Obcinanie pazurów u psa. Jak często je skracać i jak to zrobić?

Obcinanie psich pazurów może spędzać sen z powiek zarówno psom, jak i ich opiekunom. Psy z reguły nie przepadają za tym zabiegiem, a opiekunowie obawiają się wykonywać go samodzielnie. Największy strach budzi ryzyko zbyt mocnego przycięcia psich pazurków. Jak więc zrobić to bezpiecznie i w prawidłowy sposób?

1. Czy obcinać pazury u psa i jak często to robić?
2. Jak obciąć psu pazury, by ich nie uszkodzić?
3. Instrukcja – obcinanie psich pazurów
4. Jak rozpoznać przerośnięte pazury u swojego psa?
5. Za krótko obcięty pazur u psa – co zrobić?
6. Co robić, gdy pies nie daje sobie obciąć pazurów?
7. Obcinanie pazurów psu – podsumowanie

Czy obcinać pazury u psa i jak często to robić?

Nie wszystkie psy wymagają regularnego skracania pazurów – niektóre nie potrzebują tego zabiegu wcale, ponieważ same ścierają pazury. Dotyczy to psów dużych ras, ciężkich, które dużo biegają po twardej nawierzchni (jak np. asfalt) lub kopią w ziemi. Lżejsze psy małych i średnich ras oraz te, które najczęściej spacerują po miękkim podłożu (np. trawnik, polne drogi) bądź przebywają więcej czasu w domu, wymagają wykonania tego zabiegu raz na jakiś czas. Najlepiej skontrolować stan pazurów raz w tygodniu, ponieważ tempo ich wzrostu nie jest uniwersalne i zależy od wielu zewnętrznych czynników. Często zdarza się, że pazury np. w przednich łapach wymagają skrócenia częściej, a w tylnych sporadycznie lub wcale.

Czym obcinać pazury u psa?

W celu obcięcia psu pazurów należy użyć specjalnych cążków przeznaczonych właśnie do tej czynności pielęgnacyjnej.

Specjalistyczne cążki lub obcinacze do pazurów mają różne rozmiary – im większy pies, tym większych cążków należy użyć.

Jak obciąć psu pazury, by ich nie uszkodzić?

W przekroju psiego pazura widoczne są macierz i część rogowa. Należy przycinać wyłącznie część rogową, nie naruszając macierzy. Dla psa nie jest to bolesny zabieg, ale może powodować nieprzyjemne odczucia. Obcinanie obłego w przekroju pazura sprawia wrażenie miażdżenia go, co może wzbudzać w psiaku niepokój czy stres.

Dodatkową trudnością przy obcinaniu psich pazurów jest to, że często są one pigmentowane na ciemny kolor, przez co nie widać, gdzie zaczyna się macierz. U każdego psa wygląda to inaczej, a unerwiona część pazura również może mieć inną długość.

Instrukcja – obcinanie psich pazurów

Jak obciąć psu pazury?

• Chwyć łapę psa na wysokości dużego opuszka niedominującą ręką (praworęczni – lewą, leworęczni – prawą).
• Duży opuszek psiej łapy powinien opierać się na serdecznym i małym palcu ręki opiekuna.
• Kciukiem i palcem wskazującym chwyć piąty palec psiej łapki (po wewnętrznej stronie, odpowiadający położeniem ludzkiemu kciukowi). Pod palcem wskazującym powinien być wyczuwalny opuszek psiego palca.
• Delikatnie ściśnij psi palec, aż pojawi się pazur.
• Ręką dominującą chwyć specjalne cążki i przytnij pazur.
• Pazur obetnij bez naruszenia macierzy, gdyż spowoduje to ból i krwawienie.

Jeśli opiekun nie czuje się wystarczająco pewnie, aby podjąć się tego zabiegu, może odwiedzić gabinet weterynaryjny lub groomera.

Jak rozpoznać przerośnięte pazury u swojego psa?

Przede wszystkim po długości – pazur powinien kończyć się na wysokości opuszka i nie powinien dotykać podłoża. Jeśli słychać charakterystyczne „klikanie”, kiedy pies porusza się po twardej powierzchni, to znak, że należy skontrolować długość pazurów.

Zbyt długo nieskracane pazury mogą przerastać i w pewnym momencie zacząć wrastać w opuszek, co jest bolesne i może prowadzić do zapaleń, infekcji i ropiejących ran.

Za krótko obcięty pazur u psa – co zrobić?

Zbyt głęboko obcięty psi pazur będzie krwawił, najczęściej długo i obficie, ponieważ macierz pazura jest silnie unaczyniona. W takim przypadku może być konieczne zabezpieczenie ranki. Najlepiej zrobić to za pomocą kawałka waty lub gazy, a następnie owinąć łapę psa bandażem typu Flex. Po jakimś czasie naczynia krwionośne się zamkną, krwawienie ustanie, a pazur z czasem odrośnie do pierwotnego kształtu. Jeśli za bardzo obcięty pazur u psa krwawi dłużej niż godzinę, należy udać się do lekarza weterynarii.

Co robić, gdy pies nie daje sobie obciąć pazurów?

Przyzwyczajenie psa do obcinania pazurów to proces wymagający cierpliwości, spokoju i zastosowania metody pozytywnego wzmocnienia. Najważniejsze jest stopniowe oswajanie zwierzęcia z czynnością, która może budzić w nim lęk lub dyskomfort. Na początku, jeszcze przed pierwszym obcinaniem, warto pozwolić psu zapoznać się z obcinaczką – dać mu możliwość powąchania jej i obejrzenia. Następnie można delikatnie dotykać łap psa i nagradzać go smakołykami za każdy etap, np. za spokojne podanie łapy czy pozwolenie na symulację cięcia. Gdy pies dobrze znosi dotyk łap i obecność narzędzia, można przejść do obcinania po jednym pazurze – najlepiej zrobić to po spacerze, gdy pazury są bardziej miękkie. Każdy udany zabieg należy nagrodzić, by kojarzył się psu pozytywnie. Kluczowe jest unikanie stresu – jeśli pies zaczyna się denerwować, lepiej przerwać i wrócić do ćwiczeń później. Ważne jest także, by właściciel sam był spokojny, ponieważ zwierzę wyczuwa emocje opiekuna. Regularność i konsekwencja pomogą zbudować zaufanie i sprawią, że obcinanie pazurów stanie się naturalną częścią pielęgnacji, a nie źródłem stresu u psa. W przypadku psów wyjątkowo lękliwych warto skonsultować się z behawiorystą lub weterynarzem, który może zaproponować indywidualne rozwiązania. Szczeniaka należy przyzwyczajać do dotykania i oglądania łapek codziennie, po kilka minut i każdorazowo go nagradzać. W ten sposób czynność ta stanie się dla zwierzaka neutralną częścią codziennej rutyny, niepowodującą stresu czy dyskomfortu.

Obcinanie pazurów psu – podsumowanie

Obcinanie pazurów u psa to ważny element pielęgnacji, który może sprawiać trudność zarówno zwierzętom, jak i ich opiekunom. Nie każdy pies wymaga regularnego skracania pazurów – wiele zależy od rasy, trybu życia i rodzaju podłoża, po którym zwierzę się porusza. Psy aktywne i biegające po twardych nawierzchniach często ścierają pazury samoistnie. Pozostałe powinny mieć je przycinane co jakiś czas, dlatego warto kontrolować ich długość co tydzień. Do zabiegu należy używać specjalnych cążków, dobranych do wielkości psa. Ważne jest przycinanie jedynie części rogowej pazura i unikanie naruszania unerwionej macierzy, co wymaga precyzji i ostrożności – szczególnie przy ciemnych pazurach. Zabieg można przeprowadzić samodzielnie lub skorzystać z pomocy groomera czy weterynarza. Kluczowe jest także stopniowe przyzwyczajanie psa do tej czynności – przez pozytywne skojarzenia, nagrody i cierpliwe podejście. Regularność, spokój i wyczucie sprawiają, że obcinanie pazurów może stać się dla psa neutralną, a nawet komfortową częścią rutyny pielęgnacyjnej.