Mężczyzna łapie się za głowę, bo przeżywa mikroudar
Paulina Kłos-Wojtczak

Mikroudar – cichy udar. Jak go rozpoznać?

Mikroudar, inaczej mały udar lub miniudar, to problem, którego nie powinno się lekceważyć. Może być sygnałem alarmowym wskazującym na możliwość pojawienia się pełnoobjawowego udaru, który stanowi bezpośrednie zagrożenie zdrowia i życia.

W literaturze medycznej mikroudar określany jest jako przemijający napad niedokrwienny (ang. transient ischemic attack, TIA). Jak sama nazwa wskazuje, zwykle przemija samoistnie po kilku lub kilkudziesięciu minutach. Czasami zdarza się, że objawy utrzymują się maksymalnie do 24 godzin. Co prawda w trakcie mikroudaru nie dochodzi do trwałych uszkodzeń komórek nerwowych, jednak zwiększa się wówczas ryzyko rozwoju pełnego udaru. Po wystąpieniu mikroudaru powinno się dokonać dokładnej diagnostyki i szczegółowych badań.

Jakie są objawy mikroudaru?

Objawy mikroudaru uzależnione są od tego, w którym miejscu mózgu dojdzie do stanu przemijającego niedokrwienia. Pojawiają się nagle, bez symptomów zwiastujących, najczęściej w ciągu dnia. Mają one charakter ogniskowy i zalicza się do nich:

Objawy te mogą utrzymywać się od kilku minut do kilkunastu godzin. Ponieważ wzbudzają duży niepokój, chory zgłasza się z nimi do lekarza. Jednakże badania neurologiczne nie wykazują żadnych nieprawidłowości. Miniudaru nie wolno bagatelizować, gdyż może on zwiastować pojawienie się pełnego udaru.

Mikroudar – przyczyny. Co powoduje mikroudar?

Mikroudar może pojawić się u każdego, bez względu na płeć i wiek. Nierzadko dotyka osoby młode. Bezpośrednią przyczyną jest zaburzenie krążenia mózgowego, na co wpływ może mieć wiele czynników. Ryzyko mikroudaru zwiększa się u osób cierpiących na miażdżycę, cukrzycę czy też hiperlipidemię.

Wszystkie wyżej wymienione przewlekłe schorzenia doprowadzają do:

  • spadku elastyczności ścian naczyń krwionośnych,
  • obniżenia zdolności skurczowej kapilar,
  • zwężenia światła naczynia na skutek nagromadzenia się złogów cholesterolu.
Pojedynczy incydent mikroudaru nie powoduje trwałych zmian prowadzących do martwicy tkanki nerwowej. Przemijający napad niedokrwienny częściej pojawia się u osób otyłych, palących papierosy, z nadciśnieniem tętniczym i niewydolnością krążenia.

Wyniki najnowszych badań naukowych wykazały, że COVID-19 znacznie zwiększa ryzyko udaru. Jest to związane z powikłaniami zakrzepowo-zatorowymi, które towarzyszą tej chorobie.

Powiązane produkty

Czy mikroudar jest groźny?

Czy pojawienie się epizodu mikroudaru wiąże się z konsekwencjami zdrowotnymi? Warto podkreślić, że sam mikroudar nie jest przyczyną upośledzenia czy kalectwa, nie zwiększa też ryzyka zgonu. W większości przypadków nie wymaga także długotrwałego leczenia farmakologicznego ani rehabilitacji. Jednakże pojawienie się niepokojących objawów zawsze jest dla nas sygnałem alarmowym. Okazuje się, że przemijający napad niedokrwienny może zwiększać prawdopodobieństwo nie tylko pełnego udaru, ale również zawału mięśnia sercowego i choroby niedokrwiennej.

Mikroudar – leczenie

W zdecydowanej większości przypadków nie wdraża się leczenia farmakologicznego po przebytym mikroudarze. Standardem jest systematyczne kontrolowanie ciśnienia tętniczego krwi, profilu lipidowego, a także masy ciała. Kluczowa jest zmiana nawyków żywieniowych i codzienna aktywność fizyczna. Lekarze i dietetycy podkreślają, że najważniejsze jest zaprzestanie palenia tytoniu i picia alkoholu, ograniczenie stosowania soli w diecie, a także produktów bogatych w nasycone kwasy tłuszczowe i cukry proste.

Mikroudar – jak zapobiegać?

Profilaktyka mikroudarów dotyczy przede wszystkim stylu życia. Oczywiście zdrowe nawyki żywieniowe, aktywność fizyczna, higiena snu, brak stresu i częste kontrole u lekarza nie mogą w 100% zapobiec pojawieniu się mikroudaru, jednakże znacznie obniżają to ryzyko.

Dobrym krokiem na drodze do zdrowia będzie ułożenie planu żywieniowego u doświadczonego dietetyka. Menu dla osób chcących zadbać o układ sercowo-naczyniowy powinno być bogate w niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe (NNKT), błonnik, świeże warzywa i owoce, orzechy i dobrej jakości oleje.

Ponadto warto co najmniej raz w roku wykonywać pełne badania krwi, w tym poziom glukozy, cholesterolu i trójglicerydów.

  1. Niespodziewany udar: pacjent.gov.pl [online] https://pacjent.gov.pl/zapobiegaj/niespodziewany-udar [dostęp 29.09.2022].
  2. M.S. Siket i J. Edlow, Transient Ischemic Attack: An Evidence-Based Update, „Emergency Medicine Practice” nr 1 (15) 2013.
  3. J. Staszewski i P. Pruszczyk, Diagnostyka udaru kardiogennego, „Neurologia po Dyplomie”, nr 5 2015.
  4. W. Kozubski i P. Liberski, Neurologia. Podręcznik dla studentów medycyny, Warszawa 2014.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Zespół odstawienny (abstynencyjny) – objawy, czas trwania, leczenie

    Zespół odstawienny to reakcja organizmu na odstawienie substancji psychoaktywnych, takich jak alkohol, narkotyki oraz leki. Objawia się różnorodnymi dolegliwościami fizycznymi i psychicznymi, które mogą być intensywne i trudne do zniesienia. Jakie są najczęstsze symptomy? Jak długo trwa ten stan? Jakie metody leczenia pomagają złagodzić jego przebieg?

  • Komar tygrysi – czy jest groźny? Jak rozpoznać komara tygrysiego i jego ugryzienie?

    Komar tygrysi to jeden z najbardziej inwazyjnych gatunków komarów na świecie, którego obecność stwierdzono już na niemal wszystkich kontynentach – także w Europie. Jego ukłucia nie tylko wywołują silne reakcje skórne, ale mogą również prowadzić do przeniesienia niebezpiecznych wirusów tropikalnych. Wraz z postępującym ociepleniem klimatu oraz rozwojem globalizacji rośnie ryzyko, że komar tygrysi zadomowi się również w Polsce.

  • Neuropatia cukrzycowa – jedno z najczęstszych powikłań cukrzycy

    Neuropatia cukrzycowa jest najczęstszym powikłaniem diabetologicznym, z którym zmaga się znaczny odsetek osób chorych na cukrzycę. Patologia ta charakteryzuje się postępującym uszkodzeniem nerwów obwodowych, wywołanym długotrwale utrzymującym się podwyższonym stężeniem glukozy we krwi. Konsekwencje ignorowania wczesnych symptomów oraz niewłaściwej kontroli glikemii mogą okazać się dramatyczne – od przewlekłego bólu znacząco obniżającego jakość życia, przez owrzodzenia kończyn dolnych, aż po konieczność amputacji stopy czy zwiększone ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych. W poniższym artykule przedstawiamy kompleksową analizę tego powikłania, jego mechanizmów rozwoju, objawów klinicznych oraz współczesnych możliwości terapeutycznych.

  • Bąblowica – objawy i leczenie zarażenia tasiemcem bąblowcowym

    Bąblowica jest chorobą odzwierzęcą, w której dochodzi do zakażenia człowieka tasiemcem bąblowcowym. Jedną z najczęstszych dróg zakażenia jest spożycie niemytych owoców leśnych. Głównymi nosicielami tasiemców są psy, koty i lisy. Objawy choroby są nieswoiste, a ze względu na rzadkość występowania mogą być często mylnie zinterpretowane lub przeoczone. Leczenie różni się w zależności od stadia zaawansowania choroby i narządów zajętych przez larwy tasiemca.

  • Opuchnięte oczy – przyczyny i sposoby leczenia opuchlizny powiek

    Powieki, jako niezwykle delikatna i cienka część skóry wokół oczu, są szczególnie podatne na różnego rodzaju obrzęki. Przyczyny tego stanu mogą być bardzo zróżnicowane, a ich rozpoznanie często wymaga dokładnej obserwacji i analizy towarzyszących objawów.

  • Hirsutyzm – nadmierne owłosienie u kobiet. Jakie badania wykonać i jak przebiega leczenie?

    Choć hirsutyzm to problem, który dotyka wiele kobiet, to rzadko się o nim mówi. Dla wielu pań jest on wstydliwym tematem i często bywa źródłem kompleksów, a nawet obniżonej samooceny. Hirsutyzm objawia się nadmiernym owłosieniem w miejscach typowych dla mężczyzn – na twarzy (wąsik, broda, policzki), brzuchu czy plecach. Najczęściej jest spowodowany łagodnymi przyczynami, ale niekiedy może być również sygnałem poważniejszych zaburzeń hormonalnych.

  • Czym jest pokrzywka stresowa? Objawy i metody leczenia wysypki na tle nerwowym

    Pokrzywka stresowa to specyficzna odmiana reakcji skórnej, która pojawia się w odpowiedzi na czynniki psychiczne, w szczególności silny stres, lęk czy napięcie emocjonalne. W odróżnieniu od klasycznych postaci pokrzywki, które mają podłoże alergiczne lub fizykalne, pokrzywka na tle nerwowym może być związana z funkcjonowaniem układu nerwowego i reakcjami organizmu na bodźce psychiczne. W literaturze medycznej określana jest pokrzywką idiopatyczną z komponentą psychogenną lub pokrzywką psychogenną. Pokrzywka stresowa stanowi wyraźny przykład tego, jak silne emocje mogą wpływać na funkcjonowanie różnych układów organizmu i prowadzić do powstawania charakterystycznych objawów dermatologicznych.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl