Ssanie kciuka u dziecka
Barbara Bukowska

Ssanie kciuka – przyczyny i skutki. Czy jest szkodliwe?

Ssanie kciuka to nawyk kojarzony przede wszystkim z dziećmi. Jednak, jak się okazuje, występuje on również wśród osób dorosłych (mówi się, że z odruchem tym boryka się nawet co dziesiąty człowiek). Z czego wynika ssanie kciuka i jak sobie radzić z tym nawykiem?

Ssanie jest odruchem fizjologicznym, typowym dla wszystkich ssaków. Dziecko zaczyna ssać kciuk jeszcze w brzuchu mamy – w II trymestrze ciąży w badaniu USG możliwe jest podejrzenie płodu ssącego kciuk. U prawidłowo rozwijającego się dziecka odruch ssania kciuka samoistnie wygasa w okolicach 2 urodzin. Z wielu przyczyn jednak proces ten może trwać dłużej.

Dlaczego dziecko ssie kciuk?

Dzięki odruchowi ssania dziecko jest w stanie zaspokoić podstawową potrzebę fizjologiczną – głód. Ale to nie wszystko. Ssanie palców i całych rączek, a w późniejszym okresie – wkładanie zabawek do buzi jest sposobem kształtowania prawidłowego rozwoju czucia w obrębie twarzoczaszki. Przygotowuje to jamę ustną do wprowadzenia stałych posiłków oraz stanowi wstęp do rozwoju mowy.

Ssanie działa na dziecko również kojąco. Ssanie kciuka jest pierwszym sposobem samodzielnego radzenia sobie z emocjami u niemowlaka; przywraca poczucie bezpieczeństwa, pozwala wyciszyć się w stresującej dla dziecka sytuacji. Dlatego ssanie kciuka tak często pojawia się u niemowląt przy zasypianiu.

U większości dzieci odruch ssania kciuka stopniowo zaczyna wygasać po 6 miesiącu życia, zastępowany przez odruch żucia. Całkowicie zanika zaś między pierwszym a drugim rokiem życia. Okazjonalne ssanie kciuka, nawet po przekroczeniu tej granicy wiekowej, nie powinno być traktowane jako problem, o ile nie towarzyszą mu trudności z jedzeniem.

Czasami jednak ssanie kciuka przeradza się w zaburzenie. Może być wynikiem podwrażliwości dotykowej. Dzieci z tą nieprawidłowością potrzebują mocniejszych i intensywniejszych bodźców w sferze oralnej: zarówno smakowych, jak i dotykowych.

Odruch ssania kciuka u przedszkolaka, który pojawił się nagle lub stał się bardziej intensywny, może mieć podłoże psychologiczne: być reakcją na zmiany w życiu rodziny (pojawienie się rodzeństwa, rozstanie rodziców) lub przedwcześnie wymuszoną samodzielność (odstawienie od piersi, wymuszanie samodzielnego zasypiania).

Jeżeli ssanie kciuka przez dziecko jest nawykowe i bardzo intensywne, należy jak najwcześniej rozważyć przyczyny tego zachowania i podejmować próby odzwyczajenia.

Czy ssanie kciuka jest szkodliwe?

Przedłużające się ssanie kciuka przez dzieci, zwłaszcza te, które ukończyły 2. rok życia, może mieć negatywne skutki dla zdrowia. Stopień ich nasilenia zależy od długości i intensywności ssania kciuka.

Do najczęściej występujących patologii zalicza się:

•   choroby skóry kciuka (owrzodzenie, zaczerwienienie, bolesność), będące wynikiem działania śliny;
•    zniekształcenie kciuka;
•    infekcje jamy ustnej, wywoływane przez patogeny przenoszone na kciuku;
•    wady zgryzu i zmiany anatomiczne twarzoczaszki;
    przetrwały niemowlęcy sposób połykania, z językiem wchodzącym między zęby;
•    wady wymowy, w tym opóźniony rozwój mowy.

Powiązane produkty

Jak przestać ssać kciuk?

W przypadku ssania kciuka przez niemowlę można rozważyć wprowadzenie smoczka (jednak nie później niż do 18. miesiąca życia). Smoczek jest rozwiązaniem lepszym niż kciuk – przypomina kształtem brodawkę sutkową, jest miękki i anatomicznie dostosowany do podniebienia dziecka. Poza tym o jego podaniu każdorazowo decyduje opiekun, podczas gdy kciuk jest w ciągłym zasięgu dziecka.

Sposobem na oduczenie ssania kciuka w ciągu dnia mogą być wspólne zabawy, które przekierują uwagę dziecka na inne formy aktywności. Szczególnie przydatne mogą być zabawy angażujące dłonie – lepienie z ciastoliny czy malowanie farbami.

Jeśli problem nie mija, konieczna jest pomoc specjalisty: neurologopedy, psychologa dziecięcego lub terapeuty integracji sensorycznej, a czasami też ortodonty. Może okazać się, że ssanie kciuka jest wynikiem podwrażliwości dotykowej. W takiej sytuacji konieczne jest dostarczanie dziecku odpowiednich bodźców: pokarmów o wyrazistych smakach i zróżnicowanej fakturze, stymulacji termicznej (ciepło-zimno) oraz wibracyjnej (elektryczne szczoteczki do zębów). Ortodonta z kolei może zaproponować założenie tzw. płytki przedsionkowej, uniemożliwiającej włożenie palca do buzi.

Powszechnie stosowanymi metodami mającymi na celu oduczenie dziecka nadmiernego ssania jest smarowanie kciuka gorzką maścią lub lakierem czy zakładanie rękawiczek. Skuteczność tych technik jako rozwiązań głównych jest jednak niska. Mogą być stosowane jako metody wspomagające, przypominające dziecku, że ssanie kciuka nie jest dobre, jednak coraz częściej uważa się, że rozwiązania siłowe mogą generować inne problemy.

Aspekt psychologii jest niezwykle ważny w skutecznym poradzeniu sobie ze ssaniem kciuka. Należy bezwzględnie unikać zawstydzania i ciągłego napominania dziecka. Wzmacniać natomiast należy zachowania pożądane – wyłapywanie momentów, kiedy dziecko nie ssie kciuka, i nagradzanie go za to.

Ssanie kciuka u dorosłych – przyczyny i leczenie

Zdarza się, że problem ssania kciuka występuje również u osób dorosłych, co może oznaczać zaburzenia na tle nerwowym, np. nerwicę natręctw. Może być również kontynuacją nawyku z okresu dzieciństwa. Choć szacuje się, że ssanie kciuka występuje nawet u 10% dorosłych, zdecydowana większość nie robi tego publicznie. Podobnie jak u dzieci, ssanie kciuka u dorosłych może mieć negatywne konsekwencje, szczególnie jeśli chodzi o zgryz.

Dorosłym ssącym kciuk w celu uspokojenia się w zwalczeniu nawyku pomóc mogą inne metody łagodzące stres, np. piłeczki antystresowe czy medytacja. Jeśli ssanie jest przejawem nerwicy natręctw lub innych zaburzeń psychologicznych, konieczna może być psychoterapia.

W samodzielnym przełamywaniu niechcianych nawyków przydatne mogą być techniki wspomagające:

  • wyznaczanie sobie małych, możliwych do realizacji celów (np. niessanie kciuka przez 1 dzień, a potem stopniowe podnoszenie poprzeczki);
  • nagradzanie się za każdy, nawet mały sukces;
  • wyznaczenie planu przełamującego chęć ssania w sytuacjach wywołujących to zachowanie;
  • poproszenie bliskich o wsparcie.
  1. A. Kandola, Causes and effects of adult thumb sucking. https://www.medicalnewstoday.com/ [online], https://www.medicalnewstoday.com/articles/adult-thumb-sucking, [dostęp:] 11.07.2022 r.
  2. M. Komsta, Ssanie kciuka – opinia psychologa, https://www.wymagajace.pl/ [online] https://www.wymagajace.pl/ssanie-kciuka-psycholog/, [dostęp:] 11.07.2022 r.
  3. M. Komsta, A. Przeździęk, Ssanie kciuka – co na to neurologopeda? https://www.wymagajace.pl/ [online] https://www.wymagajace.pl/ssanie-kciuka/, [dostęp:] 11.07.2022 r.
  4. A. Szwedowska, J. Antoszewska, Digitomania: przyczyny, skutki i sposoby zwalczania – przegląd piśmiennictwa, Dent Med. Probl." 46 (3), 2009.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Paracetamol czy ibuprofen — który lek na gorączkę wybrać dla dziecka i jak go prawidłowo dawkować?

    Gorączka u dzieci bardzo często przysparza ogromnego problemu rodzicom. Część z nich boi się dawać dzieciom leki przeciwgorączkowe, ponieważ nie wiedzą dokładnie, w jaki sposób należy je dawkować i jakie odstępy czasu należy zachować pomiędzy poszczególnymi dawkami leków. Który lek w walce z infekcją podawać dzieciom? Jaka jest bezpieczna dawka ibuprofenu lub paracetamolu, którą można podać maluchowi? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.

  • Biegunka u niemowlaka i dziecka – co robić? Kiedy należy zgłosić się do lekarza?

    Biegunka to jedna z najczęstszych dolegliwości u dzieci oraz przyczyna wizyt lekarskich. Wbrew pozorom postępowanie jest bardzo proste i w części przypadków dziecko może być z powodzeniem leczone w domu. Jak radzić sobie z biegunką u noworodka, niemowlęcia lub starszego dziecka? Jak zapobiegać rozwolnieniu i kiedy zgłosić się do lekarza?

  • Grypa u dzieci i niemowląt – objawy, przebieg i leczenie

    Grypa to choroba zakaźna, występująca każdego roku, głównie w sezonie jesienno-zimowym i wczesną wiosną. Grypa jest ostrą infekcją dróg oddechowych. Czynnikiem etiologicznym sezonowych zachorowań są dwa typy wirusów grypy – A i B. Choć zarazić się może każdy, wyróżnia się grupy ryzyka, które są szczególnie podatne na zakażenie tym wirusem. Należą do nich m.in. niemowlęta i dzieci do 2. roku życia, co związane jest z niedojrzałością ich układu immunologicznego oraz większą skłonnością do powikłań.

  • Dlaczego magnez jest tak ważny dla prawidłowego rozwoju i funkcjonowania Twojego dziecka?

    Jak doskonale wszyscy wiemy, prawidłowy rozwój i funkcjonowanie organizmu dziecka zależy od wielu czynników. Kluczowe jest tutaj dostarczanie wraz z dietą, odpowiednich składników odżywczych, witamin i składników mineralnych. Na szczególną uwagę zasługuje magnez, którego rola i znaczenie dla organizmu dziecka jest zasadnicze i kluczowe. Dlaczego?  

  • Jak magnez może wspierać aktywne dzieci?

    Okres dzieciństwa i szkoły to czas wielu wyzwań dla aktywnego dziecka. Dziecku potrzeba wówczas energii, spokoju, skupienia oraz wsparcia, aby chętnie i aktywnie podejmowało różne wyzwania i dawało radę im sprostać. Aby pomóc dziecku w tym wszystkim, warto dostarczać mu odpowiednie składniki odżywcze, witaminy i minerały. I jednym z takich składników jest magnez, kluczowy pierwiastek dla rozwoju i funkcjonowania organizmu dziecka. A w czym dokładnie magnez pomaga i jak wspiera aktywne dzieci? 

  • Zespół Dravet – objawy, diagnostyka, leczenie

    Zespół Dravet to rzadkie genetyczne schorzenie neurologiczne, które manifestuje się już we wczesnym dzieciństwie i znacząco wpływa na funkcjonowanie pacjentów przez całe życie. Charakteryzuje się opornymi na leczenie napadami padaczkowymi, które mogą prowadzić do licznych komplikacji, w tym do opóźnienia rozwoju i deficytów poznawczych.

  • Jak pomóc niemowlętom cierpiącym na kolki, ulewania i zaparcia?

    Pierwszy rok życia dziecka to okres największych i najszybciej zachodzących zmian w życiu człowieka. Dotyczą one każdego układu czy narządu, w tym także przewodu pokarmowego. Osiągnięcie pełnej funkcji trawienia i wchłaniania to długotrwały i dynamiczny proces, a w jego przebiegu mogą wystąpić u niemowlęcia różne dolegliwości. W pierwszym roku życia nawet u 50% niemowląt mogą pojawić się: kolka niemowlęca, refluks żołądkowo-przełykowy i zaparcia.

  • Mleko modyfikowane kozie. Jakie ma właściwości i kiedy je podawać?

    Mleko modyfikowane na bazie mleka koziego zyskuje w ostatnich latach coraz większą popularność jako alternatywa dla tradycyjnych preparatów opartych na mleku krowim. Rodzice poszukujący innych rozwiązań żywieniowych dla swoich dzieci coraz częściej sięgają po produkty kozie, które cechują się lepszą przyswajalnością i nieco innym profilem białkowo-tłuszczowym. Choć nie jest to produkt hipoalergiczny, wielu specjalistów zwraca uwagę na jego potencjalne korzyści w diecie niemowląt i małych dzieci.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl