VDRL – opis badania, interpretacja wyniku
Anna Posmykiewicz

VDRL – opis badania, interpretacja wyniku

VDRL (Veneral Diseases Research Laboratory) to test przesiewowy, który ma na celu wykryć u pacjenta ewentualne zakażenie kiłą. Jest to test, który zaliczany jest do klasycznych nieswoistych odczynów serologicznych. Dzięki niemu możliwe jest wykrycie w krwi pacjenta przeciwciała świadczącego o zakażeniu kiłą.
Test VDRL jest to tzw. odczyn mikrokłaczkujący z antygenem kardiolipidowym, w którym wykazywane są przeciwciała przeciwko lipidom, pojawiające się w surowicy w przebiegu zakażenia krętkiem bladym,czyli bakterią odpowiedzialną za wywoływanie kiły. VDRL staje się dodatni w 4-6 tygodni od zakażenia i ponownie ujemny w kilka miesięcy po skutecznym leczeniu, bardzo rzadko może przetrwać w małym mianie.

Czy do badania należy w szczególny sposób się przygotować?

Nie, wykonanie testu VDRL nie wymaga specjalnego przygotowania. Pielęgniarka pobierająca krew, tak samo jak przy pobieraniu krwi z innego powodu, założy na rękę stazę, dzięki której lepiej widoczne będą żyły, a miejsce z którego będzie pobierana krew pielęgniarka zdezynfekuje. Z "najlepszej" żyły pielęgniarka pobierze po prostu do probówki odpowiednią ilość krwi – i to już jest koniec badania.

Kto powinien wykonywać badanie VDRL?

Badanie powinno zostać wykonane u osoby, u której istnieje podejrzenie zakażenia kiłą. Test ponadto wykonywany jest celem kontroli procesu leczenia kiły. Dodatkowo wykonuje się go u niektórych osób w ramach badań profilaktycznych, jak również powinny poddać mu się kobiety będące w ciąży – na początku i na końcu trwania ciąży. 

Polecane dla Ciebie

Jak interpretować wynik testu?

U osób zdrowych test powinien mieć wynik ujemny. Wynik dodatni uzyskuje się u osób, które są zakażone kiłą – jednak dodatni wynik testu nie umożliwia ostatecznego postawienia diagnozy, należy zweryfikować go bardziej swoistymi i specjalistycznymi testami. Ponadto wynik dodatni można uzyskać też w innych sytuacjach, np, przy zakażeniu HIV, u pacjentów chorych na boreliozę, toczeń rumieniowaty układowy, w przypadku niektórych zapaleń płuc. Zdarza się też, że w teście uzyskamy wynik fałszywie dodatni lub wynik ujemny w przypadku świeżego zakażenia kiłą.
Wynik testu VDRL zawsze wymaga weryfikacji innymi testami, np. testem immunofluorescencji krętków lub testem hemaglutynacji.

Czym w ogóle jest kiła? Czy ta choroba w dzisiejszych czasach w ogóle istnieje?

Jak najbardziej, obecnie także zdarzają się przypadki kiły. Kiła jest cykliczną chorobą zakaźną (trzy okresy), przenoszona jest przez bezpośredni kontakt, najczęściej w czasie stosunku płciowego. Możliwe jest także wewnątrzmaciczne zakażenie płodu. Kiła wywoływana jest przez bakterie o nazwie krętek blady (Treponema pallidum). Okres wylęgania choroby wynosi od 8 do 21 dni.

Jakie są objawy kiły?

Kiłę można podzielić na wrodzoną i nabytą. W przypadku kiły wrodzonej dziecko rodzi się z wielonarządowym uszkodzeniem, ze zmianami w skórze i kościach, czasami obecna jest też tzw. triada Hutchinsona (zniekształcenia zębów, głuchota, zapalenie rogówki). Kiła nabyta natomiast przebiega w kilku okresach:

1. Kiła pierwszorzędowa

W tym okresie pojawia się niebolesna, zaczerwieniona, podsychająca grudka. Jest ona zlokalizowana zazwyczaj na narządach płciowych i jest bardzo zaraźliwa. Jest to tzw. zmiana pierwotna, zanika ona samoistnie po około 5 tygodniach od zakażenia. W okresie tym typowe jest też powiększenie pachwinowych węzłów chłonnych. 

2. Kiła drugorzędowa

Okres ten rozpoczyna się po upływie 2-3 miesięcy od zakażenia. Objawy są zwykle bardzo różnorodne. Głównie pojawiają się zmiany na skórze, o charakterze zakaźnej wysypki: zmiany mogą mieć postać plamek, grudek, strupków, płaskich kłykcin, zmiany mogą też lokalizować się na błonach śluzowych jamy ustnej. Może pojawić się też wypadanie włosów. Zdarza się, że w tym okresie kiły dochodzi do uogólnionego powiększenia się węzłów chłonnych. Okres kiły drugorzędowej może utrzymywać się nawet do pięciu lat, w tym okresie objawy mogą się zmieniać lub mogą nie występować w ogóle. W około 30% przypadków dochodzi do samoistnego wyleczenia. 
3. Kiła trzeciorzędowa
Występuje w okresie od 5 do 50 lat od zakażenia. W tym okresie powstają tzw. kilaki, typowa jest skłonność do martwiczego rozpadu zajętych tkanek. W skórze pojawiają się guzowate kilaki, mogą też być one obecne na języku, kilaki można też stwierdzić w kościach, mięśniach, sercu (we wsierdziu), płucach, żołądku, jelicie, odbytnicy, wątrobie i mózgu. Kiła w tym okresie może obejmować też układ nerwowy. Może dojść do kiłowych zmian w oponach mózgowo-rdzeniowych. Zdarza się też postępujące porażenie ze zmianami psychicznymi i intelektualnymi, końcową fazą jest otępienie. Zdarza się też zajęcie rdzenia kręgowego, co może powodować utratę czucia bólu na kończynach  dolnych, problemy z chodzeniem, zdarza się też zespół Argylla-Robertsona (nierówność źrenic, wąskie źrenice, które są sztywne i nie reagują na światło i zbieżność).

Z jakimi chorobami należy różnicować kiłę?

Przede wszystkim należy odróżnić ją od innych chorób wenerycznych, w tym przede wszystkim od rzeżączki. Należy także w diagnostyce różnicowej uwzględnić nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej oraz zakażenie HIV.

Jak należy diagnozować kiłę?

Do diagnostyki służy opisany już wcześniej test VDRL, jak również swoiste dla kiły testy weryfikujące: test immunofluorescencji oraz test hemaglutynacji. 

Jak wygląda leczenie kiły?

Leczenie polega na podawaniu antybiotyków. Lekiem pierwszego rzutu są penicyliny i ich pochodne, a w sytuacji, kiedy chory ma na nie alergię, stosuje się fluorochinolony. 
Należy pamiętać, że rozpoznanie choroby u partnerów seksualnych i ich leczenie, unikanie przypadkowych stosunków płciowych, używanie prezerwatyw oraz badania przesiewowe u kobiet ciężarnych znacznie zmniejszają ryzyko zakażenia kiłą.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Kortyzol – norma, badanie, objawy podwyższonego i obniżonego kortyzolu

    Kortyzol (hydrokortyzon) jest naturalnym hormonem steroidowym produkowanym w organizmie przez korę nadnerczy. Nazywany jest hormonem stresu. Wywiera bardzo duży wpływ na metabolizm, w tym na stężenie glukozy we krwi, podnosząc jej poziom w reakcji na stres. Stężenie kortyzolu jest zależne od pory dnia – w godzinach porannych jest najwyższe, a w godzinach wieczornych najniższe. Tę zależność należy wziąć pod uwagę podczas interpretacji wyników badania. Czy można zbadać poziom stresu, wykonując oznaczenie poziomu kortyzolu? Odpowiedź w artykule.

  • GGTP – skierowanie, refundacja, cena

    GGTP to enzym pomocny w diagnozowaniu między innymi chorób wątroby, trzustki czy nerek. Jego wysoki poziom obserwuje się również u osób z problemem nadużywania alkoholu. Istnieje szereg objawów towarzyszących chorobom wątroby i dróg żółciowych, które powinny skłonić pacjenta do oznaczenia poziomu gamma-glutamylotranspeptydazy. Uwagę powinno przykuć chociażby żółte zabarwienie skóry i błon śluzowych, obrzęki i świąd skóry czy ból po prawej stronie brzucha. Jak się przygotować do badania GGTP? Ile kosztuje to oznaczenie i czy do badania należy zgłosić się na czczo? Odpowiadamy w niniejszym artykule.

  • Cholesterol HDL – badanie, normy. Co oznacza obniżony poziom „dobrego cholesterolu”?

    Badanie poziomu cholesterolu HDL jest jednym z głównych oznaczeń zlecanych osobom, u których ryzyko wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych jest wysokie. Pacjenci chorujący na cukrzycę, po przebytym zawale serca, palacze oraz kobiety przyjmujące hormonalną terapię antykoncepcyjną, beta-blokery lub retinoidy powinni częściej oznaczać poziom dobrego cholesterolu i jego stosunek do LDL. Badaniami dodatkowymi, które zaleca się wykonać przy oznaczeniu HDL, są stężenia cholesterolu całkowitego, LDL i trójglicerydów. Jak należy się przygotować do oznaczenia poziomu HDL? Ile kosztuje badanie? Czy może być refundowane? Czy aby zbadać poziom cholesterolu HDL, trzeba być na czczo? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.

  • Cholesterol LDL – badanie, normy, podwyższony. Jak obniżyć zbyt wysoki poziom „złego cholesterolu”?

    Badanie poziomu cholesterolu LDL jest jednym z elementów tzw. lipidogramu, który zaleca się wykonywać minimum raz do roku, w ramach badań profilaktycznych. Przeprowadzenie tego oznaczenia ma na celu potwierdzenie wydolności lub dysfunkcji pracy wątroby. Na zaburzenia ilości „złego cholesterolu” wpływa szereg czynników, które są związane głównie z dietą i stylem życia. Jak wygląda badanie, jakie są normy cholesterolu LDL, ile kosztuje oznaczenie i czy na pobranie krwi trzeba być na czczo? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.

  • Badanie poziomu miedzi – wskazania, normy, interpretacja wyników

    Badanie poziomu miedzi we krwi może być przeprowadzone w celu wykrycia lub monitorowania chorób wątroby, niedoborów składników odżywczych, chorób genetycznych (takich jak choroba Wilsona) lub toksyczności miedziowej. Zwykle badanie to wymaga od pacjenta pobrania próbki krwi. Przed badaniem należy poinformować lekarza o jakichkolwiek lekach, suplementach diety lub innych czynnikach, które mogą wpłynąć na wyniki badania. Po otrzymaniu wyników lekarz omówi z pacjentem dalsze kroki, które będą konieczne, aby zapewnić zdrowie i dobre samopoczucie.

  • Cholesterol całkowity – badanie, norma i interpretacja wyników. Co zrobić, kiedy wynik wskazuje na podwyższony poziom?

    Badanie poziomu cholesterolu całkowitego to jedno z podstawowych badań, które ocenia ogólny poziom cholesterolu we krwi. Cholesterol całkowity to suma cholesterolu LDL (lipoproteiny o niskiej gęstości), cholesterolu HDL (lipoproteiny o wysokiej gęstości) oraz cholesterolu VLDL (lipoproteiny o bardzo niskiej gęstości).

  • Badanie poziomu serotoniny – normy, cena, interpretacja wyników

    Serotonina stanowi jeden z najbardziej znanych neurotransmiterów modulujących aktywność komórek nerwowych oraz szeroką gamę procesów neuropsychologicznych. Jako że większość puli serotoniny w organizmie zlokalizowana jest poza układem nerwowym, substancja ta ma również wpływ m.in. na funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego, pokarmowego i moczowo-płciowego. Może także regulować proces krzepnięcia i agregację płytek krwi. Oznaczenie poziomu serotoniny wykonywane jest m.in. w diagnostyce rakowiaków, czyli nowotworów wywodzących się z komórek neuroendokrynnych.

  • IgE całkowite – wskazania do badania poziomu immunoglobuliny typu E (IgE), normy, wyniki

    Przeciwciała klasy IgE, obok przeciwciał klasy IgG, IgM, IgA i IgD, należą do jednej z pięciu podklas immunoglobulin wytwarzanych przez komórki układu odpornościowego. Cząsteczki immunoglobulin klasy IgE wytwarzane są w odpowiedzi na alergeny i obecność pasożytów. Badanie poziomu IgE całkowitego wykonywane jest w przebiegu diagnostyki alergii, atopii i parazytoz (obecność pasożytów w organizmie). Poziom IgE całkowitego zależy od wieku pacjenta, najniższy jest u noworodków i niemowląt, a maksimum osiąga pomiędzy 10. a 15. rokiem życia pacjenta.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij