Syndrom Piotrusia Pana – na czym polega? Jak żyć z Piotrusiem Panem?

Syndrom Piotrusia Pana to pojęcie określające mężczyznę, który pomimo swojego dorosłego wieku nie potrafi zachowywać się jak dorosła, dojrzała osoba. Piotruś Pan nie bierze odpowiedzialności za swoje czyny i prowadzi powierzchowne życie. Jak wygląda leczenie syndromu Piotrusia Pana i jak najskuteczniej z nim walczyć?

Czym jest syndrom Piotrusia Pana?

Syndrom Piotrusia Pana nawiązuje do bohatera powieści pt. Piotruś Pan autorstwa J.M. Barriego. Tytułowy Piotruś Pan jest bowiem mężczyzną, który nie chce nigdy dorosnąć. Dlatego udaje się do fantastycznej krainy Nibylandii, w której prowadzi radosne i pełne przygód życie.

Stąd właśnie wzięła się nazwa syndromu Piotrusia Pana, która odnosi się do mężczyzny nazywanego potocznie wiecznym dzieckiem. Warto jednak wiedzieć, że określenie to nie jest nazewnictwem psychologicznym. Syndrom Piotrusia Pana nie jest bowiem zaklasyfikowany w żadnych klasyfikacjach statystycznych – ani w ICD-10, ani w DSM-5. Jest to jedynie zjawisko, które opisuje pewien zbiór charakterystycznych cech.

Syndrom Piotrusia Pana – cechy

Głównym symptomem syndromu Piotrusia Pana jest to, że dorosły mężczyzna zachowuje się niemal jak dziecko. Jakie są pozostałe objawy syndromu Piotrusia Pana? Między innymi:

• brak odpowiedzialności,
• brak myślenia o przyszłości,
• życie chwilą,
• nieumiejętność przyznania się do błędu,
• nadmierna troska o swój wygląd, narcyzm,
• życie w świecie fantazji,
• brak przejmowania się problemami innych osób,
• nieumiejętność tolerowania krytyki,
• brak samodzielności,
• przekonanie o byciu poza prawem i poza normami społecznymi,
• egocentryczna postawa,
• zachowania nieadekwatne do wieku,
• trudności w utrzymaniu stabilnego związku,
• lekkomyślne zachowanie,
• niedojrzałość emocjonalna.

Syndrom Piotrusia Pana – przyczyny

Wśród przyczyn syndromu Piotrusia Pana można wymienić przede wszystkim dzieciństwo oraz błędy wychowawcze rodziców. Na rozwój syndromu bardziej narażeni są mężczyźni, którzy nie mieli w dzieciństwie prawidłowych wzorców do naśladowania. Syndrom Piotrusia Pana najczęściej dotyczy jedynaków rozpieszczanych przez rodziców. Rodzice takich dzieci wybaczali im wszelkie wybryki i nie stawiali żadnych granic. W rezultacie dzieci nie zostały nauczone dyscypliny, odpowiedzialności ani samodzielności.

Jak żyć w związku z Piotrusiem Panem? Czy Piotruś Pan umie kochać?

Związek z Piotrusiem Panem nie jest łatwy, mimo że na początku może wydawać się fascynujący. Takiego mężczyznę interesują wyłącznie jego własne problemy i realizacja własnych celów. Piotruś Pan nie zwraca uwagi na potrzeby partnerki, nie wspiera jej ani nie troszczy się o nią. Całą uwagę skupia wyłącznie na sobie.

Piotruś Pan nie szuka partnerki, która podobnie jak on będzie prowadzić powierzchowne życie. Wręcz przeciwnie – szuka kobiety na wzór matki, na którą będzie mógł przerzucić wszelką odpowiedzialność. Piotruś Pan często zapomina o prostych sprawach, nie wykonuje domowych obowiązków, którymi obarcza swoją partnerkę. W rzeczywistości Piotruś Pan nie jest zdolny do zbudowania długotrwałej relacji, ponieważ nie potrzeba mu stabilizacji.

Syndrom Piotrusia Pana – leczenie. Jak walczyć z syndromem Piotrusia Pana?

Wiele osób zastanawia się, jak leczyć syndrom Piotrusia Pana. Skuteczna w tym przypadku jest psychoterapia, która opiera się przede wszystkim na znalezieniu przyczyn syndromu oraz na pracy nad własnym zachowaniem. Terapia syndromu Piotrusia Pana to również praca nad zmianą sposobu myślenia i zamianą niedojrzałych wzorców postępowania na adekwatne do wieku oraz sytuacji.

Duże znaczenie ma także wsparcie bliskich osób, które muszą nauczyć się, jak stawiać granice mężczyźnie. Wówczas należy postępować z Piotrusiem Panem jak z dzieckiem, tłumacząc mu, dlaczego jego zachowania nie są akceptowane społecznie. Piotruś Pan musi także nauczyć się samodzielności oraz odpowiedzialności.

Czy Piotruś Pan może się zmienić?

Osoba cierpiąca na syndrom Piotrusia Pana może jak najbardziej się zmienić. Piotruś Pan jest bardzo często nieświadomy tego, że jego zachowanie jest nieadekwatne do jego wieku i niezgodne z normami społecznymi. Z tego powodu pierwszym krokiem do zmiany jest uświadomienie sobie, że postępowanie Piotrusia Pana stanowi problem. Zmiana będzie również wymagać motywacji oraz wsparcia bliskich osób. Kluczowe znaczenie ma bowiem to, jak Piotruś Pan będzie traktowany przez najbliższe osoby.