Czy choroba Parkinsona jest chorobą autoimmunologiczną?

Naukowcy odkryli nowy wzorzec genetyczny (sygnaturę genów) w komórkach odpornościowych pacjentów chorych na chorobę Parkinsona. Te geny są związane ze zjawiskiem stresu oksydacyjnego, stanami zapalnymi oraz zmianami związanymi z układem odpornościowym. Jest to wyjątkowo cenne odkrycie, które może doprowadzić do wdrożenia nowych terapii i sposobów diagnozowania choroby Parkinsona już na jej wczesnym etapie, zanim pojawią się objawy ruchowe.

Alfa-synukleina i limfocyty T – co mają wspólnego z chorobą Parkinsona?

Naukowcy z Instytutu Immunologicznego La Jolla w Kalifornii porównali aktywność genów w limfocytach T pamięci u osób z chorobą Parkinsona i w grupie zdrowych osób. Analizując dane grupy badanej, zaobserwowali, że limfocyty T reagują na alfa-synukleinę, czyli białko, które gromadzi się w formie agregatów w strukturach nerwowych osób, u których zdiagnozowano m.in. chorobę Parkinsona, Alzheimera, czy chorobie otępiennej z ciałami Lewy’ego (wszystkie to synukleinopatie). Uznano, że te cząsteczki mogą być iskrą wywołująca stan zapalny w organizmie.

Limfocyty T pamięci to komórki, które swoją nazwę zawdzięczają temu, że pamiętają m.in. specyficzne cechy molekularne przyszłych infekcji lub reakcji autoimmunologicznych. Trwają pracę nad udowodnieniem lub wykluczeniem tego, czy autoimmunizacja z udziałem limfocytów T rzeczywiście powoduje chorobę. Naukowcy biorą pod uwagę, że reakcja układu odporności może być wtórnym odpowiedzią na chorobę Parkinsona, nie zaś główną przyczyną tej choroby.

Wzorzec genetyczny w limfocytach T

Badając limfocyty T pamięci pacjentów z chorobą Parkinsona, zauważono, że reagują na alfa-synukleinę. Dzięki temu udało się odkryć szereg genów, które już wcześniej powiązano z ch. Pakinsona, ale także te, które biorą udział w mechanizmie stresu oksydacyjnego i są obecne w reakcjach zapalnych. Zmapowano gen LRRK2, który jest jednym z dwóch genów najczęściej powiązanych z chorobą Parkinsona „przekazywanej” z pokolenia na pokolenie. Jego obecność nie wywołała zaskoczenia tak dużego, jak miało to miejsce w przypadku kilku innych genów, których nie łączono w przeszłość z chorobą.

Choroba Parkinsona – czym jest, jak się objawia?

Choroba Parkinsona to powoli postępująca dolegliwość, która objawia się zwyrodnieniem ośrodkowego układu nerwowego. Degradacja dotyka głównie komórek dopaminoergicznych w mózgu, co wywołuje objawy w postaci spowolnienia ruchowego – bradykinezja, zesztywnienia mięśni, zaburzeń motorycznych – chodu, postawy oraz drżeń spoczynkowych. Utrudnia to codzienne funkcjonowanie i wykonywanie podstawowych czynności (jedzenie, ubieranie się, mówienie). Jednoznaczna przyczyna tej choroby nie jest znana. Choroba Parkinsona występuje w ogólnej populacji stosunkowo rzadko. Częstotliwość rośnie w grupie pacjentów powyżej 65. roku życia, wynosząc 1,5% (około 120–180 na 100 tys. mieszkańców Polski).

Pierwsze nietypowe zwiastuny rozwijającej się choroby Parkinsona

Udało się zidentyfikować kilka pierwszych (wyprzedzających) symptomów, których pojawienie się może sygnalizować rozwój choroby Parkinsona.

Objawy wyprzedzające:

• Zaparcia,
• Zaburzenia snu,
• Stany depresyjne, zaburzenia nastroju,
• Pogorszenie lub utrata węchu.

Wczesne rozpoznanie choroby ma wielkie znaczenie, ponieważ dzięki temu można próbować spowolnić rozwój choroby, a co za tym idzie opóźnić wystąpienie przykrych, utrudniających życie pacjenta objawów. Identyfikacja genów lub mechanizmów fizjologicznych przyczyniających się do rozwoju choroby Parkinsona znacznie wpłynęłaby nie tylko na złagodzenie symptomów, ale być może na zupełne wyleczenie pacjenta.