Obcinanie pazurów u psa. Jak często je skracać i jak to zrobić?

Obcinanie psich pazurów może spędzać sen z powiek zarówno psom, jak i ich opiekunom. Psy z reguły nie przepadają za tym zabiegiem, a opiekunowie obawiają się wykonywać go samodzielnie. Najwięcej strachu napędza ryzyko zbyt mocnego przycięcia psich pazurków. Jak więc zrobić to bezpiecznie, w prawidłowy sposób?

1. Czy obcinać pazury u psa i jak często to robić?
2. Jak obciąć psu pazury, by ich nie uszkodzić?
3. Instrukcja – obcinanie psich pazurów
4. Jak rozpoznać przerośnięte pazury u swojego psa?
5. Za krótko obcięty pazur u psa – co zrobić?
6. Co robić, gdy pies nie daje sobie obciąć pazurów?
7. Obcinanie pazurów psu – podsumowanie

Czy obcinać pazury u psa i jak często to robić?

Nie wszystkie psy wymagają regularnego skracania pazurów, a niektóre nie potrzebują tego zabiegu wcale. Psy dużych ras, ciężkie, te, które dużo biegają po twardej nawierzchni (jak np. asfalt), lub kopią z reguły ścierają pazury same. Lżejsze psy małych i średnich ras oraz te, które najczęściej spacerują po takich nawierzchniach jak trawnik, polne drogi czy przebywają więcej w domu, wymagają wykonania tego zabiegu raz na jakiś czas. Najlepiej skontrolować stan pazurów raz w tygodniu, ponieważ tempo ich wzrostu nie jest uniwersalne i zależy od wielu zewnętrznych czynników. Często zdarza się tak, że jedne pazury, np. w przednich łapach wymagają skrócenia częściej, a w tylnych sporadycznie lub wcale.

Czym obcinać pazury u psa?

W celu obcięcia psu pazurów należy użyć specjalnych cążków przeznaczonych właśnie do tej czynności pielęgnacyjnej.

Specjalistyczne cążki lub obcinacze do pazurów mają różne rozmiary – im większy pies, tym większych cążków należy użyć. 

Jak obciąć psu pazury, by ich nie uszkodzić?

W przekroju psiego pazura widoczna jest macierz i część rogowa. Tę właśnie część należy przycinać, nie naruszając macierzy. Dla psa nie jest to bolesny zabieg, ale może powodować nieprzyjemne odczucia. Obcinanie obłego w przekroju pazura sprawia wrażenie miażdżenia go, co może wzbudzać w psiaku niepokój czy stres. 

Dodatkową trudnością przy obcinaniu psich pazurów jest to, że często są one pigmentowane na ciemny kolor i nie widać, gdzie zaczyna się macierz. U każdego psa wygląda to inaczej i u każdego unerwiona część pazura ma inną długość.

Instrukcja – obcinanie psich pazurów

Jak obciąć psu pazury? 

• Należy chwycić łapę psa na wysokości dużego opuszka niedominującą ręką (praworęczni – lewą, leworęczni – prawą);
• duży opuszek psiej łapy powinien opierać się na serdecznym i małym palcu ręki opiekuna;
• w kciuk i palec wskazujący należy chwycić pierwszy palec psiej łapki – od wewnętrznej strony dłoni, odpowiadający położeniem ludzkiemu kciukowi. Pod palcem wskazującym powinna być wyczuwalna opuszka psiego palca; 
• należy delikatnie ścisnąć psi palec, aż pojawi się pazur;
• ręką dominującą należy chwycić specjalne cążki i obciąć pazur;
• pazur należy obciąć nie naruszając macierzy, gdyż spowoduje to ból i krwawienie.

Jeśli opiekun nie czuje się wystarczająco pewnie aby podjąć się tego zabiegu, może odwiedzić gabinet weterynaryjny lub groomera. 

Jak rozpoznać przerośnięte pazury u swojego psa?

Przede wszystkim po długości – pazur powinien kończyć się na wysokości opuszka i nie powinien dotykać podłoża. Jeśli słychać charakterystyczne „klikanie”, kiedy pies porusza się po twardej powierzchni, jest to znak, że należy skontrolować długość pazurów.

Zbyt długo nieskracane pazury mogą przerastać i w którymś momencie zacząć wrastać w opuszek, co jest bolesne i może prowadzić do zapaleń, infekcji i ropiejących ran.

Za krótko obcięty pazur u psa – co zrobić?

Zbyt daleko obcięty psi pazur będzie krwawił, najczęściej długo i obficie, ponieważ macierz pazura jest silnie unaczyniona. W takim przypadku może być konieczne zabezpieczenie ranki. Najlepiej zrobić to za pomocą kawałka waty lub gazy, a następnie owinąć łapę psa bandażem typu flex. Po jakimś czasie naczynia krwionośne się zamkną, krwawienie ustanie, a pazur z czasem odrośnie do pierwotnego kształtu. Jeśli za bardzo obcięty pazur u psa krwawi dłużej niż godzinę, należy udać się do lekarza weterynarii. 

Co robić, gdy pies nie daje sobie obciąć pazurów?

Przyzwyczajenie psa do obcinania pazurów to proces wymagający cierpliwości, spokoju i zastosowania metody pozytywnego wzmocnienia. Najważniejsze jest stopniowe oswajanie zwierzęcia z czynnością, która może budzić w nim lęk lub dyskomfort. Na początku, przed pierwszym obcinaniem, warto pozwolić psu zapoznać się z narzędziem – obcinaczką – dając mu możliwość powąchania jej i obejrzenia. Następnie można delikatnie dotykać łap psa i nagradzać go smakołykami za każdy etap, np. za spokojne podanie łapy czy pozwolenie na symulację cięcia. Gdy pies dobrze znosi dotyk łap i obecność narzędzia, można przejść do obcinania po jednym pazurze, najlepiej po spacerze, gdy pazury są bardziej miękkie. Każdy udany zabieg należy nagrodzić, by kojarzył się psu pozytywnie. Kluczowe jest unikanie stresu – jeśli pies zaczyna się denerwować, lepiej przerwać i wrócić do ćwiczeń później. Ważne jest także, by właściciel sam był spokojny – zwierzę wyczuwa emocje opiekuna. Regularność i konsekwencja pomogą zbudować zaufanie i sprawią, że obcinanie pazurów stanie się naturalną częścią pielęgnacji, a nie źródłem stresu u psa. W przypadku psów wyjątkowo lękliwych warto skonsultować się z behawiorystą lub weterynarzem, który może zaproponować indywidualne rozwiązania. Szczeniaka należy przyzwyczajać go do dotykania i oglądania łapek codziennie, po kilka minut i każdorazowo go nagradzać. W ten sposób czynność ta stanie się dla zwierzaka neutralną częścią codziennej rutyny, niepowodującą stresu czy dyskomfortu. 

Obcinanie pazurów psu – podsumowanie

Obcinanie pazurów u psa to ważny element pielęgnacji, który może sprawiać trudność zarówno zwierzętom, jak i ich opiekunom. Nie każdy pies wymaga regularnego skracania pazurów – wiele zależy od rasy, trybu życia i rodzaju podłoża, po którym zwierzę się porusza. Psy aktywne, poruszające się po twardych nawierzchniach, często ścierają pazury samoistnie. Pozostałe powinny mieć je przycinane co jakiś czas, przy czym warto kontrolować ich długość co tydzień. Do zabiegu należy używać specjalnych cążków, dobranych do wielkości psa. Ważne jest przycinanie jedynie części rogowej pazura, unikając naruszania unerwionej macierzy, co wymaga precyzji i ostrożności – szczególnie przy ciemnych pazurach. Zabieg można przeprowadzić samodzielnie lub skorzystać z pomocy groomera czy weterynarza. Kluczowe jest także stopniowe przyzwyczajenie psa do tej czynności – przez pozytywne skojarzenia, nagrody i cierpliwe podejście. Regularność, spokój i wyczucie sprawiają, że obcinanie pazurów może stać się dla psa neutralną, a nawet komfortową częścią rutyny pielęgnacyjnej.