Kobieta na łóżka, która przeżywa poronienie dziecka
Maciej Toczek

Poronienie a kolejna ciąża – szanse, zagrożenie. Jakie badania wykonać?

Poronienie ciąży jest zazwyczaj wyjątkowo trudnym momentem dla rodziców. Istnieje wiele rodzajów poronień i wiele przyczyn, przez które może do niego dojść. Nie jest możliwe całkowite wyeliminowanie ryzyka poronienia, można jednak wykonać kilka badań, które mogą przybliżyć pacjentkę do uzyskania odpowiedzi na pytania dotyczące bezpieczeństwa kolejnej ciąży lub wyjaśnienia powodu poronienia. Jakie to badania, jak długo należy czekać przez kolejną próba zajścia w ciążę oraz jak samo poronienie wpływa na kolejną ciążę?

Poronienie to w większości przypadków sytuacja niezwykle ciężka dla kobiety oczekującej na dziecko. Z powodu potencjalnych powikłań należy odpowiednio przygotować się do kolejnej ciąży i prób starania się o dziecko. Jak poronienie wpływa na kolejną ciążę?

  1. Poronienie – czym jest? Najczęstsze przyczyny poronień 
  2. Czy da się zapobiec poronieniu?
  3. Jakie badania należy wykonać po poronieniu ciąży?
  4. Jak poronienie wpływa na kolejną ciążę? Przebieg ciąży po poronieniu

Poronienie – czym jest? Najczęstsze przyczyny poronień 

Zgodnie z medyczną definicją, poronieniem nazywane jest obumarcie płodu, które ma miejsce przed ukończeniem 24. tygodnia ciąży. Zwykle można podzielić je na poronienia sporadyczne oraz nawykowe. Do pierwszych z wymienionych zaliczane są obumarcia płodu, które nie powtarzają się w przyszłych ciążach. Ocenia się, że mogą one dotyczyć nawet 15% wszystkich ciąż.

Za przyczyny poronień sporadycznych uznaje się:

  • wiek matki oraz ojca (już powyżej 35. roku życia), gdyż ryzyko sporadycznego poronienia zwiększa się wraz z wiekiem;
  • nieprawidłowości w liczbie chromosomów u płodu towarzyszące jednostkom chorobowym, takim jak zespół Downa czy zespół Edwardsa;
  • zaburzenia hormonalne matki, np. w postaci nieprawidłowości związanych z:
  • infekcje wirusowe, szczególnie z grupy TORCH, a więc toksoplazmoza, różyczka, ospa wietrzna, opryszczka, cytomegalowirus (CMV), a także inne, takie jak zakażenia wywołane parwowirusem czy wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV);
  • mutacje genetyczne płodu oraz jego nieprawidłowy rozwój;
  • nieprawidłowy styl życia matki, a więc spożywanie alkoholu oraz zażywanie narkotyków w trakcie trwania ciąży;
  • stosowanie leków o działaniu teratogennym, np. izotretynoina stosowana w leczeniu trądziku.

W przypadku poronień nawykowych, które definiowane są jako obumarcie trzech kolejnych ciąż, przyczyną mogą być:

  • nieprawidłowości genetyczne u matki, takie jak np. mutacja MTHFR polegająca na wadliwym metabolizmie kwasu foliowego;
  • wady anatomiczne macicy, czyli macica dwurożna lub obecność mięśniaków;
  • choroby autoimmunologiczne, np. zespół antyfosfolipidowy.
Z uwagi na mnogość potencjalnych przyczyn występowania poronień nawykowych, konieczne jest pogłębienie diagnostyki i wykonanie koniecznych badań.

Warto podkreślić, że do większości poronień dochodzi przed 10. tygodniem ciąży. Z tego powodu, szczególnie jeżeli miało miejsce poronienie w szóstym t.c., kobieta może nawet nie podejrzewać, że była w ciąży, a ewentualne plamienie uznać za spóźnioną miesiączkę.

Poronienia podzielić można również w inny sposób. Wyróżnić możemy m.in. poronienie chybione (inaczej zatrzymane), nieodwracalne, zagrażające oraz niekompletne. Poronieniem zagrażającym określa się sytuacje, w której dochodzi do niewielkiego oddzielenia się jaja płodowego, któremu towarzyszy bezbolesne krwawienie oraz niezbyt nasilone skurcze. W przypadku zastosowania odpowiedniego leczenia możliwe jest uratowanie ciąży. Przy poronieniu nieodwracalnym dochodzi do całkowitego oddzielenia się jaja płodowego oraz skracania się szyjki macicy wraz z czynnością skurczowa. W takich sytuacjach konieczne jest wyłyżeczkowanie jamy macicy. Poronienie chybione natomiast ma miejsce w momencie obumarcia płodu jednak nie wydalenia go przez okres 8. tygodni. W sytuacji takiej lekarze wywołują czynność skurczową macicy i łyżeczkowanie.

Czy da się zapobiec poronieniu?

Wiele poronień, szczególnie sporadycznych, pozostaje niewyjaśnionych. W takich wypadkach, najczęstszą przyczyną obumarcia płodu są nieprawidłowości genetyczne w postaci mutacji, które doprowadzają do wczesnego poronienia. W przypadku stwierdzenia obumarcia, warto zgłosić się do lekarza ginekologa, gdyż w niektórych sytuacjach poronienie może być objawem chorób metabolicznych, autoimmunologicznych, hormonalnych czy też nieprawidłowych poziomów mikro- oraz makroelementów. Nie jest możliwe całkowite wyeliminowanie ryzyka poronienia. Aby jednak zminimalizować szanse jego wystąpienia, konieczne jest stosowanie suplementacji zalecanej przez Polskie Towarzystwo Ginekologów i Położników (PTGiP), dbanie o prawidłową masę ciała, a także odpowiednią oraz zbilansowaną dietę.

Powiązane produkty

Jakie badania należy wykonać po poronieniu ciąży

Wystąpienie poronienia stanowi niekiedy powód do wykonania kontrolnych badań. Ich celem jest stwierdzenie, czy nie wystąpiły nieprawidłowości, które przyczyniły się do obumarcia płodu. Najczęściej wykonywane są badania obrazowe, takie jak USG w celu oceny anatomicznej narządów rodnych, czy też badania genetyczne do określenia potencjalnych mutacji będących przyczyną poronień. Konieczne mogą być również badania wykonywane z krwi, aby ocenić m.in. poziom glikemii oraz stężenie odpowiednich hormonów. O potrzebnym do wykonania zestawie badań decyduje jednak lekarz ginekolog, który posiada pełną informację medyczną na temat stanu zdrowia kobiety.  

Jak poronienie wpływa na kolejną ciążę? Przebieg ciąży po poronieniu

Według zaleceń Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników – po poronieniu konieczne jest odczekanie 3 miesięcy do momentu podjęcia ponownej próby starania się o dziecko. Jest to związane z koniecznością regeneracji tkanek po obumarciu płodu. Co więcej, po przebytym poronieniu warto wykonać badania z krwi, aby wykryć potencjalne przyczyny wystąpienia poronienia. To również czas, aby w razie potrzeby zadbać o swoje zdrowie psychiczne, gdyż dla wielu kobiet utrata ciąży jest doświadczeniem niezwykle trudnym.

  1. Andrzej Bacz, Medycyna Praktyczna https://www.mp.pl/pacjent/ciaza/przebiegciazy/90964,poronienie 03.10.2013
  2. Położnictwo i ginekologia. Tom I Grzegorz H. Bręborowicz (red.). Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 111–119 ISBN 83-200-3082-X..
  3. The Johns Hopkins Manual of Gynecology and Obstetrics, wyd. 4, 2012, s. 438–439, ISBN 978-1-4511-4801-5.
  4. Wilcox, DD Baird, CR Weinberg. Time of implantation of the conceptus and loss of pregnancy. „The New England journal of medicine”. 340 (23), s. 1796–1799, Jun 1999. DOI: 10.1056/NEJM199906103402304. PMID: 10362823.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Zawał serca – objawy, przyczyny, rozpoznanie, zapobieganie

    Zawał serca to jedna z głównych przyczyn zgonów wśród Polaków. Najbardziej charakterystyczny objaw zawału serca – silny, narastający ból w klatce piersiowej, utrzymujący się dłużej niż 20 minut – jest pilnym wskazaniem do wezwania pomocy medycznej.

  • Choroba Leśniowskiego-Crohna – przyczyny, objawy, leczenie

    Choroba Leśniowskiego-Crohna jest przewlekłą, nieuleczalną chorobą, powodującą znaczne pogorszenie jakości życia. Początek choroby ma charakter skryty i przebiega skąpoobjawowo, utrudniając postawienie prawidłowego rozpoznania. Chorzy w toku trwania choroby często wymagają interwencji chirurgicznej z powodu powikłań jelitowych. Jak wygląda diagnostyka i terapia osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna? Zapraszamy do zapoznania się z treścią artykułu.

  • Ortoreksja – na czym polega? Skutki, objawy i leczenie obsesji na punkcie zdrowego żywienia

    Ortoreksja jest zaburzeniem odżywiania, które polega na obsesji na punkcie zdrowego żywienia. Osoba cierpiąca na ortoreksję stopniowo zmienia nawyki żywieniowe po to, by jej dieta była idealna dla zdrowia. Niestety, ortorektyk nigdy nie osiąga pożądanej poprawy menu, a przez ciągłą eliminację nawet całych grup produktów zaczyna chorować. Jak rozpoznać ortoreksję i w jaki sposób ją leczyć?

  • Reumatyzm – przyczyny, objawy, leczenie chorób reumatycznych. Fizjoterapia przy reumatyzmie

    Reumatyzm to potoczna nazwa grupy schorzeń o podłożu zapalnym, która obejmuje choroby mięśni, stawów i kości. Najczęściej występujące objawy chorób reumatycznych to ból i obrzęk stawów, sztywność, ograniczenie ich ruchomości. Nieleczony reumatyzm może doprowadzić do znacznego ograniczenia sprawności. Jak wygląda rehabilitacja w schorzeniach reumatoidalnych?

  • Osteoporoza – przyczyny, objawy, badania, leczenie, rehabilitacja, zapobieganie zmianom osteoporotycznym

    Osteoporoza to choroba metaboliczna kości, która polega na stopniowym zaniku masy kostnej. Na skutek obniżenia gęstości mineralnej kości dochodzi do osłabienia ich struktury, co objawia się zwiększoną podatnością na złamania. Na zachorowanie narażone są przede wszystkim osoby starsze, szczególnie kobiety w wieku okołomenopauzalnym, choć na osteoporozę mogą cierpieć także mężczyźni, a nawet dzieci. Jakie są czynniki ryzyka wystąpienia zmian osteoporotycznych?

  • Szpiczak mnogi – przyczyny, objawy, leczenie

    Szpiczak mnogi należy do chorób krwi i szpiku kostnego. Chociaż nie ustalono dotychczas konkretnych przyczyn tej dolegliwości, tak bez wątpienia można powiedzieć, że do jej rozwoju przyczyniają się długotrwałe infekcje bakteryjne lub wirusowe, promieniowanie jonizujące i narażenie na szkodliwe substancje chemiczne. Jak wyglądają nowoczesne sposoby leczenia szpiczaka, jakie są rokowania i czy podczas wizyty u lekarza pierwszego kontaktu można dokonać wstępnej diagnozy tej choroby?

  • Rak trzustki – przyczyny, objawy, diagnostyka, rokowania, leczenie

    Rak trzustki jest jednym z nowotworów, które przez długi czas nie dają żadnych dolegliwości, a pierwsze symptomy są niespecyficzne. Wśród początkowych objawów raka trzustki wymienia się m.in. ogólne osłabienie, nudności, szybkie uczucie sytości czy tłuszczowe stolce. Jak wygląda jego leczenie?

  • Lobotomia – czym jest? Jak wyglądała? Dlaczego już się jej nie praktykuje?

    Lobotomia to jedna z najbardziej kontrowersyjnych technik chirurgicznych w historii medycyny. Chociaż z dzisiejszej perspektywy wydaje się to nie do uwierzenia, ten niezwykle inwazyjny i wiążący się z wielkim ryzykiem zabieg był swego czasu bardzo popularny.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij