Mężczyzna łapie się za głowę, bo przeżywa mikroudar
Paulina Kłos-Wojtczak

Mikroudar – cichy udar. Jak go rozpoznać?

Mikroudar, inaczej mały udar lub miniudar, to problem, którego nie powinno się lekceważyć. Może być sygnałem alarmowym wskazującym na możliwość pojawienia się pełnoobjawowego udaru, który stanowi bezpośrednie zagrożenie zdrowia i życia.

W literaturze medycznej mikroudar określany jest jako przemijający napad niedokrwienny (ang. transient ischemic attack, TIA). Jak sama nazwa wskazuje, zwykle przemija samoistnie po kilku lub kilkudziesięciu minutach. Czasami zdarza się, że objawy utrzymują się maksymalnie do 24 godzin. Co prawda w trakcie mikroudaru nie dochodzi do trwałych uszkodzeń komórek nerwowych, jednak zwiększa się wówczas ryzyko rozwoju pełnego udaru. Po wystąpieniu mikroudaru powinno się dokonać dokładnej diagnostyki i szczegółowych badań.

Jakie są objawy mikroudaru?

Objawy mikroudaru uzależnione są od tego, w którym miejscu mózgu dojdzie do stanu przemijającego niedokrwienia. Pojawiają się nagle, bez symptomów zwiastujących, najczęściej w ciągu dnia. Mają one charakter ogniskowy i zalicza się do nich:

Objawy te mogą utrzymywać się od kilku minut do kilkunastu godzin. Ponieważ wzbudzają duży niepokój, chory zgłasza się z nimi do lekarza. Jednakże badania neurologiczne nie wykazują żadnych nieprawidłowości. Miniudaru nie wolno bagatelizować, gdyż może on zwiastować pojawienie się pełnego udaru.

Mikroudar – przyczyny. Co powoduje mikroudar?

Mikroudar może pojawić się u każdego, bez względu na płeć i wiek. Nierzadko dotyka osoby młode. Bezpośrednią przyczyną jest zaburzenie krążenia mózgowego, na co wpływ może mieć wiele czynników. Ryzyko mikroudaru zwiększa się u osób cierpiących na miażdżycę, cukrzycę czy też hiperlipidemię.

Wszystkie wyżej wymienione przewlekłe schorzenia doprowadzają do:

  • spadku elastyczności ścian naczyń krwionośnych,
  • obniżenia zdolności skurczowej kapilar,
  • zwężenia światła naczynia na skutek nagromadzenia się złogów cholesterolu.
Pojedynczy incydent mikroudaru nie powoduje trwałych zmian prowadzących do martwicy tkanki nerwowej. Przemijający napad niedokrwienny częściej pojawia się u osób otyłych, palących papierosy, z nadciśnieniem tętniczym i niewydolnością krążenia.

Wyniki najnowszych badań naukowych wykazały, że COVID-19 znacznie zwiększa ryzyko udaru. Jest to związane z powikłaniami zakrzepowo-zatorowymi, które towarzyszą tej chorobie.

Powiązane produkty

Czy mikroudar jest groźny?

Czy pojawienie się epizodu mikroudaru wiąże się z konsekwencjami zdrowotnymi? Warto podkreślić, że sam mikroudar nie jest przyczyną upośledzenia czy kalectwa, nie zwiększa też ryzyka zgonu. W większości przypadków nie wymaga także długotrwałego leczenia farmakologicznego ani rehabilitacji. Jednakże pojawienie się niepokojących objawów zawsze jest dla nas sygnałem alarmowym. Okazuje się, że przemijający napad niedokrwienny może zwiększać prawdopodobieństwo nie tylko pełnego udaru, ale również zawału mięśnia sercowego i choroby niedokrwiennej.

Mikroudar – leczenie

W zdecydowanej większości przypadków nie wdraża się leczenia farmakologicznego po przebytym mikroudarze. Standardem jest systematyczne kontrolowanie ciśnienia tętniczego krwi, profilu lipidowego, a także masy ciała. Kluczowa jest zmiana nawyków żywieniowych i codzienna aktywność fizyczna. Lekarze i dietetycy podkreślają, że najważniejsze jest zaprzestanie palenia tytoniu i picia alkoholu, ograniczenie stosowania soli w diecie, a także produktów bogatych w nasycone kwasy tłuszczowe i cukry proste.

Mikroudar – jak zapobiegać?

Profilaktyka mikroudarów dotyczy przede wszystkim stylu życia. Oczywiście zdrowe nawyki żywieniowe, aktywność fizyczna, higiena snu, brak stresu i częste kontrole u lekarza nie mogą w 100% zapobiec pojawieniu się mikroudaru, jednakże znacznie obniżają to ryzyko.

Dobrym krokiem na drodze do zdrowia będzie ułożenie planu żywieniowego u doświadczonego dietetyka. Menu dla osób chcących zadbać o układ sercowo-naczyniowy powinno być bogate w niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe (NNKT), błonnik, świeże warzywa i owoce, orzechy i dobrej jakości oleje.

Ponadto warto co najmniej raz w roku wykonywać pełne badania krwi, w tym poziom glukozy, cholesterolu i trójglicerydów.

  1. Niespodziewany udar: pacjent.gov.pl [online] https://pacjent.gov.pl/zapobiegaj/niespodziewany-udar [dostęp 29.09.2022].
  2. M.S. Siket i J. Edlow, Transient Ischemic Attack: An Evidence-Based Update, „Emergency Medicine Practice” nr 1 (15) 2013.
  3. J. Staszewski i P. Pruszczyk, Diagnostyka udaru kardiogennego, „Neurologia po Dyplomie”, nr 5 2015.
  4. W. Kozubski i P. Liberski, Neurologia. Podręcznik dla studentów medycyny, Warszawa 2014.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Ból biodra – przyczyny, diagnostyka, leczenie bólu stawu biodrowego. Ćwiczenia na biodra

    Ból biodra może dotknąć osoby w każdym wieku, nie tylko seniorów. Przyczynami bólu stawu biodrowego mogą być zmiany zwyrodnieniowe, ale także urazy czy rwa kulszowa. Często bólom bioder towarzyszy uczucie trzaskania bądź przeskakiwania biodra (tzw. zespół trzaskającego biodra). Leczenie bolącego biodra opiera się przede wszystkim na fizjoterapii – odpowiednio dobranych zabiegach fizykoterapeutycznych i ćwiczeniach. Część z nich można wykonywać także w domu. Rzadziej stosuje się leczenie operacyjne w postaci wszczepienia endoprotezy stawu biodrowego.

  • Choroba Leśniowskiego-Crohna – przyczyny, objawy, leczenie

    Choroba Leśniowskiego-Crohna jest przewlekłą, nieuleczalną chorobą, powodującą znaczne pogorszenie jakości życia. Początek choroby ma charakter skryty i przebiega skąpoobjawowo, utrudniając postawienie prawidłowego rozpoznania. Chorzy w toku trwania choroby często wymagają interwencji chirurgicznej z powodu powikłań jelitowych. Jak wygląda diagnostyka i terapia osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna? Zapraszamy do zapoznania się z treścią artykułu.

  • Ortoreksja – na czym polega? Skutki, objawy i leczenie obsesji na punkcie zdrowego żywienia

    Ortoreksja jest zaburzeniem odżywiania, które polega na obsesji na punkcie zdrowego żywienia. Osoba cierpiąca na ortoreksję stopniowo zmienia nawyki żywieniowe po to, by jej dieta była idealna dla zdrowia. Niestety, ortorektyk nigdy nie osiąga pożądanej poprawy menu, a przez ciągłą eliminację nawet całych grup produktów zaczyna chorować. Jak rozpoznać ortoreksję i w jaki sposób ją leczyć?

  • Ból nadgarstka – przyczyny, objawy, leczenie, rehabilitacja bólu w nadgarstku

    Ból nadgarstka to przypadłość, która może pojawiać się u ludzi w każdym wieku. Względnie duża ruchomość oraz lokalizacja przebiegu nerwów i ścięgien sprawia, że bolący nadgarstek może często upośledzać pracę dystalnej części kończyny górnej. Co oznacza ból nadgarstka i kciuka czy ból nadgarstka i łokcia? Jak wygląda diagnostyka i leczenie?

  • Reumatyzm – przyczyny, objawy, leczenie chorób reumatycznych. Fizjoterapia przy reumatyzmie

    Reumatyzm to potoczna nazwa grupy schorzeń o podłożu zapalnym, która obejmuje choroby mięśni, stawów i kości. Najczęściej występujące objawy chorób reumatycznych to ból i obrzęk stawów, sztywność, ograniczenie ich ruchomości. Nieleczony reumatyzm może doprowadzić do znacznego ograniczenia sprawności. Jak wygląda rehabilitacja w schorzeniach reumatoidalnych?

  • Osteoporoza – przyczyny, objawy, badania, leczenie, rehabilitacja, zapobieganie zmianom osteoporotycznym

    Osteoporoza to choroba metaboliczna kości, która polega na stopniowym zaniku masy kostnej. Na skutek obniżenia gęstości mineralnej kości dochodzi do osłabienia ich struktury, co objawia się zwiększoną podatnością na złamania. Na zachorowanie narażone są przede wszystkim osoby starsze, szczególnie kobiety w wieku okołomenopauzalnym, choć na osteoporozę mogą cierpieć także mężczyźni, a nawet dzieci. Jakie są czynniki ryzyka wystąpienia zmian osteoporotycznych?

  • Lobotomia – czym jest? Jak wyglądała? Dlaczego już się jej nie praktykuje?

    Lobotomia to jedna z najbardziej kontrowersyjnych technik chirurgicznych w historii medycyny. Chociaż z dzisiejszej perspektywy wydaje się to nie do uwierzenia, ten niezwykle inwazyjny i wiążący się z wielkim ryzykiem zabieg był swego czasu bardzo popularny.

  • Zespół jelita drażliwego (IBS) — przyczyny, objawy, dieta i leczenie

    Zespół jelita drażliwego (IBS, ang. irritable bowel syndrome) jest jednym z najczęstszych zaburzeń przewodu pokarmowego. Charakteryzuje się przewlekłymi bólami brzucha, wzdęciami, zaparciami lub biegunkami. Często występują również inne objawy, takie jak uczucie niepełnego wypróżnienia czy wodnisty stolec. Przyczyny zespołu jelita drażliwego nie są dokładnie znane. Jednym z czynników ryzyka jest stres, ale również dieta i styl życia. Leczenie IBS zależy od indywidualnych objawów i zwykle składa się z terapii farmakologicznej, zmiany stylu życia i diety.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij