Fitoestrogeny – czym są, gdzie występują i jak działają?
Joanna Orzeł

Fitoestrogeny – czym są, gdzie występują i jak działają?

Fitoestrogeny to grupa ponad 300 biologicznie aktywnych związków występujących w roślinach. W organizmie ludzkim pełnią nieprzebrane ilości ról, mogą wpływać na setki procesów o szerokim spektrum oddziaływania. Co to są fitoestrogeny, gdzie występują i jak działają? 

Okres okołomenopauzalny to niezwykle istotny i pełen zmian czas w życiu kobiety. Wpływa na procesy fizjologiczne, na anatomię, na psychikę, często – niestety – pogarszając jakość życia i prowadząc do licznych schorzeń. Nie da się zignorować zjawiska, które swoją długością obejmuje około 1/3 życia każdej kobietyFitoestrogeny, chociaż pełnią również wiele innych ról, najbardziej kojarzone są z łagodzeniem objawów klimakterium w sposób łagodny, bezpieczny, ale skuteczny. 

Fitoestrogeny – charakterystyka i działanie 

Fitoestrogeny są związkami organicznymi pochodzenia roślinnego. Chociaż mają niesteroidową budowę, to i tak wykazują podobieństwo strukturalne do 17-β-estradiolu, czyli endogennego estrogenu wytwarzanego przez jajniki. Tym samym charakteryzują się działaniem podobnym do estrogenów, jednak dużo słabszym. 

Ze względu na strukturalne podobieństwo do estrogenów fitoestrogeny mają zdolność do łączenia się z ich receptorami. Poznano dwa typy receptorów estrogenowych: α i β, które są rozmieszczone w różnych tkankach i pełnią tym samym różne funkcje biologiczne. Receptory α zlokalizowane są przede wszystkim w endometrium macicy i zrębie jajników, a receptory β w mózgu, w kościach, naczyniach krwionośnych, jelitach i w płucach. W pojedynczej komórce znaleźć można nawet do 5000 pojedynczych receptorów – wszystko to wskazuje na ogromną i ważną rolę, jaką pełnią w organizmie estrogeny, a także na szerokie spektrum ich działania. 

Fitoestrogeny, łącząc się z receptorem estrogenowym, wywołują odpowiedź estrogenową lub, odwrotnie, efekt antyestrogenowy – zależy to od tego, jaką konfigurację utworzą z tymże receptorem. Takie związki, które mają właściwości estrogenowe lub antyestrogenowe (zależne od np. typu tkanki docelowej lub od stężenia związku) nazywa się selektywnymi modulatorami receptorów estrogenowych (ang. selective estrogen receptor modulators, SERM). 

Fitoestrogeny mają kilkukrotnie większe powinowactwo do receptorów typu β. 

Wyróżniamy następujące klasy fitoestrogenów: 

  • flawonoidy (izoflawony: genisteina, formononentyna, biochanina A, daidzeina, glicyteina; flawonole: kwercetyna i kaempferol; oraz kumestany: kumestrol),
  • lignany (enterodiol, enterolakton, matairezinol),
  • stilbeny (resweratrol). 

Fitoestrogeny – źródła. Gdzie jest ich najwięcej? 

Fitoestrogeny występują w roślinach różnych rodzin, np. w trawach (Gramineae), w motylkowatych (Papilionaceae), psiankowatych (Solanaceae), krzyżowych (Cruciferae), dyniowatych (Cucurbitaceae). W większości roślin występują wszystkie poszczególne klasy fitoestrogenów w zmiennych proporcjach. Jakie źródła i produkty obfitują w największe ilości tych związków? 

Fitoestrogeny w żywności 

Najbogatszym w fitoestrogeny produktem żywnościowym jest soja. Zawiera ona przede wszystkim izoflawony, a dokładniej: daidzeinę i genisteinę. Najwięcej znajdziemy ich w prażonych nasionach oraz mące sojowej, a następnie w tofu, paście miso i tempehu. Sos sojowy oraz inne popularne przetwory (np. kotlety, napoje lub makarony sojowe) zawierają wyraźnie mniej izoflawonów.

Pewne ilości izoflawonów występują także w innych nasionach roślin strączkowych (ciecierzyca, soczewica), w produktach zbożowych, ziemniakach, w warzywach i owocach, w mięsie i w mleku, w piwie, w burbonie. 

Źródłem lignanów są przede wszystkim siemię lniane i olej lniany, a poza nimi to pełnoziarniste produkty zbożowe, orzechy, nasiona sezamu i słonecznika, ryż, oliwa, warzywa, owoce, kawa i herbata. 

Stilbeny, reprezentowane głównie przez resweratrol, znajdziemy oczywiście w czerwonym winie oraz w orzechach ziemnych, owocach morwy oraz w winogronach. Co ciekawe, resweratrol w owocach obecny jest w skórce, co oznacza, że aby cieszyć się prozdrowotnymi właściwościami wypitej lampki czerwonego wina należy koniecznie wybrać wino otrzymane z długiej fermentacji winogron wraz ze skórką. 

Fitoestrogeny w ziołach 

Również wśród ziół znajdziemy te, które obfitują w fitoestrogeny. Są to np. koniczyna łąkowa, zwana też koniczyną czerwoną (Trifolium pratense), pluskwica groniasta (Cimicifuga racemosa), szałwia lekarska (Salvia officinalis), kozieradka pospolita (kozieradka lekarska, Trigonella foenum-graecum), mniszek lekarski (Taraxacum officinale), lucerna siewna (Medicago sativa), chmiel zwyczajny (Humulus lupulus). 

Preparaty z fitoestrogenami 

W aptekach znajdziemy liczne preparaty na bazie fitoestrogenów. Są to dostępne bez recepty roślinne leki i suplementy diety w postaci tabletek lub kapsułek. Mogą one zawierać jeden lub kilka składników fitoestrogenowych, a często uzupełniają ten skład zestawy witamin oraz minerałów (np. witaminy z grupy B, witamina D, wapń, żelazo). 

Powiązane produkty

Fitoestrogeny – na co pomogą? Wskazania, efekty 

Działanie prozdrowotne fitoestrogenów największe znaczenie ma dla kobiet w wieku okołomenopauzalnym. Wieloletnie obserwacje epidemiologiczne dostarczyły wniosków, że orientalna dieta Azjatów (zwłaszcza mieszkańców Japonii) obfitująca w potrawy sojowe ma związek z rzadszym występowaniem dokuczliwych objawów menopauzy u kobiet, a także z rzadszym występowaniem nowotworów sutka u kobiet w wieku pomenopauzalnym – wszystko to w porównaniu z resztą świata, gdzie spożycie soi jest radyklanie mniejsze. 

Fitoestrogeny, dzięki swojej słabej aktywności estrogenowej, zastępują działanie estrogenów endogennych, których produkcja spada w okresie klimakterium. Tym samym łagodzą liczne neurowegetatywne objawy menopauzy: uderzenia gorąca, zaburzenia snu, apatię, rozdrażnienie, niepokój, zmienności nastrojów, znużenie, kłopoty z koncentracją i zapamiętywaniem, uczucie strachu, stany depresyjne, bóle i zawroty głowy, kołatania serca, obfite pocenie się. 

Fitoestrogeny u kobiet w wieku okołomenopauzalnym hamują utratę masy kostnej, chroniąc przed osteoporozą. Zmniejszają ryzyko wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych (CVD): regulują profil lipidowy krwi, ciśnienie krwi, funkcjonowanie śródbłonka naczyń, działają przeciwzakrzepowo i ochronnie na mięsień sercowy. Mogą korzystnie wpływać na przebieg cukrzycy typu II. Prawdopodobnie hamują zanikowe zmiany błony śluzowej pochwy. 

Bardzo ważne jest też działanie przeciwnowotworowe fitoestrogenów. Związki te działają przeciwutleniająco, przeciwzapalnie, hamują angiogenezę. Działają prewencyjnie przede wszystkim w przypadku nowotworów hormonozależnych (blokują bowiem receptory właściwe dla hormonów endogennych, przez co nie są one dostarczane do guzów lub – drugi prawdopodobny mechanizm działania – zmieniają metabolizm hormonów płciowych): dotyczy to raka piersi, raka śluzówki macicy, raka prostaty. 

Fitoestrogeny w kosmetyce 

Estrogeny oraz ich niedobory występujące w okresie okołomenopauzalnym grają ważną rolę w procesach starzenia się skóry kobiet, zarówno tych związanych z wiekiem, jak i powiązanych z działaniem czynników środowiskowych. Estrogeny są bowiem nazywane hormonami młodości: odpowiadają za zdrowy, młody wygląd skóry, jej unaczynienie, prawidłową pigmentację, elastyczność, sprężystość oraz kontrolują transepidermalną utratę wody. Wpływają również na wzrost włosów oraz utrzymanie ich gęstości. 

Pogorszenie się stanu skóry jest istotnym problemem dla kobiet w okresie okołomenopauzalnym, stąd nie dziwi fakt, że fitoestrogeny uznano za kosmetyczne odkrycie XX wieku. Cenione są jako substancje czynne w kosmetykach o działaniu przeciwstarzeniowym. Zalecane stężenie w produktach z linii anti-age wynosi 0.001–10% masowych. Popularność zdobywają kosmetyki np. z resweratrolem lub genisteiną, które mają za zadanie spowolnienie procesów starzenia się skóry: zwiększają elastyczność, grubość, nawilżenie i jędrność skóry, rozjaśniają przebarwienia. Zapobiegają atrofii skóry spowodowanej degradacją włókien kolagenowych i zmniejszeniem koncentracji kwasu hialuronowego. Pobudzają również tworzenie nowych włókien kolagenowych. Działają przeciwzapalnie i przeciwutleniająco. Zapobiegają powstawaniu dermatoz o podłożu łojotokowym, np. trądzikowi pospolitemu lub różowatemu. Na półkach drogeryjnych i aptecznych warto zatem szukać produktów ze składnikami fitoestrogenowymi: ekstraktem z soi, lukrecji, chmielu, koniczyny czerwonej, łubinu, z nasionami granatu, z lnem, korzeniem żeń-szenia, z bluszczem. 

Kosmetyki z fitoestrogenami uznawane są za bezpieczne i pozbawione reakcji ubocznych. Obecnie dostępne preparaty mają wyłącznie działanie miejscowe, a pozbawione są działania ogólnoustrojowego. 

Fitoestrogeny – czy są bezpieczne? 

W okresie okołomenopauzalnym wiele kobiet sięga po hormonalną terapię zastępczą, by zniwelować nasilone niekorzystne objawy klimakterium, zapobiec osteoporozie lub wyhamować inne dolegliwości. Leczenie hormonalne wiąże się oczywiście z ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych. Co więcej, sporo kobiet nie może sięgnąć po HTZ z powodu istniejących przeciwwskazań. Fitoestrogeny są nieocenioną, bezpieczną pomocą dla tych właśnie kobiet. Ich działanie jest bowiem 100, a nawet 1000 razy słabsze od estrogenów jajnikowych, co niweluje działania niepożądane związane ze stosowaniem terapii hormonalnej. 

Czy ze względu na swoje właściwości hormonopodobne fitoestrogeny stwarzają zagrożenie dla funkcjonowania niektórych układów? Istnieją przede wszystkim obawy o wpływ na funkcje komórek i narządów układu rozrodczego, o wpływ na funkcje reprodukcyjne, na libido (obawy dotyczą również mężczyzn i fitoestrogenów dostępnych dla nich chociażby w diecie – np. obawy o możliwość wystąpienia okresowej bezpłodności lub ginekomastii). Taki efekt jest fizycznie możliwy, jednak jak dotąd brak jest jednoznacznych doniesień o takim niekorzystnym wpływie, o obniżeniu płodności lub zakłóceniu rozwoju płciowego. Nie stwierdzono również innych poważnych działań ubocznych, np. ze strony układu neurologicznego, mięśniowo-szkieletowego, sercowo-naczyniowego (zakrzepica, udar mózgu, zawał serca). 

W trakcie stosowania fitoestrogenów obserwuje się czasami łagodne działania niepożądane: bóle brzucha, delikatne bóle mięśniowe, niewielką senność. 

Wydaje się, że silne negatywne efekty przyjmowania fitoestrogenów mogłyby uwidocznić się wyłącznie przy nieodpowiednim i nieodpowiedzialnym ich stosowaniu: zbyt dużej podaży (i w diecie, i w suplementach) w nieodpowiednim wieku. Należy mieć świadomość, że produkty z fitoestrogenami niemal nigdy nie będą zalecone osobie poniżej 35. roku życia, a nawet sięgając po taką suplementację po 40. roku życia lub później, należy skonsultować ją najpierw z lekarzem ginekologiem lub lekarzem dermatologiem. Uwaga zatem np. na fitoestrogenowe preparaty rekomendowane na powiększenie biustu! Nie powinny być one bez konsultacji z lekarzem stosowane przez kobiety młode! 

Niejednoznaczne wydają się też zalecenia, by w pewnych schorzeniach unikać fitoestrogenów (również tych obecnych w diecie). Dotyczy to np. endometriozy lub PCOS (zespołu policystycznych jajników), w których to chorobach przewaga estrogenowa może zaostrzać objawy. Jednak, jak już wiemy, fitoestrogeny przy nadmiarze estrogenów mogą zadziałać odwrotnie, antyestrogenowo, czyli zredukować ich działanie. Zaleca się pacjentkom z takimi schorzeniami konsultację diety i/lub suplementacji z lekarzem prowadzącym. 

Osoby chorujące na niedoczynność tarczycy powinny zwrócić uwagę na fitoestrogeny w diecie – przede wszystkim na podaż soi. Może ona utrudniać wchłanianie leku, lewotyroksyny. Warto zachować czterogodzinny odstęp posiłku sojowego od porannej dawki leku. Ostrożność powinny zachować też osoby z niedoborami jodu (zwłaszcza kobiety w ciąży, które mają podwyższone zapotrzebowanie na ten pierwiastek), ponieważ fitoestrogeny sojowe mogą u nich wywołać problemy z tarczycą. Należy zadbać o prawidłową podaż jodu w diecie. 

  1. A. Prescha, J. Biernat, Wpływ fitoestrogenów pokarmowych na organizm człowieka cz. I i II, „Bromatologia i Chemia Toksykologiczna”, nr 3 i 4 2008. 
  2. A. Pop, Fitoestrogeny. Wpływ budowy chemicznej i mechanizmów działania hormonów roślinnych na organizm ludzki, „Kosmetologia Estetyczna”, nr 1 2015. 
  3. M. Pawlaczyk, D. Jagła, K. Korzeniowska, Wykorzystanie kosmetyków z fitoestrogenami przez kobiety w wieku dojrzałym, „Farmacja Współczesna”, nr 5 2012. 
  4. A. Kapuścińska, I. Nowak, Zastosowanie fitoestrogenów w kosmetykach przeciw starzeniu się skóry, „Chemik”, nr 69 2015. 
  5. O. Kraszewska, A. Nynca, B. Kamińska, R. Ciereszko, Fitoestrogeny. I. Występowanie, metabolizm i znaczenie biologiczne u samic, „Postępy Biologii Komórki”, nr 1 (34) 2007. 
  6. Z. Zdrojewicz, M. Matusiak-Kita, Czy fitoestrogeny mogą być alternatywą dla terapii hormonalnej?, „Family Medicine & Primary Care Review”, nr 14 (4) 2012. 

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Tabletki antykoncepcyjne jedno- i dwuskładnikowe – które wybrać? Jaka jest różnica?

    Tabletki antykoncepcyjne to jedna z najpopularniejszych metod zapobiegania ciąży. Występują głównie w dwóch rodzajach: tabletki jednoskładnikowe, które zawierają wyłącznie progestagen, oraz tabletki dwuskładnikowe – mają w składzie estrogen i progesteron. Które są skuteczniejsze? Jakie mają zalety i wady?

  • Witamina B6 (pirydoksyna) – funkcja w organizmie, suplementacja, niedobór, nadmiar

    Witamina B6 jest związkiem, który wzmaga przyswajalność magnezu w organizmie. Bierze udział w wielu procesach metabolicznych, reguluje pracę układu nerwowego, a jej optymalny poziom wpływa na pozytywny nastrój. Pirydoksyna przyczynia się także do powstawania przeciwciał chroniących organizm przed infekcjami. Witamina B6 jest składnikiem zarówno produktów zwierzęcych, jak i roślinnych. Który suplement z wit. B6 wybrać, jaka jest jej optymalna dawka dobowa i jakie są skutki zaburzeń jej ilości w organizmie? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.

  • Omega-3 – właściwości, źródła, zapotrzebowanie na kwasy tłuszczowe omega-3

    Kwasy tłuszczowe omega-3 zaliczane są do niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych (NNKT). Nie są wytwarzane w organizmie, dlatego muszą być dostarczane wraz z dietą. Do najważniejszych kwasów omega-3 zalicza się: EPA, DHA i ALA. Kwasy omega-3 zwykle są stosowane w celu prewencji chorób sercowo-naczyniowych.

  • Przeciwdziałanie samobójstwom – gdzie szukać pomocy?

    Samobójstwa stanowią poważny problem zdrowia publicznego na całym świecie, w tym także w Polsce. Zgodnie z danymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), co roku życie odbiera sobie około 700 tysięcy osób, co oznacza, że co 40 sekund ktoś umiera w wyniku samobójstwa.

  • Jaka jest rola żywienia medycznego w chorobie nowotworowej?

    Optymalnie zbilansowana dieta u osób z chorobą nowotworową zmniejsza ryzyko rozwoju niedożywienia, co z kolei może ograniczać dolegliwości związane z chemio- i radioterapią czy występowanie powikłań pooperacyjnych. Wsparciem dla organizmu może być specjalne żywienie medyczne. Czym jest ten rodzaj żywności? Jakie ma zalety? Kiedy zacząć je stosować?

  • Nowe wytyczne w sprawie przyjmowania witaminy B6. Jak teraz ją dawkować?

    Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności wydał opinię naukową dotyczącą nowego schematu dawkowania witaminy B6. Badania EFSA wpłynęły na decyzję Zespołu ds. Suplementów Diety, o czym poinformował Główny Inspektorat Sanitarny. Jaka jest obecnie dopuszczalna maksymalna dawka witaminy B6, która może znaleźć się w suplementach diety?

  • Probiotyki i prebiotyki – kiedy je stosować? Czy trzeba to robić cały czas?

    Zgodnie z definicją Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa oraz Światowej Organizacji Zdrowia probiotyki są żywymi mikroorganizmami, które przyjmowane w zalecanej i właściwej dawce przynoszą pozytywne rezultaty dla zdrowia gospodarza. Stosowanie probiotyków jest uznawane za bezpieczne i dobrze tolerowane.

  • Łupież w ciąży – przyczyny. Jak sobie radzić? Czym myć głowę?

    W okresie ciąży następuje szereg zmian w organizmie kobiety, np. zmiany hormonalne czy stres, które mogą prowadzić do pojawienia się łupieżu. Wówczas można rozpocząć samodzielną terapię poprzez stosowanie delikatnych dermokosmetyków o działaniu przeciwłupieżowym lub naturalnych metod, które mogą okazać się skuteczne i wystarczające. Jednak niekiedy pomimo stosowanych preparatów i kuracji przeciwłupieżowych problem nie znika. Należy wtedy skonsultować się z dermatologiem, znaleźć przyczynę choroby i dobrać właściwe leczenie.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

logo Telemedi

Usługę zdalnej konsultacji z lekarzem świadczy Telemedi.
Regulamin świadczenia usługi dostępny jest tutaj.