Szampon przeciwłupieżowy – jak wybrać najlepszy?
Katarzyna Kuśmierska

Szampon przeciwłupieżowy – jak wybrać najlepszy?

Oprócz problemów natury zdrowotnej łupież przynosi jego posiadaczowi skrępowanie, wstyd i zażenowanie. Dlatego większość osób, gdy tylko zauważy pierwsze objawy, sięga po szampon przeciwłupieżowy. Ale jaki wybrać? Czego szukać w jego składzie?

Łupież to choroba skóry głowy powodowana przez grzyby drożdżopodobne (tzw. drożdżaki) z rodziny Malassezia. Objawia się drobnymi płatkami złuszczającej się skóry – w zależności od typu schorzenia płatki te mogą być białe lub jasnożółte. Dodatkowo skóra może swędzieć i być podrażniona oraz zaczerwieniona. Z łupieżem da się walczyć i trzeba to robić. Skuteczną bronią może być prawidłowo dobrany szampon przeciwłupieżowy. Przy wyborze odpowiedniego warto kierować się tą samą zasadą, co w przypadku każdego innego kosmetyku – składem.

Dobierz szampon do rodzaju łupieżu

Wyróżniamy dwa rodzaje łupieżu owłosionej skóry głowy:

  • łupież zwykły (suchy) – występuje u osób z delikatną, suchą i wrażliwą skórą. Charakteryzuje się suchymi białymi płatkami, które powstają na skutek złuszczania się chorego naskórka, a przy ruchach głowy opadają na ubranie. Może mu towarzyszyć swędzenie skóry głowy. Patologiczny rozwój grzyba może być spowodowany przez kontakt z alergenami, nieodpowiedni szampon, nadmierne stosowanie kosmetyków do stylizacji włosów, stres czy złą dietę (np. niedobór cynku);
  • łupież tłusty – częściej można go zauważyć u osób z tendencją do łojotoku; wygląda jak żółte, cienkie, warstwowe strupy przylegające do skóry głowy, a sypiące się łuski są jasnożółte. Często towarzyszy mu stan zapalny i silny świąd skóry głowy. Rozwojowi drożdżaków sprzyja nadmierne wydzielanie sebum, przez co ich populacja wzrasta do patologicznych ilości. Nierzadko powstaje z nieleczonego łupieżu suchego.

Wybierając szampon przeciwłupieżowy należy zwrócić uwagę, czy jest przeznaczony do łupieżu suchego, czy tłustego. Niektóre szampony mają więcej niż jedną substancję czynną i mogą zwalczać oba rodzaje łupieżu – są pomocne szczególnie dla osób, które nie potrafią jednoznacznie określić, jaki mają rodzaj łupieżu.

Przy łupieżu suchym zalecane są szampony przeciwłupieżowe zawierające smołę pogazową (dziegcie stosowane na jasnych włosach mogą im nadawać brązowy odcień), sól cynkową pirytionu, kwas salicylowy, siarczek selenu, siarkę, kosmetyki nawilżające oraz oliwę z 3-procentowym kwasem salicylowym. Szampony z dodatkiem oczyszczonej smoły pogazowej (w stężeniu 0,5%) służą zwalczaniu łojotoku i łojotokowego zapalenia skóry. Zwykle zaleca się stosowanie ich w odstępach trzydniowych, co skutecznie wpływa na usuwanie nadmiaru łoju i złuszczeń naskórka.

Natomiast przy łupieżu tłustym dobre rezultaty przynoszą szampony zawierające związki przeciwgrzybiczne, leki cytostatyczne i keratolityczne służące przywróceniu właściwego procesu odnowy warstwy rogowej naskórka.

Dodatkowo szampon przeciwłupieżowy powinien likwidować świąd skóry, działać profilaktycznie, zmniejszając populację drożdżaków, a także mieć działanie odżywcze.

– Pierwszym krokiem do pozbycia się łupieżu jest zastosowanie produktów o działaniu keratolitycznym, cytostatycznym oraz przeciwgrzybiczym. Preparaty keratolityczne, które są stosowane przy pierwszych objawach łupieżu, eliminują zrogowaciały naskórek, minimalizując przyleganie korneocytów (zrogowaciałych komórek naskórka). Natomiast preparaty cytostatyczne pełnią funkcję regulacji proliferacji (rozmnażania się) komórek naskórka. Tym samym zastosowanie w takim stopniu skomponowanej terapii pozwala na eliminację obecnego łupieżu oraz zapobiega jego nawrotom – mówi trycholog Anna Mackojć.

Substancje przeciwgrzybicze w szamponach przeciwłupieżowych

Jak już wiemy, łupież wywoływany jest przez drożdżaki z rodziny Malassezia, dlatego w szamponie przeciwłupieżowym nie może zabraknąć związków niszczących te grzyby. Najczęściej występujące substancje to siarczek selenu, pirytonian cynku, kwas undecylenowy, piroktolamina oraz imidazole takie jak: klotrimazol, ketokonazol, flutrimazol, bifonazol, mikonazol, climbazol oraz cyklopiroksolamina. Ich mechanizm działania polega na zmniejszaniu ilości występujących na skórze głowy grzybów. Poniżej krótka charakterystyka wybranych substancji:

  • ketokonazol – tak jak inne pochodne imidazolu hamuje syntezę ergosterolu, niezbędnego składnika błony komórkowej grzybów. W wyniku tego ulega ona uszkodzeniu, a komórki grzyba obumierają. Lek dodatkowo działa przeciwłojotokowo, likwiduje swędzenie oraz złuszczanie skóry;
  • siarczek selenu – hamuje rozwój grzybów oraz przeciwdziała nadmiernemu podziałowi komórek naskórka i mieszków włosowych, przez co zmniejsza zaczerwienienie, swędzenie i nadmierne złuszczanie skóry;
  • pirytonian cynku – zaburza metabolizm błony komórkowej grzyba, jest substancją lipofilną, a więc dobrze rozpuszcza się w wydzielinie gruczołów łojowych skóry głowy i pozostaje na niej nawet po spłukaniu szamponu przeciwłupieżowego wodą;
  • pirokton olaminy – działa przeciwgrzybiczo, przeciwbakteryjnie oraz redukuje nieprawidłowe podziały komórek naskórka.

Powiązane produkty

Leki cytostatyczne w składzie szamponu

Leki cytostatyczne w szamponie przeciwłupieżowym zmniejszają szybkość odnawiania się komórek naskórka, przez co regulują ich nieprawidłowe namnażanie. Działanie substancji cytostatycznych jest jedynie objawowe, więc po zaprzestaniu używania preparatów z tymi lekami problem z łupieżem najprawdopodobniej powróci. Do tej grupy należą:

  • dziegcie – produkty suchej destylacji drewna lub węgla kamiennego hamują syntezę DNA, prowadząc do zmniejszenia namnażania się komórek naskórka, mają działanie antyseptyczne i bakteriobójcze;
  • ichtiol – to produkt destylacji łupków bitumicznych, działa odkażająco i przeciwzapalnie, zmniejsza podrażnienia, działa przeciwświądowo oraz spowalnia proces złuszczania się naskórka;
  • siarczek selenu;
  • pirokton olaminy.

Substancje keratolityczne w szamponach przeciwłupieżowych

Działanie keratolityczne polega na zmiękczaniu i usuwaniu warstwy zrogowaciałego naskórka wraz z łuskami łupieżu. Długotrwałe stosowanie szamponów przeciwłupieżowych z tymi związkami może zaburzać fizjologiczną funkcję ochronną skóry głowy. Do najczęściej stosowanych należą:

  • kwas salicylowy w stężeniu powyżej 5%;
  • siarka w stężeniu do 2%;
  • rezorcyna w stężeniach 10%-20%;
  • mocznik w stężeniach ponad 10%;
  • dziegcie w stężeniach 0,5%.

Substancje pielęgnujące i roślinne w szamponie przeciwłupieżowym

Oprócz związków leczniczych bardzo ważna jest odpowiednia pielęgnacja skóry głowy. Szampon przeciwłupieżowy powinien zawierać witaminy A, E oraz PP, które regenerują naskórek, pobudzają syntezę kolagenu, mikrokrążenie, a także produkcję ochronnych lipidów skóry. W szamponach należy również szukać witaminy B3 (niacyny), która zmniejsza łojotok oraz pantenolu (jednej z substancji stanowiących witaminę B5), który działa odżywczo i łagodząco na skórę głowy. Dobrym dodatkiem do szamponów przeciwłupieżowych jest gliceryna nawilżająca skórę głowy i włosy oraz kompleksy glinki delikatnie usuwające komórki nabłonka i wchłaniające nadmiar łoju skórnego.

– Dodatkowym wsparciem dla włosów są szampony, które zawierają substancje wzmacniające mieszek włosowy i pobudzające mikrokrążenie skóry, takie jak np. molekuła REGEN7. Istotne dla kondycji naszych włosów są ponadto substancje, które wpływają na regulację ochronnej bariery naskórka. Jest to ważny element terapii zapobiegający nawrotom łupieżu, ponieważ wpływa na wyrównanie ilości ceramidu w naskórku. Dzięki temu w jego warstwie rogowej nie dochodzi do złuszczania się łuski łupieżowej, a łupież nie powraca - twierdzi Anna Mackojć.

Szampon przeciwłupieżowy zawiera często również wyciągi roślinne, które pomagają w walce z tym schorzeniem. Najbardziej popularne wyciągi ziołowe, których należy szukać w składzie szamponu przeciwłupieżowego, to te z liści pokrzywy, kwiatów rumianku, korzenia łopianu, mięty, skrzypu polnego czy ziela krwawnika. Inne rośliny, z których ekstrakty są często dodawane do preparatów przeznaczonych do walki z łupieżem to mydlnica lekarska, brzoza brodawkowata, czarna rzepa, kłącza tataraku czy owoce pasternaku.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Polinukleotydy – czym są i jak działają? Dla kogo zabiegi z polinukleotydami?

    Współczesna kosmetologia coraz odważniej czerpie z osiągnięć medycyny regeneracyjnej, poszukując metod, które w naturalny i bezpieczny sposób pobudzają skórę do odnowy. Zamiast maskować oznaki starzenia, dąży się do stymulacji wewnętrznych procesów naprawczych. W tym nurcie na szczególną uwagę zasługują polinukleotydy – biostymulatory tkankowe, które zyskują rosnącą popularność dzięki swojej udowodnionej skuteczności i wysokiemu profilowi bezpieczeństwa. Zabiegi z ich wykorzystaniem to odpowiedź na potrzeby skóry wymagającej dogłębnej rewitalizacji, poprawy gęstości i nawilżenia.

  • Wąkrotka azjatycka w kosmetykach. Jak ją stosować i na co pomoże?

    Wąkrotka azjatycka, znana też jako wąkrota azjatycka, CICA, gotu kola, trawa tygrysia czy Centella asiatica, od lat króluje w azjatyckiej pielęgnacji skóry. Jej wszechstronne działanie sprawia, że coraz częściej pojawia się także w europejskich kosmetykach – od kremów po sera. Co sprawia, że ten naturalny składnik jest tak ceniony i jak skutecznie włączyć go do codziennej pielęgnacji skóry?

  • Jak pozbyć się blizn po trądziku? Pielęgnacja twarzy i leczenie blizn

    Blizny potrądzikowe należą do najczęstszych następstw trądziku pospolitego. Szacuje się, że dotyczą nawet do 95% pacjentów zmagających się z trądzikiem, co świadczy o skali problemu i potrzebie odpowiedniej wiedzy na jego temat. Zmiany te mogą powodować znaczny dyskomfort psychiczny i obniżenie poczucia własnej wartości. Na szczęście współczesna kosmetologia i medycyna estetyczna oferują szereg skutecznych rozwiązań, które pozwalają na znaczną redukcję widoczności blizn potrądzikowych.

  • Makijaż u pacjentek onkologicznych. Jak malować się w trakcie i po chemioterapii?

    Leczenie onkologiczne zmienia nie tylko funkcjonowanie organizmu, ale także wygląd – skóra staje się bardziej wrażliwa, często przesuszona, mogą pojawić się przebarwienia czy utrata brwi i rzęs. Dla wielu kobiet makijaż nie jest wyłącznie kwestią estetyki, ale również sposobem na zachowanie poczucia kobiecości i odzyskiwanie kontroli nad codziennością. Czy w trakcie chemioterapii można się malować? Jakie kosmetyki są bezpieczne, a których lepiej unikać?

  • Rodzaje trądziku – jakie są, czym się charakteryzują i różnią?

    Trądzik to jedno z najczęstszych schorzeń skórnych, które stanowi duży problem terapeutyczny, psychologiczny i społeczny. Trądzik pospolity dotyka niemal 80% osób w wieku 12–19 lat, z kolei trądzik różowaty występuje u około 10% populacji. Kluczem do skutecznej terapii i pielęgnacji zmian trądzikowych jest zrozumienie, że trądzik nie jest jedną, homogeniczną jednostką chorobową. Istnieje wiele jego odmian i postaci klinicznych, które różnią się przyczyną powstawania, wyglądem zmian skórnych oraz metodami leczenia. Prawidłowe rozpoznanie rodzaju trądziku jest pierwszym i najważniejszym krokiem na drodze do zdrowej cery.

  • Leczenie onkologiczne a zabiegi medycyny estetycznej. Czy można je wykonywać w trakcie terapii?

    Leczenie onkologiczne to ogromne wyzwanie nie tylko dla zdrowia fizycznego, ale także psychicznego, m.in. ze względu na jego wpływ na wygląd pacjenta. Terapia onkologiczna często wywołuje skutki uboczne widoczne na skórze, włosach czy paznokciach. Nic zatem dziwnego, że pacjenci w trakcie lub po zakończeniu leczenia przeciwnowotworowego zastanawiają się, czy mogą korzystać z zabiegów medycyny estetycznej.

  • Kwas ferulowy – właściwości i zastosowanie. Jak go stosować do pielęgnacji skóry?

    Kwas ferulowy w ostatnich latach zyskał status jednego z najbardziej cenionych składników pielęgnacyjnych. Jego pochodzenie jest w pełni naturalne, a działanie niezwykle wszechstronne. Jest wykorzystywany w kosmetologii, dermatologii i farmacji głównie ze względu na silne właściwości przeciwutleniające i rozjaśniające. Pomaga spowolnić procesy starzenia skóry, chroni ją przed promieniowaniem UV i wspiera proces regeneracji komórek. Nic dziwnego, że kwas ferulowy na twarz to jeden z hitów nowoczesnej pielęgnacji – stosowany zarówno samodzielnie, jak i w połączeniu z witaminami C i E.

  • Trądzik zaskórnikowy – przyczyny, objawy, leczenie i domowe sposoby

    Trądzik zaskórnikowy to najłagodniejsza, niezapalna postać trądziku pospolitego, która często jest pierwszym sygnałem problemów z cerą w okresie dojrzewania. Choć nie towarzyszą mu bolesne zmiany ropne, potrafi być równie uciążliwy i – co ważne – stanowi punkt wyjścia dla rozwoju bardziej zaawansowanych form trądziku. Charakteryzuje się występowaniem zaskórników, potocznie nazywanych wągrami, które pojawiają się w wyniku zablokowania ujść mieszków włosowych. Zrozumienie mechanizmu ich powstawania oraz wdrożenie odpowiedniej pielęgnacji i leczenia jest kluczowe dla utrzymania zdrowej skóry i zapobiegania powstawaniu blizn czy przebarwień.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl