mężczyzna podnosi deskę od toalety
Olaf Bąk

Czarny, smolisty stolec – co może oznaczać? Czy jest powodem do niepokoju?

Czarny stolec jest zdecydowanie odchyleniem od normy, czyli kału o brązowym lub jasnobrązowym odcieniu. Wśród jego przyczyn są zarówno te mniej groźne – wynik diety czy przyjmowanych leków – jak i te zagrażające życiu, tj. krwawienia z układu pokarmowego. Jeśli czarny stolec nie jest jednorazowym wydarzeniem lub dołączają do niego niepokojące objawy, nie warto tego bagatelizować. Co oznacza ciemna barwa kału?

Kał jest ostatecznym produktem trawienia. Powstaje przede wszystkim w jelicie grubym. W jelicie cienkim trawiona treść pokarmowa ma formę płynną i dopiero w obrębie okrężnicy dochodzi do jej odwodnienia i uformowania stolca. Składa się on głównie z wody, bakterii oraz niestrawionych resztek pokarmowych, a także bilirubiny, która odpowiada za jego brązowawą barwę.

Czarny stolec – charakterystyka. Skąd bierze się jego kolor?

Niewątpliwie ciemna barwa stolca jest nietypowa i odbiega od standardowej normy. Prawidłowy stolec ma:

  • jasnobrązowy, brązowy lub ciemnobrązowy kolor,
  • podłużny, walcowaty kształt,
  • konsystencję o typie 3 i 4 wg bristolskiej skali uformowania stolca,
  • gładką strukturę lub niewielkie pęknięcia na jego powierzchni,
  • nieprzyjemny/neutralny zapach.

W zdrowym kale nie powinny pojawiać się śluz oraz krew.

Jego ściemnienie może świadczyć o tym, z czego się składa, a zatem z przyjmowanych przez nas pokarmów oraz połykanych leków. Zmiana barwy na ciemną mówi nam również o obecności wynaczynionej krwi w układzie pokarmowym, która pod wpływem kwasu solnego i utleniania ciemnieje i końcowo zabarwia kał na czarny kolor.

Czy ciemny kał jest powodem do niepokoju?

Odpowiedź na to pytanie nie jest jednoznaczna. Jeśli ciemny/czarny stolec był jednorazowym incydentem i możemy go połączyć ze spożyciem konkretnego leku, wypiciem dużej ilości alkoholu czy zmianą diety, to nie należy się specjalnie niepokoić. 

Natomiast gdy jest to powtarzający się problem, nie widzimy żadnej uchwytnej przyczyny jego pojawienia się, a dodatkowo towarzyszą mu niepokojące objawy – bóle brzucha, utrata masy ciała, osłabienie, omdlenia, bladość śluzówek, zwężenie kału (który zaczyna przypominać ołówek) – to należy jak najszybciej skonsultować się ze specjalistą. 

Dowiedz się więcej: Ołówkowaty stolec – co oznacza? 

Smolisty, czyli jednolicie ciemnoczarny (przypominający smołę), oraz luźny, lepki, czasem nawet biegunkowy stolec – może świadczyć o masywnym krwawieniu z układu pokarmowego. Dodatkowo mogą mu towarzyszyć fusowate wymioty. Będą one potwierdzać masywne krwawienie oraz krew, która uległa strawieniu przez kwas żołądkowy.

Dwa powyższe stany świadczą o bezpośrednim zagrożeniu życia i wymagają pilnego udania się na najbliższy SOR lub wezwania karetki przez numer 112 lub 999.

Czarny stolec – jakie choroby za nim stoją?

Do najczęstszych przyczyn czarnego stolca możemy zaliczyć stany powodujące uszkodzenie błony śluzowej układu pokarmowego lub naczynia. To z kolei doprowadza do krwawienia z układu pokarmowego, strawienia krwi i zabarwienia stolca na czarny kolor. Wśród takich zaburzeń i schorzeń wymienia się:

  • nowotwory górnego odcinka przewodu pokarmowego,
  • pękniecie ściany żołądka lub przełyku (np. w zespole Mallory’ego i Weissa),
  • żylaki przełyku,
  • wrzód Dieulafoya,
  • chorobę wrzodową żołądka i/lub dwunastnicy,
  • niedobory czynników krzepnięcia,
  • przyjmowanie dużych ilości leków przeciwpłytkowych (aspiryna i inne NLPZ-y) czy przeciwkrzepliwych (jak np. warfaryna).

