Sulforafan – charakterystyka i właściwości. W jakich produktach występuje?

Substancje aktywne pochodzenia roślinnego od zarania dziejów towarzyszom ludzkości. Medycyna ludowa wielu regionów świata czerpie garściami z medykamentów oferowanych przez naturę. Wraz z rozwojem nauki i techniki ich prozdrowotne właściwości znajdują potwierdzenie w wynikach dostarczanych przez liczne badania na modelach komórkowych, zwierzęcych oraz klinicznych.  Poznajmy sulforafan – jakie ma właściwości? Na co może pomóc? Gdzie można go znaleźć? Podpowiadamy.

Warzywa i owoce są źródłem wielu substancji aktywnych. Jednym z takich składników jest sulforafan. Ten obecny w warzywach krzyżowych (kapustnych) antyoksydant wykazuje potencjał w leczeniu chorób cywilizacyjnych jak cukrzyca, schorzenia układu krążenia czy nowotwory. Trwają również badania nad jego skutecznością w terapii zaburzeń ze spektrum autyzmu. Przyjrzyjmy się zatem jego właściwościom.  

Sulforafan – co to za związek? 

Sulforafan jest bogatym w siarkę związkiem organicznym (siarkoorganicznym) z grupy izotiocyjanianów. Związek ten jest pochodzenia naturalnego, a jego największe ilości znajdziemy w rodzinie warzyw kapustnych (dawniej nazywanych krzyżowymi), do których zaliczmy między innymi brokuły, kapustę czy rzeżuchę. Jest substancją, która powstaje w warzywie wyniku działania enzymu – mirozynazy na glukorafaninę, będącą prekursorem sulforafanu.  

Sulforafan – źródła 

Głównym źródłami sulforafanu dla naszego organizmu są warzywa kapustne. Najbogatsze w ten cenny antyoksydant są brokuły. Inne warzywa, w których wykazano obecność sulforoafanu to brukselka, kalafior, różne odmiany kapusty (biała, bok choy, pekińska), jarmuż, kalarepa, wasabi, rukola, gorczyca, rzepa, rzeżucha, rzodkiew.  

Alternatywnie sulforafan możemy dostarczać do organizmu z różnorodnymi suplementami diety dostępnymi w aptekach oraz sklepach dystrybuujących tego typu preparaty. W dostępnych na rynku suplementach najczęściej znajduje się substancja aktywna pozyskiwana z brokułów.   

Sulforafan – właściwości i działanie 

Proces konwersji prekursora sulforafanu – glukorafaniny – zachodzi z wysoką wydajnością, gdy warzywa są rozdrobnione, dlatego też zaleca się jeść warzywa bogate w ten składnik właśnie w formie mniejszych kawałków. Sulforafan jest substancją, która w podwyższonej temperaturze ulega degradacji. Najlepiej zatem jeść warzywa kapustne na surowo lub przygotowane na parze. 

Badania przeprowadzone in-vitro oraz na modelach zwierzęcych wykazały jego silne działanie przeciwnowotworowe oraz potencjalne działanie ochronne w stosunku do układu sercowo-naczyniowego. Te opinie muszą jednak zostać potwierdzone rzetelnymi badaniami klinicznymi, które dowiodą, czy sulforoafan okaże się lekiem na wiele trapiących ludzkość schorzeń.  

Ochrona przed działaniem promieniowania UV, wspomaganie procesu rekonwalescencji po urazach mózgu czy redukcja występowania zaparć – to inne potencjalne właściwości sulforafanu, które wymagają potwierdzenia w szerokich badaniach klinicznych.  

Sulforafan – dawkowanie, przeciwwskazania, skutki uboczne 

Spożywanie sulforafanu w ilościach dostępnych w żywności nie wiąże się z żadnymi możliwymi skutkami ubocznym. W przypadku suplementów diety, w których stężenie substancji aktywnej (lub jej prekursora) jest zdecydowanie wyższe niż w składnikach pokarmowych, raportowano problemy związane z działaniem przewodu pokarmowego jak biegunki, zatwardzenia czy gazy.  

Nie ma zaleceń dawkowania sulforafanu, które byłyby wydane przez organy nadrzędne zajmujące się zdrowiem ludzkim. Jednak dzienna dawka tego antyoksydantu zgodnie z zaleceniami producentów suplementów nie powinna przekraczać 0,4 mg dziennie. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.