Jak uniknąć wad zgryzu u dzieci? Dobre nawyki
Chociaż blisko 90 procent dzieci w wieku szkolnym ma mniejsze lub większe wady zgryzu, to tylko 10–15 procent z nich boryka się z zaawansowanymi problemami w tej sferze, które wymagają leczenia. Większość pacjentów poddaje się działaniom korekcyjnym ze względu na defekt kosmetyczny, a nie z powodu dolegliwości zdrowotnych.
- Co to jest wada zgryzu?
- Przyczyny wad zgryzu
- Diagnostyka wad zgryzu
- Leczenie wad zgryzu
- Na co powinni zwrócić uwagę rodzice?
Co to jest wada zgryzu?
Wadą zgryzu nazywamy zróżnicowany stopień nieregularnego kontaktu zębów szczęki górnej dziecka z zębami szczęki dolnej. Dotyczy to zgryzu górnego, dolnego, krzyżowego, a także stłoczenia zębów.
Przyczyny wad zgryzu
Nie można podać wyłącznie jednej, izolowanej przyczyny wad zgryzu. W grę wchodzi tutaj bardzo wiele czynników. Mogą to być na przykład obciążenia genetyczne lub środowiskowe. Dzieci powyżej 5 roku życia, które ciągle ssą nawykowo kciuk, są bardzo narażone na wady zgryzu. Kolejny czynnik ryzyka to bardzo mała przestrzeń między zębami mlecznymi. Pojawienie się zębów stałych wymaga więcej miejsca, co w opisywanym przypadku może powodować ich silne stłoczenie, a w konsekwencji wady zgryzu.
Diagnostyka wad zgryzu
Wadę zgryzu diagnozuje się zwykle na podstawie pełnego wywiadu i badania fizykalnego dziecka oraz wyglądu jego jamy ustnej. Lekarz pierwszego kontaktu po zaobserwowaniu problemu podczas bilansu prawdopodobnie skieruje pacjenta do dentysty, ortodonty, fizjoterapeuty czy logopedy. Pozwoli to na kompleksową ocenę problemu oraz wykonanie właściwych badań diagnostycznych. Mowa tutaj o zdjęciach rentgenowskich i pobraniu wycisków zębów. Na tej podstawie można już precyzyjnie określić sposób leczenia wad zgryzu. Warto pamiętać, że tego typu problemy mogą wpływać na tkankę dziąseł, staw skroniowo-żuchwowy, rozwój mowy, a także wygląd dziecka. W niektórych przypadkach konieczna może okazać się konsultacja z chirurgiem szczękowym.
Leczenie wad zgryzu
Leczenie czasami może odbywać się w sposób wieloetapowy. Wszystko uzależnione jest od prezentowanej przez dziecko wady. W niektórych przypadkach należy usunąć zęby mleczne, aby zrobić miejsce dla stałych. Niekiedy istnieje także konieczność ekstrakcji zębów stałych.
Inne rodzaje leczenia mogą obejmować operację szczęki – w niektórych przypadkach dziecko może wymagać zabiegu chirurgicznego, aby skorygować zaawansowany problem dotyczący zgryzu. Często stosuje się także stałe aparaty korekcyjne doustne. Są to specjalistyczne aparaty ortodontyczne zakładane na kilka miesięcy lub lat w celu nieustannej korekcji rosnących zębów. Inną odmianą tego typu postępowania jest zakładanie zdejmowanych aparatów korekcyjnych, które można włożyć i wyjąć z jamy ustnej w dowolnym momencie.
Niezależnie od rodzaju aparatu bardzo ważna jest higiena jamy ustnej. Zawsze należy upewnić się, że dziecko regularnie szczotkuje i nitkuje zęby, co zapobiega powstawaniu ubytków. Dodatkowo same aparaty również należy odpowiednio czyścić, a w szczególności te zdejmowane. Podczas noszenia aparatu korekcyjnego warto pamiętać o unikaniu spożywania konkretnych rodzajów pokarmów. Mowa tutaj np. o gumie do żucia, lepkich potrawach, orzeszkach ziemnych, prażonej kukurydzy czy lodach.
Na co powinni zwrócić uwagę rodzice?
W kontekście ewentualnych wad zgryzu u dziecka warto zwrócić uwagę na kilka rzeczy, które mogą być oznaką opisywanego problemu. Przede wszystkim trzeba sprawdzić stopień rozdrobnienia pokarmu przed połknięciem, czy jest to odpowiednia struktura i konsystencja umożliwiająca efektywne i bezpieczne połknięcie, czy zęby pracują symetrycznie i we właściwy sposób. Bardzo ważne jest także to, czy dziecko ma zamknięte usta podczas jedzenia, w jaki sposób oddycha, jak wygląda sam proces przełykania i jaka jest częstotliwość przełknięć w określonym czasie.
Równie ważna jest właściwa postawa podczas spożywania posiłku: ręce najlepiej oparte o stolik, stopy na podłożu, wygodne krzesełko. Jedzenie powinno odbywać się przy stole w pozycji siedzącej. To, na co jeszcze warto zwrócić uwagę, to symetria twarzy – czy policzki mają jednakowy wygląd, czy są symetrycznie zbudowane.