Przemęczenie a przetrenowanie – jak je odróżnić?

Podstawowym czynnikiem rozróżniającym przemęczenie od przetrenowania jest czas potrzebny na odpoczynek oraz powrót do wysokiego poziomu sprawności i wyników sportowych. W pierwszym przypadku to kwestia do uporania się w ciągu 2-3 tygodni. Aby wyjść ze stanu chronicznego przemęczenia zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym, potrzeba jednego, a nawet kilku miesięcy oraz zwykle wsparcia ze strony specjalisty.

O przemęczeniu mówimy, gdy dopada nas uczucie senności, zniechęcenia, drażliwość, obniżony nastrój, gorsza pamięć czy spadek entuzjazmu do podejmowania działań. Wystarczy jednak poświęcić więcej czasu na sen, relaks pod postacią kąpieli czy wizyty w SPA, ulubione hobby oraz zadbać o zbilansowaną dietę bogatą w mikroskładniki, aby poradzić sobie z krótkotrwałym spadkiem formy.

Gorzej, gdy powyższe dolegliwości zaczynają stawać się nierozerwalną częścią codzienności, a oprócz objawów natury fizjologicznej (np. zmiany ciśnienia tętniczego, spadek masy ciała, duszności) oraz psychologicznej i behawioralnej (np. chroniczne zmęczenie psychiczne, agresja, apatia, zaburzenia snu, niskie poczucie własnej wartości, depresja) dochodzą inne. Mowa tu o spadku wskaźników wydajnościowych, przewlekłych bólach głowy, stawów i mięśni, złych wynikach badań (m.in. krwi), nudnościach oraz częstych infekcjach. Niepokoić powinna także niemożność podjęcia wysiłku na maksymalnym poziomie czy z dużym obciążeniem, brak progresu w treningach lub wydłużający się czas potrzebny na odpoczynek po wysiłku fizycznym.

Zarówno przemęczenia, jak i przetrenowania można uniknąć, pamiętając o trzech zasadach – dopasowania objętości treningów oraz ich intensywności do możliwości własnego organizmu, dbanie o odpowiedni czas na regenerację oraz prawidłowe odżywianie się.