Laparoskopia - na czym polega?
Michał Posmykiewicz

Laparoskopia - na czym polega?

W dzisiejszych czas współczesna chirurgia ulega dynamicznemu rozwojowi. Kiedyś, chcąc zoperować pacjenta, chirurg musiał za każdym razem "otwierać" brzuch, co wiązało się z tym, że po operacji na brzuchu chorego zostawała duża blizna (był to poważny problem zwłaszcza dla osób młodych). Poza tym, po operacji na otwartym brzuchu pacjent dłużej dochodził do siebie, wymagał dłuższej obserwacji po zabiegu i tym samym dłuższej hospitalizacji. Obecnie coraz więcej zabiegów operacyjnych jest wykonywanych metodą laparoskopową, która jest zdecydowanie mniej obciążająca dla chorego i dzięki niej po zabiegu chory może szybciej wrócić do domu.

Czym w ogóle jest laparoskopia?

Laparoskopia jest to rodzaj zabiegu operacyjnego, do którego wykorzystuje się laparoskop, czyli specjalna rurkę, która składa się z teleskopu, małej kamery i źródła światła. Teleskop zaopatrzony jest w soczewki otoczone włóknami światłowodu i to za jego pośrednictwem obraz z jamy brzusznej pacjenta dociera do kamery, która przekazuje ten obraz na ekran monitora, na którym obserwuje go chirurg. Poza tym, do wykonania laparoskopii dodatkowo potrzebny jest trokar, czyli zakończone ostrym grotem narzędzie o kształcie rury, przez kanał której wprowadza się do jamy brzusznej narzędzia operacyjne oraz insuflator, czyli narzędzie niezbędne do wytworzenia i utrzymania w jamie brzusznej odmy otrzewnowej poprzez właściwe podanie gazu, którym zwykle jest dwutlenek węgla. Do wytworzenia odmy otrzewnowej są też niezbędne specjalne igły - są to igły Veresa, których końcówka jest tępa po to, aby nie uszkodzić narządów jamy brzusznej po przebiciu się do jamy otrzewnej. 

Na czym polega laparoskopia?

Na początku zabiegu w jamie brzusznej należy wytworzyć odpowiednią przestrzeń, dzięki której chirurg będzie "mógł manewrować" narzędziami i przeprowadzić cały zbieg. Przestrzeń tę wytwarza się w następujący sposób: do jamy brzusznej najpierw wprowadza się igłe odmową, a za jej pomocą do jamy brzusznej zostaje wpompowany gaz (zwykle jest to od 3 do 5 litrów dwutlenku węgla). Następnie za pomocą trokaru wykonuje się nacięcie powłok brzusznych, zwykle w okolicy pępka, dzięki temu możliwe jest wprowadzenie kaniuli, a przez nią do jamy brzusznej zostaje wprowadzony właściwy laparoskop. Wtedy chirurg może już zaczynać przeprowadzać zabieg operacyjny. 

Powiązane produkty

Czy istnieją przeciwwskazania do wykonania laparoskopii?

Laparoskopii nie można wykonać u wszystkich. Przede wszystkim przeciwwskazaniem do jej wykonania jest ostry zespół wieńcowy u pacjenta, czyli zawał serca. Ponadto, zabiegu laparoskopowego nie można przeprowadzić u pacjenta, który jest niestabilny krążeniowo i oddechowo. Dodatkowo, zabieg ten jest również przeciwwskazany u osób z zaburzeniami krzepnięcia krwi. Innym, choć względnym przeciwwskazaniem do wykonywania laparoskopii, jest również rozlane zapalenie otrzewnej, zakażenia w obrębie jamy brzusznej oraz wcześniej przebyte liczne operacje ze względu na duże ryzyko zrostów. Ponadto, laparoskopii nie wykonuje się też zwykle u kobiet w zaawansowanej ciąży. 

W jaki sposób można podzielić laparoskopię?

Laparoskopię można podzielić na laparoskopię zwiadowczą oraz zabiegową. Do czego służy laparoskopia zwiadowcza (diagnostyczna)? Czasami zdarzają się sytuacje, że lekarz, pomimo wcześniej wykonanych wielu badań (usg jamy brzusznej czy tomografii komputerowej) nie jest w stanie postawić ostatecznej diagnozy. Dlatego też chirurg za pomocą laparoskopii zwiadowczej decyduje się "obejrzeć" wnętrze jamy brzusznej, aby na tej podstawie można było postawić ostateczne rozpoznanie. Kiedy zatem wykonuje się laparoskopię zwiadowczą? Zwykle jest ona wykonywana w przypadku trudnych do diagnozy nawracających bólów brzucha, ponadto często jest ona wykonywana u pacjentek z różnego rodzaju problemami ginekologicznymi (np. niemożność zajścia w ciąże, podejrzenie ciąży ektopowej, endometriozy czy też zapalenia narządów miednicy mniejszej), jak również do oceny zaawansowania niektórych chorób nowotworowych oraz diagnostyki wodobrzusza i ostrego brzucha. Drugim rodzajem laparoskopii jest laparoskopia zabiegowa. Dzięki niej u pacjenta można wykonać wycięcie pęcherzyka żółciowego, usunięcie wyrostka robaczkowego czy też operacje przepukliny pachwinowej. Ostatnio, poza wyżej wymienionymi zabiegami, laparoskopia zaczyna obejmować coraz szersze spektrum operacji i dzięki niej można zoperować coraz większą ilość narządów. Należy jednak pamiętać, że zdarzają się sytuacje, w których w czasie zabiegu operacyjnego dochodzi do tzw. konwersji. Chodzi o to, że czasami dokończenie zabiegu metodą laparoskopową jest z jakiegoś powodu niebezpieczne dla pacjenta i wtedy zachodzi potrzeba dokończenia operacji metodą klasyczną (czyli chirurg musi przestać operować laparoskopowo i zmuszony jest "otworzyć" brzuch pacjenta). 

Czy po laparoskopii zdarzają się powikłania?

Tak, choć nie są one częste i zdarzają się rzadziej niż po operacjach metodą klasyczną. Do najczęstszych powikłań po laparoskopii zalicza się odmę podskórną, która powstaje na skutek niezamierzonej podaży gazu służącego do wytworzenia odmy otrzewnej. Czasami zdarza się też, choć rzadziej, odma opłucnowa czy osierdziowa. Ponadto możliwe jest też wywołanie krwawienia z powłok brzusznych czy też uszkodzenie innych, nieoperowanych narządów jamy brzusznej. 

Laparoskopia jest nowoczesną metodą przeprowadzania zabiegów operacyjnych. Zaczyna się ona coraz bardziej rozwijać, dzięki niej możliwe jest ostatnio zoperowanie coraz większej ilości narządów w jamie brzusznej. Po laparoskopii pacjent bardzo szybko "dochodzi do siebie", nie wymaga długiej hospitalizacji, tak naprawdę już po dobie od zabiegu może normalnie funkcjonować. Laparoskopia bowiem nie przysparza pacjentowi dużej ilości bólu i nie wywołuje "rozchwiania" całego organizmu. Poza tym, niewątpliwą jej zaletą, zwłaszcza dla młodych kobiet, jest to, że po zabiegu wykonanym techniką laparoskopową nie zostaje duża, szpecąca blizna, która niestety zawsze była widoczna na skórze brzucha po operacjach przeprowadzanych metodą klasyczną. Należy jednak pamiętać, że czasami po prostu dla naszego bezpieczeństwa chirurg nie decyduje się na wykonanie zabiegu laparoskopowo i proponuje pacjentowi operacje metodą klasyczną. W takiej sytuacji absolutnie należy stosować się do zaleceń chirurga, bowiem to on jest lekarzem i wie czy wykonanie zabiegu metodą laparoskopową zamiast pomóc - nie pogorszyłoby stanu naszego zdrowia. 

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Próby wątrobowe (ALAT i ASPAT) — co oznaczają podwyższone wyniki?

    Próby wątrobowe to enzymy, po oznaczeniu których można stwierdzić, w jakim stanie jest wątroba i czy pracuje w prawidłowy sposób. Zalicza się do nich aminotransferazy ASPAT i ALAT oraz gamma-glutamylotranspeptydazę (GGTP). ALAT i ASPAT to najczęściej oznaczane próby wątrobowe. Ich pełne nazwy to aminotransferaza alaninowa, czyli ALAT oraz aminotransferaza asparaginowa — ASPAT.

  • Prawidłowe ciśnienie i puls. Jaka jest norma?

    Serce to najważniejszy narząd w organizmie. To dzięki jego pracy można żyć. Razem z nim współpracuje cały układ krążenia — on także powinien funkcjonować prawidłowo. W innym przypadku zaczynają pojawiać się problemy zdrowotne. Z sercem i układem krążenia są bez wątpienia ściśle związane dwa pojęcia — ciśnienie tętnicze oraz puls.

  • CRP – co oznacza CRP wysokie, a co CRP niskie? O jakich chorobach może świadczyć podwyższone CRP?

    Białko C-reaktywne (CRP) to białko ostrej fazy, stanowiące czuły i szybki marker stanu zapalnego i uszkodzenia tkanek wskutek martwicy, urazu lub infekcji. Oznaczenie poziomu CRP jest wskazane w diagnostyce i monitorowaniu terapii stanów zapalnych i infekcji bakteryjnych, chorób o podłożu autoimmunologicznym i nowotworowym oraz zawału serca. Badanie stężenia CRP pozwala również na ocenę ryzyka sercowo-naczyniowego u pacjentów z grupy ryzyka.

  • Rezonans magnetyczny głowy – co wykrywa, ile kosztuje, jak wygląda badanie?

    Rezonans magnetyczny (MRI) głowy to badanie, w którym wykorzystywane są właściwości pola magnetycznego. Najczęściej MRI głowy zleca się po wypadkach samochodowych i urazach głowy, a także w sytuacji pogłębienia diagnostyki neurologicznej. Główną wadą rezonansu, będącego badaniem refundowanym, jest czas oczekiwania na to prześwietlenie, liczony nawet w miesiącach. 

  • Rezonans magnetyczny kręgosłupa – przebieg badania, wskazania, cena

    Rezonans magnetyczny kręgosłupa to badanie pozwalające na ocenę elementów kostnych tego obszaru, jego tkanek miękkich oraz rdzenia kręgowego. Dzięki niemu możliwe jest wykrycie wszelkich zmian zapalnych, zwyrodnieniowych i nowotworowych. Najczęściej bada się pacjentów, którzy zgłaszają się do neurologa z bólami pleców i drętwieniem kończyn – zarówno rąk, jak i nóg. Częstym wskazaniem do badania jest także uraz kręgosłupa. Ile kosztuje MRI, jak długo trwa badanie i czy kobiety w ciąży mogą przystąpić do rezonansu magnetycznego kręgosłupa? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.

  • IgE całkowite – wskazania do badania poziomu immunoglobuliny typu E (IgE), normy, wyniki

    Przeciwciała klasy IgE, obok przeciwciał klasy IgG, IgM, IgA i IgD, należą do jednej z pięciu podklas immunoglobulin wytwarzanych przez komórki układu odpornościowego. Cząsteczki immunoglobulin klasy IgE wytwarzane są w odpowiedzi na alergeny i obecność pasożytów. Badanie poziomu IgE całkowitego wykonywane jest w przebiegu diagnostyki alergii, atopii i parazytoz (obecność pasożytów w organizmie). Poziom IgE całkowitego zależy od wieku pacjenta, najniższy jest u noworodków i niemowląt, a maksimum osiąga pomiędzy 10. a 15. rokiem życia pacjenta.

  • Badanie poziomu witaminy D, metabolit 25(OH). Normy, cena, interpretacja wyników

    Witamina D bierze udział w gospodarce wapniowo-fosforanowej organizmu, wpływa również na prawidłową budowę i funkcję kości. Oznaczenie poziomu witaminy D ma zastosowanie m.in. w diagnostyce i leczeniu osteoporozy, osteomalacji i krzywicy, chorób wątroby i nerek, a także w monitorowaniu leczenia kortykosteroidami, lekami immunosupresyjnymi i przeciwpadaczkowymi oraz suplementacji witaminą D u pacjentów, którym ją zlecono.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij