Johimbina – właściwości i zastosowanie

Alkaloidy to spora grupa substancji pochodzenia naturalnego, która wykazuje działanie na nasz organizm. W grupie tej znajdują się przykładowo kofeina (teina, mateina), kodeina, morfina czy strychnina. Mechanizmy działania alkaloidów na organizm ludzki są nadal intensywnie badane.  

Johimbina – czym jest?

Johimbinę zalicza się do organicznych związków chemicznych. W bardziej szczegółowym ujęciu jest alkaloidem (do tej samej grupy związków chemicznych zalicza się substancje jak kofeina, chinina, morfina czy heroina). Johimbina jest substancją pochodzenia naturalnego. Obecna jest w korze drzewa z gatunku johimba lekarska (Pausinystalia johimbe), które występuje na terenie Afryki (na obszarze od Kamerunu do Konga), a także krzewu rauwolfia żmijowa występującego na terenie Azji.  

Johimbina – jak działa?

Mechanizm działania johimbiny w organizmie jest stosunkowo dobrze przebadany. Z dostępnych badań wiemy, że ten alkaloid:

• powoduje zwiększenie uwalniania w organizmie neuroprzekaźnika – noradrenaliny, która – oddziałując na nasz układ nerwowy – powoduje wzrost tętna, rozszerzenie naczyń krwionośnych oraz wzrost siły skurczu serca,
• wspomaga termogenezę (proces produkcji ciepła) w wybranych obszarach tkanki tłuszczowej,
• jest antagonistą receptorów alfa-2-adrenergiczne (blokuje ich działanie) – przyczynia się to do wzmożonego procesu lipolizy (rozkładu tkanki tłuszczowej) oraz zwiększenia dopływu krwi do narządów płciowych, co u osób z penisem przekłada się na ułatwienie uzyskania wzwodu.

Johimbina – właściwości  

Czysta johimbina jest substancją stałą, proszkiem, o niskiej rozpuszczalności w wodzie, dlatego handlowo dostępna w postaci pochodnej – chlorowodorku, którego rozpuszczalność w wodzie jest wyższa.

Opinie badaczy w tym temacie są jednak podzielone. Z badań przeprowadzonych na ochotnikach wynika, że jej działanie w kontekście spalania tłuszczu wywołuje około 2% wzrost efektywności w porównaniu z grupą placebo. Podobnie jako czynnik ułatwiający uzyskanie wzwodu grupa ochotników przyjmująca alkaloid raportowała wzrost możliwości uzyskania wzwodu w stosunku do grupy placebo. Nadal jednak opinie specjalistów nie przeważają w stronę rekomendacji stosowania johimbiny lub jej chlorowodorku jako „spalacza tłuszczu” czy leku na zaburzenia erekcji.

Johimbina – dawkowanie

Dawkowanie johimbiny do tej pory nie zostało ujednolicone przez nadrzędne organizacje zajmujące się kontrolą zdrowia ludzi. W badaniach dostępnych w periodykach naukowych można znaleźć dawkowanie chlorowodorku johimbiny użyte w realizowanych badaniach np. 30 mg dziennie, z adnotacją przyjęcia trzech dawek po 10 mg. Inne analizy sugerują, by na każdy kilogram masy ciała używać 0,09 mg johimbiny. Dawkowanie johimbiny lub jej chlorowodorku może być jednak utrudnione. Powodem tego jest sposób dystrybucji tego alkaloidu. Dostępny jest w suplementach diety, które nie podlegają rutynowym kontrolom składu i poziomu stężenia substancji aktywnej.

Johimbina – skutki uboczne

Johimbina może wywoływać efekty niepożądane o różnym stopniu szkodliwości dla organizmu. Do skutków ubocznych zalicza się: bezsenność, rozdrażnienie, bóle w klatce piersiowej, bóle głowy, nadmierne pocenie się, zaburzania wzroku, nadciśnienie, nadmierne pobudzenie.

W wyniku przedawkowania johimbiny raportowane są: nadciśnienie, tachykardia, drgawki, paraliż, śpiączka, a nawet śmierć. 

Johimbina – przeciwwskazania

Johimbina jest substancją mającą szereg potencjalnych działań ubocznych, które przeważają nad możliwymi benefitami wynikającymi z jej stosowania. Z tego powodu jej używanie w suplementach diety zostało zakazane w wielu krajach (np. na terenie Unii Europejskiej czy Stanów Zjednoczonych).

Johimbina może wywoływać interakcje z niektórymi lekami. Z tego powodu przeciwwskazaniem do jej stosowania jest zażywania leków regulujących ciśnienie krwi, przeciwdepresyjnych, nasennych czy uspokajających.