Objawy, które powinny cię zaniepokoić. Nowotwory u dziecka

Aż 60% rodziców nie wie, na jakie objawy powinni zwrócić uwagę, aby w porę wykryć potencjalne choroby nowotworowe u swoich dzieci. Z kolei aż 80% dzieci, u których zdiagnozowano chorobę nowotworową i w porę wdrożono leczenie, udaje się uratować. Na co zwrócić uwagę i co powinno zaniepokoić?

1. Nowotwory u dzieci. Jakie objawy mogą być sygnałem ostrzegawczym?
2. Niepokojące objawy nowotworów u dzieci. Jak zachować czujność?
3. Moje dziecko ma objawy alarmowe. Co dalej? Jak należy postępować?

Nowotwory u dzieci. Jakie objawy mogą być sygnałem ostrzegawczym?

Każdego dnia u ponad 1000 dzieci na całym świecie rozpoznawana jest choroba nowotworowa. Według statystyk w Polsce taką diagnozę otrzymuje codziennie ponad troje dzieci. W skali roku jest to około 1200 nowych przypadków nowotworów dziecięcych. Szansę na szybką diagnozę i leczenie, a w konsekwencji powrót do zdrowia, daje rozpoznanie pierwszych objawów, które mogą świadczyć o rozwoju nowotworu.

Niepokojące objawy nowotworów u dzieci. Jak zachować czujność?

Objawy nowotworów dziecięcych są niespecyficzne, czyli mogą pojawić się również w przypadku innych chorób. Można tu wymienić chociażby ból i gorączkę oraz zaparcia, czyli powszechnie występujące symptomy wielu chorób wieku dziecięcego. Łatwo również przeoczyć guzy i obrzęki, które tak często pojawiają się na ciele aktywnych dzieci, gdyż są objawem stłuczeń, upadków czy wywrotek rowerowych. Ze względu na wysokie tempo podziałów komórkowych choroby nowotworowe u dzieci bardzo szybko się rozwijają. Dlatego niezwykle istotna jest czujność opiekunów i zgłaszanie się do lekarza zawsze wtedy, gdy pojawią się niepokojące objawy, które mogą świadczyć o rozwoju choroby o podłożu nowotworowym.

Szczególną uwagę rodziców powinny zwrócić następujące objawy:

• ból:
  • występujący stale,
  • narastający,
  • niezwiązany z urazem,
  • utrudniający codzienne funkcjonowanie i poruszanie się,
  • bóle kończyn utrzymujące się również w nocy,
  • bóle głowy z towarzyszącymi nudnościami i wymiotami,
  • bóle brzucha,
  • po urazie, który nie ustępuje i jest nieproporcjonalnie silny do zdarzenia;
• gorączka:
  • utrzymująca się dłuższy czas,
  • często z towarzyszącym jej bólem kości i/lub powiększeniem węzłów chłonnych,
  • nawracająca,
  • trudna do zbicia lub oporna na leki przeciwgorączkowe;
• zmiany w wyglądzie ciała:
  • powiększenie obwodu brzucha,
  • nieuzasadniona utrata masy ciała,
  • zmiany w wyglądzie kończyn (guzy, wybrzuszenia),
  • obrzęki,
  • zmiany skórne,
  • zmiany barwnikowe,
  • nagłe pojawienie się zeza,
  • wszelkie asymetrie (twarzy, szyi, kończyn, jąder);
• wymioty, biegunki, zaparcia, zaburzenia w oddawaniu moczu:
  • bez wyraźnej przyczyny,
  • nawracające,
  • narastające;
• kaszel:
  • uporczywy,
  • suchy,
  • oporny na leczenie,
  • często z dusznością i bólem w klatce piersiowej;
• trudności w oddychaniu,
• łatwe męczenie się,
• krwawienia z nosa, wyciek z ucha, zmiany w jamie ustnej.

Niezwykle ważna jest edukacja starszych dzieci i młodzieży na co – w odniesieniu do swojego zdrowia – powinni zwrócić uwagę i jak reagować w określonej sytuacji.

Moje dziecko ma objawy alarmowe. Co dalej? Jak należy postępować?

Wczesna diagnoza jest kluczowa, ponieważ umożliwia szybsze podjęcie leczenia. Zrozumienie potencjalnych objawów nowotworów u dzieci oraz szybkie reagowanie może mieć ogromne znaczenie dla skuteczności terapii. 80% dzieci chorych onkologicznie zostaje wyleczonych dzięki zastosowaniu w porę odpowiednich metod terapii. Skuteczność leczenia u dzieci jest wyższa niż u osób dorosłych, u których zdiagnozowano nowotwór.

Kiedy zauważymy u dziecka niepokojące, niespecyficzne czy pojawiające się nagle objawy, należy pilnie skonsultować je z lekarzem pierwszego kontaktu. Przed wizytą warto zapisać sobie wszystkie zaobserwowane symptomy, w tym także te, które – mogłoby się wydawać – są bez znaczenia. Następnie konieczne jest wykonanie wszystkich zleconych badań. Z wynikami należy wrócić do lekarza, który w razie konieczności pokieruje pacjenta do dalszej diagnostyki u specjalisty, np. onkologa dziecięcego.

Na wizytę u specjalisty warto zabrać wszystkie poprzednie wyniki badań, notatki dotyczące objawów oraz ich umiejscowienia w czasie. Podczas wizyty warto zadawać wszystkie nurtujące pytania i zapisywać ważne informacje po to, aby w emocjach nic nie umknęło. Troska, czujność i wiedza opiekunów to pierwszy krok do zdrowia dzieci.