Choć krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego przeważnie wywołują zmianę barwy stolca na czarny, to nie jest to regułą. Krew działa przeczyszczająco (podrażnia ścianę układu pokarmowego i przyspiesza jego pasaż), przez co przy masywnym krwawieniu – mimo początkowego ciemnego kału – da się zauważyć w stolcu również krew żywoczerwoną, która nie zdążyła ulec trawieniu.

Powiązane produkty

Inne przyczyny ciemnego stolca

Do innych przyczyn ciemnego stolca zaliczymy oczywiście dietę – m.in. spożycie borówek, jagód czy czarnych porzeczek daje efekt ciemniejszej barwy kału. Podobnie działa wypicie dużych ilości kawy czy czerwonego wina.

Czarny stolec mogą powodować również przyjmowane leki. Będą to najczęściej:

  • preparaty żelaza – zarówno suplementy, jak i leki, które stosowane są doustnie celem wyrównania poziomu żelaza w niedokrwistości mikrocytarnej,
  • węgiel aktywowany – przyjmowany najczęściej przeciwbiegunkowo i odtruwająco, co bywa wykorzystywane przy zatruciu lekami,
  • bizmut – lek stosowany w trakcie eradykacji (leczenia) Helicobacter pylori oraz przy leczeniu wrzodów; może powodować mocne ściemnienie kału.
Okresowy ciemny stolec po spożyciu dużych ilości alkoholu prawdopodobnie świadczy o wystąpieniu krwotocznego zapalenia żołądka (ostra gastropatia krwotoczna). Niewyleczenie tego schorzenia wiąże się z poważnymi konsekwencjami.

Ciemne zabarwienie stolca po gastroskopii jest spowodowane pobraniem wycinków podczas badania. Wówczas może pojawić się niewielkie krwawienie, które przyciemni barwę kału. Jeśli jednak problem nie ustępuje lub w kale widać również krew, należy pilnie udać się na SOR. Jest to możliwe powikłanie po gastroskopii.

Ciemny kał – kiedy i do jakiego lekarza się udać? Jakie badania wykonać?

Jeśli wykluczyliśmy wpływ diety i leków na wygląd naszego stolca, a problem dalej występuje, to nasze pierwsze kroki musimy skierować do lekarza POZ.

W przypadku podejrzenia krwawienia do układu pokarmowego (przy braku widocznej, żywoczerwonej krwi w stolcu) należy wykonać badanie na krew utajoną w kale, która odpowie nam, czy w stolcu obecna jest większa ilość hemoglobiny (fizjologicznie w kale może być 0,5–1,5 ml krwi na dobę). Dodatkowo wykonanie morfologii krwi potwierdzi (bądź nie) niedobory hemoglobiny, które mogą wskazywać, że krew gdzieś „ucieka” z organizmu.

Dodatni wynik na krew w kale powinien skłonić nas do pilnego wykonania badań endoskopowych – gastro- i kolonoskopii – oraz pilnej konsultacji z lekarzem specjalistą gastroenterologiem.

  1. S. H. Ralston, M. W. J. Strachan, I. Penman, R. Hobson, red. wyd. pol. J. Różański, Choroby wewnętrzne Davidson t. 2, wyd. 23, Edra Urban & Partner, Wrocław 2020.
  2. A. Szczeklik, P. Gajewski, Interna Szczeklika 2019/20, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2020.
  3. F. F. Ferri, red. wyd. pol. A. Steciwko, Kompendium chorób wewnętrznych, Wydawnictwo Edra Urban & Partner, Wrocław 2007.
  4. A. Żyluk, Zarys chirurgii. Podręcznik dla studentów i lekarzy w trakcie specjalizacji, Wydawnictwo Medipage, Warszawa 2016.
  5. S. J. Konturek, Gastroenterologia i hepatologia kliniczna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006.
  6. Z. Grzebieniak, G. Marek, A. Agrawal, W. Kielan, Krwawienie z odbytu – zasady postępowania, „Family Medicine & Primary Care Review” 2013, nr 15.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Zespół odstawienny (abstynencyjny) – objawy, czas trwania, leczenie

    Zespół odstawienny to reakcja organizmu na odstawienie substancji psychoaktywnych, takich jak alkohol, narkotyki oraz leki. Objawia się różnorodnymi dolegliwościami fizycznymi i psychicznymi, które mogą być intensywne i trudne do zniesienia. Jakie są najczęstsze symptomy? Jak długo trwa ten stan? Jakie metody leczenia pomagają złagodzić jego przebieg?

