Jak sobie radzić po śmierci bliskiej osoby?

Jak poradzić sobie z żałobą?

Żałoba to naturalny proces, który następuje po śmierci kogoś, kto był dla nas ważny. Przechodzenie przez żałobę jest natomiast zupełnie indywidualną sprawą i każdy z nas powinien zrobić to na swój sposób. Najlepsze, co możemy w takim momencie zrobić, to dać sobie czas oraz szansę na wyrażanie wszystkich emocji, które odczuwamy.

W literaturze psychologicznej znajdziemy kilka teorii na temat tego, jak wyglądają poszczególne etapy żałoby. Pamiętaj jednak, że są one jedynie drogowskazem, za którym powinniśmy podążać. Wyróżniamy 4 etapy żałoby:

1. Szok i otępienie – zaraz po śmierci bliskiej osoby nie możemy pogodzić się z tym, co się stało. Zaprzeczamy temu, co się wydarzyło, nie chcemy w to uwierzyć. Jesteśmy zszokowani.
2. Tęsknota i żal – na tym etapie wspominamy zmarłą osobę, myślimy o łączącej nas relacji i przywołujemy szereg wspomnień związanych ze zmarłym. W tej fazie odczuwamy smutek, rozpacz, a nawet złość.
3. Dezorganizacja i rozpacz – zaczynamy uświadamiać sobie, że bliska nam osoba już nigdy nie wróci. Czujemy się bezradni. Towarzyszy nam silny smutek, który może przerodzić się w depresję.
4. Reorganizacja – stopniowo zaczynamy godzić się ze stratą i akceptować śmierć bliskiej osoby. Na tym etapie ból staje się mniej dotkliwy, a my uczymy się żyć na nowo.

Jak pogodzić się ze śmiercią bliskiej osoby?

Gdy dowiadujemy się o śmierci bliskiej osoby, początkowo może wydawać nam się, że nigdy nie pogodzimy się ze stratą. Mamy wrażenie, że ból związany ze śmiercią pozostanie z nami na zawsze i nie będziemy w stanie wrócić do normalnego funkcjonowania. Warto jednak wiedzieć, że z czasem, wraz z przechodzeniem przez żałobę, intensywność bólu, smutku i innych emocji będzie się zmniejszać.

Pamiętaj, że nie ma sprawdzonego sposobu na szybkie pogodzenie się ze śmiercią bliskiego. To my sami wybieramy sposób, w jaki przeżyjemy naszą stratę. W obliczu śmierci bliskiej osoby przede wszystkim musimy być cierpliwi i dać sobie czas na to, by pogodzić się z tą tragiczną sytuacją. Warto wierzyć w to, że pewnego dnia nadejdzie ten moment, kiedy znowu będziemy szczęśliwi.

W powrocie do równowagi emocjonalnej ogromną rolę odgrywa również wsparcie społeczne. Warto wówczas otaczać się osobami, z którymi możemy porozmawiać, które nas wesprą i okażą zrozumienie. Oczywiście każdy z nas powinien przeżyć żałobę na swój sposób. Jednym pomoże samotność, drudzy wolą przechodzić przez żałobę wśród innych. Niezależnie jednak od tego w obliczu utraty bliskiej osoby nie powinniśmy całkowicie izolować się od osób, które chcą pomóc nam w tym trudnym czasie.

Po śmierci bliskiego normalne funkcjonowanie wydaje nam się niemożliwe. O ile na początku warto dać sobie trochę czasu, to nie powinniśmy całkowicie rezygnować z normalnego trybu życia. Jeśli będziemy wykonywać choćby część naszych codziennych obowiązków, będzie nam prościej wrócić do nowej rzeczywistości.

Jeżeli jednak smutek utrzymuje się zbyt długo, pojawiają się myśli samobójcze i objawy depresyjne lub my sami mamy wrażenie, że nie jesteśmy w stanie poradzić sobie samodzielnie ze śmiercią bliskiego, warto zgłosić się o pomoc do psychologa lub psychoterapeuty. Specjalista zapewni nam wsparcie, pomoże przepracować emocje i przywrócić równowagę życiową.

Jak żyć po stracie bliskiej osoby?

Życie po śmierci bliskiego jest bardzo trudne i dla wielu osób początkowo wydaje się niemożliwe. Po pewnym czasie dochodzimy jednak do momentu, w którym akceptujemy stratę i zaczynamy niejako żyć na nowo. Oczywiście poradzenie sobie ze śmiercią bliskiej osoby nie oznacza jej zapomnienia. Będzie to jedynie pogodzenie się z tym, że bliski odszedł bezpowrotnie, a my musimy nauczyć się żyć bez niego.

Wciąż będą nam towarzyszyć wspomnienia związane ze zmarłym. Musimy również mieć świadomość tego, że trudne emocje, takie jak żal, smutek czy rozpacz, będą do nas powracać miesiącami, a nawet latami. Pogodzenie się ze śmiercią bliskiej osoby nie jest bowiem proste, ale warto pamiętać o tym, że po przejściu przez poszczególne etapy żałoby i przepracowaniu tego, co się wydarzyło, nadal możemy odnaleźć równowagę psychiczną i być szczęśliwym.

Pamiętajmy również, że zmarły z pewnością nie chciałby, abyśmy miesiącami czy latami rozpaczali po jego odejściu, bo tak samo jak za życia pragnąłby naszego szczęścia.