Strefa okazji
Nowości
Krótkie daty
Aborcja
Dla większości z nas poczęcie dziecka i jego narodziny to najszczęśliwsze chwile w życiu. Większość z nas nie może się doczekać, kiedy weźmie na ręce swoje ukochane maleństwo, na które trzeba było tak długo czekać. Większość z nas do końca życia pamięta pierwszy krzyk i pierwsze słowo swojego maleństwa. Ale jest też ta mniejszość, która wcale nie czeka na narodziny dziecka, nie pragnie go przytulić. Czasem jest to spowodowane niedojrzałością rodziców, którzy nie są gotowi na przyjście na świat potomka. Częściej jednak taka sytuacja nie zależy od uczuć przyszłych rodziców i jest podyktowana różnymi, zdarza się, że bardzo przykrymi przyczynami, dostarczającymi wiele smutku, rozpaczy i poczucia winy. W tych sytuacjach część osób zaczyna myśleć o najbardziej radykalnym i drastycznym wyjściu, jakim jest aborcja, czyli sztuczne przerwanie ciąży.
W Polsce istnieją trzy sytuacje, w których prawo dopuszcza przerwanie ciąży:
- Gdy ciąża stanowi zagrożenie dla życia i zdrowia kobiety ciężarnej,
- Badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazują na duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu,
- Zachodzi uzasadnione podejrzenie, że ciąża powstała w wyniku czynu zabronionego.
Według obowiązującego w Polsce prawa, przerwania ciąży można dokonać tylko do momentu, w którym płód nie uzyskał zdolności do życia poza organizmem matki lub jeśli od początku ciąży nie minęło więcej niż 12 tygodni. Aborcji może dokonać tylko lekarz.
Każda kobieta przed zabiegiem przerwania ciąży musi wyrazić pisemną zgodę. Jeśli jest to osoba małoletnia lub całkowicie ubezwłasnowolniona, to zgodę musi wyrazić przedstawiciel ustawowy takiej osoby. Jeśli jednak osoba taka ma powyżej 13 lat, jej pisemna zgoda także jest potrzebna.
Lekarz, którego zadaniem jest przerwanie ciąży, ma prawo odmówić wykonania takiego zabiegu, jeśli nie jest to zgodne z jego sumieniem i przekonaniami. W takiej sytuacji lekarz ma obowiązek wskazać realne możliwości dokonania zabiegu w innym miejscu oraz odnotować ten fakt w dokumentacji medycznej.
Należy pamiętać też o tym, że jeśli ktoś dopuści się przerwania ciąży wbrew obowiązującym przepisom prawnym, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Taka sama kara jest nakładana na osobę, która pomaga kobiecie ciężarnej usunąć ciążę wbrew przepisom lub ją do tego nakłania. Natomiast, jeśli ktoś dopuści się przerwania ciąży, gdy płód osiągnął zdolność do życia poza organizmem matki, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 lat.
Tak wygląda sprawa aborcji od strony prawnej. Jednak aborcja to nie tylko przepisy. To przede wszystkim psychika i organizm kobiety. Poczucie winy, które może w niej tkwić przez całe lata. To smutek i ogromny stres, który często towarzyszy nie tylko kobiecie, ale także jej partnerowi czy dzieciom.
Dlatego też kobieta po zabiegu usunięcia ciąży powinna mieć zapewniony spokój i odpoczynek. Nie powinna się denerwować, nawet błahymi sprawami, gdyż może się to bardzo negatywnie odbić na jej psychice. Ważne, aby miała zapewniony dostęp do opieki psychologa, przed którym czasem łatwiej jest się otworzyć niż przed swoim partnerem, którego także bezpośrednio dotyczy ta tragedia. Istotne jest, aby kobieta mogła robić to, na co ma ochotę. Jeśli chce wrócić do pracy, nie powinno się jej tego zabraniać, gdyż być może przebywanie z innymi ludźmi pozwala jej szybciej zapominać o strasznych przeżyciach. Jeśli woli spędzać czas w zaciszu domowym i zajmować się domowymi obowiązkami, także powinna mieć na to pełną aprobatę najbliższych sobie ludzi.
Należy pamiętać, że po zabiegu usunięcia ciąży kobieta powinna mieć zapewnioną stałą opiekę medyczną. Jest to bowiem zabieg, który wywiera dużą interwencję w kobiecy organizm. Często po zabiegu zdarzają się krwawienia z dróg rodnych. Przerwanie ciąży, zwłaszcza pierwszej, może prowadzić do częstszych poronień samoistnych, porodów przedwczesnych, a nawet bezpłodności. Są to czynniki, które dodatkowo obciążają psychikę kobiety, gdyż zdaje sobie ona sprawę, że być może nigdy już nie zostanie matką.
Aborcja to sprawa, którą czasem chce się rozwiązać samemu, omijając zarówno przedstawicieli prawa, jak i lekarzy. Nie wolno tego robić! I to z co najmniej dwóch powodów. Pierwszy z nich to konsekwencje zdrowotne takich zabiegów. Są bowiem ludzie, którzy proponują zdesperowanym kobietom cudowne preparaty, które usuną ciążę. Są to środki niewiadomego pochodzenia, które mogą doprowadzić kobietę do poważnej choroby lub nawet do śmierci. Po drugie, jest przecież tylu ludzi, którzy nie mogą mieć własnych dzieci i bardzo chętnie zaadoptują maleństwo, które kobieta zostawi po urodzeniu w szpitalu.
Aborcja jest i będzie bardzo poważnym problemem, zarówno prawnym, jak i (a może przede wszystkim) społecznym i obciążającym psychikę kobiet. Dlatego wszyscy, którym wydaje się, że aborcja to tylko prosty zabieg, powinni poważnie zastanowić się czy to przypadkiem nie oni powinni poddać leczeniu swój światopogląd i postarać się postawić w sytuacji bezbronnej, zagubionej kobiety.