  • Komar tygrysi – czy jest groźny? Jak rozpoznać komara tygrysiego i jego ugryzienie?

    Komar tygrysi to jeden z najbardziej inwazyjnych gatunków komarów na świecie, którego obecność stwierdzono już na niemal wszystkich kontynentach – także w Europie. Jego ukłucia nie tylko wywołują silne reakcje skórne, ale mogą również prowadzić do przeniesienia niebezpiecznych wirusów tropikalnych. Wraz z postępującym ociepleniem klimatu oraz rozwojem globalizacji rośnie ryzyko, że komar tygrysi zadomowi się również w Polsce.

  • Neuropatia cukrzycowa – jedno z najczęstszych powikłań cukrzycy

    Neuropatia cukrzycowa jest najczęstszym powikłaniem diabetologicznym, z którym zmaga się znaczny odsetek osób chorych na cukrzycę. Patologia ta charakteryzuje się postępującym uszkodzeniem nerwów obwodowych, wywołanym długotrwale utrzymującym się podwyższonym stężeniem glukozy we krwi. Konsekwencje ignorowania wczesnych symptomów oraz niewłaściwej kontroli glikemii mogą okazać się dramatyczne – od przewlekłego bólu znacząco obniżającego jakość życia, przez owrzodzenia kończyn dolnych, aż po konieczność amputacji stopy czy zwiększone ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych. W poniższym artykule przedstawiamy kompleksową analizę tego powikłania, jego mechanizmów rozwoju, objawów klinicznych oraz współczesnych możliwości terapeutycznych.

  • Bąblowica – objawy i leczenie zarażenia tasiemcem bąblowcowym

    Bąblowica jest chorobą odzwierzęcą, w której dochodzi do zakażenia człowieka tasiemcem bąblowcowym. Jedną z najczęstszych dróg zakażenia jest spożycie niemytych owoców leśnych. Głównymi nosicielami tasiemców są psy, koty i lisy. Objawy choroby są nieswoiste, a ze względu na rzadkość występowania mogą być często mylnie zinterpretowane lub przeoczone. Leczenie różni się w zależności od stadia zaawansowania choroby i narządów zajętych przez larwy tasiemca.

  • Opuchnięte oczy – przyczyny i sposoby leczenia opuchlizny powiek

    Powieki, jako niezwykle delikatna i cienka część skóry wokół oczu, są szczególnie podatne na różnego rodzaju obrzęki. Przyczyny tego stanu mogą być bardzo zróżnicowane, a ich rozpoznanie często wymaga dokładnej obserwacji i analizy towarzyszących objawów.

  • Hirsutyzm – nadmierne owłosienie u kobiet. Jakie badania wykonać i jak przebiega leczenie?

    Choć hirsutyzm to problem, który dotyka wiele kobiet, to rzadko się o nim mówi. Dla wielu pań jest on wstydliwym tematem i często bywa źródłem kompleksów, a nawet obniżonej samooceny. Hirsutyzm objawia się nadmiernym owłosieniem w miejscach typowych dla mężczyzn – na twarzy (wąsik, broda, policzki), brzuchu czy plecach. Najczęściej jest spowodowany łagodnymi przyczynami, ale niekiedy może być również sygnałem poważniejszych zaburzeń hormonalnych.

  • Czym jest pokrzywka stresowa? Objawy i metody leczenia wysypki na tle nerwowym

    Pokrzywka stresowa to specyficzna odmiana reakcji skórnej, która pojawia się w odpowiedzi na czynniki psychiczne, w szczególności silny stres, lęk czy napięcie emocjonalne. W odróżnieniu od klasycznych postaci pokrzywki, które mają podłoże alergiczne lub fizykalne, pokrzywka na tle nerwowym może być związana z funkcjonowaniem układu nerwowego i reakcjami organizmu na bodźce psychiczne. W literaturze medycznej określana jest pokrzywką idiopatyczną z komponentą psychogenną lub pokrzywką psychogenną. Pokrzywka stresowa stanowi wyraźny przykład tego, jak silne emocje mogą wpływać na funkcjonowanie różnych układów organizmu i prowadzić do powstawania charakterystycznych objawów dermatologicznych.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl