Plastry mikroigłowe – czy staną się przyszłością antykoncepcji?

Antykoncepcyjne plastry mikroigłowe – czym są?

Zespół naukowców kierowany przez Wei Li, doktoranta w Georgia Tech, opracował nową metodę antykoncepcji, która opiera się na technologii mikroigłowej. Prototyp urządzenia zawiera 100 mikroigieł, które zostały wyprodukowane z biodegradowalnego polimeru.

Większość urządzeń z mikroigłami natychmiast uwalnia lek do organizmu, w tym przypadku jest inaczej – dystrybucja hormonu może trwać wiele dni. Jeśli kiedyś plaster mikroigłowy zostanie zatwierdzony i wprowadzony do powszechnego użytku, może stać się pierwszym samodzielnie aplikowanym, długoterminowym środkiem antykoncepcyjnym. 

Jak działają antykoncepcyjne plastry mikroigłowe?

Naukowcy opracowali technikę mechaniczną, która pozwoliłaby mikroigłom oderwać się od materiału plastra – zastosowanie „musującego” podłoża pozwala na szybsze odłamywanie się igieł, więc przyczepianie go trwa zaledwie minutę. Kiedy mikroigły znajdą się w skórze, powoli się rozpuszczają, uwalniając zgromadzony wewnątrz hormon do krwiobiegu. W mikroigłach zamknięta jest dawka lewonorgestrelu (LNG), leku najczęściej stosowanego we wkładkach wewnątrzmacicznych i innych formach implantów antykoncepcyjnych. 

Zespół do tej pory przetestował dostarczanie hormonów za pomocą plastrów mikroigłowych na szczurach. Nie odnotowano pojawienia się rumienia, obrzęku ani innych oznak podrażnienia w czasie trwania 60-dniowych obserwacji gryzoni. Ponadto analiza histologiczna skóry po noszeniu plastra nie wykazała żadnych zmian ani uszkodzeniach tkanek. 

Plaster-placebo przetestowano wśród kobiet w wieku rozrodczym w Stanach Zjednoczonych, Indiach i Nigerii. Naukowcy przeprowadzili z nimi również wywiady i poprosili o wypełnienie ankiet. Nowa rozwiązanie technologiczne spotkało się z dobrym przyjęciem. Uczestniczki badania stwierdziły, że wolałoby aplikować plaster mikroigłowy niż poddawać się comiesięcznym iniekcjom. Aż 90% ankietowanych kobiet wybrałoby chętniej plaster niż tradycyjną pigułkę antykoncepcyjną. 

Przyszłe wyzwania

Przed naukowcami stoi jeszcze wiele wyzwań, które mają na celu udoskonalenie dotychczasowych osiągnięć technologicznych. W przyszłości zamierzają pracować nad zwiększeniem pojemności igieł, ale bez znacznego powiększania ich rozmiarów, aby nadal ich użytkowanie było bezbolesne. Ważną kwestią jest też wydłużenie czasu uwalniania hormonu. Wymiana urządzenia mikroigłowego raz na kwartał, a może nawet półrocze, wpłynęłaby na obniżenie kosztów użytkowania wynalazku. 

Projekt, nad którym pracują uczeni, był wspierany przez Family Health International i jest finansowany przez United States Agency for International Development (USAID) w ramach grantu dla organizacji non-profit, które zajmują się rozwojem humanitarnym. Jednym z celów przedsięwzięcia jest upowszechnienie opracowanej metody antykoncepcyjnej w krajach rozwijających się, gdzie kobiety często mają ograniczony dostęp do antykoncepcji.