Złamanie nadgarstka – przyczyny, objawy, leczenie. Rehabilitacja po złamaniu nadgarstka
Mateusz Burak

Złamanie nadgarstka – przyczyny, objawy, leczenie. Rehabilitacja po złamaniu nadgarstka

Nadgarstek jest jednym z bardziej złożonych stawów w ciele człowieka, jest zbudowany z ośmiu kości: łódeczkowatej, księżycowatej, trójgraniastej, grochowatej, czworobocznej większej, czworobocznej mniejszej, główkowatej oraz haczykowatej. W nadgarstku i wokół niego znajduje się kilka stawów, które umożliwiają wykonywanie precyzyjnych ruchów dłonią. Gdy dochodzi do złamania nadgarstka, pojawia się ból nadgarstka, opuchlizna oraz ograniczenie ruchów ręką. Jakie są rodzaje złamań nadgarstka? Jak wygląda leczenie i rehabilitacja?

Złamanie nadgarstka – jak zbudowany jest nadgarstek i jakie pełni funkcje? 

Nadgarstek jest strukturą anatomiczną stanowiącą ogniwo łączące rękę z przedramieniem. Utworzony jest przez dwa szeregi struktur kostnych, których w sumie jest 8. Niemal każda z tych kości posiada podobny kształt – sześć nieregularnych powierzchni. Służą one do przyczepu więzadeł oraz mięśni, niektóre elementy są pokryte chrząstką i tworzą połączenia stawowe. Kość promieniowa łączy się z szeregiem bliższym nadgarstka, tworząc staw promieniowo-nadgarstkowy. Kość łokciowa jest połączona za pomocą krążka stawowego. Poprzez ruchomość w kierunku zgięcia grzbietowego, dłoniowego, odchylenia łokciowego i promieniowego możliwe jest dostosowywanie chwytu do trzymanych przedmiotów czy przesuwanie ich. 

Złamanie nadgarstka – rodzaje 

Złamanie nadgarstka najczęściej występuje jako rezultat groźnych upadków z wysokości, gdzie cały ciężar ciała zostaje przeniesiony na rękę. Wypadki samochodowe, motocyklowe, kontuzje podczas uprawiania sportu czy też osteoporoza to również czynniki sprzyjające złamaniu nadgarstka. Wśród podstawowych i najbardziej znanych urazów w tym obszarze wyróżniamy: złamanie Collesa, złamanie Smitha, złamanie kości łódeczkowatej.  

Złamanie nadgarstka – złamanie Collesa 

Złamanie Collesa jest rodzajem urazu, który dotyczy nasady dalszej kości promieniowej. Najczęściej dochodzi do niego w wyniku upadku na wyciągniętą rękę. Czynnikiem sprzyjającym jest zrzeszotnienie struktur kostnych – osteoporoza. Bardzo częstym powikłaniem jest uszkodzenie nerwu pośrodkowego. Wśród objawów dominuje ból, obrzęk, zasinienie i często deformacja.  

Złamanie nadgarstka – złamanie Smitha 

Złamanie Smitha jest określane także jako odwrócone złamanie Collesa. Uraz dotyczy również nasady dalszej kości promieniowej z tym, że przemieszczenie fragmentu kostnego odbywa się w kierunku dłoniowym, a nie grzbietowym. Tego typu kontuzja jest rezultatem upadku na zgięty nadgarstek lub bezpośredniego uderzenia w jego stronę grzbietową.  

Złamanie nadgarstka – złamanie kości łódeczkowatej 

Złamanie kości łódeczkowatej zlokalizowane jest najczęściej w jej środkowej części. Przy właściwym ułożeniu fragmentów kostnych mamy do czynienia ze złamaniem bez przemieszczenia. Przesunięcie odłamów z ich fizjologicznego położenia pozwala sklasyfikować złamanie jako przemieszczone. Często do tego rodzaju urazu dochodzi podczas intensywnych zajęć sportowych, jak np. jazda na snowboardzie czy rolkach. Występuje u osób w każdym wieku, brak jest specyficznych czynników ryzyka, które mogłyby ewentualnie zwiększać prawdopodobieństwo takiej kontuzji.  

Inne rodzaje złamań nadgarstka 

Poza wymienionymi wyżej złamaniami nadgarstka istnieje jeszcze kilka rodzajów. Inne, łagodniejsze rodzaje kontuzji nadgarstka to m.in. wybity nadgarstek czy też jego stłuczenie.  

Powiązane produkty

Złamanie nadgarstka – objawy 

Objawy złamanego nadgarstka są bardzo charakterystyczne. Należą do nich: 

  • silny ból nadgarstka
  • usztywnienie nadgarstka, 
  • opuchlizna, 
  • zatarcie obrysów, zniekształcenie tej okolicy, 
  • bardzo często po złamaniu nadgarstka pojawia się drętwienie palców. 

Warto nadmienić, że opuchlizna po złamaniu nadgarstka może utrzymywać się jeszcze przez jakiś czas. W krótkim czasie od urazu może pojawić się także zasinienie.  

Złamanie nadgarstka – diagnostyka 

Podejrzenie złamania ręki w nadgarstku powinno skłonić do niezwłocznego udzielenia pierwszej pomocy. W tym celu najlepiej przetransportować poszkodowanego do lekarza, wcześniej jednak warto zabezpieczyć staw, zakładając prowizoryczne unieruchomienie, tak, aby nie doprowadzać do pogłębiania urazu. Temblak na rękę może być skonstruowany ze sztywnego materiału typu kawałek drewna i przymocowany z użyciem opaski elastycznej. Należy to zrobić w taki sposób, aby uniemożliwić poruszanie się sąsiednich kości.  

Jak rozpoznać złamanie nadgarstka? Może to zrobić tylko specjalista. W tym celu wykonuje się odpowiednie badania w postaci m.in. zdjęcia rentgenowskiego, które często jednoznacznie pozwala stwierdzić lub wykluczyć opisywany rodzaj urazu. Szczelina złamania jest zazwyczaj bardzo dobrze widoczna. Podejrzenie uszkodzenia tkanek, duża ilość kostnych odłamów, niejasny obraz kliniczny mogą wymagać dodatkowych procedur diagnostycznych w postaci badań tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego. Na tej podstawie planuje się dalsze postępowanie.  

Złamanie nadgarstka – leczenie 

Leczenie złamania nadgarstka zazwyczaj sprowadza się do założenia unieruchomienia w postaci ortezy, stabilizatora nadgarstka, niejednokrotnie umieszczany jest także w gipsie. Jest to zależne od rodzaju urazu oraz jego charakteru. Zazwyczaj noszenie takiego usztywnienia jest wymagane przez okres od kilku do nawet kilkunastu tygodni. Komplikacje w postaci złamania nadgarstka z przemieszczeniem odłamów może wymagać zabiegu w postaci nastawienia, zespolenia i stabilizacji z użyciem odpowiedniego oprzyrządowania w postaci np. drutów Kirschnera. Często z uwagi na uporczywość objawów, nawet w okresie po unieruchomieniu wymagane jest podawanie środków przeciwbólowych.  

Złamanie nadgarstka – rehabilitacja 

Rehabilitacja po złamaniu nadgarstka jest uzależniona od rodzaju i lokalizacji urazu. Powrót do pełnej sprawności przebiega znacznie szybciej w przypadku braku przemieszczeń struktur kostnych. Wówczas działania są skupione na przyspieszaniu zrostu kostnego, stosuje się wówczas zabiegi wykorzystujące pole magnetyczne, co można robić jeszcze w opatrunku gipsowym. W późniejszym okresie stosuje się masaż wirowy, krioterapię oraz zabiegi i ćwiczenia manualne, które mają na celu przywrócenie pełnej ruchomości i sprawności funkcjonalnej. Rehabilitacja po złamaniu nadgarstka z przemieszczeniem wygląda podobnie z tym, że czas odzyskania możliwości funkcjonalnych wydłuża się, a co za tym idzie czas trwania rehabilitacji. Istnieje ryzyko, że ręka po takim rodzaju urazu nie będzie w stu procentach sprawna, a przynajmniej nie w takim stopniu, jak przed kontuzją. Wynika to w tym przypadku ze zwiększonego ryzyka uszkodzenia okolicznych struktur anatomicznych, jak naczynia, nerwy oraz mięśnie.  

Jak długo boli złamany nadgarstek? W niektórych przypadkach dolegliwości bólowe mogą pojawiać się jeszcze długo po zakończeniu leczenia, najczęściej w momencie intensywnej aktywności fizycznej wymagającej zaangażowania tej części ciała lub w sytuacji gwałtownych zmian pogodowych. Natężenie bólu nie jest jednak aż tak duże, jak bezpośrednio po złamaniu.  

Złamanie nadgarstka – ćwiczenia 

Ćwiczenia na nadgarstek powinny stanowić bardzo ważny element procesu usprawniania. Jak wzmocnić i uelastycznić nadgarstki? Przykładowy zestaw to: 

  1. Pozycja: stanie w rozkroku na szerokości bioder. Ręce zaplecione jedna w drugą. Ruch polega na wykonywaniu okrężnych ruchów raz w jedną, raz w drugą stronę. Ćwiczenie należy wykonać w 2 seriach po 10 powtórzeń na stronę.  
  2. Pozycja: stanie w rozkroku na szerokości bioder. Ręce ugięte w stawach łokciowych umieszczone na wysokości głowy. Ruch polega na zaciskaniu w pięść i otwieraniu ręki. Ćwiczenia powtarzamy w 3 seriach po 8 razy. 
  3. Pozycja: klęk podparty. Ręce wyprostowane w stawach łokciowych ustawione w zgięciu grzbietowym. Ruch polega na stopniowym przenoszeniu ciężaru ciała na nadgarstki i utrzymywaniu pozycji skrajnej przez 20-30 sekund, co doprowadza do rozciągania okolicznych tkanek. Ćwiczenie wykonujemy w ten sposób w 2-3 seriach. 
  4. Pozycja, ruch i ilość powtórzeń są dokładnie takie same, jak w ćwiczeniu wyżej, z tym, że ręce są teraz ustawione w zgięciu dłoniowym. 
  5. Pozycja: klęk podparty. Ręce złączone, wyprostowane w stawach łokciowych i ustawione nadgarstkami do środka. Ruch polega na powolnym przenoszeniu ciężaru ciała na boki, co doprowadza do poprawy elastyczności i stabilizacji nadgarstków.  

Opisane ćwiczenia po złamaniu nadgarstka to nieodłączna składowa rehabilitacji. Dodatkowo należy zaznaczyć, że znaczenie ma ich technika oraz systematyczność wykonywania. Istotnym elementem działań profilaktycznych jest też odpowiednie zabezpieczenie stawów. Taką rolę spełnia stabilizator na nadgarstek, który w sposób właściwy pomaga dobrać fizjoterapeuta. Niejednokrotnie po złamaniu wprowadza się także ćwiczenia palców dłoni z wykorzystaniem przyborów do pracy manualnej.  

Złamanie nadgarstka – powikłania 

Stosowanie się do zaleceń, ćwiczenia nadgarstka oraz noszenie ortezy po złamaniu zwiększają gwarancję pełnego wyleczenia. Niekiedy pojawiają się jednak skutki uboczne i komplikacje. Są one raczej rzadkie i obejmują: długotrwałą sztywność stawu, stany zapalne w obrębie okolicznych kości, cyklicznie występującą opuchliznę, trwałe uszkodzenie struktur nerwowo-naczyniowych. 

  1. Nkaoui M., Yazidi A. E., Rupture of the extensor pollicis longus secondary to distal radius fracture repaired with partial tendineous graft from the extensor carpi radialis longus with good functional result, “Pan Afr Med J” 2017, nr 28, s. 152. 
  2. Al-Amin Z., Senyürek S. A., Van Lieshout E. M. M., Wijffels M. M. E., Systematic review and pooled analysis of the rate of carpal tunnel syndrome after prophylactic carpal tunnel release in patients with a distal radius fracture, "Hand Surg Rehabil” 2018, nr 37, s, 155-159. 
  3. Rodriguez-Manas L., Feart C., Mann G. i in., Searching for an operational definition of frailty: a Delphi method based consensus statement: the frailty operative definition-consensus conference project, “J Gerontol A Biol Sci Med Sci” 2013, nr 68, s. 62–67. 
  4. Ibrahim T., Qureshi A., Sutton A. J. i in., Surgical vs nonsurgical treatment of acute minimally displaced and undisplaced scaphoid waist fractures: pairwise and network meta-analyses of randomized controlled trials, “J Bone Joint Surg Am” 2011, nr 36, s. 1759–1768. 

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Pneumokoki – czym są i jakie choroby wywołują? Jak chronić się przed pneumokokami?

    Streptococcus pneumoniae (pneumokoki, dwoinki zapalenia płuc) to bakterie, które osiedlają się w nosie oraz gardle i powodują groźne choroby. Zakażenia pneumokokowe dotyczą głównie małych dzieci oraz seniorów. Wśród grup ryzyka wymienia się również osoby z zaburzeniami odporności oraz osoby cierpiące na choroby przewlekłe. W jaki sposób można zarazić się pneumokokami? Jak się przed nimi chronić? Podpowiadamy.

  • Uczulenie na słońce – przyczyny. Jak złagodzić objawy wysypki od słońca?

    Promienie słoneczne wykorzystywane są do produkowania witaminy D, która jest niezbędna do prawidłowego rozwoju kości oraz wzmacniania układu odpornościowego. Niestety zbyt długa bądź zbyt intensywna ekspozycja na słońce może powodować występowanie alergii. Uczulenie na słońce może dotknąć każdego z nas, dlatego też warto wiedzieć, jak postępować, gdy na ciele pojawi się wysypka od słońca.

  • Zanik wieloukładowy (MSA) – przyczyny, objawy, diagnoza, leczenie

    21 maja 2024 roku w wieku 71 lat po kilkuletniej walce z chorobą zmarł wybitny polski kompozytor Jan A. P. Kaczmarek. Muzyk zmagał się z nieuleczalnym, postępującym schorzeniem neurodegeneracyjnym – zanikiem wieloukładowym (MSA). Choroba ta prowadzi do uszkodzenia struktur mózgu, a objawy przypominają symptomy choroby Parkinsona. Dowiedz się więcej na temat przyczyn, objawów i sposobów leczenia MSA.

  • Pompa insulinowa – wskazania, działanie, refundacja

    Pompy insulinowe umożliwiają lepszą kontrolę cukrzycy, a tym samym poprawiają jakość życia osób wymagających insulinoterapii. Te niewielkich rozmiarów urządzenia naśladują działanie trzustki i eliminują konieczność wykonywania regularnych wstrzyknięć insuliny. Wyjaśniamy, jak działają pompy insulinowe i jakim grupom pacjentów zaleca się korzystanie z nich. Opisujemy również, komu przysługują z refundacją.

  • Grypa i RSV – szczepionka, podobieństwa i różnice

    Grypa i RSV (ang. Respiratory Syncytial Virus) to dwie powszechne choroby wirusowe, które mają znaczący wpływ na zdrowie publiczne, szczególnie w okresie jesienno-zimowym. Obie mogą prowadzić do poważnych powikłań, zwłaszcza u osób starszych, niemowląt oraz osób z osłabionym układem odpornościowym. W tym artykule przyjrzymy się bliżej podobieństwom i różnicom między grypą a RSV, ze szczególnym uwzględnieniem dostępnych szczepień.

  • Sensor do pomiaru cukru – monitorowanie glikemii. Działanie, refundacja systemu ciągłego CGM

    Cukrzyca jest jedną z najczęstszych chorób cywilizacyjnych, na którą w Polsce choruje ponad 3 mln osób, z czego około 25% nie jest tego świadomych. W leczeniu tego schorzenia oraz w zapobieganiu występowania powikłań narządowych niezwykle istotne jest utrzymywanie prawidłowego stężenia glukozy we krwi. Dzięki nowoczesnym technologiom w postaci systemów do ciągłego monitorowania glikemii mamy szansę na lepszą kontrolę choroby, a co za tym idzie – na opóźnienie rozwoju powikłań narządowych cukrzycy. Niestety należy pamiętać, że sensory są stosunkowo drogie, a ich zakup podlega refundacji przez Narodowy Fundusz Zdrowia jedynie w konkretnych wskazaniach.

  • Refundacja dla cukrzyków – zasady refundacji w diabetologii

    Od stycznia 2024 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Zdrowia wprowadzające w życie zmiany w refundacji wyrobów medycznych przeznaczonych dla pacjentów chorujących na cukrzycę. Wyjaśniamy zasady odpłatności systemów do ciągłego monitorowania glikemii, pomp insulinowych, pojemników na insulinę oraz zestawów infuzyjnych.

  • Zespół słabości (kruchości) to nie zwykłe starzenie. Objawy, diagnoza, leczenie

    Proces starzenia jest nieodłącznym elementem życia każdego człowieka i ma znaczący wpływ zarówno na fizyczne, jak i psychiczne funkcjonowanie seniorów. Wśród zachodzących zmian wymienić można między innymi pogorszenie pracy poszczególnych narządów, podatność na choroby, zaburzenia poznawcze czy zespół kruchości. Ten ostatni jest zagadnieniem szczególnie badanym przez geriatrów – szacuje się, że w populacji polskiej dotyka on około 7% seniorów, wśród których ponad 50% to osoby po 80. roku życia.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl