Z łupieżem można walczyć
Większość z nas uważa, że pojawienie się łupieżu jest problemem czysto kosmetycznym i wynika z zaniedbania higieny osobistej. Jednak jest również inny problem medyczny, który niekiedy może mieć podłoże chorobowe.
Nadmierne złuszczanie naskórka ze skóry głowy powszechnie znane jest jako łupież. Proces obumierania i łuszczenia się skóry jest zjawiskiem naturalnym. Problem pojawia się wtedy, gdy poziom złuszczających się komórek jest większy niż zwykle.
Sprzyja temu łojotok, który sprawia, że włosy są zlepione i pozbawione puszystości. Z łupieżem miał do czynienia chyba każdy z nas. To uciążliwa dolegliwość powodująca nieestetyczny wygląd i często dyskomfort psychiczny. Jest wstydliwą przypadłością, która często prowadzi do złego samopoczucia i obniżenia własnej wartości.
Dlaczego mamy łupież?
Najczęstszą przyczyną występowania łupieżu jest drożdżak zwany Pityrosporum ovale. W niewielkich ilościach występuje ona na skórze głowy u każdego człowieka. Rozwija się na przetłuszczonych włosach i powoduje zachwianie procesu regeneracji naskórka. Czasami może się wydawać, że łupież pojawił się bez widocznej przyczyny. Faktycznie może być spowodowany użyciem niewłaściwej pianki do włosów, szamponu, żelu, czy farby. Nawet woda zawierająca dużo chloru może przyczynić się do jego powstania. Często łupież pojawia się wtedy, gdy zbyt rzadko myjemy włosy, ponieważ przetłuszczone przyciągają brud i kurz oraz są idealnym środowiskiem dla różnych bakterii.
Nadmierne złuszczanie naskórka może być spowodowane również:
- złą dietą, pozbawioną witamin i mikroelementów,
- niedokładnym zmyciem szamponu lub odżywki,
- alergią,
- stresem i zmęczeniem,
- zaburzeniem hormonalnym.
Wpływ na wygląd i zdrowie naszych włosów mają także czynniki środowiskowe i pora roku. Jesienią i zimą włosy są słabsze oraz bardziej łamliwe, zaś czapki blokują im dostęp powietrza. Latem promienie słoneczne wysuszają włosy i prowadzą do nadmiernego nasłonecznienia. Do tego dochodzi jeszcze zanieczyszczone powietrze oraz niewłaściwa higiena. Według niektórych dermatologów łupież może mieć uwarunkowanie genetyczne.
Jaki masz rodzaj łupieżu?
Wyodrębnia się dwie postaci łupieżu: suchy zwany zwykłym oraz tłusty.
Suchy łupież jest bardziej widoczny, gdyż objawia się drobnopłatkowym złuszczaniem się naskórka. Białe płatki wypadają z włosów prawie przy każdym ruchu głowy i są łatwo wyczesywane. Nie towarzyszą temu objawy zapalne. Przeważnie choroba dotyka osób poniżej 20. roku życia. Jest to najbardziej popularna forma łupieżu, ale na szczęście jednak mało groźna. Nie powoduje stanów zapalnych oraz nie uszkadza włosów. Nie prowadzi również do ich wypadania. Mimo to nie można jej lekceważyć, gdyż nieleczony i zaniedbany może przerodzić się w łupież tłusty zwany łojotokowym.
Łupież łojotokowy charakteryzuje się tłustymi i żółtymi łuskami, które tworzą strupy. Nie wypadają one same, lecz mocno trzymają się podłoża. Głównym powodem jego pojawienia jest nadmierna aktywność gruczołów łojowych skóry głowy. Dolegliwość ta dotyka przeważnie osób po 20. roku życia, głównie mężczyzn. Skutkiem zaniedbania tego rodzaju łupieżu jest łysienie łojotokowe.
Pozbądź się go!
Usunięcie łupieżu w dzisiejszych czasach nie jest dużym problemem. Rynek proponuje mnóstwo szamponów przeciwłupieżowych, które możemy wybrać w zależności od rodzaju włosów. Wybór dotyczy również ceny – możemy kupić kosmetyk tańszy lub droższy. Cena niekiedy zależy od miejsca zakupu i sposobu działania. Przykładowo szampon zakupiony w sklepie kosmetycznym jest tańszy, ale mniej skuteczny. Z kolei lek apteczny stosowany zgodnie ze wskazówkami umieszczonymi na ulotce daje bardziej pozytywne rezultaty. Włosy należy myć często, najlepiej średnio ciepłą wodą. Nie zaleca się ich szczotkowania ani suszenia suszarką.
W przypadku łupieżu tłustego leczenie jest działaniem bardziej skomplikowanym. Na początku należy określić, czy choroba nie jest spowodowana grzybicą skóry głowy. Objawy grzybicy są bardzo podobne do łupieżu łojotokowego. Wówczas stosuje się leczenie doustne oraz preparaty przeciwgrzybiczne. Łupież tłusty leczy się maściami, kremami i szamponami zawierającymi kwas salicylowy, pirytonian cynku, siarczek selenu, ketokonazol, chlorek 1-metylonikotynamidu i inne pochodne imidazolowe. Ich kondensacja jest uzależniona od konkretnego przypadku oraz stopnia zaawansowania choroby. Preparaty stosuje się zgodnie z zaleceniami przez określony czas do momentu całkowitego usunięcia łupieżu.
Niezwykle ważnym elementem w procesie pozbywania się łupieżu jest przyjmowanie witamin, które korzystnie wpływają na skórę i włosy. Są to przede wszystkim witaminy z grupy B, witamina A oraz E. Proces usuwania łupieżu warto więc wspomagać przez spożywanie potraw bogatych w składniki mineralne. Znaleźć je można przede wszystkim w rybach, serach, brokułach, mleku, jogurcie, oleju roślinnym, orzechach, pestkach słonecznika i dyni.
Niestety łupież jest dolegliwością, która lubi powracać, dlatego zaleca się kontynuowanie kuracji po ustąpieniu zewnętrznych objawów. Jeżeli natomiast łupież przez długi czas nie mija, jego objawy się nasilają, występuje nadmierne swędzenie, wypadanie włosów i zaczerwienienie skóry głowy, należy udać się do specjalisty.
Jak się ustrzec przed łupieżem?
Aby uniknąć kłopotliwego łupieżu warto od początku dbać o swoje włosy. Kluczem w przeciwdziałaniu jest właściwa pielęgnacja włosów:
- częstotliwość mycia włosów zależy od indywidualnych potrzeb – jeżeli musisz, myj je codziennie,
- dobierz szampon do rodzaju swoich włosów oraz efektu, jaki chcesz uzyskać,
- ważne jest odpowiednie mycie włosów – delikatnie masuj skórę głowy opuszkami palców,
- w przypadku używania odżywek i maseczek pamiętaj, aby dokładnie je spłukać,
- włosy lubią naturalne suszenie – jeżeli musisz skorzystać z suszarki nastaw strumień ciepła na letni i trzymaj w odległości ok. 20 cm.
Na stan naszych włosów wpływa także właściwie dobrana dieta. Włosy żyją, dlatego należy je odżywiać. Pozbawione blasku, przetłuszczone i z łupieżem wysyłają sygnał, że brakuje im witamin. Powstawaniu łupieżu może zapobiec dostarczanie odpowiednich ilości witamin i minerałów. Z makroelementów warto uzupełnić dietę o wapń, magnez, fosfor i potas. Wapń znajduje się w potrawach pochodzenia roślinnego, szczególnie w fasoli, soi, figach i ziarnach słonecznika. Magnez występuje w czekoladzie, orzechach, bananach i warzywach liściastych. Źródłem fosforu są jajka, orzechy, nasiona, ryby oraz drób. Produkty zawierające potas to m.in. ryby, cytrusy, ziemniaki, pomidory, drób i mięso. Z kolei mikroelementy takie jak żelazo i cynk znajdują się przede wszystkim w wołowinie, mięsach, serach żółtych i drożdżach.
Właściwa pielęgnacja włosów połączona z odpowiednim odżywianiem stanowi duże zabezpieczenie się przed łupieżem. Należy jeszcze dodać do tego aktywność fizyczną na świeżym powietrzu oraz unikanie stresu.
Aktualna pora roku nie sprzyja naszym włosom. Przykryte czapką, wystawione na duże wiatry i mrozy mogą skutkować pojawieniem się białego pyłku na ciemnych ubraniach. Aby uniknąć nieestetycznego wyglądu a, co gorsza, problemów chorobowych, warto zadbać o swoje włosy, które są przecież wizytówką każdego człowieka.