Nieszczelne jelita – czym są? Przyczyny, objawy i leczenie zespołu nieszczelnych jelit
Piotr Ziętek

Nieszczelne jelita – czym są? Przyczyny, objawy i leczenie zespołu nieszczelnych jelit

Zespół nieszczelnego (cieknącego) jelita aktualnie nie jest uznany za odrębną jednostkę chorobową. Zwolennicy teorii nieszczelnych jelit uważają, że przez cieknące jelita do krwiobiegu przedostają się produkty przemiany materii, drobnoustroje oraz toksyny, które wywołują przewlekły uogólniony stan zapalny w organizmie. Na czym dokładnie polega ta dolegliwość i czym różni się od zwiększonej przepuszczalności jelit? W jaki sposób stawia się rzekomą diagnozę oraz jak leczy się nieszczelne jelita?

Tak zwany zespół nieszczelnego jelita jest zjawiskiem szeroko dyskutowanym głównie w środowiskach związanych z medycyną alternatywną oraz alternatywnymi metodami leczenia autyzmu. Jest to postulowany przez te kręgi zespół objawów, które rzekomo mają być powodowane przez przenikające z jelit do krwioobiegu toksyny, mikroorganizmy i produkty przemiany materii.

Nieszczelne jelita są tematem kontrowersyjnym. Zgodnie z aktualną wiedzą medyczną nie są one uznawane ani jako zespół objawów, ani jako odrębna jednostka chorobowa. Zwiększona przepuszczalność jelit jest jednak możliwa. Zjawisko przenikania bakterii do krwi nazywane jest translokacją bakteryjną. Jednak zarówno jej przyczyny, jak i skutki w rzeczywistości są inne niż w przypadku „zespołu nieszczelnych jelit”. 

Nieszczelne jelita – przyczyny 

Zespół nieszczelnych jelit rzekomo ma być spowodowany uszkodzeniem bariery pomiędzy światłem jelit a krwioobiegiem. Za czynniki wywołujące nieszczelność jelit uznaje się m.in.: 

  • alkohol, 
  • niesteroidowe leki przeciwzapalne (w tym aspirynę),  
  • nadużywanie antybiotyków, 
  • grzybicę jelit. 
Według wiedzy aktualnej wiedzy medycznej alkohol i niesteroidowe środki przeciwzapalne są czynnikami ryzyka zapalenia błony śluzowej żołądka. Nie ma jednak dowodów, że powodują one przenikanie bakterii do krwi. 

Zjawisko translokacji bakteryjnej rzeczywiście jest możliwe. W świetle jelit znajduje się ogromna liczba drobnoustrojów, alergenów oraz potencjalnie szkodliwych substancji. U zdrowych osób zarówno bakterie, jak i część niepożądanych związków nie przenika do krążenia. Zapewniają to błona śluzowa oddzielająca naczynia krwionośne od światła jelit oraz prawidłowo funkcjonujący układ immunologiczny. Krew z jelit płynie żyłą wrotną do wątroby, skąd dalej dostaje się do krwioobiegu. Dlatego też przenikanie bakterii do krwi jest możliwe w niedokrwieniu jelit (np. w wyniku wstrząsu), ciężkich niedoborach odporności oraz w przypadku uszkodzenia wątroby.

Choroby przebiegające z uszkodzeniem błony śluzowej jelit, takie jak celiakia, choroba Leśniowskiego-Crohna czy wrzodziejące zapalenie jelita grubego, rzeczywiście mogą zwiększyć przepuszczalność jelit.

Na przenikanie szkodliwych substancji oraz bakterii do krwi szczególnie narażone są osoby z nadciśnieniem wrotnym, u których wykonano tzw. zespolenie systemowo-wrotne.

Do innych czynników mogących powodować zwiększoną przepuszczalność jelit należą ciężkie niedobory odporności, stan po radio- lub chemioterapii, mukowiscydoza. 

Objawy nieszczelnych jelit 

Produkty przemiany materii, drobnoustroje oraz toksyny mają rzekomo przenikać do krwi przez cieknące jelita wywołując następnie przewlekły uogólniony stan zapalny całego organizmu. To z kolei miałoby prowadzić do schorzeń takich jak alergie pokarmowe, migreny, przewlekłego zmęczenia, astmy, reumatoidalnego zapalenia stawów, twardziny układowej, a nawet autyzmu u dzieci.

Według aktualnej wiedzy stymulacja układu odpornościowego przez antygeny obecne w układzie pokarmowym może mieć pewien wpływ na rozwój wyżej wspomnianych chorób. Jednak w dużej części są to choroby o złożonej etiologii, często uwzględniającej czynniki genetyczne, przebyte infekcje oraz czynniki środowiskowe. 

Wiadomo natomiast, że translokacja bakteryjna w przebiegu niedoborów odporności, zaburzeń ukrwienia jelit i niewydolności wątroby może prowadzić do bakteriemii lub sepsy. U osób z wodobrzuszem w przebiegu marskości wątroby istnieje natomiast zwiększone ryzyko rozwoju samoistnego bakteryjnego zapalenia otrzewnej. Objawia się ono gorączką, silnym bólem brzucha i wymiotami. Często rozwija się także encefalopatia wątrobowa i niewydolność nerek. 

Powiązane produkty

Diagnoza i leczenie nieszczelnych jelit 

Zwolennicy teorii zespołu nieszczelnych jelit proponują test laktuloza-mannitol jako jedną z metod diagnostycznych. Laktuloza i mannitol są to węglowodany, które normalnie nie wchłaniają się w przewodzie pokarmowym. Test ten polega na oznaczeniu stężenia laktulozy i mannitolu w wydalanym moczu po spożyciu pewnej ilości tych substancji. Taki test rzeczywiście istnieje, jednak nie ma on zastosowania w diagnostyce chorób układu pokarmowego. Ma on jednak pewne zastosowanie w badaniach naukowych nad przebiegiem chorób takich jak celiakia, choroba Leśniowskiego-Crohna czy alergie pokarmowe.  

Innym testem proponowanym w rozpoznawaniu zespołu nieszczelnego jelita jest badanie stężenia zonuliny. Jest to białko, które reguluje przepuszczalność jelit. Obserwuje się jego zwiększone stężenie w niektórych chorobach autoimmunologicznych takich jak cukrzyca typu 1, RZS czy celiakii. Badanie to ma zastosowanie głównie w badaniach klinicznych i nie jest wykorzystywane w diagnostyce. Stwierdzono też nieprawidłowości w wielu komercyjnych testach mających oznaczać stężenia zonuliny. 

Wykorzystywanie wspomnianych testów do rozpoznawania rzekomego zespołu nieszczelnych jelit jest na chwilę obecną bezpodstawne i wynika z błędnej interpretacji lub celowej manipulacji wynikami badań naukowych. Nie ma również dowodów na to, że leczenie proponowane przez zwolenników „nieszczelnych jelit” zmniejsza ryzyko występowania wspomnianych wcześniej chorób autoimmunologicznych. Nie należy więc na własną rękę korzystać z komercyjnych testów mających potwierdzić zespół nieszczelnych jelit.  

Dieta przy nieszczelnych jelitach 

Zwolennicy teorii zespołu nieszczelnych jelit proponują różne sposoby, w jakie można leczyć choroby wywołane nieszczelnością jelit. Należy podchodzić z rezerwą do różnego rodzaju diet eliminacyjnych.

Faktem jest, że osoby z zespołem jelita drażliwego mogą odnieść pewne korzyści ze stosowania tzw. diety FODMAP. Diety eliminujące poszczególne produkty są wskazane w przypadku nietolerancji pokarmowych, a w przypadku celiakii stosowanie diety bezglutenowej jest konieczne. Należy jednak pamiętać, że o ile nie ma innych wskazań medycznych, powinniśmy stosować zróżnicowaną, dobrze zbilansowaną dietę. 

Nie zaleca się także rutynowego stosowania suplementów diety, o ile nie istnieją ku temu faktycznie medyczne wskazania. Dotyczy to także zażywania probiotyków. Z pewnością należy unikać środków niewiadomego pochodzenia. Leki ziołowe na ogół są bezpieczne, nawet jeśli ich skuteczność w tym przypadku jest wątpliwa. Osoby leczone z powodu innych schorzeń powinny jednak zasięgnąć porady lekarza lub farmaceuty, aby dowiedzieć się, czy dane zioła nie wchodzą w interakcje z lekami. 

  1. E. Ważna, A. Górski, Translokacja bakterii i kliniczne znaczenie tego zjawiska, „Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej”, nr 267-275 (59) 2005. 
  2. A. Mishra, G. K. Makharia, Techniques of functional and motility test: How to perform and interpret intestinal permeability, „Journal of Neurogastroenterology and Motility”, nr 443-447 (18) 2012. 
  3. C. Sturgeon, A. Fasano,  Zonulin, a regulator of epithelial and endothelial barrier functions, and its involvement in chronic inflammatory diseases, „Tissue Barriers”, nr 1-19 (4) 2016. 
  4. G. O. Lee, P. Kosek, A. A. M. Lima i in, Lactulose: Mannitol diagnostic test by HPLC and LC-MSMS platforms: Considerations for field studies of intestinal barrier function and environmental enteropathy, „Journal of Pediatric Gastroenterology and Nutrition”, nr 544-550 (59) 2014. 
  5. M. A. Odenwald, J. R. Turner, Intestinal Permeability Defects: Is It Time to Treat?, „Clinical Gastroenterology and Hepatology”, nr 1075–1083 (11) 2013. 
  6. M. Ajamian, D. Steer, G. Rosella i in., Serum zonulin as a marker of intestinal mucosal barrier function: May not be what it seems, „PLoS ONE”, nr 1-14 (14) 2019. 
  7. P. Gajewski (red.), Interna Szczeklika 2015, Kraków 2015, 494-496, 679-681, 949-950, 973-979, 991-994, 997-1009, 1038-1040, 1157-1170, 1205-1209, 1802-1803, 1906, 1935-1936. 
  8. Leaky gut syndrome, „NHS.uk” [online], https://www.nhs.uk/conditions/leaky-gut-syndrome/, [dostęp:] 26.04.2020. 
  9. W. Kawalec, R. Grenda, H. Ziółkowska (red.), Pediatria, Warszawa 2013, 799-800. 

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Alergia kontaktowa – przyczyny, objawy i leczenie

    Alergia kontaktowa jest rodzajem nadwrażliwości, która występuje w wyniku bezpośredniego kontaktu skóry z substancjami wywołującymi reakcję alergiczną. Zjawisko to może powodować szereg nieprzyjemnych objawów – od łagodnych po ciężkie – i jest powszechnie spotykane wśród ludzi w różnym wieku.

  • Czym jest pokrzywka? Przyczyny, rodzaje, objawy i leczenie

    Pokrzywka jest niegroźnym schorzeniem skóry wywołanym najczęściej reakcją alergiczną. Objawia się swędzącymi bąblami na skórze, które przypominają ślady po poparzeniu pokrzywą. Jakie są jej przyczyny i co zrobić, gdy się pojawi? Na czym polega leczenie pokrzywki?

  • Zespół Dravet – objawy, diagnostyka, leczenie

    Zespół Dravet to rzadkie genetyczne schorzenie neurologiczne, które manifestuje się już we wczesnym dzieciństwie i znacząco wpływa na funkcjonowanie pacjentów przez całe życie. Charakteryzuje się opornymi na leczenie napadami padaczkowymi, które mogą prowadzić do licznych komplikacji, w tym do opóźnienia rozwoju i deficytów poznawczych.

  • Czy Tajlandia jest bezpieczna? Zagrożenia zdrowotne i najczęstsze choroby

    Tajlandia to kraj o egzotycznym uroku, przyciągający turystów z całego świata. Przed podróżą warto zapoznać się z potencjalnymi zagrożeniami zdrowotnymi występującymi w Azji Południowo-Wschodniej, żeby odpowiednio się przygotować i potrafić na nie reagować. Na co powinniśmy się zaszczepić przed wizytą w Tajlandii? Jakie choroby nam zagrażają? Co zrobić, jeśli ugryzie nas małpa?

  • Ośmiokrotny wzrost zachorowań na odrę w Polsce. Co jest powodem powrotu tej groźnej choroby?

    Liczba przypadków odry zarejestrowanych w 2024 roku w Polsce w systemie nadzoru epidemiologicznego wzrosła w porównaniu z rokiem 2023 ponad ośmiokrotnie – poinformował redakcję DOZ.pl Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego PZH – PIB. Odra wraca do Polski i staje się realnym zagrożeniem zdrowotnym, szczególnie dla dzieci i osób nieszczepionych. Choć przez lata choroba ta była praktycznie wyeliminowana, dziś – w wyniku malejącej liczby szczepień – znów pojawiają się nowe ogniska. Czym jest odra, jak się przed nią chronić i kto jest najbardziej narażony?

  • Ból nerek – objawy, leczenie i przyczyny. Jak złagodzić ból nerek?

    Ból nerek jest dolegliwością, która może być spowodowana różnymi czynnikami – od infekcji po choroby przewlekłe. Jeśli wystąpi, warto skonsultować się z lekarzem, aby zdiagnozować przyczynę i podjąć odpowiednie leczenie. Jakie badania wykonać, gdy bolą nerki? Co przyniesie ulgę w bólu?

  • Odleżyny – rodzaje i stopnie odleżyn oraz ich klasyfikacja

    Odleżyny to jedno z najpoważniejszych powikłań długotrwałego unieruchomienia, stanowiące istotne wyzwanie w opiece medycznej. Ich powstawanie związane jest z długotrwałym uciskiem na tkanki, które prowadzi do niedokrwienia i martwicy. Czym są odleżyny i jak powstają? Jakie plastry należy stosować w leczeniu odleżyn?

  • Uczulenie na komary. Jakie są objawy i przyczyny alergii na komary?

    Komary mają zdolność do przenoszenia niebezpiecznych chorób, takich jak malaria, wirus Zachodniego Nilu, wirus chikungunya czy wirus dengi. Stanowią więc zagrożenie zarówno dla ludzi, jak i zwierząt, jednak złą sławę zyskały głównie z powodu nieprzyjemnych ukąszeń. Kąsają wyłącznie samice komarów, wabione do skóry człowieka przez ciepło ciała, pot, zapachy oraz dwutlenek węgla. Podczas ukłucia samica wprowadza ślinę do krwiobiegu, aby zapobiec krzepnięciu krwi i umożliwić pobranie pokarmu. Kontakt trwający minimum sześć sekund może wywołać reakcję miejscową — zaczerwienienie, świąd i obrzęk.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl