Grypa miesiączkowa – co to jest? Jakie są objawy grypy menstruacyjnej?

Co to jest grypa miesiączkowa?

Grypa miesiączkowa, nazywana też grypą menstruacyjną lub grypą okresową, nie jest terminem medycznym (nie widnieje w oficjalnej klasyfikacji chorób), nie ma też nic wspólnego z zakażeniem wirusem grypy. Pojęcie to jest używane przez pacjentki doświadczające różnych objawów grypopodobnych przed miesiączką. Można zatem powiedzieć, że jest to specyficznie przebiegający zespół napięcia przedmiesiączkowego (premenstrual syndrome, PMS).

U części kobiet nieprzyjemne dolegliwości pojawiają się tuż przed okresem lub w momencie rozpoczęcia krwawienia i występują w każdym cyklu. U innych mogą one rozpocząć się już po owulacji, czyli zwykle mniej więcej 10–16 dni przed miesiączką. Grypa miesiączkowa może zatem trwać od 1–2 dni do nawet 2 tygodni. Również nasilenie objawów może być odmienne – od łagodnego aż po uniemożliwiające normalne funkcjonowanie.

Objawy grypy miesiączkowej

Objawy grypy menstruacyjnej mogą obejmować:

• skurcze i ból podbrzusza,
• bóle głowy,
• bóle mięśni i stawów,
• nudności, wymioty,
• biegunkę,
• dreszcze, uderzenia gorąca,
• podwyższoną temperaturę ciała,
• tkliwość i ból piersi,
• problemy z koncentracją,
• zaburzenia snu,
• zatrzymanie wody w organizmie,
• zmęczenie.

Jakie są przyczyny grypy miesiączkowej?

Dokładna przyczyna grypy menstruacyjnej nie jest znana. Uważa się, że objawy grypopodobne przed i/lub na początku miesiączki są wynikiem wahań hormonalnych zachodzących w organizmie podczas cyklu menstruacyjnego. Niektóre badania sugerują, że mechanizm ten obejmuje nieprawidłową reakcję neuroprzekaźników na prawidłową czynność jajników – u kobiet cierpiących na zespół napięcia miesiączkowego naukowcy zaobserwowali obniżony poziom serotoniny w organizmie.

Nie do końca wiadomo także, dlaczego niektóre kobiety silnej doświadczają PMS, a inne nie odczuwają żadnych dolegliwości okołomenstruacyjnych. Gdy pacjentka co miesiąc zmaga się z ciężkimi objawami, możemy mówić o przedmiesiączkowych zaburzeniach dysforycznych (premenstrual dysphoric disorder, PMDD). Dotyka on około 2–6% kobiet w okresie rozrodczym. Bardzo często wiąże się z negatywnym wpływem na samopoczucie i nastrój: pojawia się uczucie silnego niepokoju, lęk, rozdrażnienie, myślenie depresyjne, a w niektórych przypadkach nawet myśli samobójcze. Wówczas konieczna jest konsultacja psychologa oraz psychiatry.

Jak leczy się grypę miesiączkową?

Możliwości łagodzenia objawów związanych z grypą menstruacyjną obejmują:

• Leki przeciwbólowe – preparaty dostępne bez recepty, takie jak niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), mogą być stosowane w celu zmniejszenia bólu brzucha, głowy czy mięśni oraz stawów. W razie konieczności lekarz może także przepisać silniejsze środki dostępne na receptę (np. nimesulid).
• Antykoncepcję hormonalną – ogranicza ona wahania poziomu hormonów odpowiadające za nasilenie objawów PMS. Leki te może jednak przepisać wyłącznie specjalista, w określonych przypadkach i po przeprowadzeniu gruntownego wywiadu z pacjentką.
• Leki przeciwdepresyjne – selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) zwiększają poziom tego hormonu, tym samym mogą łagodzić lub eliminować dolegliwości. Może je przepisać wyłącznie lekarz.
• Ciepłe okłady, delikatne masaże, ćwiczenia relaksacyjne.
• Dietę bogatą w wielonienasycone kwasy tłuszczowe, wapń, potas, magnez, cynk, witaminę B6, E, błonnik oraz umiarkowaną aktywność fizyczną i unikanie używek.

Ponieważ nasilone objawy grypy miesiączkowej, powtarzające się cyklicznie, mogą być zwiastunem poważnych problemów zdrowotnych, np. mogą być objawem endometriozy, zespołu policystycznych jajników (PCOS) czy mięśniaków macicy, w razie ich wystąpienia zawsze konieczna jest konsultacja z ginekologiem w celu ustalenia przyczyny dolegliwości.