WWR – czym jest wczesne wspomaganie rozwoju? Jak przebiega terapia WWR u dzieci?
Mateusz Burak

WWR – czym jest wczesne wspomaganie rozwoju? Jak przebiega terapia WWR u dzieci?

WWR (wczesne wspomaganie rozwoju) to zespół działań diagnostycznych oraz terapeutycznych skierowany do dzieci od urodzenia do lat 7, który ma celu poprawę funkcjonowania w obszarze rozwojowym, w którym maluch prezentuje opóźnienia, zaburzenia. WWR prowadzone jest jednocześnie przez wielu specjalistów, dzięki czemu skuteczność terapii jest bardzo wysoka. Wskazania do wczesnego wspomagania rozwoju obejmują m.in. opóźnienia mowy, opóźnienia rozwoju psychoruchowego, zaburzenia emocjonalne, autyzm, ADHD, niepełnosprawność intelektualną.

WWR – na czym polega? 

WWR, czyli wczesne wspomaganie rozwoju, to kompleksowe, multidyscyplinarne działania mające wspomóc rozwój psychomotoryczny dziecka już na bardzo wczesnym etapie. Pomoc polega na interwencjach terapeutów, którzy posiadają odpowiednie kompetencje do tego, aby ułatwić dziecku z trudnościami osiąganie nowych umiejętności, są to m.in. psycholog, logopeda, pedagog, terapeuta SI.

Inicjacja tego rodzaju interwencji musi być poprzedzona specjalistycznymi badaniami lekarskimi oraz oceną właściwych instytucji o potrzebie takiego kształcenia. Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka, jak wskazuje sama nazwa, powinno zostać wdrożone najwcześniej jak to możliwe. Dlatego też kluczową rolę odgrywa tutaj obserwacja rodziców, którzy w przypadku jakichkolwiek wątpliwości dotyczących rozwoju swojej pociechy powinni udać się po pomoc do specjalistów w tej dziedzinie. 

Wczesne wspomaganie rozwoju – wskazania do terapii

Wspomaganie rozwoju dziecka można uzyskać w konkretnych przypadkach – w sytuacji, kiedy stwierdzone zostaną określone rodzaje zaburzeń, mogące rzutować na funkcjonowanie w przyszłości. 

Do niepełnosprawności oraz dysfunkcji uprawniających do uzyskania WWR zaliczane są: 

  • autyzm,
  • zespół Aspergera,
  • ADHD,
  • dysfunkcje mowy, wzroku oraz słuchu,
  • niepełnosprawność intelektualna,
  • nieprawidłowy rozwój psychoruchowy,
  • niepełnosprawność ruchowa,
  • niepełnosprawność sprzężona,
  • afazja.

O rodzaju terapii oraz interwencji specjalistów z danych dziedzin wspomagających rozwój dziecka decyduje zespół WWR. W zależności od prezentowanych przez dziecko zaburzeń, określa on, jakie zajęcia będą niezbędne.

Powiązane produkty

Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka – jak przebiegają diagnoza i terapia? Kto prowadzi zajęcia w ramach WWR?

Przy podejrzeniu przez rodziców zaburzeń, dysfunkcji, które zostały wymienione wyżej należy w pierwszej kolejności udać się do lekarza. Powinien to być pediatra lub inny lekarz specjalista. W przypadku stwierdzenia, że istnieje potrzeba diagnostyki, może on skierować małego pacjenta na dalsze badania oraz konsultacje.

Diagnozę oraz terapię WWR prowadzą terapeuci specjalizujący się w pracy nad poszczególnymi obszarami rozwojowymi:

  • psycholog,
  • pedagog,
  • logopeda i neurologopeda,
  • fizjoterapeuta,
  • terapeuta integracji sensorycznej.

Dowiedz się więcej na temat tego, czym są zaburzenia integracji sensorycznej.

Terapia WWR – skuteczność

Kluczem do skuteczności działań w ramach wczesnego wspomagania rozwoju jest współpraca kilku specjalistów. Pozwala to na ustalenie programu terapii, celów oraz w razie potrzeby modyfikację takich działań. Pomoc można uzyskać od specjalistów z zakresu logopedii, fizjoterapii, psychologii. W wielu przypadkach bardzo istotne będą również terapia pedagogiczna, terapia ręki czy terapia integracji sensorycznej. Warto zaznaczyć, że takie działania są bezpłatne. Warunkiem jest uzyskanie specjalistycznej opinii o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju. 

Dzieci poddane WWR mają szanse na zmniejszenie lub nawet pokonanie trudności w różnych sferach życia. Podczas zajęć pracuje się zarówno nad obszarem poznawczy, społecznym, emocjonalnym, jak i ruchowym. 

WWR – jak uzyskać opinię? Zasady organizacji WWRD

Podstawą prawną do uzyskania opinii o wczesnym wspomaganiu rozwoju jest Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 11 października 2013 r. w sprawie organizowania wczesnego wspomagania rozwoju dzieci (Dz.U. 2013 poz. 1257).

Dodatkowymi dokumentami, w oparciu o które można uzyskać wczesne wspomaganie rozwoju dziecka jest ustawa o prawie oświatowym i rozporządzenie MEN. Opinia o potrzebie WWR wydawana jest na wniosek rodziców lub opiekunów prawnych, do którego muszą być dołączone odpowiednie dokumenty: opinie specjalistów, dokumentacja medyczna, wyniki obserwacji i badań psychologicznych, pedagogicznych i logopedycznych.

Każdemu dziecku po pozytywnym zaopiniowaniu przysługuje maksymalnie 8 godzin zajęć w ciągu miesiąca. Istnieją jednak pewne wyjątki i w przypadku, gdy organ prowadzący daną placówkę wyrazi na to zgodę, to wymiar terapii może ulec zwiększeniu. Pojedyncza terapia trwa zazwyczaj około 60 minut. 

Należy zaznaczyć, że placówki organizujące zajęcia w ramach WWR muszą spełniać ściśle określone kryteria, które są zawarte we wspomnianym wcześniej rozporządzeniu MEN. Poza instytucjami publicznymi, funkcjonują także placówki prywatne. Poszukując właściwego miejsca dla swojego dziecka, warto wiedzieć, że tego rodzaju zajęcia mogą być organizowane w następujących miejscach:

  • placówki rewalidacyjno-wychowawcze
  • szkoły specjalne,
  • poradnie psychologiczno-pedagogiczne,
  • ośrodki szkolno-wychowawcze,
  • specjalne ośrodki wychowawcze,
  • poradnie specjalistyczne.

Dużą zaletą zajęć prowadzonych w ramach WWR jest indywidualnie dopasowany program terapii. Wpływa to znacząco na efektywność postępowania z dzieckiem, prowadzi do uzyskania bardzo pozytywnych rezultatów. Dodatkowym atutem jest możliwość uczestnictwa opiekuna w zajęciach, zaangażowania w terapię. Przez to można ją rozszerzyć, kontynuować w domu, stosować zalecenia specjalisty, które na pewno przyśpieszą osiągnięcie zamierzonego celu. Najlepszym sposobem na znalezienie odpowiedniej placówki jest wyszukanie odpowiednio sprofilowanych ośrodków w Internecie. 

  1. Karpińska-Ochałek M., Obrzud M., Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka – szanse i ograniczenia w terapii, „Państwo i Społeczeństwo” 2012, nr 2, s. 21-31.
  2. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 11 października 2013 r. w sprawie organizowania wczesnego wspomagania rozwoju (DZ U Poz. 1257).
  3. Grantham-McGregor S., Cheung Y. B., Cueto S. i in., Developmental potential in the first 5 years for children in developing countries, „Lancet” 2007, nr 369, s. 60–70.
  4. Engle P. L., Fernald L. C., Alderman H. i in,  Strategies for reducing inequalities and improving developmental outcomes for young children in low-income and middle-income countries, „Lancet” 2011, nr 378, s. 1339–1353.
  5. Noble K. G., Houston S. M., Brito N. H. i in., Family income, parental education and brain structure in children and adolescents, „Nat Neurosci.” 2015, nr 18, s. 773–778.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Żółtaczka u noworodka – przyczyny, objawy, leczenie i hospitalizacja. Czy jest to groźna choroba?

    Żółtaczka u noworodka to stosunkowo często występujące zjawisko, gdyż dotyczy około 60% maluchów. Najbardziej charakterystycznym objawem żółtaczki noworodkowej jest zmiana koloru skóry i białek oczu na żółty lub pomarańczowy. Czy żółtaczka noworodkowa jest groźna dla zdrowia dziecka? Jak wygląda leczenie tego schorzenia w warunkach szpitalnych?

  • Rumień zakaźny – przyczyny, objawy i leczenie

    Rumień zakaźny to zakaźna choroba wirusowa, która dotyczy najczęściej dzieci w wieku od 2. do 12. roku życia. Może więc wystąpić zarówno u niemowląt, jak i starszych dzieci. Nie należy jednak do niebezpiecznych chorób, a jej objawy w większości przypadków ustępują samoistnie.

  • Ból gardła u dziecka – co go powoduje? Co stosować na bolące gardło u dzieci?

    Ból gardła u dziecka może pojawić się kilka razy do roku. Jego przyczyną są zazwyczaj wirusy, a wśród objawów towarzyszących najczęściej wymienia się katar, chrypkę, gorączkę oraz kaszel. Jak złagodzić ból gardła u dziecka? Kiedy infekcja gardła u dzieci wymaga niezwłocznej wizyty u lekarza?

  • Łuszczyca u niemowląt i dzieci – przyczyny, objawy i leczenie. Jak dbać o skórę łuszczycową u dziecka?

    Łuszczyca u niemowląt i dzieci to przewlekła choroba zapalna skóry, która nastręcza wielu trudności małym pacjentom. Na skórze dziecka pojawiają się zmiany (grudki) pokryte tzw. blaszką łuszczycową przypominającą łuskę. Łuszczyca nie jest chorobą zakaźną, ale duży wpływ na jej pojawienie się mają czynniki genetyczne. W jaki sposób się ją leczy? Jak wygląda profilaktyka łuszczycy u dzieci?

  • Bostonka – przyczyny, objawy, leczenie choroby bostońskiej

    Bostonka to choroba zakaźna wywoływana przez enterowirusy, głównie wirusa Coxsackie A16. Najczęściej chorują dzieci do 5. roku życia, choć mogą na nią zachorować także dorośli. Nazywana jest chorobą dłoni, stóp i jamy ustnej (HFMD), ponieważ jej najbardziej charakterystycznym objawem jest wysypka – wykwity skórne – bolesne, nieswędzące pęcherzyki występujące na podeszwach stóp, dłoniach oraz na błonie śluzowej jamy ustnej. Sprawdź, jak można się zarazić – czy konieczny jest bezpośredni kontakt? Jak leczy się chorobę bostońską?

  • Biały szum – czym jest i dlaczego uspokaja dzieci?

    Biały szum może być stosowany do maskowania innych dźwięków, takich jak hałas uliczny, co może pomóc chociażby w polepszeniu jakości snu. Może również pomóc w uspokojeniu niemowląt i dzieci, które mają trudności z zasypianiem, a także poprawić ich koncentrację. Jednak długotrwałe narażenie na głośny biały szum może prowadzić do uszkodzenia słuchu i pogorszenia zdolności postrzegania dźwięków. Ponadto nadmierna ekspozycja na biały szum może powodować zmęczenie, drażliwość i inne problemy zdrowotne związane z przemęczeniem, takie jak bóle głowy i bezsenność. Jak stosować biały szum, żeby przyniósł zmęczonym rodzicom chwilę wytchnienia i uspokoił dziecko, a jednocześnie nie pogorszył jakości słuchu domowników?

  • Dziecko ma gorączkę – jak podawać leki i obniżyć temperaturę?

    Gorączka u dziecka to powszechny objaw chorobowy, który zazwyczaj jest wynikiem infekcji wirusowej lub bakteryjnej. Może towarzyszyć wielu schorzeniom, takim jak grypa, zapalenie gardła, zapalenie ucha, zapalenie płuc, angina czy infekcje dróg moczowych. Gorączka u dziecka może wystąpić również w wyniku szczepienia lub innych czynników, także tych wynikających z autoimmunologii. Czy gorączkę trzeba zbijać od razu po tym, kiedy się pojawi? Jak obniżyć ją domowymi sposobami i czy nacieranie skóry dziecka alkoholem może okazać się pomocne?

  • Skala Brazeltona (NBAS) – co to jest? Do czego służy?

    Zrozumienie języka, w jakim komunikują się niemowlęta, jest dużą zagadką nie tylko dla rodziców, ale także dla pediatrów i badaczy. Skala Brazeltona (NBAS) powstała w 1973 roku i do dzisiaj stanowi przydatne narzędzie w ocenie indywidualnego charakteru niemowląt i dzieci aż do ukończenia 2 miesiąca życia.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij