępności do diagnostyki mutacji genetycznej BRCA1 i BRCA2. Ministerstwo Zdrowia umożliwiło przeprowadzanie refundowanych badań genetycznych w trybie ambulatoryjnym, dzięki czemu dotychczasowy obowiązek hospitalizacji został zniesiony. To istotny krok w kierunku skrócenia ścieżki diagnostycznej i zwiększenia dostępności terapii celowanych dla pacjentów onkologicznych.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl