Cetyryzyna – lek na alergię II generacji. Właściwości i zastosowanie cetyryzyny

Cetyryzyna to lek przeciwhistaminowy II generacji. Jest substancją czynną występującą w wielu preparatach o działaniu przeciwalergicznym. Jej działanie jest o tyle korzystne dla pacjenta, że substancja ta ma niski potencjał usypiający w porównaniu do innych leków przeciwhistaminowych.

1. Jak powstaje reakcja alergiczna?
2. Właściwości cetyryzyny
3. Kiedy stosujemy cetyryzynę?
4. Przeciwwskazania dla stosowania cetyryzyny
5. Cetryryzyna - działania niepożądane

Dostępna jest w formie tabletek, kropli oraz syropów. W celu zrozumienia mechanizmu jej działania należy bliżej przyjrzeć się także histaminie, ponieważ obie substancje silnie oddziałują na siebie.

Jak powstaje reakcja alergiczna?

Histamina jest endogenną substancją syntetyzowaną, magazynowaną i uwalnianą przez komórki tuczne w skórze, płucach oraz przewodzie pokarmowym. Sprzyja powstawaniu procesów zapalnych poprzez pobudzenie receptorów histaminowych. 

Pobudzenie receptora histaminowego prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych w skórze, co objawia się jej zaczerwienieniem. Podrażnienie zakończeń nerwowych powoduje ból oraz świąd. Może wystąpić także obrzęk w wyniku zwiększenia przepuszczalności naczyń żylnych oraz skurcz mięśni gładkich, np. oskrzeli, co objawia się dusznościami. Działanie niektórych substancji oraz leków tj. kodeiny, morfiny oraz pewnych antybiotyków zwiększa uwalnianie histaminy. 

Właściwości cetyryzyny

Cetryzyna jest substancją, która przeciwdziała powstawaniu reakcji alergicznych. Blokuje ona łączenie się histaminy z receptorami histaminowymi, dzięki temu hamuje występowanie objawów stanów zapalnych, czyli zaczerwienienia, bólu, świądu, obrzęku. Charakteryzuje się dobrym przenikaniem do tkanek i wchłanianiem z przewodu pokarmowego. Stosowana może być w formie doustnej oraz miejscowo w postaci kropli do oczu oraz nosa.

W odróżnieniu od innych leków przeciwhistaminowych efekt jej działania pojawia się bardzo szybko, bo już po około godzinie oraz utrzymuje się przez 24h, dlatego stosowana jest tylko raz dziennie. Wydalana jest głownie z moczem. Dodatkowo wykazano, że nie powoduje zwiększenia łaknienia, dzięki temu nie przyczynia się do wzrostu masy ciała.

Kiedy stosujemy cetyryzynę?

Cetyryzyna występuje w lekach, po które sięga większość Polaków w przypadku pojawienia się pierwszych objawów alergii, zarówno tych sezonowych, jak i przewlekłych, ponieważ obecnie na rynku farmaceutycznym dostępne są bez recepty preparaty, które zawierają ją w swoim składzie.

Przynosi ulgę w przypadku uporczywych objawów alergii, takich jak: zapalenie spojówek, katar sienny oraz przewlekła pokrzywka niewiadomego pochodzenia. Zmniejsza nadreaktywność oskrzeli, dlatego bywa także wykorzystywana pomocniczo w astmie oskrzelowej.

Cetyryzyna może być także stosowana przez osoby, które zmagają się z alergicznym nieżytem nosa przez cały rok. Kobiety w ciąży mogą stosować ten lek tylko w szczególnych przypadkach, gdy korzyść przewyższa ryzyko oraz wyłącznie z zalecenia lekarza.

Przeciwwskazania dla stosowania cetyryzyny

Cetyryzyna przenika do mleka matki, dlatego powinny jej unikać kobiety karmiące piersią. Nie jest także polecana osobom, które wykazują nadwrażliwość na tę substancję, ponieważ mogą wystąpić liczne działania niepożądane.

Do przeciwwskazań należy także niewydolność nerek oraz wiek dziecka poniżej 2 lat, gdyż może wystąpić u nich nadmierne pobudzenie. 

Cetryryzyna - działania niepożądane

Cetyryzyna, jak każdy lek, może wykazywać działania niepożądane. Do najczęstszych z nich należą ból oraz zawroty głowy. U niektórych substancja ta może powodować nadmierną senność oraz objawy ze strony przewodu pokarmowego, takie jak biegunka oraz wymioty. Rzadziej można zaobserwować reakcje nadwrażliwości – świąd, wysypkę czy pokrzywkę. W przypadku pojawienia się jakichkolwiek niepożądanych objawów należy skontaktować się z lekarzem.

Tak jak każdy lek, cetryzyna niesie za sobą korzyści, ale również charakterystyczne działania niepożądane. Stosowanie leku w zbyt dużych dawkach może dać efekt odwrotny od zamierzonego. W przypadku brak skuteczności prowadzonej terapii, jak i pojawienia się działań niepożądanych należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.